Gniew halnego

Wiatr, sędzia sprawiedliwy, pan i władca ludzkich umysłów i emocji. To on rozdaje karty.

A Lucjan? Lucek jest posłańcem, ogniwem łączącym świat ziemski z tym nadprzyrodzonym.

Lolek, tak go nazywają miejscowi. Mówią o nim wariat. Ale on tylko robi to, co każe mu wiatr, wypełnia powierzoną mu misję. Oni muszą to usłyszeć, muszą wiedzieć, że za przelaną krew, trzeba zapłacić krwią. Zakopane staje się miejscem ludzkich dramatów. Nikt nie jest bezpieczny. Halny niesie zniszczenie.

Maria Gąsienica-Zawadzka debiutuje z iście góralskim przytupem. Oryginalna, niebanalna, budząca różne stany emocjonalne historia, która mnie pochłonęła. Z niepowtarzalnym klimatem gęstniejącym z każdą stroną. "Gniew Halnego " to brawurowa mieszanka thrillera psychologicznego z powieścią obyczajową, napisana w duchu oniryzmu.

Ta książka to wędrówka w głąb ludzkiego umysłu, obraz zachowań człowieka w konfrontacji z żywiołem, a także z własnymi słabościami i lękami. Świetne kreacje bohaterów, skrywających mroczne tajemnice, mierzących się z różnymi problemami, które trawią ich wnętrzności. I wiatr, ten, który przychodzi wymierzyć sprawiedliwość, budzi w nich demony, wzmaga niepokój. To on gra pierwsze skrzypce w tej pokrętnej historii. Poruszające fragmenty przeplatają się z wątkami, które wywołują złość i niedowierzanie. Autorka świetnie oddała klimat stolicy polskich Tatr, nie szczędziła również gorzkich słów.

Ta książka to bardzo udany debiut napisany z pomysłem. Zapadająca w pamięć.

Myślę, że zaskoczy niejednego czytelnika.

Polecam.

Akcja powieści ,,Gniew Halnego" rozgrywa się na przestrzeni pięciu dniu, w trakcie których halnych "terroryzuje" mieszkańców i turystów. Warunki pogodowe odcinają od świata górskie miasteczko. Zarysowana przestrzeń pozwala autorce stworzyć małomiasteczkowy, duszny klimat. Maria Gąsienica-Zawadzka pochodzi z Zakopanego i doskonale oddaje realia miasta.

Kreacje bohaterów są bardzo różne i niejednoznaczne. Relacje pomiędzy poszczególnymi postaciami są poprawnie zarysowane, ale zabrakło mi w nich emocji. Na uwagę zasługuje także język i warsztat autorki. Gąsienica-Zawadzka w swojej książce wykorzystała góralską gwarę. W ,,Gniew halnego" występuje narracja trzecioosobowa. Opisy są bogate w szczegóły i barwne. Tempo wzrasta wraz z nasilającą się siłą halnego. Wiatr pozostaje najbardziej klimatycznym elementem książki.

,,Gniew Halnego" Marii Gąsienicy-Zawadzkiej to udany debiut, a przede wszystkim dobra i klimatyczna powieść, po której lekturze w przyszłości z chęcią i ciekawością sięgnę po inne dzieła autorki.

"Gniew Halnego" to thriller psychologiczny, kryminał, powieść sensacyjna, obyczajowa i katastroficzna w jednym.

Książka swoją wielowątkowością wywołała we mnie mnóstwo skrajnych emocji. Strach, niepokój radykalnie potrafił się zmienić w współczucie czy smutek. Prawdziwy rollercoaster. Nieustannie budowane napięcie napędzało moją ciekawość i książkę przeczytałam szybko.

Pomysł na fabułę bardzo oryginalny. Dynamika akcji rozpędzała się wprost proporcjonalnie do siły i prędkości tytułowego Halnego. Ukazana potęga natury, niejednokrotnie zapierała mi dech w piersiach. Bezwzględna, bezlitosna, nie oszczędzająca żadnego winnego. Akcja trwa tylko 5 dni, łącząc losy 7 bohaterów w odciętym od świata mieście. Autorka w fantastyczny sposób opisała zachowania ludzi w tak ekstremalnych warunkach. Byłam pod wrażeniem. Portrety psychologiczne bohaterów, ich myśli, uczucia zostały ukazane bardzo realistycznie. Wykreowane osobowości łatwo porównać do ludzi których znamy. Prawdziwi, z wadami, grzechami na sumieniu, tajemnicami, które ujrzą światło dzienne. Rola bezdomnego jako łącznika z wyrocznią, którą stał się halny, skradła moje serce. To co zrobił na zakończenie, wzruszyło mnie bardzo.

Autorka nie boi się trudnych tematów. Przemoc psychiczna i fizyczna, bezdomność czy alkoholizm to niektóre problemy, które zostały poruszone. Każdy opisany wątek zmusi do refleksji.

Opisy miejsc, uliczek dla osób które znają Zakopane, będą dodatkowym plusem.

Jeśli jesteście ciekawi, czy wszyscy ponieśli odpowiednią karę, jaką Lolek (bezdomny) miał misje względem Julii? To musicie sięgnąć po ten debiut! Mi przypadł do gustu, polecam

Do pensjonatu w Zakopanem zjeżdżają się goście z różnych stron Polski:

Grażyna i Janusz - małżeństwo z Warszawy, którzy więcej czasu poświęcają na kłótnie o drobnostki.

Kordian - biznesmes, który już w dzieciństwie nauczył się żerować na ludzkiej niewinności.

Jerzy- policjant, który po traumatycznych przeżyciach szuka wytchnienia z dala od domu.

Julia- ratowniczka medyczna, która kosztem własnego życia prywatnego oddaje się misji ratowania ludzkiego życia.

Jadwiga- kobieta zmagająca się każdego dnia z nastrojem upojonego alkoholem męża.

Historie nieznajomych sobie osób nagle zaczynają się ze sobą splatać, a tajemnice z przeszłości wychodzą na światło dzienne.

"Gniew Halnego" jest thrillerem rozgrywającym się w Zakopanem. Już od pierwszych stron wyczuwamy ten góralski klimat, którym okraszona jest powieść, ale także stopniowo narastający niepokój panujący wśród mieszkańców.

Zdaje się, że tytułowy "halny" wpływa negatywnie nie tylko na lokalną społeczność, ale i na przyjezdnych, co w konsekwencji niesie za sobą negatywne skutki.

Pomysł na książkę jest ciekawy, wzbudza zainteresowanie, a my, czytelnicy, nie chcemy tak po prostu przerwać lektury, więc brniemy w tę pułapkę przekładając kolejne strony powieści, aby poznać jej zakończenie.

Już 28 lutego będzie miała premierę książka Marii Gąsienicy-Zawadzkiej “Gniew halnego”. Już po wyglądzie okładki czułam, że to będzie coś niezwykłego. I przeczucie mnie nie myliło. Ta historia wgryzła się w moje emocje.

Pięć dni w ciągu których zmieni się wszystko. Siedem tragicznych historii, które zdarzą się w tym czasie. W czwartek do pensjonatu Pod Smrekami zjeżdżają się nieliczni goście. Jerzy, który potrzebuje trochę spokoju po traumatycznych przeżyciach. Kordian, bezduszny biznesmen, który nawet podczas dni wolnych obmyśla jak znów kogoś oskubać. Janusz i Grażyna, skłócone małżeństwo z Warszawy. Do tego poznajemy jeszcze losy Julki, która pracuje jako ratownik medyczny, Arka, recepcjonistę z pensjonatu, Jadzię i Władka, małżeństwo mieszkające w Zakopanem oraz Lolka, bezdomnego który okazuje się, ma najbardziej zdumiewające zdolności. Każda z tych osób podzieli się z nami swoją historią oraz tajemnicami. A gdy zaczyna wiać halny, zaczynają dziać się zdumiewające rzeczy..

Jakie to było genialne! Akcja rozgrywa się w ciągu pięciu dni. Poznajemy każdego z bohaterów oraz ich historie. Niektórzy mierzą się z konsekwencjami swoich czynów z przeszłości, inni próbują opanować swoje lęki. Szczerze Wam napiszę, że chwilami czułam ciarki podczas lektury. Ten halny został potraktowany przez autorkę jak coś paranormalnego. Jest niepokojący, demoniczny, wzbudza strach. Przemawia on przez jednego z bohaterów. Jego przepowiednie mogą, ale nie muszą się sprawdzić. Najbardziej dotknęła mnie historia Ark, który przez błąd w młodości cały czas za to płacił i był tak bardzo napiętnowany przez otoczenie, że myślał o tym by zakończyć swoje życie. Tak samo życie Jadzi i Władka mną wstrząsnęło. Kobieta, która wierzy że jej mąż wciąż może się zmienić. Piekło które na co dzień gotuje swojej rodzinie Władek nie skłoniło jej do tego żeby odejść i zawalczyć o siebie. Takich kobiet jest mnóstwo. A czasami może być już za późno. Autorka stworzyła coś naprawdę niezwykłego. Nie ubrała tej historii w piękne słowa. Wręcz przeciwnie, nie bała się pokazać brzydoty ludzkiego życia. Nie wszystko jest czarno białe. Mamy tutaj pełną gamę szarości. Nie wszystkie postacie są pozytywne, ale na końcu na każdego czeka sprawiedliwość. Ten psychodeliczny thriller na długo zostanie w mojej pamięci. Ta książka jest po prostu nieodkładalna. Życzę sobie, żeby każdy debiut tak wyglądał i z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki. Zdecydowanie polecam!

Niejednokrotnie wspominałam, że lubię debiuty, bo bardzo często znajduję w nich to, czego do tej pory nie doświadczyłam, a autorka/autor zabierają mnie w obszary, w jakich jeszcze nie byłam. Debiuty zapewniają mi zupełnie inne emocje i przeżycia. Maria Gąsienica – Zawadzka urodziła się w Zakopanem w miejscu, gdzie halny potrafi uprzykrzyć życie zarówno góralom, jak i ceprom. Nie ma z nim żartów, funduje ludziom prywatny horror, a i zwierzęta w tym czasie zachowują się inaczej. Czas, gdy halny przejmuje władzę nad miastem, dają o sobie znać wszystkie możliwe dolegliwości, które przez kilka wietrznych dni skutecznie zatruwają wszystkim życie. Wykorzystując ten nieprzewidywalny żywioł, autorka stworzyła niepokojącą historię, która zupełnie zawładnęła moimi myślami. Jedyne pięć dni, jedno miasto, które zostało odcięte od świata, siedem tragicznych historii przypadkowych bohaterów, których losy na zawsze połączy halny stulecia. Nawet sobie nie wyobrażałam, że halny potrafi wyciągnąć z ludzi ich najgorsze cechy charakteru.

„Gniew halnego” to bardzo udany debiut, wciągający, interesujący i dobrze napisany, ale moim zdaniem jest to powieść, której nie da się jednoznacznie sklasyfikować. Uważam, że jest to bardzo dobra powieść obyczajowa, a raczej dramat z elementami grozy. Doskonałe studium ludzkiej psychiki i przedstawienie mechanizmu dokonywania zbrodni. Jest wina, musi być kara, w powieści rolę sędziego pełni halny.

W Zakopanem pojawiają się nieliczni goście, których nie odstraszył nadciągający halny, ich drogi prowadzą do pensjonatu Pod Smrekami. Kordian, bezduszny biznesmen żerujący na ludzkiej naiwności, Janusz i Grażyna skłócone małżeństwo z Warszawy i Jerzy policjant szukający wytchnienia. Oprócz przyjezdnych bohaterów pojawiają się także miejscowi. Arek, sympatyczny recepcjonista z pensjonatu noszący na barkach brzemię sprzed lat, Julia ratowniczka medyczna, pracująca ponad siły kosztem własnych związków i Jadwiga, uciekająca przed mężem katem oraz główny bohater. Tajemniczy mężczyzna znający prawdę o każdym z nich. Wraz z nasilającym się wiatrem ich drogi zaczynają się krzyżować, a historie splatać. Halny każdemu z nich przyznał odpowiednią rolę w swoim dramacie. Każde z nich ma swoje przeznaczenie, które spełni się w ciągu tych kilku dni. Każde z nich widzi symptom nadchodzącej tragedii w jabłku, baloniku, kompocie, torebce i bieliźnie. Wszystkie te rzeczy kolorem kojarzą się im z jednym, są czerwone jak krew.

Miejscowi, widząc oznaki nadchodzącego halnego, są mocno zaniepokojeni, dawno bowiem nie widzieli wału chmur nad górami w kolorze różu i czerwieni. Wszyscy są tym zjawiskiem zaniepokojeni i podenerwowani „Pan i władca ludzkich umysłów i emocji”

Lolek, bezdomny w gruncie rzeczy dobry człowiek, znany jest miejscowym z tego, że podczas halnego ubiera się w dziwny strój i wszystko, co mówi, jest przepowiednią. On sam nie zdaje sobie nawet z tego sprawy, że wypowiada jakieś słowa, bo dzieje się to poza jego świadomością

Fabuła „Gniewu halnego” jest doskonale skonstruowana. Akcja powieści nabiera rozpędu wraz z nasilającym się halnym. Miesza w głowie bohaterom, a przy okazji czytelnikowi. Każde z bohaterów ma swoje lęki i obawy, mroczne sekrety, ukryte grzechy. Kto z nich zdąży je odkupić, a kto poniesie zasłużoną karę, jak przepowiedział im halny głosem Lolka. Wiatr osacza, wiatr niszczy, wiatr oczyszcza.

Atmosfera grozy narasta. Halny szaleje powoduje kolejne wypadki i tragedie, jakby uwziął się na to miasto i ludzi, których w nim uwięził. Każdy, kto odważył się wyjść na zewnątrz, czuł jak wiatr, wchodzi mu pod skórę i wnika do żył, że wypełnia płuca i wsiąka w mięśnie. Budzi najgorsze instynkty, wydobywa najczarniejsze myśli z zakamarków psychiki. Ludzie snują się jak opętani, są drażliwi, agresywni, objawia się uśpione w nich szaleństwo, a Lolek ma im do przekazania wiadomość. Nikt nie wie, skąd pochodzi wiedza bezdomnego, ale się sprawdza. Lolek znany jest miejscowym z tego, że podczas halnego wszystko, co mówi, jest przepowiednią, z czego on sam nie zdaje sobie sprawy.

W „Gniewie halnego” znalazłam mnóstwo odniesień do rzeczywistości, które sprawiły, że powieść wydała mi się bardzo realna i rzeczywista. Halny opisywany przez autorkę naprawdę potrafi ludziom mieszać w głowie. Ostatni tak silny, jak opisywany w książce miał miejsce w 2013 roku. „Gniew halnego” to bardzo dobrze napisana książka, dająca do myślenia. Czy w tym amoku i szaleństwie jest jeszcze miejsce na czynienie dobra, wyciągnięcie ręki do potrzebującego? Autorka pokazała, że na niesienie pomocy i okazywanie innym serca zawsze jest czas, przede wszystkim w sytuacjach kryzysowych. Trzeba nieść pomoc potrzebującym, nie można przechodzić obojętnie obok, gdy dzieje się zło. Gdy cierpi drugi człowiek. Jak wyglądałby świat, gdyby wszyscy byli obojętni na cierpienie innych? W powieści Marii Gąsienicy – Zawadzkiej halny pozbawia ludzi masek, pokazuje, jakimi są naprawdę.

Autorka doskonale zna realia miasta, dlatego wypomina władzom Zakopanego, że miasto było jedną z ostatnich gmin w Polsce, która uchwaliła program przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Fikcyjne losy Jadzi i Władka mają pokazać, jak tragicznie przedstawiają się losy kobiet i dzieci w przemocowej rodzinie. Nie każda kobieta jak Jadzia może i szuka pomocy u sąsiadki, gdy mąż w szale alkoholowym katuje ją bez opamiętania.

„Gniew halnego” to bardzo dobry debiut, który trzeba koniecznie przeczytać, bo nie da się obok niego przejść obojętnie. To świetnie napisany thriller obyczajowy z elementami grozy i wątkami fantasty, o którym nie da się zapomnieć jeszcze długo po zakończeniu lektury. Każda postać ma tu znaczenie, swój czas i swoją rolę do spełnienia, ale prym wiedzie tajemnicza postać Lolka, który wbrew sobie, wypełnia misję, przekazując ludziom słowa przeznaczone tylko dla nich. Głównym bohaterem jest jednak halny, to on jest reżyserem spektaklu i to on w nim rozdaje role.

Niejednokrotnie wspominałam, że lubię debiuty, bo bardzo często znajduję w nich to, czego do tej pory nie doświadczyłam, a autorka/autor zabierają mnie w obszary, w jakich jeszcze nie byłam. Debiuty zapewniają mi zupełnie inne emocje i przeżycia. Maria Gąsienica – Zawadzka urodziła się w Zakopanem w miejscu, gdzie halny potrafi uprzykrzyć życie zarówno góralom, jak i ceprom. Nie ma z nim żartów, funduje ludziom prywatny horror, a i zwierzęta w tym czasie zachowują się inaczej. Czas, gdy halny przejmuje władzę nad miastem, dają o sobie znać wszystkie możliwe dolegliwości, które przez kilka wietrznych dni skutecznie zatruwają wszystkim życie. Wykorzystując ten nieprzewidywalny żywioł, autorka stworzyła niepokojącą historię, która zupełnie zawładnęła moimi myślami. Jedyne pięć dni, jedno miasto, które zostało odcięte od świata, siedem tragicznych historii przypadkowych bohaterów, których losy na zawsze połączy halny stulecia. Nawet sobie nie wyobrażałam, że halny potrafi wyciągnąć z ludzi ich najgorsze cechy charakteru.

„Gniew halnego” to bardzo udany debiut, wciągający, interesujący i dobrze napisany, ale moim zdaniem jest to powieść, której nie da się jednoznacznie sklasyfikować. Uważam, że jest to bardzo dobra powieść obyczajowa, a raczej dramat z elementami grozy. Doskonałe studium ludzkiej psychiki i przedstawienie mechanizmu dokonywania zbrodni. Jest wina, musi być kara, w powieści rolę sędziego pełni halny.

W Zakopanem pojawiają się nieliczni goście, których nie odstraszył nadciągający halny, ich drogi prowadzą do pensjonatu Pod Smrekami. Kordian, bezduszny biznesmen żerujący na ludzkiej naiwności, Janusz i Grażyna skłócone małżeństwo z Warszawy i Jerzy policjant szukający wytchnienia. Oprócz przyjezdnych bohaterów pojawiają się także miejscowi. Arek, sympatyczny recepcjonista z pensjonatu noszący na barkach brzemię sprzed lat, Julia ratowniczka medyczna, pracująca ponad siły kosztem własnych związków i Jadwiga, uciekająca przed mężem katem oraz główny bohater. Tajemniczy mężczyzna znający prawdę o każdym z nich. Wraz z nasilającym się wiatrem ich drogi zaczynają się krzyżować, a historie splatać. Halny każdemu z nich przyznał odpowiednią rolę w swoim dramacie. Każde z nich ma swoje przeznaczenie, które spełni się w ciągu tych kilku dni. Każde z nich widzi symptom nadchodzącej tragedii w jabłku, baloniku, kompocie, torebce i bieliźnie. Wszystkie te rzeczy kolorem kojarzą się im z jednym, są czerwone jak krew.

Miejscowi, widząc oznaki nadchodzącego halnego, są mocno zaniepokojeni, dawno bowiem nie widzieli wału chmur nad górami w kolorze różu i czerwieni. Wszyscy są tym zjawiskiem zaniepokojeni i podenerwowani „Pan i władca ludzkich umysłów i emocji”

Lolek, bezdomny w gruncie rzeczy dobry człowiek, znany jest miejscowym z tego, że podczas halnego ubiera się w dziwny strój i wszystko, co mówi, jest przepowiednią. On sam nie zdaje sobie nawet z tego sprawy, że wypowiada jakieś słowa, bo dzieje się to poza jego świadomością

Fabuła „Gniewu halnego” jest doskonale skonstruowana. Akcja powieści nabiera rozpędu wraz z nasilającym się halnym. Miesza w głowie bohaterom, a przy okazji czytelnikowi. Każde z bohaterów ma swoje lęki i obawy, mroczne sekrety, ukryte grzechy. Kto z nich zdąży je odkupić, a kto poniesie zasłużoną karę, jak przepowiedział im halny głosem Lolka. Wiatr osacza, wiatr niszczy, wiatr oczyszcza.

Atmosfera grozy narasta. Halny szaleje powoduje kolejne wypadki i tragedie, jakby uwziął się na to miasto i ludzi, których w nim uwięził. Każdy, kto odważył się wyjść na zewnątrz, czuł jak wiatr, wchodzi mu pod skórę i wnika do żył, że wypełnia płuca i wsiąka w mięśnie. Budzi najgorsze instynkty, wydobywa najczarniejsze myśli z zakamarków psychiki. Ludzie snują się jak opętani, są drażliwi, agresywni, objawia się uśpione w nich szaleństwo, a Lolek ma im do przekazania wiadomość. Nikt nie wie, skąd pochodzi wiedza bezdomnego, ale się sprawdza. Lolek znany jest miejscowym z tego, że podczas halnego wszystko, co mówi, jest przepowiednią, z czego on sam nie zdaje sobie sprawy.

W „Gniewie halnego” znalazłam mnóstwo odniesień do rzeczywistości, które sprawiły, że powieść wydała mi się bardzo realna i rzeczywista. Halny opisywany przez autorkę naprawdę potrafi ludziom mieszać w głowie. Ostatni tak silny, jak opisywany w książce miał miejsce w 2013 roku. „Gniew halnego” to bardzo dobrze napisana książka, dająca do myślenia. Czy w tym amoku i szaleństwie jest jeszcze miejsce na czynienie dobra, wyciągnięcie ręki do potrzebującego? Autorka pokazała, że na niesienie pomocy i okazywanie innym serca zawsze jest czas, przede wszystkim w sytuacjach kryzysowych. Trzeba nieść pomoc potrzebującym, nie można przechodzić obojętnie obok, gdy dzieje się zło. Gdy cierpi drugi człowiek. Jak wyglądałby świat, gdyby wszyscy byli obojętni na cierpienie innych? W powieści Marii Gąsienicy – Zawadzkiej halny pozbawia ludzi masek, pokazuje, jakimi są naprawdę.

Autorka doskonale zna realia miasta, dlatego wypomina władzom Zakopanego, że miasto było jedną z ostatnich gmin w Polsce, która uchwaliła program przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Fikcyjne losy Jadzi i Władka mają pokazać, jak tragicznie przedstawiają się losy kobiet i dzieci w przemocowej rodzinie. Nie każda kobieta jak Jadzia może i szuka pomocy u sąsiadki, gdy mąż w szale alkoholowym katuje ją bez opamiętania.

„Gniew halnego” to bardzo dobry debiut, który trzeba koniecznie przeczytać, bo nie da się obok niego przejść obojętnie. To świetnie napisany thriller obyczajowy z elementami grozy i wątkami fantasty, o którym nie da się zapomnieć jeszcze długo po zakończeniu lektury. Każda postać ma tu znaczenie, swój czas i swoją rolę do spełnienia, ale prym wiedzie tajemnicza postać Lolka, który wbrew sobie, wypełnia misję, przekazując ludziom słowa przeznaczone tylko dla nich. Głównym bohaterem jest jednak halny, to on jest reżyserem spektaklu i to on w nim rozdaje role.

Dzisiaj zabieram Was na 5 dni do Zakopanego? Byliście już kiedyś? Lubicie odwiedzać to miasteczko? Moja propozycja podróży do stolicy Tatr nie jest jednak miłą wycieczką. Jest pełna niepokoju, strachu i dziwnych zdarzeń, które nie pozwolą zasnąć, aż nie poznacie końca swojej przygody.

„Gniew halnego” to świetnie napisany thriller psychologiczny. Trzyma w napięciu od pierwszych stron, kiedy to do policji w Zakopanem dzwoni Sabinka z Gdańska. Nieprzyjemnie robi się również wtedy gdy coraz bardziej poznajemy pewnego staruszka. Oprócz tych dwójki w pensjonacie Pod Smrekami spotkamy:

• Skłócone małżeństwo o ciekawych imionach, Grażyna i Janusz. Ich dzieci to Adam i Ewa,

• Kordiana, który jest bezdusznym biznesmenem,

• Jerzego, który zrobił sobie przerwę w byciu policjantem i szukającego chwili wytchnienia,

• Julię ratowniczkę medyczną, która przeżywa kryzys w małżeństwie,

• Jadwigę, która jest góralką i ucieka przed swoim mężem katem.

Drogi tych wszystkich bohaterów zaczynają krzyżować. Wychodzą na jaw tajemnice z przeszłości, a halny tylko wspomaga napięcie pomiędzy nimi.

Książka potrafi wciągnąć od pierwszej strony i nie pozwala odłożyć się nawet na chwilkę. Kolejne strony same przewracają się tak szybko jak mocno wieje halny. Każdy z bohaterów został tutaj wspaniale wykreowany. Autorka świetnie zagłębiła się w ludzką psychikę, ukazując jego zachowania podczas panowania okrutnego żywiołu. Oprócz mrocznego klimatu bardzo podoba mi się opis Zakopanego i turystów. Dzięki temu czułam, że jestem w samym środku opisywanych wydarzeń.

Zakończenie książki natomiast sprawia, że kapcie spadają z nóg. Wbija w fotel i nie pozwala zapomnieć o tej historii.

Jeśli lubicie thrillery to bardzo polecam „Gniew halnego”.

"-Nie rozłączaj się! - krzyknęła. - Nie rozumiesz. To nie żarty. On idzie i nie będzie miał litości. Uciekajcie! Widziałam w snach, jak Giewont spływa krwią, a krzyż na jego szczycie płonie. Idzie zniszczenie i chaos, a za nimi kroczy śmierć".

"Gniew Halnego" Marii Gąsienicy - Zawadzkiej to historia łącząca losy bohaterów, którzy przyjechali do Zakopanego, ale też mieszkających tam na stałe. Bohaterowie powieści muszą zmierzyć się ze swoimi demonami przeszłości, a to wszystko rozgrywa się podczas niszczycielskiej siły wiatru halnego. Do Pensjonatu Pod Smrekami przyjeżdżają Janusz i Grażyna Kowalscy, skłócone małżeństwo z Warszawy z trzynastoletnimi bliźniakami uzależnionymi od telefonów i internetu. Kordian Zalewski biznesmen, który wykorzystuje naiwność swoich klientów. Poznajemy też recepcjonistę Arka, który walczy z depresją i obwinia się, o to , co zrobił w przeszłości. Po Krupówkach spaceruje bezdomny Lolek, który jest lokalnym prorokiem. Jerzy Wilczyński to komisarz policji, który wyjeżdża na przymusowy urlop i walczy z traumatycznymi przeżyciami. Ratowniczka medyczna Julia pracuje ponad siły i kosztem własnego związku. Jadwiga, matka czwórki dzieci żyje z mężem alkoholikiem i przemocowcem.

Drogi bohaterów krzyżują się ze sobą, tajemnice z przeszłości wychodzą na jaw, a w mieście panuje chaos i panika.

Świetna fabuła. Wartka akcja. Wyśmienita kreacja bohaterów. Tajemnice, intrygi , ból, żal, cierpienie. Atmosfera jest tak gęsta, że można ją kroić nożem. Podczas odczuwania odczuwałam niepokój i niszczycielską siłę wiatru halnego. Autorka świetnie opisuje Zakopane. Czytając miałam wrażenie jakbym przemierzała uliczkami tego miasta. Autorka potrafi budować napięcie, zaskoczyć czytelnika oraz dostarczyć mu niezapomnianych wrażeń. Przewracając kolejne strony powieści nie byłam pewna czego mogę spodziewać się i co jeszcze wydarzy się. W książce poruszane są trudne tematy. Depresja, alkoholizm, przemoc domowa, wyrzuty sumienia. Myślę, że jest to dobra książka z przesłaniem dla kobiet, która pokazuje, że kobiety powinny zrozumieć, że od partnera pijaka i sadysty trzeba uciec, bo inaczej może dojść do tragedii.

Ta książka zmusza do refleksji i na długo pozostanie w mojej pamięci. Pamiętajcie, by nie być obojętnym na krzywdę ludzką.

Finał powieści jest zaskakujący i wbijający w fotel. Emocje gwarantowane.

Fenomenalna powieść, od której nie mogłam oderwać się.

Gratuluję autorce tak udanego debiutu i czekam na kolejne powieści.

Zdecydowanie polecam!

BRUNETTE BOOKS

Tam, gdzie polskich gór majestat króluje,

tam, gdzie wzniosły masyw blaskiem wybrzmiewa.

Tam halny swoją potęgą góruje,

tam halny swą siłą złe czyny odsiewa.

Zabierze tego, kto złem dobro truje,

zabierze tego, kto krzywdę rozsiewa.

I zawodzenie i lament im ofiaruje,

i swoim oddechem ich przeszłość wyśpiewa.

Pieśń halnego wiatru ich życia osnuje,

cena za krzywdę zadaną zdumiewa.

I ponad złe czyny ku niebiosom wzlatuje,

ludzkie przywary na wierzch wywiewa.

I ten śmierci drżący oddech poczuje,

kto wyrzuty sumienia wyśmiewa.

I ten halnego siłę pojmuje,

kto czyny dobre, nie złe rozsiewa.

„ Gniew halnego ” to majestatycznie ukazana siła halnego wiatru, głównego bohatera tego niepokojącego debiutu. Zdumiewająca potęga przyrody, wdzierająca się w oddechy człowiecze zakażone złem budzi respekt. Wyciąga z ludzkich dusz przewinienia i najgłębsze, najbardziej ukryte lęki, ukazując ich prawdziwe oblicza. Historia ta naznaczona jest trudem wyborów przeszłości, uczynkami godnymi potępienia i zjadającymi duszę wyrzutami sumienia. Ktoś kiedyś popełnił błąd, ktoś kiedyś stchórzył, ktoś kogoś ograbił i doprowadził do czyjegoś końca. Teraz pośród powiewu halnych odgłosów przyszło im za to zapłacić. Kilka życiowych historii, kilka intrygujących postaci, kilka cierpień, a na głównym planie on - halny i bezmiar jego potęgi.

Poddała się moja dusza tej bezgranicznej aurze niekończącego się niepokoju, tym ludzkim portretom kreślonym złą przeszłością i złą teraźniejszością, temu obrazowi halnego wiatru jako niszczyciela i tego, który przychodzi, by wyrównać rachunki. Zabrakło mi jednak tutaj więcej napięcia i akcji, więcej tego charakterystycznego dreszczu, który towarzyszy thrillerowi. Powieść odczuwam bardziej jako obyczajową. Ale czekam na więcej, bo pióro autorki ma duży potencjał.