Don't Love Me

Kenzie pragnęła dostać się na wymarzony staż, niestety się nie udało. Za namową ojca i sióstr wyjeżdża na staż do Szkocji, nie jest z tego powodu zachycowana. Przy pierwszym projekcie poznaje Lyalla, spadkobiercę sieci luksusowych hoteli. Młody mężczyzna bardzo intryguje Kenzie. Lyall w to lato planuje umocnić swoją pozycję w rodzinie, w przeciwnym razie jego przyszłość może być zagrożona. Kiedy poznaje Kenzie, jego plan zaczyna mieć pewne luki. Mężczyzna nie może się oprzeć urokowi dziewczyny, wie jednak, że ich związek może zagrozić im obojgu. Jakie tajemnice skrywa Lyall? Co się stanie kiedy wszystko wyjdzie na jaw?

Czytałam wiele dobrych recenzji na temat serii #dontlovemr, dlatego też nie mogłam przejść obok niej obojętnie, tym bardziej, że uwielbiam młodzieżówki wydawane przez @wydawnictwojaguar! Autorka stworzyła niezwykle intrygującą, emocjonującą i wciągającą fabułę, od której po prostu nie można się oderwać. Ja książkę czytałam do niemal drugiej w nocy, więc chyba to mówi samo za siebie. Główne postaci tej powieści zostały bardzo dobrze wykreowane, historia ta została przedstawiona oczami Kenzie i Lyalla, co sprawia, że możemy zdecydowanie lepiej ich poznać, dowiedzieć się co myślą i jakie uczucia nimi targają. Kenzie i Lyall są z zupełnie innych światów, jednak za każdym razem kiedy się spotykają ciągnie ich do siebie jakaś niewidzialna nić. Oboje są charakternymi postaciami, lubią postawić na swoim, dlatego niektóre ich utarczki słowne bawiły mnie do łez. Oboje od początku zaskarbili sobie moją sympatię. Ich relacja w moim odczuciu toczyła się swoim rytmem, co bardzo mi się podobało. Mamy tutaj też wiele drugoplanowych postaci, które odgrywają znaczące rolę w tej historii, nadają jej wyrazistości, intrygują.

Kenzie i Lyall dostarczyli mi nie lada emocji, na swojej drodze spotykali wiele przeciwności losu, które w znaczący sposób wpływały na ich teraźniejszość, ale również mogły wpłynąć na przyszłość. Przeżywałam wszystkich rozterki razem z nimi, dosłownie chłonęłam ich emocje.

Myślałam, że już nic w tej historii nie jest w stanie mnie zaskoczyć, jednak zakończenie jakie zaserwowała autorka zostawiło mnie z szokiem na twarzy i mocno bijącym sercem. Nie mogę się wręcz doczekać kiedy poznam dalsze losy bohaterów! Jestem pewna, że jeszcze wiele w ich historii jest w stanie mnie zdziwić. Z całego serca polecam! Moja ocena to 10/10.

Widząc piękną okładkę i czytając opis, wiedziałam, że książka mi się spodoba, ale tego, co w środku znalazłam, zupełnie się nie spodziewałam. Powieść jest napisana po mistrzowsku, z precyzją i dopracowana w każdym szczególe. Do tego pióro autorki jest lekkie, zrozumiałe i bardzo realistyczne. Genialnie wykreowała postacie, które są dla mnie bardzo prawdziwe i szybko podbiły moje serce oraz im kibicowałam. Sama fabuła jest wartka, a intrygujące wątki i zwroty akcji powodują, że książka tak pochłania, że nie sposób jest ją odłożyć na bok chociażby na moment. Ta powieść mnie porwała, zachwyciła i strona po stronie rozpalała moją ciekawość. Emocje we mnie aż wrzały, były momenty, że się wściekałam, by za moment się rozpłakać lub popaść w rozmarzenie. Wszystkie przeżycia i rozterki bohaterów bardzo przeżywałam, wczuwałam się w ich sytuacje i nie mogłam się nadziwić, jak może dwoje bliskich sobie ludzi, aż tak się mijać i nie załatwić swoich problemów szczerą rozmową. Pisarka chyba specjalnie skazała nas na te katusze duszy, by w zakończeniu wprawić nas w prawdziwe osłupienie i totalnie zaskoczyć. To naprawdę rewelacyjna książka pełna prawdziwej acz zakazanej miłości, to sieć intryg, matactw i niedomówień, to czara goryczy, bólu oraz cierpienia.

Tutaj poznajemy Kenzie, która zamiast wymarzonego stażu w Nowym Yorku, musi jechać do Szkocji. Oczywiście nie jest tym zachwycona, jednak zmienia nastawienie, gdy poznaje Laylla. Chłopak ma niewiele czasu by poprawić swój wizerunek i zyskać w oczach bogatej rodziny. Niestety jego zamierzenia idą w zapomnienie, gdy poznaje Kenzie.

Czy mroczne demony przeszłości pozwolą by uczucie tych dwojga rozkwitło? Czy ich związek jest z góry skazany na porażkę? Jakie tajemnice skrywa ten chłopak? Co ma wspólnego „Duma i uprzedzenie”z tą książką?

Jestem pewna, że zachęciłam was na tyle, że chętnie sięgniecie po tę lekturę. Zapewniam szczerze, że naprawdę warto poznać tę wręcz baśniową historię, którą pokochacie całą duszą. Nie ma szans na nudę, a powieść przypadnie do gustu czytelnikom w każdym wieku.

Odczytanie ostatniego zdania wzmogło tylko mój apetyt na drugi tom.

Przyznam się szczerze, że kiedy brałam do ręki powieść Leny Kiefer, byłam bardzo nastawiona na powieść w stylu Mony Kasten, czy na historię słodko-gorzką, która chwyci mnie za serce, lecz nie zasmuci mnie całkowicie. Jednak przyznaję, trochę się zaskoczyłam tym, w jaki sposób autorka poprowadziła tutaj akcję i... no cóż. Po prostu przejdę do mojej szerszej opinii na jej temat.

Kenzie marzy o studiach związanych z architekturą wnętrz. Jednak potrzebny jest jej staż, a fakt, że odbędzie się on w Szkocji, wcale jej się nie podoba. Jej zdanie odmienia się na skutek spotkania pewnego przystojnego młodzieńca, spadkobiercę sieci luksusowych hoteli. Lyall zdobywa jej zainteresowanie od pierwszej chwili – z wzajemnością. On ma tylko jedno lato, by umocnić swoją pozycję i pokazać, że się zmienił. Kiedy spotyka na swojej drodze uroczą Kenzie, jego plan zaczyna się psuć. Ponadto ich relacja może nie skończyć się dobrze, ponieważ sekrety mogą wyjść na jaw w najmniej oczekiwanym momencie...

Zacznę może od głównych bohaterów, ponieważ stanowią oni mocny fundament dla całej historii. Kenzie polubiłam od pierwszej chwili. Wydała mi się sympatyczną, ambitną i naprawdę dojrzałą młodą kobietą. Tutaj oczywiście należą się wyrazy uznania dla autorki, która wykreowała tę postać bardzo dobrze, dzięki czemu ja jako czytelnik, mogłam się z nią w pewien sposób zżyć. Jeśli chodzi o postać Lyalla to tutaj kilka zgrzytów. Przede wszystkim jego pewność siebie na pokaz – rozumiem, że w rodzinnym mieście i tak był już skazany na wieczne potępienie, ale pokazywanie innym za wszelką cenę, że jest się takim trochę typem twardziela, którego nic nie obchodzi i nie rusza? No cóż, raczej nie zaskarbił tym mojej sympatii.

Lena Kiefer ma bez wątpienia bardzo dobre pióro, dzięki któremu lektura tej pozycji jest przyjemnością, nie sprawia kłopotów, a czytelnik bez problemu angażuje się w rozterki głównych bohaterów powieści. W historię Kenzie i Lyalla wciągnęłam się tak naprawdę już od pierwszej strony i choć bywały momenty, gdy czułam znużenie i takie zmęczenie tym, że akcja ma taki zastój, to jednak jestem w stanie powiedzieć, że Don’t love me to naprawdę dobra książka.

Poruszono tutaj wątek utraty jednego z rodziców, wymagań stawianych przed członkami bogatych rodzin (w tym: reputacja, którą trzeba chronić za wszelką cenę) oraz wątek bardziej “artystyczny”: fotografii oraz architektury wnętrz, która jakby nie patrzeć, również opiera się na artyzmie. Cieszę się, że autorka poruszyła tutaj ten temat, ponieważ jeszcze nie spotkałam się z powieścią, w której bohaterowie chcieli kształcić się waśnie w kierunkach architektonicznych. Zawsze jest to jakieś urozmaicenie i powiew świeżości. Dla niektórych może być nawet motywacją. 😊

Moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Kiefer zaliczam do bardzo udanych. Nie mogę doczekać się lektury kolejnych tomów, ponieważ zakończenie tego powaliło mnie na łopatki. Niby człowiek wiedział, a jednak się łudził... No ale nic to, pozostaje mi teraz czekać na kolejne części i mam nadzieję, że pojawią się u nas szybko.

Jeżeli szukacie dobrego romansu czy po prostu powieści new adult to koniecznie sięgajcie po Don’t love me. Kto wie, może i Wy zachwycicie się tą historią i również nie będziecie mogli doczekać się kontynuacji?

Kiedy zobaczyłam okładkę książki „Don’t love me” nie mogłam się powstrzymać przed zapoznaniem z jej opisem. Czy można mi się dziwić? W swojej prostocie ma coś takiego, co przyciąga wzrok, a że nie znałam autorki postanowiłam ten fakt zmienić. Lena Kiefer potrafi przyciągnąć czytelnika, nie tylko okładką, ale i treścią, potrafi budować napięcie i akcję, która jest spokojna, niczego nie przyśpiesza, co daje bardzo naturalny efekt. O czym opowiada ta książka?

Główną bohaterką książki „Don’t love me” jest Kenzie Stayton, to młoda dziewczyna, która stara się jak może, aby zapewnić rodzeństwu szczęśliwe dzieciństwo, pomimo tragedii, która ich dotknęła. Wzięła sobie to wręcz za punkt honoru, ze wszystkich sił pomaga ojcu w prowadzeniu firmy, chociaż ma także swoje marzenie. Chciałaby zacząć studiować, jednak w obecnej chwili stara się, aby wszyscy inni było zadowoleni. Całe szczęście dostaje staż, jednak oznacza on opuszczenie rodzinnych stron i podróż do Szkocji. Jest to dla niej szansa na rozwój, w końcu nie od tak można pomóc w nowo wybudowanym hotelu tak prestiżowej sieci jak Kilmore Grand Hotel. Wiąże się to z pewnym spotkaniem, chodzi o mężczyznę, który jest antypatyczny, a jednocześnie ma w sobie coś intrygującego. Layll Henderson pomimo nazwiska, bycia spadkobiercą hotelowego imperium nie miał lekko. Życie go nie rozpieszczało, a wręcz doświadczyło własnymi problemami, chociaż odszedł, zdecydował się na powrót. Czas na to, aby pokazać, że ma głowę na karku, pomimo tego, że problemy wydają się piętrzyć. Tej rodzinie towarzyszą sekrety, czy są one niebezpieczne? Czy Kenzie w jakiś sposób jest zagrożona? Dlaczego Layll tak usilnie ją od siebie odpycha? I najważniejsze, co wyniknie z tej znajomości?

„Don’t love me” jest pierwszym tomem trylogii pod tym samym tytułem autorstwa Leny Kiefer, książka jest taką małą cegiełką, ale czytało się ją bardzo przyjemnie. Nie jest jednak pozycją bez wad, pewna rzecz w zachowaniu głównej bohaterki trochę mi wadziła, nie potrafiła pogodzić się z żałobą po śmierci bardzo bliskiej osoby. Wiem, że po takim ciosie w sercu zawsze pozostanie wyrwa, zawsze będzie się wracało do niej wspomnieniami i odczuwało dotkliwy brak, ale niektóre zachowania z tego tytułu mnie raziły. Bohaterowie znajdują się po części w pewnym zawieszeniu, ona przejęła na swoje barki pomoc przy rodzeństwie, boryka się z żałobą, a on chce coś zmienić, jednak pozostaje to na razie w formie planów, które nie wiadomo, kiedy staną się etapem realizacji. Mimo tego książkę Leny Kiefer czyta się wspaniale, chce się poznać wszystkie tajemnice, jest napisana w sposób poprawny, nie ma teatralnych i suchych dialogów, wszystko ze sobą współgra. „Don’t love me” jest powieścią wciągającą, kiedy już zacznie się ją czytać to się przepadnie i nie ma zamiaru wracać do rzeczywistości.

"Moją strategią jest pod żadnym pozorem nie dać po sobie poznać, co do Ciebie czuje..."

Nie wiem dlaczego pozwoliłam tej książce tak długo leżeć na półce... Kiedy zaczęłam ją czytać nie potrafiłam się od niej oderwać!

Powieść Leny Kiefer "Don't Love Me" to love story z zakazaną miłością...

Lubię takie historie czytać 😁

Małym minusem było to, że historia pisana była z perspektywy dwóch bohaterów i co chwilę były pisane te same rzeczy tylko raz ze strony Kenzie, a za chwilę u Lyalla. Gdyby nie te powtórzenia to myślę, że książka miałaby zdecydowanie mniej stron, ale co tam! Historia bardzo mi się podobała!💙

Kenzie mieszka z ojcem i trzema siostrami. Jest najstarsza z nich wszystkich. Jej mama zmarła kilka lat wcześniej i nadal ciężko pogodzić się z jej śmiercią...Kiedy dostaje się na staż i musi wyjechać do Szkocji nie jest tym faktem zachwycona...

Jednak to się zmienia, ponieważ na stażu pojawia się ON - Lyall - chłopak, którego nie lubi całe miasteczko. Wszyscy każą jej trzymać się od niego z daleka..

Ale jak wiemy zakazany owoc smakuje najlepiej, prawda?😁

Lyall pochodzi z bogatej rodziny. Ma tylko jedno lato na to, by umocnić swoją pozycję w rodzinie i za wszelką cenę nie chce dopuścić dziewczyny zbyt blisko siebie. Na dodatek jego przeszłość też skrywa kilka tajemnic... jego była dziewczyna zaginęła w tajemniczych okolicznościach... czyżby chłopak miał z tym coś wspólnego?

Pomimo tego, że Kenzie od każdego słyszy same zakazy dotyczące chłopaka nie potrafi trzymać się od niego z daleka. Ciągle o nim myśli...

Końcówka tej powieści trochę mnie zaskoczyła! Myślałam, że Kenzie jest mądrą kobietą i przemyśli pewną sprawę, ale zakończyło się to dlatego tak, że autorka napisała jeszcze dwie kolejne części!😍 Już nie potrafię się doczekać kontynuacji!

Polecam!

Świetna książka od której na pewno nie będziecie mogli się oderwać ❤

To kolejna pozycja książkowa, która uświadamia mi, że historie miłosne mogą mieć duszę, a niemieckie autorki są świetne w ich pisaniu.

Jeśli sięgnięcie po tę książkę, do czego już w tej chwili zachęcam, to gwarantuję Wam, że dostaniecie wszystko to czego oczekujecie, a w gratisie jeszcze to, czego zupełnie się nie spodziewacie.

Myślicie, że dostaniecie tu interesujących bohaterów? Jak najbardziej. Dwójka jakże różnych osobowości z przeszłością, z którą muszą sobie poradzić. Ona trafiając do rodzinnej miejscowości matki na nowo przeżywa jej stratę. On w tym samym miejscu musi stawić czoło plotkom i wydarzeniom z przeszłości. Chemia i uczucie? Odczuwalne z każdą przeczytaną stroną. Ale nie tylko miłością człowiek żyje. Nasza bohaterka jest mocno związana ze swoją rodziną, co uważam za naprawdę piękny wątek. Jej oddanie i zaangażowaniem było godne podziwu, jednak jak często w takich sytuacjach bywa, Kenzie nie myślała o sobie i stawiała rodzinę ponad swoje potrzeby.

Kosmicznie polecam, ponieważ wystarczy, że do relacji Kezie i Lyalla dorzucicie jeszcze to, co niespodziewane, czyli tajemnicze wydarzenia z przeszłości i dostaniecie świetną lekturę, przy której można się pośmiać, popłakać, a przede wszystkim się w niej rozkochać.

A Ty? Znasz już odpowiedź, na bardzo ważne pytanie, a mianowicie: "jak oceniasz swój dzień w skali od coli do whisky"? Bo pytanie, czy sięgniesz po "Don't love me", będę uważać za zbędne.

Wolno, bo wolno, ale przeczytałam ostatnią nowość od Wydawnictwa Jaguar, a dokładnie "Don't love me" Leny Kiefer. Jest to książka z gatunku new adult, a ja bardzo lubię takie.

Kenzie jest odpowiedzialną i bardzo dobrze zorganizowaną osóbką. W sumie nic dziwnego skoro ma na głowie 3 siostry, tatę i cały dom. W momencie gdy dowiaduje się, że dostała się na staż do Szkocji w rodzinnym mieście swojej zmarłej mamy, nie posiada się z radości. To przepustka, by dostać się na jej ukochane studia i zacząć na poważnie projektować wnętrza. Po zjawieniu się na miejscu od razu poznaje Lyalla. I mimo, iż pierwsze wrażenie było niezłe, dalsze jego zachowanie sprawia, że Kenzie postanawia trzymać się od niego z daleka, zwłaszcza, że każdy mieszkaniec Kilmore reaguje wręcz alergicznie na Lyalla. O co w tym wszystkim chodzi?

To nie jest książka, którą czyta się szybko. Ma sporą objętość, więc uporanie się z nią zajęło mi trochę czasu. Jest to typowa młodzieżówka. O miłości, problemach w młodym wieku, o uprzedzeniach i stereotypach. Kenzie jest dziewczyną z sercem na dłoni. Każdemu daje szansę i stara się nie oceniać i znajdować jasne strony nawet w najgorszej sytuacji. Aż jej chwilami zazdrościłam, bo w taki sposób zdecydowanie żyje się łatwiej. Co prawda nie do końca poradziła sobie ze śmiercią mamy, co sprawia, że jest wobec swojej rodziny aż nader opiekuńcza, ale to tylko dodaje jej uroku. Lyall już jest bardziej skomplikowany. Musi sprostać oczekiwaniom swojej rodziny, która stosuje się do bardzo konserwatywnych reguł. Złamanie ich kończy się kompletnym wykluczeniem. Jestem ciekawa dalszych losów bohaterów, ponieważ książka urywa się w dość newralgicznym momencie i cieszę się, że to będzie nadal historia Kenzie i Lyalla, a nie ich przyjaciół. Może książka nie zachwyciła mnie jakoś specjalnie, ale myślę, że miłośników gatunku zadowoli.

Lena Kiefer to pisarka młodego pokolenia, pochodząca z Niemiec. Jest autorką historii obyczajowych, ale także fantastycznych skierowanych do młodzieży. Na swoim koncie ma wiele pozycji, ale tylko jedna z nich została przetłumaczona na język polski.

„Don’t love me” to przyjemna do czytania opowieść o dwójce młodych ludzi. Kenzie to dobrze prosperująca dekoratorka wnętrz, która marzy o podjęciu stażu w Nowym Yorku. Niestety rzeczywistość nie była dla niej łaskawa i na skutek wielu zdarzeń trafia do malowniczej Szkocji, do miasteczka Kilmore. Z tą miejscowością łączy się smutna historia, stanowiła bowiem miejsce narodzin i dojrzewania już nieżyjącej matki głównej bohaterki. Wiele mieszkańców rozpoznaje w dziewczynie dawną mieszkankę i zagaja rozmowę na ten bolesny temat. Widmo wspomnień związane z tragiczną śmiercią matki okazuje nie być się jedynym zmartwieniem Kenzie. Na jej drodze staje chłopak spod ciemnej gwiazdy, znienawidzony przez wszystkich mieszkańców. Lyall to typowy buntownik, kobieciarz, lubiący imprezy, a przy tym dziedzic ogromnej fortuny rodziny Hendersonów – właścicieli hoteli na całym świecie. Ich drogi spotykają się w Kilimore i zaczyna ich łączyć pewne uczucie, którego nie może zaakceptować wpływowa rodzina, w której panuje mnóstwo skomplikowanych zasad.

Książka była ciekawą pozycją, w sam raz na wieczór. Nie wymaga od czytelnika skupienia i analitycznego myślenia w trakcie czytania. Sama fabuła była prosta i dość przewidywalna. Podobała mi się wielowątkowość opowiedzianej historii. Autorka nie skupiła się wyłącznie na wątku romantycznym, a zadbała o ciekawą otoczkę – sprawy rodzinne, opisy pięknego krajobrazu, prawdziwą pasję. Niezadowalające jest zakończenie, które pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami. Uważam to za dobry chwyt marketingowy, gdyż ciekawość pcha do zakupu kolejnych części.

Julia G.

źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

„Don’t love me” jest historią miłości młodych ludzi, którzy nie powinni się w sobie zakochać. Nie powinni ze względu na ich obowiązki, priorytety i rodzinne zobowiązania. Dziewczyna pochodząca z kochającej , zwykłej rodziny, która po stracie matki ma w sobie ogromne wsparcie i może na siebie liczyć. Chłopak, który wręcz przeciwnie – ma przed sobą obowiązki niczym książę – książę hotelowego imperium, a w oczach innych jest wcielonym diabłem siejącym zło. Dwa zupełnie inne światy, wszystko dookoła krzyczy, że nie mogą być ze sobą nie mogą się pokochać. Ale uczuć nie da się powstrzymać. Szczególnie tak intensywnych.

„Pewnego dnia odkryjesz, że istnieją na tym świecie uczucia, przed którymi nawet ty się nie zdołasz obronić.”

Pomimo całego bogactwa i aparycji Lyall nie jest ulubieńcem społeczności. Jest już na wstępie wytykany palcami i każdy ostrzega przed nim Kenzie, jednak dziewczyna postanawia sama go poznać i wbrew innych zaczyna rozumieć go i powoli odkrywać wszystkie karty. Jednak czy chłopak, który przy niej jest zupełnie kimś innym, mógł być w przeszłości kimś zupełnie innym, czy wszelkie ostrzeżenia kierowane do Kenzie będą jednak prawdziwe ? Czy przeszłość stanie tym młodym na drodze, czy jednak to będzie jego nieakceptująca innych wyborów rodzina ?

„Moją strategią jest pod żadnym pozorem nie dać po sobie poznać, co do ciebie czuję.”

Jest to bardzo dobre rozpoczęcie serii, która ma nie tylko miłosny element, ale również sensacyjny, bo do końca nie wiemy, co się wydarzyło i jakie będą tego konsekwencje. Uważam, że Autorka naprawdę fajnie wykreowała całą akcję, bohaterów i rozpoczęła kilka wątków, które otwierają wiele furtek w naszym umyśle. Z początku przytłoczyła mnie trochę zbyt wolna akcja, przepełniona opisami, ale myślę, że po pierwszej setce zaczęłam się świetnie bawić i naprawdę wciągnęłam się w fabułę.

Jest to seria trzytomowa, więc już z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji, bo pewnie się domyślacie, że Autorka zostawiła nas w zawieszeniu. Ja oceniam ten tom na mocną 7 i czekam na dalsze losy Kenzie i Lyalla.

„Don’t love me” to niezwykle poruszająca, burzliwa i nieprzewidywalna historia miłosna autorstwa Leny Kiefer. Niekiedy humorystyczna, ekscytująca i bardzo romantyczna, urzekła mnie od samego początku. Historia zaczyna się bardzo emocjonalnie i intrygująco, sprawiając, że nie można się od niej oderwać. Od pierwszej strony jesteśmy zaangażowani w fabułę i dopiero z czasem wszystko zaczyna się wyjaśniać. Atmosfera, którą wprowadziła autorka jest nostalgiczna, natomiast szkocka otoczka niezwykle piękna. To, co urzekło mnie jednak najbardziej to postacie, które stały się bliskie mojemu sercu.

Kenzie to bardzo związana ze swoją rodziną dziewczyna. Ma bardzo silną osobowość, wie, czego chce. Nie boi się mówić co myśli, jest bardzo bezpośrednia. Walczy o siebie i swoją rodzinę. Kenzie nie jest specjalnie podekscytowana odbyciem stażu w Szkocji, nie tak to miało wyglądać. Lecz kiedy poznaje tam młodego i przystojnego spadkobiercę sieci luksusowych hoteli, wszystko zaczyna się zmieniać. Każdy w miasteczku jednak pokazuje, że chłopak nie jest tam mile widziany. Co tak naprawdę się za tym kryje?

Lyall ma tylko jedno lato, by odkupić swoje winy i powrócić w łaskę rodziny. Jest dość arogancki, nastrojowy i bardzo zmienny. Jednak nie wszyscy dostrzegają w nim również tę drugą stronę, dobrą i współczującą. Lyall ma jeden plan, sprostać oczekiwaniom rodziny. Jednak już po pierwszym spotkaniu z Kenzie wie, że może się to nie udać. Ale nikt nie wie lepiej niż on, jak związek ten może być fatalny w skutkach.

Lena Kiefer rzuciła na mnie urok historią Kenzie i Lyalla. Bardzo spodobała mi się szczypta humoru, którą wplotła w urzekającą fabułę. Powieść czyta się bardzo płynnie, z dużą ilością uczuć i emocji. Od samego początku polubiłam postać Kenzie, ponieważ jest niezwykłą osobą o wspaniałym charakterze. Jest najstarsza ze swoich sióstr i bardzo się o nie troszczy. Lyall nie jest lubiany przez większość bohaterów tej książki, ale od początku czułam, że za jego zachowaniem kryje się coś bolesnego. Bardzo trudno było mi odłożyć tę książkę, ponieważ musiałam dowiedzieć się, jaką tajemnicę skrywa chłopak.

„Don’t love me” kończy się w takim miejscu, że od razu chce się wiedzieć, co będzie dalej. Jednak na to będę musiała poczekać, ale myślę, że warto. Jeżeli szukacie burzliwej historii miłosnej, weźcie koc, kubek gorącej herbaty i zatopcie się w słowach Leny Kiefer. Polecam z całego serca.