Autor „Andrzej Nowakowski”

Jakie inne dzieło sztuki europejskiej budziło podobne emocje? Jaki obraz uwikłany został w tak dramatyczny scenariusz historii, który sam w sobie wydaje się osobną historią? W tej historii wszystko jest nieprawdopodobne, tajemnicze i porywające zarazem. Dzieje Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga to długi ciąg pytań, na które z trudem znajdujemy odpowiedzi lub skazani jesteśmy na ich brak. Wiemy coraz więcej, ale coraz bardziej niepokoi nas zarówno tajemnica okoliczności powstania tego – jednego z największych! – arcydzieła sztuki europejskiej późnego średniowiecza, jak i jego burzliwe dalsze losy. Nie ma drugiego obrazu o tak dramatycznej historii, którego autor w dodatku przez wieki pozostawał nieznany. Tryptyk pojawił się po raz pierwszy w scenerii, której mógłby nie udźwignąć nawet współczesny przemysł filmowy Hollywoodu. Oto na morzu toczy się, w latach 1469–1473, wojna Hanzy z Anglią. 10 kwietnia 1473 roku karawela „Peter von Danczk” wyrusza z portu w Lubece, z misją blokady Anglii. Dowodzi nią Paul Beneke; ten sam, który w innym morskim boju jako pierwszy pokonał Anglików i dzięki temu zwycięstwu wiele lat później Niemcy – najpierw cesarskie, później hitlerowskie – uznają go za bohatera narodowego. Nikt nie mógł przypuszczać, że losy tej pierwszej wyprawy, mającej zablokować angielskie porty, potoczą się aż tak dramatycznie, że ten jeden obraz przyczyni się do śmierci tylu ludzi, na światło dzienne wypełzną namiętności największych władców Europy, a jednocześnie – sprowokuje wielkie i zażarte dyplomatyczne spory możnych tego świata, wśród nich papieża Sykstusa IV. Kto mógł wówczas przewidzieć, że to arcydzieło stanie się największym skarbem i zarazem symbolem Gdańska? Hans Memling był jednym z najznamienitszych artystów XV-wiecznej Brugii, od dawna zaliczanym, obok Jana van Eycka, Petrusa Christusa i Gerarda Davida, do najważniejszych malarzy wczesnoniderlandzkich. Zachowało się prawie sto obrazów tradycyjnie przypisywanych Memlingowi lub jego warsztatowi, co czyni zeń jednego z najpłodniejszych i najbardziej wszechstronnych mistrzów tamtych czasów.

Spojrzenie na architekturę, jakie proponujemy, jest niepodobne do powszechnie stosowanych. Punktem wyjścia nie jest historia architektury, wielcy twórcy, przegląd stylów czy przeznaczenie budynków, choć wszystko to jest w książce jakoś obecne, punktem wyjścia są różne, kolejne stopnie kontaktu z budynkiem. Tak na ogół przebiega doświadczanie architektury. Zaczyna się od kontaktu z oddali, pierwszego ujrzenia budynku na fotografii lub w rzeczywistości. Jeżeli nas zaciekawi, ruszamy, by się z nim spotkać, i wówczas kolejno oglądamy najpierw jego otoczenie, kontekst, w którym się znajduje, następnie przyglądamy się mu z zewnątrz, by wreszcie wejść do jego wnętrza.

Teka nr 2 zawiera 8 unikalnych zdjęć Ołtarza Mariackiego Wita Stwosza autorstwa Andrzeja Nowakowskiego, przedstawiających postacie ze skrzyni głównej Ołtarza. Zdjęcia formatu A4 (210x297 mm) zostały wydrukowane na błyszczącym papierze kredowym, w ekskluzywnej technice cold stamping (imitującej złote elementy Ołtarza).

Witelo Mag – to historia jego życia, od udziału w bitwie pod Legnicą po służbę na wrocławskim dworze. Z jednej strony, studia w Paryżu i Bolonii, obcowanie z najświetniejszymi umysłami Starego Kontynentu. Z drugiej, walka z zacofaniem, przeciwstawienie się świeckiej i duchownej władzy, w tym inkwizycji. W tle burzliwe dzieje Polski, spustoszonej najazdem tatarskim i podzielonej między Piastów.

Teka zawiera 8 unikalnych zdjęć Ołtarza Mariackiego Wita Stwosza autorstwa Andrzeja Nowakowskiego, przedstawiających postacie ze skrzyni głównej Ołtarza. Zdjęcia formatu A4 (210x297 mm) zostały wydrukowane na błyszczącym papierze kredowym o gramaturze 250 w ekskluzywnej technice cold stamping (imitującej złote elementy Ołtarza).

Seria komiksowa fantasy stworzona przez Andrzeja O. Nowakowskiego (ur. 1946 r.) – jednego z najpopularniejszych polskich rysowników lat 80. XX wieku – ze scenariuszami Janusza Florkiewicza. Opowieści nawiązują do podań i legend staropolskich, a ich scenariusz oparty został na powieści Stara Baśń Józefa Ignacego Kraszewskiego. Do dziś duże wrażenie robią rysunki Nowakowskiego – wielość szczegółów, scenografie, wystrój wnętrz, ubiory i ozdoby. Niniejszy album został wzbogacony o oryginalne szkice i fragment scenariusza.

Teka nr 1 zawiera 10 unikalnych zdjęć obrazu „Sąd ostateczny” Hansa Memlinga autorstwa Andrzeja Nowakowskiego. Zdjęcia formatu A4 (210 x 297 mm) zostały wydrukowane na błyszczącym papierze kredowym o gramaturze 250. Sąd Ostateczny Hansa Memlinga to nie teatralna zabawa w piekło i niebo! To jasny i bezwzględny przekaz: „Miałeś, człowieku, wolną wolę, czyniłeś wedle własnych wyborów. Ja, Bóg, sędzia sprawiedliwy, obiecałem ci zmartwychwstanie i słowa dotrzymałem. Teraz cię osądzę i przeznaczę ci miejsce obok mnie w wieczności albo skażę na wieczne potępienie. Wieczne! Bez ułaskawienia, możliwości amnestii, odwołania czy łagodnego potraktowania. To ty, człowieku, zdecydowałeś o swoim przyszłym losie w zaświatach, a nie ja. Teraz już nie oczekuj ode mnie łaski i wspomożenia. Twój czas dobiegł końca. Teraz JA i tylko JA zadecyduję o tobie: niebo lub piekło. Powiadam, JA zadecyduję, nie ty. Jesteś tylko marną istotą, którą obdarzyłem nieśmiertelną duszą. Stworzyłem cię na swoje podobieństwo, dałem ci boską moc kreacji i wszelkich możliwych wyborów w twoim postępowaniu. Dałem ci wolną wolę. Nawet w najtrudniejszych życiowych sytuacjach to ty mówiłeś „tak” lub „nie”. Nie oczekuj ode mnie tego, na co zawsze liczyłeś – litości. Teraz objawiam ci się jako sędzia sprawiedliwy, a nie – litościwy. I nie licz na to, że doświadczysz mojej litości, kiedy znajdziesz się we władaniu Szatana. Tam moja litość nie sięga. Taka jest umowa ze Złym i ja tej umowy dotrzymam. Tak być musi i tak będzie...”. Obraz zaskakuje nieustannie. Odnajduję na przykład kolejne odbicie w zbroi św. Michała Archanioła: jest to jego lewa ręka trzymająca wagę. Zaś w głębi, na ledwie widocznym tle górzystego pejzażu, z ziemi wyłaniają się zmartwychwstali ludzie, z rękami wzniesionymi ku niebu z prośbą o łaskę. Niewzruszony Archanioł Michał w imieniu niewzruszonego Chrystusa odmierza z aptekarską dokładnością dobre i złe uczynki. Tylko czasami równoważą się one i wtedy po lewej stronie Archanioła anioł z szatanem toczą zażartą walkę o wieczną przyszłość człowieka (...). – Andrzej Nowakowski

Polecamy nową serię pocztówek z unikatowymi zdjęciami Ołtarza Mariackiego Wita Stwosza. Fotografie zostały wykonane przez Andrzeja Nowakowskiego, autora albumu Blask. Ołtarz Mariacki Wita Stwosza, który ukazał się nakładem naszego wydawnictwa w 2011 roku. Andrzej Nowakowski przedstawił ołtarz w sposób, jaki nie był możliwy do tej pory - wykorzystanie profesjonalnego oświetlenia oraz podnośników - co pozwoliło wyeksponować niewidoczne na co dzień szczegóły Stwoszowego opus magnum. Pocztówki są dostępne w komplecie 12 sztuk w atrakcyjnym opakowaniu. Można je nabyć za pośrednictwem strony internetowej UNIVERSITAS oraz kupić w księgarniach naukowych, artystycznych, antykwariatach, sklepach muzealnych, galeriach, punktach obsługi turystycznej.

Kopalnia Soli w Wieliczce jest świadectwem niewiarygodnego trudu kilkudziesięciu pokoleń górników, porównywalnego jedynie z trudem budowniczych egipskich piramid. Piramidy są znane, bo znajdują się na powierzchni Ziemi. Wielicki labirynt jest i pozostanie nieznany, bo tworzy miasto pod ziemią. Nigdzie na świecie nie odnajdziemy niczego, choćby w małym stopniu porównywalnego z wielicką kopalnią. To blisko trzysta kilometrów korytarzy, które prowadzą do ponad trzech tysięcy solnych komór, na dziewięciu poziomach, sięgających głębokości 327 metrów. Pozostaną one niedostępne dla ludzi już na zawsze. Ten album to próba odkrycia i utrwalenia obiektywem aparatu niektórych miejsc podziemnego solnego miasta, do których dotarcie będzie dane już tylko bardzo niewielu. Podziemne miasto w soli jest miastem ciszy, mroku, monumentalnego piękna i… bezradności człowieka wobec potęgi natury. I o tym mówią te zdjęcia.

Wszystko, co wiąże się z Kopalnią Soli w Wieliczce, ma wymiar ekstremalny: jest najstarsza i jednocześnie największa, a przy tym ciągle czynna. Nigdzie na świecie nie odnajdziemy niczego choćby w małym stopniu porównywalnego z wielickim labiryntem. W tym solnym universum wszystko jest monumentalne, a jego unikalność zapiera dech. Każdy, kto próbuje ogarnąć skalę wielickiego skarbu, zachwyci się nim bez reszty. I trudno, żeby było inaczej? Wielicka kopalnia to w istocie podziemne miasto, budowane przez ponad czterdzieści pokoleń górników, przedstawicieli niemal wszystkich europejskich narodowości. To ponad trzysta kilometrów korytarzy, które prowadzą do ponad trzech tysięcy solnych komór, na dziewięciu poziomach, sięgających głębokości 327 metrów pod powierzchnią ziemi. To także podziemne solankowe jeziora, mioceńskie krajobrazy, pozostałości po wyrobiskach eksploatowanych rozmaitymi metodami i technikami. Kopalnia to również niespotykana w swojej wyjątkowości mapa geologicznej aktywności Ziemi z Karpatami w roli głównej. W ścianach wyrobisk odnaleźć można geologiczne świadectwa czasów sprzed milionów lat: solne kryształy, węgiel, koralowce, wulkaniczny pył i wiele innych.