Jednak mnie kochaj

Główną bohaterką książki jest Sage - dziewczyna po przejściach. Aby odciąć się od swojego dotychczasowego życia wyjeżdża do Nevady, ale tam wcale nie jest lepiej. Dziewczyna nie ma gdzie spać, brakuje jej pieniędzy, zaś lęk przed mężczyznami, z którym od dawna się boryka, jej nie opuszcza. Pewnego dnia Sage poznaje April i Lucę - rodzeństwo, dzięki któremu dziewczyna odzyskuje radość życia. I chociaż Luca okazuje się typem, który wydaje się niezbyt godny zaufania, to koniec końców okazuje się, że jest to jedynie maska, pod którą chłopak skrywa swoje prawdziwe oblicze. Między Sage oraz Lucą powoli zaczyna rodzić się uczucie. Książka, choć porusza dość trudny temat traumy, jaką nosi w sobie główna bohaterka, jest jednak napisana w lekki i przystępny sposób. Na szczęście autorka nie skupia całej uwagi na dramacie, jaki rozegrał się w życiu dziewczyny, i nie każe czytelnikowi przez cały czas rozczulać się nad jej losem. Postaci przedstawione w książce są bardzo wiarygodne i w realny sposób wykreowane. "Jednak mnie kochaj" nie jest banalnym romansidłem, ale poruszającą i bardzo dobrze wyważoną historią. A na koniec mojej recenzji dam Wam małe ostrzeżenie - zakończenie książki zaskakuje i jestem pewna, że od razu będziecie chcieli sięgnąć po jej drugą część. Polecam!

Nigdy nie powinniśmy oceniać ludzi po pozorach. Seksowny playboy nie zawsze jest tym złym, a nieśmiała dziewczyna może okazać się zabawna, urocza i przyjacielska. My ludzie niestety mamy taką brzydką wadę, że lubimy etykietować innych. Łatwo nadajemy łatki i pierwsze lepsze cechy innym. Czasami nie robimy nic, aby poznać drugiego człowieka bliżej i to jest nasz błąd. A czasem ufamy osobom, które nie zasługują na nasz szacunek i zainteresowanie. Zapraszam do zapoznania się z moją opinią!

Kiedy Sage przyjeżdża na studia do Melview w Nevadzie, nie ma ani przyjaciół, ani pieniędzy, ani dachu nad głową. Jej konto świeci pustkami, więc śpi w samochodzie, jest zagubiona i niepewna jutra, ale jednocześnie z determinacją walczy o nowe życie. Na szczęście, wkrótce spotyka na swej drodze bratnią duszę. Sage i April szybko się zaprzyjaźniają. Istnieje jednak pewien problem – April ma brata, przystojnego amatora erotycznych podbojów, a Sage, z uwagi na swoją przeszłość, stara się trzymać jak najdalej od nieznanych mężczyzn. Stopniowo okazuje się jednak, że Luca to wrażliwy, zraniony człowiek, który podobnie jak ona potrzebuje prawdziwej bliskości.

Kiedy wydaje się już, że Sage odzyskuje radość życia, przeszłość jeszcze raz pokazuje swe złowrogie oblicze i powraca jak upiór podczas radosnych świątecznych dni…

Kochani, to będzie dla mnie kolejna trudna opinia, ponieważ powieść Pani Laury Kneidl zwaliła mnie z nóg i wprawiła w nie małe osłupienie. Sięgając po tę pozycję czułam, iż ta książka może być bardzo emocjonalna i chwilami trudna, ale nie sądziłam, że aż tak. Mamy dopiero październik, a ja już wiem, że "Jednak mnie kochaj" trafi na moją listę ulubionych powieści 2019 roku. Ta powieść jest niesamowita i jednocześnie strasznie smutna. Nie wiem, oj nie wiem jak napiszę dzisiejszą recenzję, ale muszę stawić jej czoła. Wy, moi czytelnicy musicie poznać historię zamkniętej Sage i uroczego playboya. Na rynku czytelniczym jest wiele powieści młodzieżowych, ale żadna z nich w ostatnim czasie nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak ta stworzona przez Panią Kneidl. Jeżeli lubicie mocne, a zarazem oryginalne powieści to musicie przeczytać "Jednak mnie kochaj". Dlaczego? Powodów jest wiele, ale z pewnością wszystkich Wam nie zdradzę.

Totalnie nie wiem od czego powinnam zacząć moją dzisiejszą recenzję, dlatego może skuszę się na okładce powieści. Spójrzcie na nią - podoba Wam się? Bo mnie bardzo. Kiedy tylko ją zobaczyłam wiedziałam, że muszę tę książkę mieć na swojej półce. Od dawna nie widziałam tak pięknej, subtelnej i wrażliwej okładki. Szczerze? Jestem nią totalnie oczarowana! Moim zdaniem ta oprawa graficzna idealnie pasuje do treści książki. Na pewno bym jej nie zmieniła, ponieważ jest perfekcyjna i idealna w każdym calu.

Początkowo kiedy zaczęłam czytać "Jednak mnie kochaj" myślałam, że będę miała do czynienia ze schematyczną historią. Ona - delikatna i zamknięta. On - pewny siebie i uwodzicielski. Ona - ma tajemnicę i trudną przeszłość. On - również został skrzywdzony przez bliskich. Brzmi schematycznie, prawda? Nic bardziej mylnego! Pani Laura Kneidl tak operowała słowem i utartymi schematami, iż w końcu stwierdziłam, że ta książka jest idealnie nieschematyczna. Nie wiem jak to zrobiła autorka, ale w pewnym momencie w ogóle nie widziałam schematów, a nawet wielokrotnie przeszło mi przez myśl, że jest to coś nowego i świeżego na naszym rynku wydawniczym. Właśnie takie książki młodzieżowe powinny być wydawane na rynku czytelniczym. W powyższej powieści znajdziecie wszystko - tajemnicę, dopracowany wątek miłosny, chemię między bohaterami, nagłe zwroty akcji. Ale, ale! Oprócz tego zakończenie historii Was totalnie zniszczy! Nie wiem jak wytrzymam do premiery drugiego tomu. Póki co jestem załamana i chwilowo cierpię na nieziemskiego kaca książkowego.

"Jednak mnie kochaj" polecam absolutnie wszystkim czytelniczkom i nie tylko. To nie jest kolejna nudna, mdła i sztuczna powieść, która nie wniesie nic do czytelniczego życia. Powieść stworzona przez Laurę Kneidl zwali Was z nóg, a zakończenie złamie Wam serca na milion małych kawałków. Ja jednocześnie kocham tę książkę i nienawidzę, ponieważ nie dość, iż zmiażdżyła mnie emocjonalnie to jeszcze nie mam przy sobie drugiego tomu! Czy wytrzymam do premiery drugiej części? Nie mam pojęcia, ale nie żałuję przeczytania "Jednak mnie kochaj". To Wasz must have na najbliższe dni!

MIŁOŚĆ I PRZYJAŹŃ PRZY TRÓJCE BOHATERÓW

Główna bohaterka powieści to zdecydowanie zdeterminowana dziewczyna, która w ucieczce przed dawnym życiem podejmuje ogromne ryzyko. Zaczyna od zera, nie mając dachu nad głową i środków potrzebnych do normalnego funkcjonowania. Ma jednak zdrowe ręce, których nie boi się wykorzystać. I to dzięki nim podejmuje się prac, przez które powoli osiąga lepszy poziom. Dręczona przez trudną przeszłość próbuje wieść zwyczajną rzeczywistość, ale kiedy jej czujność zostaje uśpiona…. może wydarzyć się coś złego. Luca, czyli brat jej przyjaciółki, to na pozór płytki typ, którego hobby polega na zaglądaniu dziewczynom do majtek. Jednak nie warto oceniać ludzi po przyklejonych im łatkach, przy bliższym kontakcie chłopak okazuje się wrażliwym i skrywającym własne tajemnice człowiekiem. Takim, któremu warto dać szansę. Jest i April, pomocna duszyczka, optymistyczna, towarzyska dziewczyna, która zaraża uśmiechem. Dzięki tym trzem postaciom przewijającym się przez pierwszy plan autorka buduje ciekawą i dynamiczna historię. Jest jeszcze jedna postać, która wniesie skrajne emocje, ale o niej – żeby zachować książkę dla Was jeszcze ciekawszą – wspominać nie będę.

POZA RELACJĄ MIŁOSNĄ

Pod powierzchnią typowej lektury New Adult, bazującej na odkrywaniu swoich właściwych dróg przez postaci wkraczające w dorosłe życie, kryją się głębokie emocje, które nie zawsze towarzyszą mi przy powieściach tego gatunku. Tym razem autorka wykreowała bohaterów konsekwentnych w swoim zachowaniu, niby sztampowych, a jednak wiarygodnych. Młodych dorosłych, w których się wierzy i którzy swoją kreacją przekonują do tego, że nie są wyłącznie papierowym wyobrażeniem czytelnika. Poza wątkiem miłosnym, który jest nieodzownym elementem nurtu New Adult natykamy się na inne kwestie dotyczące chociażby mocy przyjaźni czy niszczycielskiej działalności traum. Pojawia się wątek przemocy, są wychodzące na wierzch tajemnice, jest determinacja walki o lepsze życie i zakończenie, które pozostawia czytelnika ze szczęką zaciśniętą z nerwów. Typowy cliffhanger, który wręcz zmusza do rozejrzenia się za kontynuacją.

PODSUMOWANIE

Pozornie prosta, a jednak emocjonująca historia o młodych ludziach, którzy wyszli spod pióra autorki bardzo autentyczni w swoim zachowaniu. Z niepokojącym finałem, złożoną z kilku wątków fabułą – dla wielbicielek wartościowych historii o młodych dorosłych, powieści nieskupionych wyłącznie na fizycznej atrakcyjności bohaterów, ale niosącej coś więcej. Ja nie byłam zawiedziona.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/09/jednak-mnie-kochaj-tom-1-laura-kneidl.html

„Jednak mnie kochaj” jest powieścią niemieckiej autorki Laury Kneidl, a zarazem pierwszą pozycją, po którą sięgnęłam. Byłam jej bardzo ciekawa, zwłaszcza, że historia Sage odbiegała od książek, które ostatnio czytałam. Podeszłam do niej entuzjastycznie, z ciekawością, pragnęłam poznać ten mrok, który prześladował dziewczynę, chciałam się przekonać, czy uda jej się wyjść na prostą. Co przygotowała dla nas autorka? Czy książka spełniła moje oczekiwania?

„Jednak mnie kochaj” jest powieścią, której główną bohaterką jest Sage, młodziutka dziewczyna zaryzykowała wiele uciekając z dala od otoczenia, w którym przyszło jej żyć. Ucieczka nie jest sprawą prostą, kiedy nie ma się pieniędzy i przyjaciół gotowych pomóc. To, co przeżyła młoda dziewczyna było okropne, w wyniku tego przerażają ją kontakty z mężczyznami, dostaje napadów paniki. Co takiego strasznego musiało się stać, że tak młoda osoba pakuje swojego vana i ucieka z rodzinnego domu w środku nocy? Wyruszyła w podróż, do oddalonego o setki kilometrów Malview do Nevady, aby zacząć nowe życie i studiować na lokalnym uniwersytecie. Wielu studentów nie może się doczekać hucznych imprez i zupełnie nowych doświadczeń, Sage pragnie tylko jednej wolności! Z dala od rodziny, z dala od jej lęków, a przede wszystkim z dala od męki, jaką cierpiała przez te wszystkie lata. Ten nowy początek okazuje się być bardzo wyboisty, ponieważ dziewczyna nie ma mieszkania, zbyt wiele pieniędzy, ani nikogo innego, do kogo mogłaby się zwrócić. Sage nie chce, aby ktokolwiek wiedział o jej przeszłości, więc celowo izoluje się od innych studentów. Nie potrafi zaufać przypadkowym osobom, czuje się zagubiona. Niestety, jak to bywa złe wydarzenia lubią się kumulować i przyciągać inne, na szczęście ich następstwem przychodzą dobre. Wszystko się zmienia, kiedy Sage poznaje April i jej brata Lucę. Ta dwójka bohaterów sprawia, że na drodze dziewczyny zaczyna przebijać się przez mrok światło, które daje jej nadzieję. Rodzeństwo wyciąga do niej pomocne dłonie i przygarnia, dziewczyny stają się najlepszymi przyjaciółkami, jednak sceptycznie nastawiona do chłopaka, bardzo się go boi i jego tatuaży. Sage dostaje lekcję, dowiaduje się, że strach jest bezpodstawny, więc po pewnym czasie powoli otwiera się na Lucę. Chłopak jej nie ocenia wykazuje się ogromną cierpliwością i wsparciem. Z czasem zaczynamy dostrzegać, że ta dwójka bohaterów jest ze sobą bardziej połączona niż wcześniej przypuszczaliśmy. Czy taka przyjaźń może istnieć, nawet kiedy Sage ma tyle tajemnic? jeśli Mędrzec niesie ze sobą tyle tajemnic i obaw? Czy Luca będzie dla niej lekiem na to całe zło, które ją spotkało? Czy Sage zacznie ufać ludziom? Czy Luca będzie tym, który na dłużej zagości w jej sercu?

„Jednak mnie kochaj” nie jest prostą historią miłosną, ponieważ jest o wiele głębsza i mroczniejsza niż początkowo myślałam. Nie chodzi tu tylko o pierwszą miłość, ale przede wszystkim o znęcanie się, niepokój, niezależność i pogodzenie się z przeszłością. Te wszystkie emocje, które kłębią się w głównej bohaterce są bardzo ciężkie zarówno dla niej jak i czytelnika. Historia Sage jest niezwykle emocjonalna, jednak potraktowana z wyczuciem, nie została przedstawiona szorstko i po łepkach. Postacie zostały wykreowane po mistrzowsku, cała trójka głównych bohaterów zyskała moją sympatię. Trzymałam za Sage kciuki, żeby udało jej się wyjść na prostą i odetchnąć pełną piersią, jednak to nie było takie proste. To proces długotrwały, który ma swoje wzloty i upadki.

April jest wspaniałą osobą, otwartą na ludzi, interesuje się modą i studiuje matematykę. Luca jest do jej przeciwieństwem, uwielbia książki, ale zachowuje się w pewien sposób powściągliwie i tajemniczo, ponieważ trudno mu jest zaangażować się w relacje z innymi ludźmi, dlatego woli być sam.

„Jednak mnie kochaj” jest powieścią, którą będę polecać z czystym sumieniem, ponieważ bardzo mi się podobała, mimo tego, że zakończenie zrobiło z mojego serca sieczkę. Będę wyczekiwała kolejnego tomu przygód bohaterów, myślę, że autorka tak nie pozostawi tych biednych duszyczek. Myślę, że warto zainteresować się twórczością Laury Kneidl, ponieważ jest dobrze zapowiadającą się autorką.

„Jednak mnie kochaj” jest wspaniałą książką, od której nie potrafiłam się oderwać, a kiedy już ją skończyłam, bardzo na długo zapadła mi w pamięć. Cały czas przy codziennych czynnościach zastanawiałam się, co będzie dalej, to chyba o czymś świadczy prawda?

Historia Sage z jednej strony jest typowa: wyjechała studiować na drugi koniec kraju, aby uciec przed demonami z przeszłości. Musi borykać się nie tylko z problemami finansowymi, ale i zaburzeniami psychicznymi, jakimi są nawracające ataki paniki. Przy okazji poznaje innych ludzi, do których zaczyna się zbliżać – wszyscy to znamy, prawda? A jednak Kneidl wprowadziła do swojej historii element świeżości, coś, co sprawia, że na długo zapamiętam jej powieść...

Ogromna pochwała należy się autorce za to, że poprowadziła historię w tak racjonalny sposób. Oczywiście nie sposób ominąć standardowe elementy dramy, jednakże przez większość czasu nie mogłam wyjść z szoku, że jednak się da. Okazuje się, że niektóre pisarki New Adult potrafią znaleźć rozsądne rozwiązania poważnych problemów psychologicznych oraz pokazać postać męską, z którą bardzo możliwym byłoby zbudowanie zdrowego związku. Wow!

Podoba mi się również, że zaburzenia lękowe u Sage są przedstawiony w realistyczny sposób oraz nie znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ponieważ w jej życiu pojawił się chłopak. Cieszę się, że taka książka powstała i mam nadzieję, że pod tym względem również inne autorki pójdą w ślady Kneidl i jeżeli zdecydują się na pokazanie problemu, który ma ogromny wpływ na życie bohaterki, to przedstawią go w wiarygodny sposób.

Kończąc zachwyty nad tą częścią, muszę przyznać, że historia jest całkiem wciągająca. Czyta się ją przyjemnie, nawet jeżeli nie jest przepełniona zaskakującymi zwrotami akcji. Może i nie trzyma szczególnie w napięciu, ale nie można powiedzieć, że nuży. Jak dla mnie była to bardzo przyjemna, całkiem humorystyczna książka, przepełniona nawiązaniami do moich ulubionych seriali oraz filmów.

Bohaterowie wykreowani przez Kneidl są jak ludzie z krwi i kości – w gruncie rzeczy nie zdziwiłabym się, gdybym takich gdzieś spotkała (chociaż Luca nie jest stereotypowym studentem bibliotekoznawstwa). Mają swoje wady, swoje problemy, jednak nadrabiają pozytywnymi aspektami, dzięki którym z łatwością można ich polubić. Przyznam szczerze, że z chęcią zobaczyłabym nawet więcej motywów związanych z postaciami drugoplanowymi: Gavinem oraz April, ale kto wie? Może nadrobi to drugi tom!

To, co najbardziej kulało w całej powieści i stanowi zarazem największy minus to styl. Nie jestem pewna, czy wynika to ze sposobu pisania autorki czy może nietrafnego tłumaczenia, jednak zdarzały się irytujące powtórzenia albo niejasne konstrukcje zdań, w których występowały błędy logiczne. Niektórzy mogą na to nawet nie zwrócić uwagi, ale mnie to chwilami frustrowało. Mam jednak nadzieję, że w kontynuacji wypadnie to o wiele lepiej, ponieważ szkoda, aby coś takiego zabierało frajdę z lektury.

Kiedy czytałam Jednak mnie kochaj, pisałam do mojej przyjaciółki sms-y o treści: „To jest zdrowe New Adult, nie może być!‟. Przyznaję, że byłam tym bardzo pozytywnie zaskoczona, ponieważ autorki parające się tym gatunkiem bardzo często tworzą dość patologiczne relacje. Fakt, że Laura Kneidl wybiła się ponad to i stworzyła ciekawą oraz zdrową historię zawiesza wysoko poprzeczkę dla innych książek New Adult. Dlatego też gorąco polecam Wam lekturę Jednak mnie kochaj!

Po przeczytaniu "Jednak mnie kochaj" miałam myśli - "to była naprawdę dobra i ciekawa książka!". Dopiero po napisaniu recenzji zdałam sobie sprawę z błędów oraz minusów, które się pojawiły. Ale żeby nie było. Nadal jest to bardzo dobra historia, która na pewno przypadnie do gustu masie osób. A więc z czym ja mam problem? Po pierwsze- brat przyjaciółki głównej bohaterki. Miał być on tzw. "bad boyem", jednak prezentował się tak tylko na początku historii. Niestety później autorka zrobiła z niego potulnego baranka.

Kolejnym minusem jest za duże skupienie się na Sage. Problem polega na tym, że na temat głównej bohaterki można powiedzieć naprawdę wiele, gdyż autorka dobrze opisała jej życie, jednak nie można powiedzieć tego samego o pozostałych bohaterach.

Jednak nie tylko same minusy pojawiają się w tej książce. Chociaż jest ona schematyczna, to autorka wprowadza bardzo ciekawy motyw. Główna bohaterka stara się unikać mężczyzn, gdyż po prostu się ich boi. Ten lęk wynika z doświadczeń z przeszłości. Wątek został naprawdę dobrze poprowadzony, jednak im dalej, tym bohaterce jest łatwiej i nie jest już tak ciekawie, jak na początku.

DEMONY PRZESZŁOŚCI ATAKUJĄ

Sage przeżyła coś, czego nie życzyłabym nawet najgorszym wrogom. Próbowała przed tym uciekać, jednak to nie jest takie proste. Dziewczynę przerażają kontakty z ludźmi, zwłaszcza przeciwnej płci, nie ma pieniędzy i musi mieszkać w swoim samochodzie. Na szczęście na jej drodze staje April. Jedyny problem to Luca - jej brat, który zdaje się, że uosabia wszystkie cechy, jakie Sage przerażają w mężczyznach. Ale czy na pewno?

Laura Kneidl poruszyła w swojej książce bardzo trudny temat (ale nie zaspoileruję jaki) i sądzę, że całkiem nieźle sobie z nim poradziła. Nasza bohaterka walczy ze strachem, jednak momentami ta walka jest nierówna i dzięki temu wszystko wydaje się realne. Autorce udało się również wykreować bohaterów, których łatwo polubić. Kibicowałam Sage i miałam nadzieję, że uda jej się zawalczyć o siebie. April również okazała się wyjątkowo łatwa do polubienia, jednak to Luca wygrywa tu wszystko. Chłopak, który uwielbia czytać i chce zostać bibliotekarzem? Tego jeszcze nie było! Miły akcent w postaci manii na punkcie tworzenia list (hej, ja też tworzę listy!) i od razu polubiłam gościa!

Jednak mnie kochaj ma też to w sobie, że książkę czyta się lekko i szybko, mimo iż tematy, jakie porusza autorka już takie lekkie nie są. Wszystko za sprawą odpowiedniego dawkowania tematów i wplecenia odrobiny humoru. Jestem zdecydowanie na tak!

STRUKTURA

Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których narrację powierzono naszej głównej bohaterce. Był to udany zabieg, gdyż tylko wchodząc do głowy Sage mogliśmy dowiedzieć się, dlaczego była taka, jaka była. Znaliśmy każdą myśl pojawiającą się w jej głowie, każdą emocję, każdy impuls. A przy traumie, jaką dziewczyna przeżyła, było to niezwykle ważne. Dodatkowo, Laura Kneidl w zgrabny sposób prowadziła historię i umiejętnie budowała klimat. Styl pisania był prosty, ale jednocześnie wciągający i sprawiający, że powieść czytało się niezwykle szybko. A zwrot akcji, jaki pojawił się na końcu wzbudził we mnie jeszcze większą ciekawość dalszych losów Sage i Luki.

PODSUMOWUJĄC

Jednak mnie kochaj to książka o ciekawej i nie takiej łatwej tematyce, jednak przedstawionej w niezwykle zgrabny sposób. Laura Kneidl ugryzła temat traumatycznych przeżyć bohaterki z wielkim wyczuciem i mam nadzieję, że tak pozostanie również w drugim tomie, na który z wielką niecierpliwością oczekuję. Udana kreacja postaci i może tylko jeden większy zwrot akcji, ale za to z przytupem! Serdecznie polecam!

Komu w szczególności? Jeśli lubicie powieści Mony Kasten, Bianci Iosivoni lub Martyny Senator, to ta powieść jest zdecydowanie dla Was!

Tekst pochodzi z bloga Amanda Says: https://amandaasays.blogspot.com/2019/08/jednak-mnie-kochaj-laura-kneidl.html