Okręty cesarskiego Rzymu 193-565

Pomiędzy powstaniem republiki a ustanowieniem cesarstwa rzymska flota z mało znaczącej siły zajmującej się zabezpieczaniem wybrzeża przekształciła się w największą i najbardziej rozwiniętą flotę świata. Rozpoczynając od skopiowania dużych, skomplikowanych okrętów Kartaginy - ówczesnej potęgi morskiej, Rzym wkrótce prześcignął swojego przeciwnika w dziedzinie innowacji takich jak "kruk", niszcząc na zawsze nie tylko kartagińską flotę, ale i całe państwo. Następnie zajął się eliminacją piratów z rejonu Morza Śródziemnego i zniszczeniem celtyckich żeglarzy z Galii. Rzymska flota została również uwikłana w wojny domowe, które osiągnęły szczytowy punkt w postaci morskiego zwycięstwa odniesionego nad Kleopatrą pod Akcjum. Jest to zadziwiająca o...

Zaciągani z różnych bitnych plemion zamieszkujących prowincje na pograniczach imperium, żołnierze auxilia nie byli zwykle obywatelami rzymskimi. Konnica auxilia zapewniała potężne siły uderzeniowe: zorganizowane, zdyscyplinowane i dobrze wyszkolone, które dobrze spisywały się prowadząc działania harcownicze oraz uderzeniowe. Niniejsza praca przedstawia wiele ról wypełnianych przez rzymskiego konnego z jednostek auxilia, w tym rekonesans, komunikację oraz zadania policyjne, jak również jego czysto bojowe przeznaczenie. Omówiono także motywy stojące za zaciągnięciem się, warunki służby i doświadczenie samej bitwy, a w tym wszystkim pomogły liczne ilustracje i kolorowe plansze.

W XVII wieku Anglia i Holandia trzykrotnie toczyły ze sobą wojny, będące częścią większego konfliktu o supremację ekonomiczną i morską. Wojny te, odbywające się na zimnych wodach Morza Północnego i kanału La Manche, okazały się niezwykle istotne dla rozwoju budownictwa okrętowego, uzbrojenia i taktyki. W tym czasie okręty wojenne stały się prawdziwymi liniowcami, które królować będą w wojnach morskich aż do wynalezienia napędu parowego. W książce tej prześledzono rozwój tych jednostek podczas trzech wojen angielsko-holenderskich.

Od wojen domowych doby schyłku republiki po krwawe zjednoczenie cesarstwa dokonane przez Konstantyna, doborowa formacja gwardyjska stanowiła trzon każdej armii rzymskiej. Zarówno wtedy, gdy pełnili funkcję gwardii przybocznej, jak i wtedy, gdy używano ich jako oddziałów szturmowych w boju, kunszt wojenny pretorianów, speculatores, singulares i protectores decydował o biegu historii Rzymu. Badacze nierzadko przedstawiają pretorianów jako rozpieszczonych, nielojalnych i stroniących od walki, lecz Rzymianie znali ich jako dzielnych wojowników, którzy starali się zasłużyć na swój honorowy tytuł pia vindex wiernych i mściwych. Ściśle powiązani z kohortami pretoriańskimi doby republiki i stopniowo włączeni do cesarskiej gwardii pretoriańskiej, byli żołnierze forma...

Grecki hoplita to archetypiczny wojownik uzbrojony we włócznię i prawdopodobnie najłatwiej rozpoznawalna postać doby złotego wieku starożytnej cywilizacji greckiej. Właśnie w tym okresie państwo zaczęło brać większą odpowiedzialność za siły zbrojne, oraz uzbrajanie i wyposażanie swoich obywateli. Od zwycięstwa odniesionego pod Maratonem nad królem perskim Dariuszem, do wzrostu potęgi Filipa Macedońskiego i jego syna, Aleksandra Wielkiego, hoplita pozostawał na pierwszej linii. Książka ta poświęcona jest życiu i doświadczeniom prostego, greckiego wojownika; opisuje, jak był powoływany pod broń i szkolony oraz jak walczył. Zawiera również szczegółowe omówienie rozwoju jego uzbrojenia zarówno zaczepnego, jak i ochronnego na przestrzeni czasu.

Pierwszymi na świecie machinami wojennymi były okręty budowane dwa tysiące lat przed świtem świata klasycznego. Ich wpływu na bieg historii nie da się przecenić. Kolejne cywilizacje konstruowały różnorodne typy galer i innych okrętów wojennych, a niemal każda preferowała inny wygląd tych jednostek, inne osiągi i różne sposoby użycia. Najwcześniejszymi takimi jednostkami były statki wysyłane przez Egipcjan do krainy Punt oraz okręty wojenne, dzięki którym pokonali oni Ludy Morza w pierwszej w historii opisanej bitwie morskiej. Po upadku tych cywilizacji, Fenicjanie zaczęli budować dwurzędowce i inne jednostki, podczas gdy w Grecji okręty opisane szczegółowo w homeryckich epopejach stanowiły część tradycji budownictwa okrętowego, której kulminacją sta�...

Legiony, które wywalczyły, a potem broniły cesarstwa rzymskiego były uzależnione od siły floty i waleczności marynarzy oraz zaokrętowanych żołnierzy. Ta fascynująca historia, obejmująca pod względem chronologicznym rzymską marynarkę od bitwy stoczonej pod Akcjum po upadek cesarstwa zachodniego, zawiera informacje na temat okrętów, uzbrojenia, odzieży, a także organizacji żeglarzy i żołnierzy piechoty morskiej. Do jej stworzenia wykorzystano mozaiki, rzeźby i znaleziska archeologiczne, zaś kolorowe plansze oferują szczegółowe rekonstrukcje postaci odbywających służbę w rzymskiej marynarce, od głównodowodzących i oficerów, po marynarzy i piechotę morską.

Groźne i wyrafinowane, triery były najbardziej zabójczymi okrętami starożytnego świata, zaś w czasach ich dominacji na morzu głównymi użytkownikami ich niszczycielskiej potęgi byli Ateńczycy. Były one galerami zaprojektowanymi do walki przy wykorzystaniu napędu wiosłowego, zaś ich podstawową bronią był usytuowany na dziobie, wykonany z brązu taran. Niniejsze opracowanie zawiera całościową analizę najskuteczniejszego okrętu swoich czasów, broni, przy wykorzystaniu której Ateńczycy osiągnęli, utrzymywali, a w końcu utracili potęgę i dobrobyt.

Książka w niezwykle ciekawy i barwny sposób przedstawia losy wszystkich żon cesarzy od Augusta do Teodozjusza Wielkiego, czyli od powstania cesarstwa do roku 395, kiedy nastąpił podział imperium na wschodnie i zachodnie. Jak zwykle profesor Krawczuk wzbogaca fakty historyczne licznymi anegdotami i ciekawostkami z życia i obyczajowości starożytnych.

Korzystając z dokumentów i podręczników wojskowych, niniejsza książka stara się przedstawić taktykę oraz przykłady działalności operacyjnej niemieckich okrętów podwodnych w trakcie II wojny światowej. Mimo, że niemiecka Marynarka Wojenna uważała swoją początkowo małą flotę podwodną za drugorzędną w stosunku do reszty Kriegsmarine, z nadejściem 1942 roku U-Booty adm. Karla Dönitza zagrażały funkcjonowaniu najważniejszych morskich linii komunikacyjnych na Atlantyku, zatapiając setki transportowców, przyćmiewając tym samym osiągnięcia niemieckiej floty nawodnej. Ta bezlitosna i kosztowna walka trwała na tych warunkach do wiosny 1943, kiedy to dramatyczne zwycięstwa Aliantów odwróciły bieg wojny na morzu. Jednakże U-Booty aż do ostatnich dni wojny pr...

Cały świat pogrążony jest w chaosie. Przyczyną tego są ludzie, którzy zostali obdarowani niezwykłą mocą. Mocą, nad którą nie potrafią panować i dlatego wokół siebie sieją spustoszenie. Porucznik Oscar Britton postanowił działać. Uczestniczy w misjach Korpusu Operacji Nadzmysłowych, którego zadaniem jest stłumienie anarchii, a następnie zaprowadzenie porządku. Niespodziewanie jednak i on sam pada ofiarą magicznej, zakazanej siły. To sprawia, że zostaje uznany za wroga publicznego numer jeden. Korpus wie, jak należy sobie radzić w tego typu sytuacjach. Cel trzeba wytropić i zniszczyć.

Renoma starożytnej rzymskiej machiny wojennej jest nierozerwalnie związana z jej najbardziej znaną klasą oficerów centurionami. Ich wygląd ewoluował na przestrzeni wieków, ale odwaga i przywództwo okazywane podczas bitwy zawsze były podstawowymi wymogami, które im stawiano. Jeśli któryś z nich miał szczęście i był dostatecznie ambitny, mógł awansować na kolejne stopnie w obrębie legionu osiągając prawdziwe wpływy i bogactwo, a przez to uzyskać wyższe stanowiska wojskowe i cywilne oraz wraz z rodziną wejść do wyższej klasy społecznej. Opierając się na szerokich badaniach źródłowych i archeologicznych, druga część poświęcona dziejom centurionów śledzi ścieżki ich karier i przedstawia ekwipunek, którym się posługiwali od czasów Augusta po upad...

Popularne wyobrażenie żywione na temat rzymskiego legionu jest związane z tą najbardziej znaną rangą oficerską centurionatem, wyróżniającym się pod względem wizualnym poprzecznym grzebieniem na hełmie, zdobionymi nagolennikami chroniącymi nogi i rózgą z winnych pędów trzymaną w dłoni. To właśnie centurionowie szkolili i dyscyplinowali legionistów, brutalnie lecz skutecznie, zaś ich przymioty wojskowe i odwaga uformowały rdzeń rzymskiej machiny wojennej. Napisana na podstawie licznych źródeł archeologicznych i literackich, książka ta zawiera rozważania na temat ich obowiązków, karier i wyglądu w czasach poprzedzających rządy Augusta.

W okresie przypadającym na lata pomiędzy rządami Augusta i Septymiusza Sewera wschodnie prowincje Cesarstwa Rzymskiego często były angażowane w brutalne walki, szczególnie podczas podboju Dacji przez Trajana, tłumienia Wielkiego Powstania w Judei i sporadycznych starć toczonych z wielkim rywalem Rzymu ? Partią. W tych wojnach żołnierze rzymscy musieli walczyć w różnych warunkach klimatycznych i na różnych terenach, od pustyń Bliskiego Wschodu po wyspy wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego. Korzystając z kolorowych rekonstrukcji, autor książki analizuje różnorodność wyposażenia i umundurowania występującego zarówno w różnych jednostkach wojskowych, jak i w armiach stacjonujących w różnych regionach Imperium. Korzystając ze znalezisk pochodzących z na...

Legiony, które wywalczyły, a potem broniły cesarstwa rzymskiego były uzależnione od siły floty i waleczności marynarzy oraz zaokrętowanych żołnierzy. Ta fascynująca historia, obejmująca pod względem chronologicznym rzymską marynarkę od bitwy stoczonej pod Akcjum po upadek cesarstwa zachodniego, zawiera informacje na temat okrętów, uzbrojenia, odzieży, a także organizacji żeglarzy i żołnierzy piechoty morskiej. Do jej stworzenia wykorzystano mozaiki, rzeźby i znaleziska archeologiczne, zaś kolorowe plansze oferują szczegółowe rekonstrukcje postaci odbywających służbę w rzymskiej marynarce, od głównodowodzących i oficerów, po marynarzy i piechotę morską.

Gwardia wareska – wikińscy najemnicy, którzy działali z dala od swojej, ojczyzny jako elitarna jednostka armii bizantyjskiej. Jako następcy długiej linii wikińskich wojowników, Waregowie przyczynili się do zwycięstw bizantyjskiego cesarza Bazylego II nad buntownikami w 988 r. I niemal natychmiast tych 6000 wojowników stało się osobistą gwardią Bazylego, która odtąd miała wiernie służyć następnym cesarzom. Często nazywani „obcymi” (etaireia), zostali wcieleni do gwardii pałacowej pod dowództwem oficera zwanego akoluthosem, który nie wywodził się ani ze Skandynawii, ani z Rusi. Waregowie zachowywali własne tradycje w stroju i w ekwipunku, jednak ostatecznie wyposażenie gwardzistów było połączeniem tradycyjnego z bizantyjskim. Słynęli ze swych toporów...

Pomiędzy powstaniem republiki a ustanowieniem cesarstwa rzymska flota z mało znaczącej siły zajmującej się zabezpieczaniem wybrzeża przekształciła się w największą i najbardziej rozwiniętą flotę świata. Rozpoczynając od skopiowania dużych, skomplikowanych okrętów Kartaginy - ówczesnej potęgi morskiej, Rzym wkrótce prześcignął swojego przeciwnika w dziedzinie innowacji takich jak "kruk", niszcząc na zawsze nie tylko kartagińską flotę, ale i całe państwo. Następnie zajął się eliminacją piratów z rejonu Morza Śródziemnego i zniszczeniem celtyckich żeglarzy z Galii. Rzymska flota została również uwikłana w wojny domowe, które osiągnęły szczytowy punkt w postaci morskiego zwycięstwa odniesionego nad Kleopatrą pod Akcjum. Jest to zadziwiająca o...

W szczytowym okresie istnienia cesarstwa rzymskiego jego żołnierze stacjonujący w zachodnich prowincjach posiadali wyposażenie wykazujące duże zróżnicowanie regionalne. Polemizując z tradycyjną wizją legionistów i żołnierzy sił pomocniczych dysponujących ściśle przypisanym im ekwipunkiem, dr Raffaele D'Amato przedstawił znaczące różnice odnoszące się do stosowanego przez nich uzbrojenia i wyposażenia innego typu, prezentując przy tym mniej zasadnicze rozróżnienie na legiony i auxilia. Książka ta stanowi przegląd dotychczas zgromadzonego materiału dotyczącego uzbrojenia i strojów stosowanych przez oddziały stacjonujące w zachodniej części cesarstwa podczas "złotej ery" rzymskiego panowania, zawierając fotografie, rysunki i kolorowe rekonstrukcje znale...