„Krzysztof Kazimierz Pawłowski” – książki

Zawirowania, zagadki, pytania, epizody i precedensy składają się na meandry pracy i życia Krzysztofa Pawłowskiego wybitnego architekta, urbanisty i konserwatora zabytków. Krzysztof Pawłowski znaczną część życia spędził we Francji. Zmuszony do emigracji, przez wiele lat mieszkał w Montpellier. Wieloletni pobyt na terenie Langwedocji okazał się niezwykle ważny dla badań prowadzonych przez profesora. To właśnie tam, zafascynowany okręgiem jako podstawą dla kształtowania przestrzeni urbanistycznej, odkrył i opisał zjawisko zwane cyrkuladami, które jak sam podkreśla stało się jego największą przygodą intelektualną i do tej pory odgrywa istotną rolę w rozwoju europejskiej urbanistyki. W najnowszej publikacji Meandry badań nad kształtowaniem miasta. Geneza, niespodzianki, refleksje, czyli kwadratura koła Krzysztof Pawłowski zapoznaje nas z najważniejszymi etapami swoich badań na tle osobistych przeżyć. Wspomnienia sięgające lat dzieciństwa pozwalają nam zanurzyć się w życiu towarzyskim, społecznym i politycznym tamtych czasów. Autor odkrywa przed czytelnikami mało dotąd znane fakty, opowiada o konfliktach z europejskimi badaczami, a także o zawiłościach działalności badawczej w zróżnicowanych środowiskach i nierzadko zaskakujących okolicznościach.

Praca, skonstruowana jako publikacja trzytomowa, stanowi próbę uchwycenia najbardziej specyficznych i oryginalnych aspektów urbanistyki francuskiej, upoważniających do zastosowania określenia „à la française”, które przez swój innowacyjny charakter odegrały ważną rolę w wypracowaniu zasad kształtowania przestrzeni miejskiej w Europie. Zasygnalizowany w tytule zakres chronologiczny – 1000 lat – zmienia, popularną w literaturze przedmiotu, opinię wiążącą francuską szkołę planowania miast przede wszystkim z okresem absolutyzmu i działaniami barona Haussmanna przy XIX-wiecznej przebudowie Paryża oraz doktryną paryskiej École des Beaux-Arts. Zawarte w podtytule określenie „dopełnienie obrazu” ma uwypuklić fakt, że praca nie prezentuje całokształtu ewolucji urbanistyki francuskiej, a jedynie uzupełnienia jej charakterystykę poprzez pewne nieznane lub niedocenione w dotychczasowej literaturze zjawiska, których identyfikacja stała się możliwa dzięki badaniom własnym autorów.