Znikając. Opowieść drogi

„Zapisany w kręgach” – zwycięzca Grand Prix w konkursie „Górska Książka Roku”. Ponad dwie dekady pasjonującej historii życia człowieka owładniętego obsesją zdobywania górskich ścian. Motywem przewodnim tej zaskakującej autobiografii jest kariera wspinaczkowa, ale Marek Raganowicz równie barwnie opisuje relacje osobiste i trudne życiowe wybory na tle zmieniającej się rzeczywistości społeczno-politycznej. Opowieść zaczyna się w momencie, gdy jako 22-letni student rozpoczyna swoją przygodę ze wspinaniem. Jest to początek fascynującej podróży przez różne góry i ściany (od tatrzańskich po himalajskie), wśród nietuzinkowych ludzi i niecodziennych zdarzeń, w synkopowanym rytmie jazzu oraz alternatywnego rocka. Książkę czyta się jak powieść sensacyjną z elementami baśniowo-psychodelicznymi, ale nie brakuje także wątków psychologicznych, w których bohater próbuje zrozumieć znaczenie partnerstwa we wspinaniu i życiu codziennym. „Czytając Zapisanego w kręgach, zamykałem oczy. Wtedy w mojej wyobraźni pojawiały się obrazy filmowe. Rozwój wydarzeń, ich dramaturgia, punkty zwrotne – to chyba najlepsza rekomendacja. Kto wie, czy życiorys autora nie powinien być inspiracją dla dobrego kina, które pod pozorem opowieści wspinaczkowej niesie uniwersalną historię o życiu i śmierci. W tej narracji znajdziemy to, co nieoczekiwane, a co często stanowi tajemnicę naszego istnienia” – Marcin Koszałka, reżyser i operator filmowy. „Zapisany odsłania rewiry rzeczywistości wykraczające daleko poza kanciastość skały i pozorny banał uwikłań życiowych. Jest dla mnie czymś więcej niż książką o wspinaniu. W istocie to fascynująca i ujmująco uczciwa próba znalezienia sensu w naszym ludzkim losie” – Wojtek Kurtyka, alpinista, literat, autor wielu dróg w Himalajach. „Od tej książki trudno się oderwać, czyta się ją jednym tchem. Jest napisana życiem i pasją jej autora, z rzadko spotykaną, poruszającą szczerością. Tytułowe kręgi są początkowo marszrutą ze schroniska, trudem wspinaczki i powrotem, ale z czasem stają się każdym wyjściem z domu, wyjazdem z kraju i powrotem, a w głębszym wymiarze – kołem życia i śmierci, gdzie ta ostatnia jest, jakże często, ceną wielkiej przygody” – Jacek Ostaszewski, muzyk, kompozytor, lider zespołu Osjan, reżyser teatralny. Marek Raganowicz (ur. 1961), jeden z najlepszych polskich wspinaczy wielkościanowych, wielokrotnie nagradzany w Polsce i za granicą za wytyczenie – często samotnie i w najodleglejszych zakątkach globu – wybitnych nowych dróg na największych urwiskach. Ceniony autor, który po latach publikowania na łamach specjalistycznych magazynów zdecydował się na debiut literacki, adresowany nie tylko do czytelników prozy górskiej, ale do każdego miłośnika dobrej książki.

Taka podróż byłaby dziś niemożliwa… bez paszportu. Niezwykła wyprawa rowerowa angielskiego dżentelmena do egzotycznego kraju, który powstał niedawno, ale ma spore ambicje. Jego mieszkańcy stawiają się temu wariatowi Hitlerowi i chyba mają prawo. Ich państwo jest niemal trzy razy większe niż wyspa, z której przybył Newman! Naszego podróżnika i jego dwukołowego towarzysza imieniem George czekają miejsca i ludzie, które wprawią go w osłupienie, zachwyt, czasem wzbudzą śmiech lub litość. Ten zaskakujący wielki kraj nazywa się Polska. Ta Polska już nie istnieje, ale po niemal 90 latach możemy ją znowu oglądać oczami angielskiego pisarza, podróżnika i… szpiega. W każdej z tych ról Bernard Newman sprawdza się znakomicie! Bernard Newman – brytyjski pisarz i podróżnik, w czasie pierwszej wojny światowej żołnierz i szpieg. W okresie międzywojennym odwiedził ponad 60 krajów, które przemierzał zwykle na rowerze. Z tych podróży pisał znakomite, pełne brytyjskiego humoru reportaże. Uważany też za autorytet z zakresu szpiegostwa. Jego wykładów słuchali nawet Adolf Hitler, Franklin Delano Roosevelt i Senat Stanów Zjednoczonych. Z racji swojej wiedzy, doświadczeń wojennych i zamiłowania do podróżowania wielokrotnie oskarżany o szpiegostwo na rzecz rządu Jego Królewskiej Mości. Newman kilka razy odwiedził Polskę. Jego unikatowy reportaż Rowerem przez II RP odsłania przed nami Polskę, jakiej nie znaliśmy i jakiej już nigdy nie będziemy mogli zobaczyć. Po raz pierwszy po niemal 90 latach możemy o niej na szczęście przeczytać.

Książka znanej psycholożki i felietonistki magazynu „Wysokie obcasy”. Natalia de Barbaro pracuje z kobietami, które poszukują odpowiedzi na pytania: „Kim tak naprawdę jestem? Czego chcę? O czym marzę? Na co sobie pozwalam?”. Jej książka to rzetelna z punktu widzenia psychologii, ale także poetycka, czasem brutalnie szczera i poruszająca opowieść o kobiecej drodze do poznania samej siebie. Dlaczego kobiety grają role, które wcale im nie odpowiadają? Czemu pracują ponad siły i surowo oceniają się za najmniejsze uchybienia? Jak sprawić, by wewnętrzny głos, mówiący kobiecie o jej potrzebach i marzeniach, był słyszany wyraźniej niż nakazy i wymogi kultury? Autorka zaprasza w podróż pod opieką Czułej Przewodniczki – kobiecej intuicji i mądrości. Idealna lektura dla kobiet, które czują, że w ich życiu za dużo jest powinności, a za mało radości. Czuła przewodniczka jest zilustrowana kolażami wybitnej artystki młodego pokolenia Anety Klejnowskiej.

Po co zdobywać góry? Bo są. Tak powie każdy, kto kiedykolwiek stanął na szczycie. Tatry dumnie stoją i kuszą turystów od wieków. Jednak dostęp do najtrudniejszych tatrzańskich szlaków nie był prosty, szczególnie dla kobiet. Bo zdobywanie Tatr przez kobiety było inne od męskiego. Poza kruszyznami, ekspozycją i pionowymi ścianami musiały mierzyć się ze swoją pozycją społeczną, kulturową, nieustannym deprecjonowaniem - a nawet strojem. Taterniczki – kobiety i dziewczyny, które szły w górę niezależnie od wszystkiego. Twarde charaktery i pilne kursantki, subtelne sportsmenki i muskularne wspinaczki. Dostosowują się do zmaskulinizowanego sportu i walczą o kobiecy styl uprawiania tej dyscypliny. Oto ich historia podboju Tatr. „Praca nad opowieściami taterniczek nie była łatwa. Część wspinaczek ze starszego pokolenia uważa, że nie powinno się już o nich pisać ani mówić, twierdzi Beata Słama, publicystka i taterniczka. To prawda – niektóre kategorycznie nie zgadzają się na rozmowę, inne mierzi ten temat. Młodsze pokolenie to inna bajka, dziewczyny zdają sobie sprawę z wagi tych opowieści. I choć oczywiście w książce są taterniczki przedwojenne i te z początku XX wieku, to lwią część publikacji stanowią rozmowy ze współczesnymi wspinaczkami, i to ich głos jest tu najlepiej słyszalny. I da się w nim usłyszeć znacznie więcej niż tylko opowieść o wspinaniu”. Fragment książki Agata Komosa-Styczeń – polonistka, dziennikarka, redaktorka, feministka, mama. Była redaktorką naczelną portali informacyjnych naTemat i Wirtualnej Polski. Do czasu zdobycia ostatniej sprawności (mamy) zapamiętale podróżowała – zjeździła Amerykę Środkową i Azję. W Nepalu zdobyła dwa pięciotysięczniki, choć niezmiennie najpiękniejszymi górami są dla niej Tatry.

Gorący czerwiec 1941 roku. Jasne księżycowe noce, niskie bagienne łąki, cienisty sad i zimna żyła rzeki, która podzieliła świat na pół. Na jednym brzegu Niemcy, żelazny wąż czołgów, ciężarówek, maszyn. Na drugim Rosjanie. Pośrodku wiejski przewoźnik, który z jednego brzegu na drugi wozi nocą każdego, kto zapłaci. Żydowskie rodzeństwo, które w drodze do wyśnionej ziemi obiecanej, chowa się w stodole tuż obok kałuż świńskich wnętrzności. Chłopcy z partyzantki, wierzący jeszcze, że wojna jest przygodą, wykonują wyroki, których nie rozumieją. Ich dowódca czeka na rozkazy. Zanim nadejdą, każe liczyć czołgi i nad kolejnym butelkami bimbru, wśród roju much przekonuje, że już wkrótce będzie po kolana brodził we krwi wrogów. Wszyscy przychodzą do kobiety, przykucniętej, bosej, hardej. Czekają, upał mąci umysły. A pewien mały chłopiec widzi, słyszy i zapamiętuje to wszystko: grzmot nadlatujących samolotów, drżenie ziemi. Po latach narrator próbuje opowiedzieć historię, której nie opowiedział mu ojciec.

Niepublikowana dotąd historia dwóch sowieckich alpinistów, braci Abałakowów. Witalij i Jewgienij Abałakowowie byli jednymi z najbardziej utalentowanych alpinistów swojego pokolenia. Czas ich aktywności przypadł jednak na ponury czas w historii Związku Radzieckiego – rewolucję październikową, a potem okres wielkiej czystki. Bracia podjęli udane pionierskie wyprawy w wysokie góry Pamiru ku chwale swojej proletariackiej ojczyzny, jednak ostatecznie ich losy potoczyły się zupełnie inaczej. Donos na Witalija sprawił, że alpinista trafił do więzienia, był torturowany przez NKWD i cudem uniknął łagrów. Jego brat przeciwnie – przed rewolucją ukończył Akademię Sztuk Pięknych i stał się pupilkiem władzy. Witalij nie zrezygnował jednak ze swoich marzeń i mimo utraty kilku palców na skutek burzy śnieżnej po latach wrócił do wspinaczki. Korzystając z wielu źródeł, między innymi z zachowanych dzienników Jewgienija, Cédric Gras z reporterską pasją odkrywa białe plamy w historii światowego alpinizmu i wydobywa z zapomnienia niezwykłą historię braci Abałakowów. „Alpiniści Stalina autorstwa Cédrica Grasa to opowieść niezwykła. Bo kto dzisiaj pamięta, jak rodził się sowiecki alpinizm, kto i jak tworzył jego podwaliny, eksplorował bardzo dziś popularne siedmiotysięczniki Pamiru? A o tym właśnie jest ta książka. Historia życia braci Abałakowów (z lektury dowiedziałem się, że Witalij miał brata Jewgienija, przysięgam, że o tym nie wiedziałem) przeplata się z burzliwymi dziejami początków komunizmu – z tragicznym dla braci skutkiem. Z tej książki czytelnik dowie się, że „abałakow” to nie tylko sposób na punkt asekuracyjny w lodzie, ale także nazwisko wybitnych alpinistów z wielkim jak na ówczesne czasy dorobkiem. Autor, reporter śledczy, z pasją i skrupulatnością tropi losy braci w konwencji faktograficznej, konsekwentnie unikając jakiejkolwiek oceny ich postępowania. Tę, Czytelniku, pozostawia Tobie. Warto tę książkę przeczytać. Naprawdę. Polecam.” – Piotr Pustelnik

W nowej kancelarii prawnej Joannie Chyłce zostaje przydzielona sprawa będąca jej zawodowym koszmarem: ma bronić pedofila. Sytuację komplikuje fakt, że oskarżonym jest brat jednego z najważniejszych polityków w Polsce – kandydata na prezydenta, który przed wyborami przoduje w sondażach. Sprawa skupia na sobie uwagę wszystkich mediów, gdyż jej finał przesądzi nie tylko o losie oskarżonego, ale najprawdopodobniej także o wyniku wyborów. Życie zawodowe Chyłki komplikuje się coraz bardziej, ale to nie koniec problemów. Prawdziwe zaczną się, kiedy w życiu Kordiana pojawi się pewna dziewczyna z jego przeszłości…

Trzy siostry, których życie skomplikowały wojna i miłość. Klara, Róża i Amelka. Panny Terechowiczówny. Przed wojną jeździły z rodzicami do wód, mieszkały w wytwornym pensjonacie, a matka pilnowała, by parasolkami chroniły delikatną cerę przed słońcem. Rok 1914 wywrócił życie sióstr, podobnie jak milionów ludzi w Europie, do góry nogami. Ojciec poszedł na front, a majątek bez jego opieki szybko zaczął podupadać. Lata mijają. Matka na przemian rozpacza i modli się, Róża wciąż jest trzpiotką, a Klara, mimo protestów starej gosposi Ludwiżanki, urabia sobie ręce po łokcie. Amelka wbrew woli zszokowanej rodziny postanawia podjąć pracę w szpitalu wojskowym w Warszawie. Jednak to zaledwie grom przed prawdziwą burzą. Po kilku miesiącach zawiadamia bowiem rodzinę, że wraca do rodzinnego majątku z… mężem. Żołnierzem, którego poznała w szpitalu. Kim jest mąż Amelki? Jak jego obecność w dworze wpłynie na życie Klary, Róży i ich matki? Czy Amelka może być pewna uczuć męża? Znakomita powieść, której bohaterki można pokochać całym sercem.

Szczęście zaczyna się wtedy, gdy jesteśmy komuś potrzebni. Meredith żyje tylko przeszłością. Niegdyś gwiazda Hollywood, uwielbiana przez miliony, mieszka teraz z dwójką opiekunów w kamiennej willi w San Francisco. Jej życie naznaczyła osobista tragedia, która przerwała imponującą karierę kobiety i odseparowała ją od rodziny. Meredith nie wierzy, że los może szykować dla niej coś dobrego. Pielęgnuje wspomnienia odległych czasów i własną dojmującą samotność. Wtedy przychodzi kolejny cios. Upalne kalifornijskie lato przerywa kataklizm – trzęsienie ziemi o niespodziewanej sile. Meredith bez wahania przyjmuje do swojej willi okolicznych mieszkańców, którzy stracili cały dobytek. Nareszcie czuje się potrzebna. W posiadłości spotkają się piękna dziewczyna, która szuka szczęścia w ramionach nieodpowiednich mężczyzn, lekarz borykający się z problemami rodzinnymi i młody pisarz o wielkim sercu. Gdy zaczną opowiadać swoje historie, los zbliży ich do siebie. Wtedy to wyjdzie na jaw szokująca prawda o przeszłości Meredith – sekret, którego nie zna nawet ona sama… Oszałamiająca powieść Danielle Steel opowiada o tym, jak w jednej chwili może zawalić się nasz świat i o miłości, która daje siłę, by zbudować go na nowo. Sąsiedzi to odpowiedź uwielbianej na całym świecie autorki na nasze trudne czasy.

Jacek Hugo-Bader od trzydziestu lat opisuje historie Imperium Sowieckiego. Od trzynastu lat marzył o „szamańskim” temacie, ale się go bał. Przeczytajcie, a dowiecie się dlaczego. To najbardziej niezwykła podróż w jego życiu. Książkę wydał sam. Nie licząc błogosławieństwa szamanki Ałtany, szamanów Ondara, Kułana i Andrieja Pawłowa...

Tylko umarli nie mają sekretów. Jamie od najmłodszych lat widuje zmarłych. I nie przypomina to tego, co znamy ze słynnego filmu z Bruce’em Willisem. Jamie może zobaczyć to, czego nikt inny nie widzi, i poznać sekrety, których nikt inny nie zna. Ale cena, jaką musi płacić za swoje nadnaturalne zdolności, jest bardzo wysoka. O czym doskonale wie matka Jamiego, która namawiała go, aby nikomu nie mówił, co potrafi. Taki dar nie może długo jednak pozostać niezauważony. I Jamie wkrótce będzie musiał pomagać nowojorskiej policji w śledztwie w sprawie, w której pewien morderca groził uderzeniem zza grobu. Czasami dorastać znaczy stanąć twarzą w twarz z prześladującymi cię demonami. Później, najnowsza powieść Stephena Kinga, to horror w najlepszym wydaniu – przerażający i poruszający. To także historia o straconej niewinności i konieczności wyborów między dobrem a złem. Uważny czytelnik znajdzie w niej echa jednej z najsławniejszych powieści Kinga – TO – i odpowiedź na pytanie, co trzeba zrobić, aby stawić czoło złu we wszystkich jego postaciach.

Najbardziej wstrząsająca opowieść o życiu w Korei Północnej Masaji Ishikawa mieszka w Japonii, ale jako pół-Koreańczyk jest obywatelem drugiej kategorii. Gdy ma 13 lat, jego ojciec daje się skusić obietnicom rządu Korei Północnej. Na miejscu czeka ich edukacja, praca, wysoka pozycja społeczna, dobrobyt. Wraz z rodzicami i trzema siostrami Masaji wyjeżdża do nowej ojczyzny. Jest rok 1960. Kolejne lata okażą się brutalne, pełne bólu i cierpienia. Rodzinie Ishikawy będzie towarzyszyło ubóstwo, głód i ciągła doktrynacja komunistycznego reżimu. Staną się przedstawicielami najniższej kasty społecznej. Władze zabronią im myśleć, ale nie zdołają zabronić im kochać. W tym nieludzkim świecie rodzinne więzi będą jedynym, co pozwoli im przetrwać. Do czasu. Po 36 latach Ishikawa decyduje się na samotną ucieczkę. Wstrzymuje oddech i wchodzi do okrytej ciemnościami rzeki, której drugi brzeg obiecuje ocalenie. Światowy bestseller.