„Marcin Pałasz” – książki

Nigdy nie miałem psa, nie wiedziałem więc, jak to jest. Kiedy jednak zobaczyłem wesoły pysk Elfa na zdjęciu – zakochałem się w nim od pierwszej chwili! Okazało się, że pies to mnóstwo czułości, przezabawnych sytuacji i miłość na całe życie! Oraz kilka niezłych przygód. Zresztą, sami przeczytajcie! Sposób na Elfa jest na liście lektur nowej podstawy programowej dla klas I-III

Asia i Maciek są przyjaciółmi. Razem pakują się w tarapaty i razem ratują się z opresji. Zawsze są za sobą, czy to trzeba przejść przez ciemny tunel, czy obłaskawić leśnego diabełka, czy postawić się niemiłej koleżance z klasy. Są odważni, pomysłowi i prawie zawsze dobrzy! To wcale nie takie trudne, bo co dwie głowy (i dwa serca), to nie jedna!

Nigdy nie miałem psa, nie wiedziałem więc, jak to jest. Kiedy jednak zobaczyłem wesoły pysk Elfa na zdjęciu – zakochałem się w nim od pierwszej chwili! Okazało się, że pies to mnóstwo czułości, przezabawnych sytuacji i miłość na całe życie! Oraz kilka niezłych przygód. Zresztą, sami przeczytajcie! Sposób na Elfa jest na liście lektur nowej podstawy programowej dla klas I-III

Elf: Zgubiłem się w wielkim lesie. Moich nigdzie nie było, więc postanowiłem sam ich znaleźć i zgubiłem się jeszcze bardziej. Potem źli ludzie wsadzili mnie do ciasnej klatki i w żaden sposób nie mogłem dać Moim znać, gdzie jestem. Duży: Na szczęście okazaliśmy się nieźli w tropieniu. Przy okazji pomogliśmy policji w pewnym śledztwie, Młody poznał uroczą Nukę, a ja mam nowych kolegów z brygady antyterrorystycznej. Same plusy!

Te święta Duży i Młody spędzają u cioci Ewy pod Wrocławiem. Gości tam również wujek Stefan – schorowany, starszy pan, któremu pomaga pielęgniarka Tarja. A może nie pielęgniarka, tylko narzeczona? Rodzina jest skołowana i nieufna wobec kobiety. Coś jest na rzeczy, skoro nawet zawsze łagodny Elf na nią warczy… Czas na rozwiązanie kolejnej zagadki, przeżycie kilku małych katastrof z uciekającym z miski ciastem i wybuchającą studzienką ściekową. I już można siadać do wigilii.

Wizyty u babci zawsze są przyjemne. Tym razem również wszyscy dobrze się bawili, jednak w pewnym momencie babcia źle się poczuła i trzeba było zawieźć ją do szpitala. A Marcelka wróciła do domu nie tylko z Rozrabiakiem, ale i z umieszczonym w transporterze Filipkiem, kotem babci, którego nie można było zostawić bez opieki. Jak się łatwo domyślić, zanim zwierzaki się polubiły, doszło do kilku zabawnych przygód. Nikomu jednak nie było wesoło. Rodzice z trudem ukrywali zdenerwowanie, a Marcelka bała się, że jej babcia umrze, tak jak babcia Patrycji. I wtedy na trawniku przed biblioteką znalazła czterolistną koniczynkę. Czy taka koniczynka naprawdę przynosi szczęście? Dotychczas w serii o Marcelce ukazały się: 1.Dasz radę Marcelko! 2.Marcelka i szkolne sprawy.

Elf to pies, którego pokochała cała Polska. W każdym tomie swoich przygód pies wraz ze Swoimi natykają się w kryminalno-detektywistyczną zagadkę i otwierają śledztwo. W tej części przygód Elf ze swoimi poszukują testamentu wuja Leona. Co odkrywają jakąś skrytkę, to jest w niej liścik: „A kuku, szukajcie dalej, pacany”. Nikogo jednak nie śmieszą te żarty starszego pana – jeśli nie znajdą testamentu do piątku, pieniądze na schronisko dla zwierząt przepadną. Przeczytajcie o emocjonujących poszukiwaniach Dużego, Młodego i Elfa, psa o gołębim sercu. Ilustrator: Katarzyna Kołodziej

Te święta Duży i Młody spędzają u cioci Ewy pod Wrocławiem. Gości tam również wujek Stefan – schorowany, starszy pan, któremu pomaga pielęgniarka Tarja. A może nie pielęgniarka, tylko narzeczona? Rodzina jest skołowana i nieufna wobec kobiety. Coś jest na rzeczy, skoro nawet zawsze łagodny Elf na nią warczy… Czas na rozwiązanie kolejnej zagadki, przeżycie kilku małych katastrof z uciekającym z miski ciastem i wybuchającą studzienką ściekową. I już można siadać do wigilii.

Elf to pies, którego pokochała cała Polska. W każdym tomie swoich przygód pies wraz ze Swoimi natykają się w kryminalno-detektywistyczną zagadkę i otwierają śledztwo. Tym razem na początku upragnionego urlopu nad morzem ktoś kradnie pensjonat, w którym Elf ze Swoimi mieli mieszkać. W kolejnym mieszka szemrane towarzystwo, a po okolicy plącze się szajka, która obrabowała muzeum bursztynu. Elf ze Swoimi natychmiast angażują się w tę sprawę. Przeczytajcie o przezabawnym i mrożącym krew w żyłach urlopie Dużego, Młodego i Elfa, psa o gołębim sercu. Ilustrator: Katarzyna Kołodziej

W opuszczonym dworze mieszka czwórka duchów. W obejściu są też wilkołak, wampir i strzyga, nie ma jednak ludzi, których stare zjawy mogłyby straszyć. Gdy więc pojawia się ekipa remontowa, a w ślad za nią nowi mieszkańcy, duchy mają okazję sprawdzić, czy nie wyszły z wprawy. Okazuje się jednak, że gdy się ma do czynienia z tak malowniczą rodzinką jak przybysze, straszyć nie jest łatwo. Marcin Pałasz (ur. 1971) – „z zawodu pisarz i optymista”, jak sam mawia o sobie. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Cechą wyróżniającą jego twórczość jest poczucie humoru, stąd motto jego pracy – „Słowa niosą uśmiech”. Jest także miłośnikiem zwierząt, które często goszczą w jego książkach. Nominowany do nagrody „Książka Roku 2004” Polskiej Sekcji IBBY. Czterokrotnie nominowany i dwukrotnie wyróżniony w konkursie na Literacką Nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego.