The Kissing Booth

Głównymi bohaterami są Rochelle Evans oraz Noah Flynn, a także jego brat który jest jednocześnie najlepszym przyjacielem Elle - Lee.

Tematem przewodnim jest głównie romans, który rodzi się pomiędzy dziewczyną a Noah, którzy od lat dziecięcych nie przepadali za sobą i do tej pory są po miedzy nimi zgrzyty. Mimo to zdecydowali się spróbować dać sobie szansę, a wszystko za sprawą stoiska z buziakami, którą zorganizowała bohaterka wraz z Lee na szkolny festyn. To tam swój pierwszy pocałunek przeżyła z Noah. Problem tkwi w tym, że Lee nie popiera tego związku. I tu zaczyna się problem. Choć nie tylko to jest ich jedynym zmartwieniem. Noah jest też chłopakiem, który ładuje się cały czas w kłopoty.

Niestety zawiodłam się na tej pozycji. Bohaterowie wydali mi się bardzo szablonowi, a ich podejście do niektórych spraw nieco mnie irytowało. Sam fakt, że bohaterka nie wiedziała czy czuje coś więcej do bohatera z którym się spotyka od paru miesięcy był frustrujący, zwłaszcza, że czuć było że jest inaczej. Na siłę wręcz biła się z myślami, oszukując samą siebie i wszystkich wokół. Ograniczenia jakie stawiał dziewczynie chłopak tylko po to, aby mieć ją na wyłączność wręcz raziły w oczy. Rozumiem miłość miłością, ale nie do tego stopnia, aby ograniczać komuś życie. Zwłaszcza, że robił to przed tym jak zdecydowali się być razem. Książka ma też swoje plusy, jest słodka i urocza a przyjaźń między Elle i Lee jest tak niespotykana i rzadka, takiej to ze świecą szukać.

Nie wiem szczerze co o tym myśleć, bo to nie jest to na co ostatecznie liczyłam, ale miło spędziło mi się przy niej czas jest to prosta i urocza historia, ale nie taka co by się nią można w pełni zachwycać. Wiem, że na pewno spodoba się nastolatką. Jestem przed ekranizacją, więc nie porównam ich do siebie ;)

Beth Reekles to autorka książek dla młodzieży. Znana jest głównie z powieści „The kissing booth”, którą w wieku piętnastu lat rozdział po rozdziale zamieszczała na platformie Wattpad. To tam zdobywała swoich pierwszych czytelników, którzy w późniejszym czasie namówili ją do wydania książki.

„The kissing booth” to słodka opowieść o młodzieńczej miłości, zauroczeniu i trudnych, wymagających podjęcia pewnej decyzji wyborach. Główna bohaterka Elle od zawsze przyjaźni się z Lee, ta sama data urodzenia sprawia, że czują się praktycznie jak bliźniacy. Sytuacja komplikuję się, jednak gdy Elle zakochuje się w jego starszym bracie, Noah. Tytułowa budka z całusami zmienia ich znajomość w zakazany romans. Co się stanie? Czy ich relacje mają szanse przetrwać?

Historia jest prosta, dlatego łatwo się ją czyta. Co chwilę coś się dzieje, więc rzadko kiedy czytelnik nudzi się podczas czytania. Powieść bardzo trafnie odzwierciedla życie i problemy typowych nastolatków. Budka z całusami nadaje oryginalności, jest to bardzo ciekawy pomysł rozpoczynający akcję książki.

Sposób, w jaki autorka przedstawiła bohaterów, pozwolił mi polubić ich od pierwszych stron. Wszyscy byli uroczy i zabawni. Nie byłam jednak zwolenniczką związku Elle i Noah, według mnie, w ogóle do siebie nie pasowali. Książka nie wywołała u mnie większych emocji, normalna młodzieżówka, po którą sięga się, aby zabić czas i się zrelaksować. Zakończenie, mimo że smutne, to i tak było dla mnie dosyć przewidywalne.

Podsumowując, mogę z czystym sumieniem polecić tę książkę każdemu, kto potrzebuje chwili wytchnienia. Jest to prosta powieść, która zachwyci czytelnika w każdym wieku.

Daria, lat 14

źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Rzadko sięgam po powieści dla nastolatków i młodzieży, ale ten tytuł niezwykle mnie ciekawił. "The kissing booth" to słodka opowieść o młodzieńczej miłości, zauroczeniu i trudnych, wymagających pewnej decyzji wyborach, które mogą poważnie wpłynąć na całe nasze dorosłe życie.

Do tej pory nie znałam twórczości Beth Reekles, i choć sporo czasu minęło od premiery tej książki to przeczytałam ją dopiero teraz. Mając na uwadze to, że historia kierowana jest do młodych ludzi, nie oczekiwałam tu dzieła na miarę klasyki literatury. Fabuła powieści dotyczy uroczej licealistki Rochelle, którą można uznać za szarą myszkę. Nie imprezuje, nigdy się nie całowała, nie umawiała na randki. Typowa grzeczna dziewczynka, a jednak wpada na pomysł zorganizowania, modnych w Ameryce, budek z całusami na szkolnym festynie. Będzie to jedna z tych decyzji, która zmieni jej dotychczasowe życie. Sytuację i całą zakręconą fabułę skutecznie komplikować będzie przyjaźń z Lee oraz pojawienie się Noaha, jego brata. Patrząc na ogólny zarys tej historii to z pewnością nie brakuje tu komedii. Połączenie romansu z ogromem zabawnych momentów dodawało tej pozycji lekkości, ale to jednocześnie powodowało, że akcja stawała się oklepana i tandetna. Na duży plus oceniam kreacje bohaterów, bo wydaje mi się, że to oni w tej książce byli najważniejsi. To książka pełna tajemnic i nastoletnich problemów, które z dorosłego punktu widzenia są błahe, a dla nastolatków osiągają rangę katastrofy nie pozwalały mi rozluźnić się przy lekturze tej książki. Styl autorki oceniam pozytywnie, nie brakuje w niej ciekawych zwrotów akcji i niespodziewanych wydarzeń. Pomysł na tę historię też jest ciekawy i myślę, że w tym tkwi fenomen tej powieści. Ważne jest, żeby podobała się odpowiedniej grupie czytelników i z całą pewnością tak jest. Gdybym w tej chwili miała z dziesięć lat mniej, z całą pewnością zakochałabym się w bohaterach i przepadła w wirze wydarzeń razem z Elle. Brakowało mi w niej dynamiki i dojrzalszych postaw, ale to książka kierowana do młodego odbiorcy dlatego nie jestem aż tak krytyczna co do tego tytułu. Jeśli macie ochotę na lekką, przyjemną lekturę, która przeniesie Was w czasie do lat młodości, ten tytuł będzie idealny.

Myślę, że książka ta jest idealna dla osób chcących ponownie przeżyć drugą młodość, obudzić w sobie wspomnienia i jeszcze raz zatracić się w wirze nastoletnich dylematów.

Jak większość książkoholików, najpierw sięgam po książkę, a następnie oglądam ekranizację. Jednak w przypadku „Całuśnej budki” (pozwolę tak sobie to nazwać, moje tłumaczenie idealnie oddaje poziom książki 😝 ) tak się przytrafiło, że najpierw obejrzałam na Netflixie ekranizację książki. Właściwie to nawet nie wiedziałam, że istnieje książka. Dopiero na zapowiedziach empikowskich zobaczyłam, że książka zostanie wydana. Film był fajny, taka przyjemna komedyjka. Przemilczę kosmiczną różnicę wzrostu między głównymi bohaterami, bo to mnie tak irytowało, że szok. Ale nie o tym chciałam. Napaliłam się na książkę jak szczerbaty na suchary, bo to chyba mój ulubiony gatunek, a tu instagram mi skutecznie obrzydził książkę. Naprawdę! Leżała chyba z miesiąc na stoliku nocnym, bo nie mogłam się za nią wziąć. Gromy się na nią ciskały, że taka, siaka, owaka. W końcu zabrałam się do czytania, aby zapomnieć o czarnym tygodniu, jaki miałam. I wcale nie było tak źle, chociaż muszę przyznać, że film bardziej mi się podobał. Nie był taki… Myślę, że naiwny będzie odpowiednim słowem. Książka jest pełna stereotypów, jak przystało na amerykańską high school. Macho, jeżdżący motorem, który zakochuje się w najlepszej koleżance młodszego brata. Oczywiście zaraz są razem, ukrywają związek, chociaż każda dobra koleżanka/kolega od razu kapnąłby się, że coś się święci. No taki klasyk klasyków. Ale ja takie powiastki lubię, na jedną noc. Jedno, czego mi zabrakło, to jakiejś dramy porządnej. Niby coś tam było, ale słabo. Ja to lubię jak talerze latają, liście plaskają, łzy się strumieniami leją, a tu mi tego zabrakło ☹

No i zapomniałam wspomnieć o Lee! To chyba mój ulubiony bohater tej powieści i chciałabym przeczytać o nim osobną książkę. W ogóle mam wrażenie, że autorka ma zamiar napisać kontynuacje i nie do końca jestem pewna, czy uczucia między Elle, a Lee będą takie przyjacielskie.

Teraz przeczytałam, że autorka ma 17 lat. Można jej wybaczyć naiwność, którą widać w książce.

Wielkimi krokami zbliża się wiosenny festyn szkolny. Elle wraz ze swym najlepszym przyjacielem Lee zastanawiając się nad możliwymi rozrywkami, które się na nim pojawią, wpadają na pomysł, by zorganizować budkę z całusami. Sama idea takiej zabawy wydaje się pozostałym organizatorom festynu co prawda dość kontrowersyjna, jednakże z uwagi na to, iż cały festyn ma na uwadze zbiórkę pieniędzy na cel charytatywny, zostaje ona ostatecznie zaakceptowana.

Pomysł na całą historię jest ciekawy, może bez wielkich rewelacji, bo już nie jedna książka na podobnych schematach powstała, ale jeśli ktoś lubi, to czemu nie. Książka skierowana jest dla młodzieży, ale ja sama się przy niej fajnie bawiłam. Wiadomo, zakończenie jest łatwe do przewidzenia, bo w takich przypadkach zazwyczaj są dwa rozwiązania. Ja od początku kibicowałam właśnie temu zakończeniu.

Książkę tę przeczytałam w dwa dni. Myślę, że gdybym miała trochę więcej czasu, jeden spokojnie by wystarczył. Autorka pisze w bardzo prosty i przyjemny sposób. Nie wiem, czy nie będę dzisiaj nadużywać słowa uroczy, bo właśnie od samego początku taki jest klimat. I nie zależnie od tego, czy bohaterka coś ukrywa, czy nie, to właśnie wszystko jest takie "urocze" i przyjemne w odbiorze. Z tego co się orientuję, ta książka była debiutem autorki i wydaje mi się, że to widać. Liczę, że kolejne są i będą tylko lepsze.

Kiedy Elle postanawia zorganizować budkę z całusami na szkolnym festynie nie wie jeszcze, że sama w niej usiądzie- ani, że swój pierwszy pocałunek przeżyje z bratem swojego najlepszego przyjaciela. Od tego czasu jej życie przewraca się do góry nogami. Czy ten romans złamie serce Elle, czy zakończy się happy endem?

"The Kissing booth " to lekka lektura w sam raz na wakacyjne dni. Napisana w sposób przyjemny historia młodej dziewczyny, która przechodzi pierwsze rozterki sercowe. Jest to zarazem piękna historia o sile przyjaźni i to nie byle jakiej, bo damsko- męskiej! Jest to także opowieść o miłości - pierwszej, lekko zakręconej, trudnej, a zarazem pięknej. Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. W ogóle nie czuć, że pisała ją nastolatka, bo styl jest naprawdę świetny. Wzruszający i poruszający zapis młodzieńczej miłości, która już na początku nie ma łatwo. Myślę, że to świetna lektura dla młodszych czytelniczek. Chociaż nawet taka ja, która wyrasta już z młodzieżówek czułam się dobrze z tą książką. Historia momentami jest lekko przesłodzona, jednak nadaje jej to tego młodzieżowego i lekkiego charakteru. Nie zostałam porwana przez tą historię, bo zdaję sobie sprawę z tego, że młodzieżówki zaczynają już odbiegać od mojego czytelnicze go gustu. Co nie znaczy, że książka mi się nie podobała, co to to nie. To była po prostu dobra lektura, którą przyjemnie mi się czytało i którą polecam.

Rochelle i Lee. Przyjaciele od zawsze. Nie mają przed sobą żadnych tajemnic, wspierają się w swoich problemach, wszystko robią razem. Podobnie jest w przypadku zorganizowania atrakcji na szkolny festyn. Łącząc swoje siły, wpadają na pomysł stworzenia tytułowej budki do całowania. I tu zaczynają się problemy. A właściwie problem, którym jest starszy brak Lee- Noah. Jest on "tym bohaterem", którego znamy ze wszystkich młodzieżówek- zabójczo przystojny, na jego widok dziewczynom miękną kolana, a z kieszeni automatycznie wyciągają błyszczyk. Swojego czasu również Rochelle nie była umiała walczyć z jego urokiem. Czy jej uczucie całkowicie zgasło? Czy może po pewnym incydencie znów wybuchnie niczym uśpiony wulkan?

Sięgając po "The kissing booth" spodziewałam się typowej książki młodzieżowej, opartej na stereotypach, przewidywalnej. I fakt, dostałam to czego się spodziewałam, dlatego nie mogę powiedzieć, że ta pozycja mnie zawiodła. Największym problemem w tej pozycji jest główna bohaterka, która wydaje się bardzo niedojrzała jak na siedemnastolatkę. Jest ona oczywiście bardzo sympatyczną postacią, jednak czasami miałam wrażenie, że najpierw coś robi lub mówi, a dopiero później myśli. Co ciekawe- sama Rochelle doskonale zdawała sobie z tego sprawę i wielokrotnie "dziwiła się, że jakieś słowa wyszły z jej ust". No cóż, każdemu się zdarza, chociaż jej wyjątkowo często. Możemy też spotkać się z jej irracjonalnymi zachowaniami, które jednoznacznie wskazują na istnienie pewnego stanu, co do którego główna bohaterka ma wątpliwości (nie piszę o co mi konkretnie chodzi, nie chce Wam zdradzać fabuły). Nie jest to bohaterka, którą pokochamy tak jak Larę Jean z "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Dodatkowo, nasza Shelly nie ma żadnej pasji, żadnej swojej szczególnej cechy. Jest po prostu blada, niewyróżniająca się. Tak jak możemy przeczytać na tyle książki "ładna, popularna dziewczyna, która jeszcze nigdy się nie całowała"- to cechy, które ją "wyróżniają". Podobnie jest z innymi bohaterami. Poznajemy ich wyłącznie przez wygląd (ktoś był megaseksowny, megaprzystojny), ponieważ autorka nie przybliża nam charakteru postaci, przez co mamy niewielką szansę, aby się do nich przywiązać.

Język w tej pozycji też nie należy do najlepszych, ale nie spodziewajmy się pięknego, kwiecistego języka po książce po młodzieży. Niektóre określenia (być może w oryginale brzmiały lepiej) - "megaciacho", "ultraprzystojniak", "chodzenie z kimś"- dla kogoś, kto tak nigdy nie mówił (no, oprócz "chodzenia") były odrobinę śmieszne.

Jak widzicie, "The kissing booth" to nie jest książka idealna. Sporo w niej niedorzeczności, pojawia się też brak logiki w myśleniu bohaterów. Ale sięgnęłam po nią w odpowiednim momencie, kiedy byłam zmęczona ogromem nauki, który się na mnie zwalił, co sprawiło, że była dla mnie środkiem do zrelaksowania, mimo swoich wad. Nie potrafię powiedzieć, że to pozycja beznadziejna, bo tak nie jest. Wiedziałam, co od niej dostanę i przekonałam się, że raczej nie jestem jej docelowym odbiorcą. Mam jednak pewność, że osoby młodsze będą się dobrze bawić podczas lektury, bo problematyka tej książki jest im na pewno bliższa.

Jeśli potrzebujecie młodzieżówki, która porusza ważny temat, a główna bohaterka to dziewczyna pełna pasji, to raczej szukajcie w innym miejscu. Ale gdy szukacie książki, która pozwoli Wam się oderwać od swoich problemów, pośmiać, zrelaksować i nieco odmóżdżyć, to ta historia przypadnie Wam go gustu.

Elle jak każda dziewczyna w jej młodym wieku marzy o tym, by spotkać swojego rycerza, tego jedynego, z którym spędzi całe życie. Przeżyje pierwszy pocałunek, randkę, poczuje swoją pierwszą i jedyną w życiu miłość na wieki. Tak się składa, że od lat jego zakochana w starszym bracie swojego przyjaciela Lee, zwie się on Noah. Który w szkole był przede wszystkim uważany za podrywacza, musi zdobyć każdą dziewczynę, która mu się spodoba. Jednak Elle była jedna spośród małego grona, jakie wiedziało, że we wnętrzu tego chłopaka kryje się wrażliwa osoba. Sama zaś nie ma łatwego życia, gdy wychowuje się z ojcem, a jak wiadomo, nawet największe starania ojca, nie zastąpią matki, która dla nastolatki w wieku dojrzewania jest jeszcze ważniejsza. Stąd w jej życiu także ważną rolę odgrywa sam Lee, który jest wobec niej wspaniałym przyjacielem.

Dziewczyna podczas szkolnego festynu postanawia wziąć udział i sama przyczynić się do zbiórki pieniędzy, które pójdą na cele dobroczynne. Wymyśla więc budkę z buziakami z której sama i ona korzysta. Jednak nawet podczas festynu myślała o swoim pierwszym pocałunku z Noha'em i nic więcej wtedy się nie liczyło. „The kissing Booth” Jest lekką powieścią, która czyta się dzięki temu sprawnie i szybko, przez co ja sama przeczytałam ją raptem w jeden wieczór bez żadnych problemów związanych z akcją czy niespójności jakichkolwiek w fabule. Warto też zaznaczyć, że na podstawie książki powstał film, z tego względu warto zobaczyć, jak ekranizacja dała sobie rade.