Bezduch

Między esejem a poezją leży słabo znany ląd, na którym Krzysztof Siwczyk wyznaczył brawurowo swoje on the road. Życie codzienne od Polski późnogierkowskiej po Polskę dzisiejszą (historia opowiedziana przez przedmioty i zmieniające się pejzaże miasta) i życie niecodzienne tych, którzy muzyką i słowem (wyobraźnia językowa nie ma tu granic) próbowali wydrzeć z tego kiepawego świata choć kawałek siebie i uchronić się przed szarym znicestwieniem. Czytajcie, gitarzyści i szarpidruty, poeci i wierszokleci, palacze traw i palacze w kotłach, pacykarze i malarze nieba, postpunkowcy i posthippisi, urzędnicy i nierządnicy, to o was ta książka.Marek Bieńczyk

KREMATORIA IDwa na półtora na półInnego nie maWymiaru

Najnowsza książka poetycka Krzysztofa Siwczyka. Kilkuczęściowy poemat „Dokąd bądź” jest niezwykle ambitnym „zamachem na całość”, rozbudowaną grą językową, pełną jednak odniesień do rzeczywistości i – zapewne – wątków autobiograficznych. To obraz człowieka zanurzonego w świecie, oddany poprzez ciągi paradoksalnych obrazów, zderzanych ze sobą zwrotów z różnych obszarów współczesnej mowy publicznej, utartych, lecz tutaj wywróconych na nice związków frazeologicznych, kryptocytatów i aluzji – czasem czytelnych, czasem zaszyfrowanych. W tym świecie „fragmentaryczna pascha to cała nasza podróż w głąb księgi wyjścia, / z której zostały wióry po przejściu digitalizacji i nie ma, że boli istnienie / sentymentów, leżenie krzyżem bez d...

Krzysztof Siwczyk należy do autorów, którzy w przestrzeni kolejnych książek starają się penetrować coraz to nowe poetyckie idiomy. Zmieniająca się poetyka jego wierszy wskazuje mi.in na inspiracje tradycją awangardową i neoawangardową, na kwestie kryzysu języka i próby jego przezwyciężenia. W twórczych poszukiwaniach towarzyszy mu zawsze przychylność czytelników i krytyki. O "Dokąd bądź", poemacie nagrodzonym w 2015 roku Nagrodą Kościelskich pisano , że "to jedna z najjaśniejszych gwiazd polskiej poezji ostatnich lat" ( Krzysztof Koniuszy) czy "Piękna książka"( Piotr Śliwiński). O nowym tomie pisze sam autor: Jasnopis to próba nowego języka, zaledwie przymiarka do gramatyki przeczutej epifanii mowy, której źródłem jest inne, nowe życie - życie pojed...

Żyjemy w innych światach. Patrzymy na siebie i widzimy innych ludzi. Chodzimy po innych miastach. Minie dzień, miesiąc, sezon serca, obrót duszy, i sami się nie odnajdziemy w obcych pejzażach: inny kraj w głowie, inne panoramy za oknem. "Chochoły" Wita Szostaka to próba literackiego uchwycenia owego fenomenu, efektowna obiektywizacja tego, co najbardziej subiektywne. Tak metafora wydobywa prawdy intymne: tamtego poranka niebo lśniło jak lód, tamtego wieczora wszystko było jak nieważkie. I oto popłyniesz z rodziną Chochołów kanałami Krakowa-Wenecji, przebiegniesz wojennymi ulicami Krakowa-Sarajewa, spoczniesz nad brzegiem Morza śródziemnego obmywającego starożytny port Kraków. Żyjemy w innych światach, ta powieść kładzie mosty między nimi. Jacek Dukaj

Bartłomiej Chochoł wraca po latach do domu, w którym kiedyś mieszkał. Zaczyna opowiadać o swoim życiu i twierdzi, że jest ostatnim królem Polski. Ujawnia spiskową teorię, która tłumaczy, dlaczego przejął władzę i dlaczego musiał ją sprawować w ukryciu. Ale już następny rozdział przynosi zupełnie nową opowieść, powrót do dzieciństwa, który z poprzednią historią łączy krakowska kamienica i boląca noga, ale różni niemal wszystko inne. Swoją opowieść Bartłomiej Chochoł zaczyna jeszcze kilkakrotnie, przedstawiając się jako rozmawiający z wieszczami i generałami powstań bohater narodowy, jako człowiek sukcesu, rencista, bezdomny zbieg, wreszcie emeryt. Osiem fug, z których składa się powieść, to osiem ucieczek poza życie w opowieść. To ksi�...

Płyn Lugola to autorski wybór wierszy jednego z najważniejszych polskich poetów drugiej połowy XX i XXI wieku. Bohdan Zadura znany jest od lat jako wybitny poeta (debiutował w 1962 roku), prozaik, krytyk literacki i tłumacz (przekłada prozę i poezję z języka angielskiego, węgierskiego i ukraińskiego), od 2004 roku jest redaktorem naczelnym najstarszego pisma literackiego w Polsce „Twórczości”. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany ostatnio (w 2018 rok) otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius” za całokształt twórczości. Niniejszy wybór zawiera utwory pochodzące z całej twórczości Zadury, wręcz półwiecza działalności artystycznej, od debiutu poetyckiego (W krajobrazie amfor, 1968) po wiersze ostatnie (Po szkodzie, 2018), wśród nich dawno...

Na swój najnowszy tom wierszy Marzanna Bogumiła Kielar kazała nam czekać 12 lat. Sensualne, soczyste i gęste frazy, którymi poetka opisuje naturę, mają niemal erotyczny charakter, przyciągają i hipnotyzują czytelnika. To poezja zmysłowa, a zarazem wizyjna i przesycona filozoficzną zadumą, wyrosła z fascynacji przyrodą i krajobrazem północnej Polski – w którym odbija się kosmos.

Poetyckie świadectwo historii prywatnej, generacyjnej i narodowej, ale rozegrane z typowym dla autora ironicznym (choć zawsze ciepłym!) dystansem. Podróż po kręgach kulturowych, które jako tłumacz Zadura przyswaja polszczyźnie (Ameryka, Węgry, Ukraina), a zarazem bycie zawsze w domu, zawsze w swojej (krytykowanej tu, a jakże!) biało-czerwonej ojczyźnie. Tom wciągający bardziej niż doniesienia z sekcji zabójstw – i znacznie od nich mocniejszy!

Nie łudźcie się, że wszystko już wiecie o Hardej. Teraz poznacie Królową. Narodził się Knut. Trzecie dziecko Świętosławy, jedyne, które w chwili przyjścia na świat okrzyknięto „synem królowej”. Coraz więcej graczy przestawia piony tej historii. Bolesław w sekrecie przed siostrą swata Tyrę z Tryggvasonem, jarl Sigvald, powtarzając: „jomswikingowie nie wtrącają się w sprawy królów”, sam zaczyna w nich mieszać. Sven pielęgnuje swą niechęć do Olava, „drugiego wodza”. Tyra znika. Tak kończy się Harda. Teraz nadchodzi czas Królowej. Nowi gracze i nowy wymiar tej historii. Od Roskilde do krainy zórz polarnych. Od Poznania przez Merseburg do Budziszyna, przez wszystkie wielkie wojny Bolesława. Od Pragi po Kijów. Od Gniezna przez tajemniczy Kałdus....

W swoim szóstym tomie poetyckim Kacper Bartczak zadaje niewygodne pytania, bez których jednak trudno dzisiaj zdefiniować się nam samym: jako jednostkom i społeczeństwu. Kto jest tytułowym pokarmem i kiedy suwerenność zmienia się w pożywność? Gdzie się podziewa ludzka energia i którym ogniwem łańcucha pokarmowego jest nasza tożsamość? Czytelniku, czuj się zaproszony na lekturową ucztę – i sam rozstrzygnij: w roli głodnego czy głównego dania.

KREMATORIA III Udar Myśli Wiertło do szpiku Szepcze Jest To szczyt wszystkiego

„Zaprawdę, wszystko jest hewel, ulotne jak dym. Oprócz Boga i prawdy Bożej” – pisze o. Krzysztof Pałys OP, a cała książka podąża za tym zdaniem. Autor dzieli się z czytelnikami swoimi myślami – nieraz ulotnymi, nieraz docierającymi wprost do serca. Przywołuje teksty mistrzów duchowych, portrety osób, które były dla niego spotkaniem z Wszechmogącym, rozważa reguły życia duchowego i pochyla się nad prawdami życiowymi. A wszystkie te ścieżki, w stały i namacalny sposób, prowadzą do ludzkiej tęsknoty za Bogiem, poszukiwania Boga i prawdy Bożej, która daje sens i ukojenie.

KREMATORIA IDwa na półtora na półInnego nie maWymiaru

Między esejem a poezją leży słabo znany ląd, na którym Krzysztof Siwczyk wyznaczył brawurowo swoje on the road. Życie codzienne od Polski późnogierkowskiej po Polskę dzisiejszą (historia opowiedziana przez przedmioty i zmieniające się pejzaże miasta) i życie niecodzienne tych, którzy muzyką i słowem (wyobraźnia językowa nie ma tu granic) próbowali wydrzeć z tego kiepawego świata choć kawałek siebie i uchronić się przed szarym znicestwieniem. Czytajcie, gitarzyści i szarpidruty, poeci i wierszokleci, palacze traw i palacze w kotłach, pacykarze i malarze nieba, postpunkowcy i posthippisi, urzędnicy i nierządnicy, to o was ta książka.Marek Bieńczyk

Manuał to zbiór tekstów pisanych przez Krzysztofa Siwczyka w latach 2013-2019. Autor wciąga czytelnika we własny świat już od pierwszej strony. W niezwykle erudycyjny sposób łączy przemyślenia nad swoimi ulubionymi książkami z refleksją na temat kultury masowej, polityki czy historii prywatnych. Siwczyk dobiera lektury z wielkim wyczuleniem, czyniąc je kluczem interpretacyjnych do otaczającej go rzeczywistości (np. Zwierzenia klowna Heinricha Bölla a narracja wokół samobójczej śmierci Robina Williamsa). Co ważne, autor nigdy nie popada w akademicki ton kojarzący się z tekstami krytyczno-naukowymi. Jego komentarze, choć profesjonalne, są pełne pasji, osobistych odczuć z lektury. Krzysztof Siwczyk (ur. w 1977 roku w Knurowie ) – poeta, był związany ze śląs...

102 tom „Biblioteki Poetyckiej” Wydawnictwa a5 pod redakcją Ryszarda Krynickiego. Sekwencja z Widmowa Rzeźnia lub szczalnia, dwa tylko ruchy dźwigarem w klatcepełnej zatopionych precjozów, ale huczy i obojętnie fuka,gdy kończy się przebieg szczękowego mechanizmu,zeskok w ramiona tego, który kocha bez względu na porę,bez zasad dób, biegniesz na macanego w olej upalnej nocy,przysiadasz w kąciku relaksu i masz zaniemówione oczy,z którymi nie wiesz co zrobić, na nic nie patrzeć, Widmowo,ale to tam właśnie lokuje się moment zawahania,w którym go odnajdziesz, ślepa lecz wciąż zaradna,bez wspomnień bliskich, dalszych już się nie ma.

Krzysztof Siwczyk należy do autorów, którzy w przestrzeni kolejnych książek starają się penetrować coraz to nowe poetyckie idiomy. Zmieniająca się poetyka jego wierszy wskazuje mi.in na inspiracje tradycją awangardową i neoawangardową, na kwestie kryzysu języka i próby jego przezwyciężenia. W twórczych poszukiwaniach towarzyszy mu zawsze przychylność czytelników i krytyki. O "Dokąd bądź", poemacie nagrodzonym w 2015 roku Nagrodą Kościelskich pisano , że "to jedna z najjaśniejszych gwiazd polskiej poezji ostatnich lat" ( Krzysztof Koniuszy) czy "Piękna książka"( Piotr Śliwiński). O nowym tomie pisze sam autor: Jasnopis to próba nowego języka, zaledwie przymiarka do gramatyki przeczutej epifanii mowy, której źródłem jest inne, nowe życie - życie pojed...