Richter M Songs From Before

?To ośmiogodzinna kołysanka? - mówi kompozytor. Przełomowe, nowatorskie dzieło napisane zostało na fortepian, smyczki, instrumenty elektroniczne i partie wokalne bez słów. ?To moja osobista kołysanka dla szalonego świata? - mówi Richter ? ?Manifest spokojniejszej strony naszej egzystencji?.Richter wpadł na ten pomysł, ponieważ od dawna intrygowało go zjawisko snu. ?Kiedy byłem dzieckiem to była moja ulubiona czynność. Często wyobrażam sobie proces komponowania, jako marzenie na jawie i gdybym mógł, spałbym 23 godziny na dobę! Sen to jedna z najważniejszych naszych czynności życiowych - dla mnie sen jest absolutną świętością?.Podczas przygotowań do tego nagrania, Richter korzystał z rad słynnego amerykańskiego neurobiologa Davida Eaglemana, aby zrozumieć jak działa umysł podczas snu i w jaki sposób muzyka może wpływać na jego działanie, co w znacznym stopniu wpłynęło bezpośrednio na powstającą kompozycję.Richter opisuje swoje nowe dzieło, jako ?badanie? mechanizmu snu. ?To prawdziwy eksperyment, który ma na celu zrozumienie, jak doświadczamy muzyki w różnych stanach świadomości, zarówno podczas czuwania jak i podczas snu, i zadanie sobie pytania, dlaczego różni ludzie słuchają w różny sposób. Dla mnie ten utwór jest próbą zobaczenia jak miejsce, w którym świadomość odpoczywa staje się miejscem, w którym może pojawić się muzyka?.?Stan snu przypomina sytuację, kiedy cała maszyneria jest przestawiona na inne tory, ale ciągle pozostaje jedno okno otwarte dla zmysłów - tak, że to, co słyszymy podczas snu staje się jego treścią. Każdy z nas doświadczył tego uczucia, kiedy na przykład dzwoni budzik i to zdarzenie staje się częścią narracji snu? - mówi David Eagleman w rozmowie z Maxem Richterem.Oprócz ośmiogodzinnej pełnej wersji nagrania, dostępna jest także prezentowana tutaj wersja ?From Sleep? trwająca godzinę. ?Można powiedzieć, że ta krótka wersja jest przeznaczona do ?słuchania?, a długa ma być ?słyszana? podczas snu? - mówi Richter, opisując godzinną wersję, jako ?inną drogę wytyczoną w tym samym krajobrazie?.Nawiązując do powracającego zainteresowania czasowym aspektem dzieła muzycznego wśród społeczności artystów Richter mówi: ?Utwór ten nie stwarza niczego zupełnie nowego w muzyce, nawiązuje do Cage'a, Terry Rileya i LaMonte Younga jako ciągle powracająca reakcja na nasze pędzące w oszałamiającym tempie życie ? wszak wszyscy mamy potrzebę wytchnienia?.

Muzyczny prezent dla Arvo Parta na jego 80 urodziny! Uosobienie współczesnego kompozytora, kultowa postać awangardy, człowiek, który przedefiniował modernizm w muzyce. Nawet ci, którzy marszczą nos na samą nazwę „muzyka klasyczna”, dają się uwieść hipnotyzującej sile sztuki Parta – pełnej napięcia i tajemniczej duchowości. 11 września 2015 r. wybitny estoński twórca skończył 80 lat. Dla uczczenia tej wyjątkowej okazji Warner Classics przygotowała 3-płytową kolekcję – „The Sound of Arvo Part”, prezentującą uwielbiane na całym świecie nagrania dzieł tego kompozytora. Wykonawcami są najwybitniejsi artyści, pochodzący z jego ojczystej Estonii, wśród nich m.in. dyrygenci Paavo Jarvi i Tonu Kaljuste, prezentujący unikatowe i wyjątkowo autentyczne interpretacje. Repertuar obejmuje najsłynniejsze orkiestrowe dzieła Parta: „Fratres” (prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny utwór kompozytora), „Cantus in Memory of Benjamin Britten”, trzy pierwsze symfonie, oraz „Summa”. Ważnym elementem kolekcji są kompozycje chóralne, a zatem sakralny komponent, do którego Part, ze swym uduchowionym podejściem, przykłada szczególną wagę: legendarny Estonian Chamber Choir pod dyrekcją Tonu Kaljuste wykonuje „Missa syllabica”, „Magnificat Antiphonen” oraz „De Profundis”. Album zawiera także słynne, hipnotyzujące „Spiegel im Spiegel” na skrzypce i fortepian. Łącznie te trzy niezwykłe płyty tworzą fascynujący portret kompozytora, który musiał wydrzeć swój osobisty styl kulturalno-politycznym represjom Związku Radzieckiego. Po zderzeniu młodzieńczych prac z regulacjami rządowymi Part udał się na swoistą wewnętrzną emigrację, studiując muzykę przeszłości, zanim przeniósł się na Zachód w 1980 r. Lista utworów: CD 1 1. Pro et contra (Cello Concerto): I. Maestoso - Paavo Jarvi 2. Pro et contra (Cello Concerto): II. Largo - Paavo Jarvi 3. Pro et contra (Cello Concerto): III. Allegro - Paavo Jarvi 4. Symphony No. 1, Op. 9, 'Polyphonic': I. Kaanonid - Paavo Jarvi 5. Symphony No 1, Op 9, 'Polyphonic': II Preluud ja Fuuga - Paavo Jarvi 6. Collage uber B A C H: I Toccata: Preciso - Paavo Jarvi 7. Collage uber B A C H: II Sarabande: Lento - Paavo Jarvi 8. Collage uber B A C H: III Ricercare: Deciso - Paavo Jarvi 9. Perpetuum mobile, Op. 10 - Paavo Jarvi 10. Meie aed (Our Garden), Op. 3: I. Allegro - Paavo Jarvi 11. Meie aed (Our Garden), Op. 3: II. Andantino cantabile - Paavo Jarvi 12. Meie aed (Our Garden), Op. 3: III. Allegro - Paavo Jarvi 13. Meie aed (Our Garden), Op. 3: IV. Moderato - Allegro - Paavo Jarvi 14. Symphony No. 2: I. crochet = 104-120 - Paavo Jarvi 15. Symphony No. 2: II. minim = 112 - Paavo Jarvi 16. Symphony No. 2: III. crochet = 48-60 - Paavo Jarvi CD 2 1. Summa - Paavo Jarvi 2. Trisagion - Paavo Jarvi 3. Symphony No. 3: I. crotchet = 66 - Paavo Jarvi 4. Symphony No. 3: II. minim = 54-56 - Paavo Jarvi 5. Symphony No. 3: III. minim = 60 - Paavo Jarvi 6. Fratres - Paavo Jarvi 7. Silouans Song - Paavo Jarvi 8. Festina Lente - Paavo Jarvi 9. Cantus in memory of Benjamin Britten - Paavo Jarvi CD 3 1. Statuit ei Dominus - Tonu Kaljuste 2. Missa syllabica: I. Kyrie - Tonu Kaljuste 3. Missa syllabica: II. Gloria - Tonu Kaljuste 4. Missa syllabica: III. Credo - Tonu Kaljuste 5. Missa syllabica: IV. Sanctus - Tonu Kaljuste 6. Missa syllabica: V. Agnus Dei - Tonu Kaljuste 7. Missa syllabica: VI. Ite, missa est - Tonu Kaljuste 8. Beatus Petronius - Tonu Kaljuste 9. 7 Magnificat Antiphons: I. O Weisheit - Tonu Kaljuste 10. 7 Magnificat Antiphons: II. O Adonai - Tonu Kaljuste 11. 7 Magnificat Antiphons: III. O Spross aus Isais Wurzel - Tonu Kaljuste 12. 7 Magnificat Antiphons: IV O Schlussel Davids - Tonu Kaljuste 13. 7 Magnificat Antiphons: V. O Morgenstern - Tonu Kaljuste 14. 7 Magnificat Antiphons: VI O Konig aller Volker - Tonu Kaljuste 15. 7 Magnificat Antiphons: VII. O Immanuel - Tonu Kaljuste 16. De profundis - Tonu Kaljuste 17. Memento - Tonu Kaljuste 18. Cantate Domino - Tonu Kaljuste 19. Solfeggio - Tonu Kaljuste 20. Spiegel im Spiegel - Tasmin Little

„The Blue Notebooks” to jeden z najpopularniejszych albumów Maxa Richtera. Do tej pory, sprzedało się ponad 100 tysięcy egz. tej płyty, która w samym tylko Spotify była też odtwarzana ponad 91 milionów razy! Album zawiera słynne utwory: „Vladimir's Blues” (37 milionów odtworzeń na Spotify), „Written on the Sky” (31 milionów) oraz „On the Nature of Daylight” (13 milionów). Oprócz wielkiej popularności w serwisach streamingowych muzyka z „The Blue Notebooks” była wielokrotnie użyta w filmach, telewizji i reklamach. Z okazji 15. rocznicy premiery albumu Deutsche Grammophon wydaje jego nową edycję. Krążek ukazuje się w nowej szacie graficznej, zawiera też mnóstwo materiałów bonusowych, takich jak nowe aranżacje, remiksy oraz jeden premierowy, niepublikowany dotąd, utwór. Album ukazuje się w wielu formatach – 2 CD, 2 LP oraz w wersji Super Deluxe (z dołączonym notatnikiem). „The Blue Notebooks” zostało skomponowane w 2003 roku, a inspiracją do powstania albumu była niezgoda na inwazję w Iraku. Max Richter opisał krążek jako „protest przeciw działaniom w Iraku, zadumę nad kwestią przemocy – zarówno tej, której doświadczyłem osobiście jako dziecko, jak i tej, która dotyka ludzi podczas konfliktów zbrojnych.” Album został zarejestrowany tydzień po masowych ulicznych protestach antywojennych. Na płycie znalazły się fragmenty „The Blue Octavo Notebooks” Franza Kafki oraz „Hymnu o Perle” i „Nieobjętej Ziemi” Czesława Miłosza. Czyta je brytyjska aktorka ? Tilda Swinton „The Blue Notebooks” w filmach: Utwory „Shadow Journal” i „Organum” zostały użyte w ścieżce dźwiękowej animowanego dokumentu „Walc z Baszirem”. (2008) „On the Nature of Daylight” to utwór bardzo popularny w świecie kina. Pojawił się w „Nowym Początku” Denisa Villeneuve'a (2016), „Niewinnych” Anne Fontaine (2016), „Twarzy Anioła” Michaela Winterbottoma (2014), „Rozłączonych” Henry'ego Alexa Rubina (2012), a także „Przypadku Harrolda Cricka” (2006). Po utwór ten sięgnął również Martin Scorsese, który wykorzystał go w swoim przebojowym filmie „Wyspa Tajemnic”. Lista utworów: CD 1: The Blue Notebooks (Original) 1. The Blue Notebooks 2. On The Nature Of Daylight 3. Horizon Variations 4. Shadow Journal 5. Iconography 6. Vladimir's Blues 7. Arboretum 8. Old Song 9. Organum 10. The Trees 11. Written On The Sky CD 2: 1. A Catalogue of Afternoons 2. On the Nature of Daylight (Orchestra Version) 3. Vladimir?s Blues (2018) 4. On the Nature of Daylight (Entropy) 5. Iconography (Konx-Om-Pax Remix) 6. Vladimir´s Blues (Jlin Remix)

Lista utworów: 1. Winter in Morgins 2. Transient 3. To lose a friend 4. Time machine 5. Bobowa's memories 6. Spring in Jamna 7. Autumn 8. Summer in Gennadi 9. Twilight

Album Hani Rani to dokończenie zdania, którego pierwszą część mogliśmy usłyszeć na instrumentalnej płycie „Esja” poświęconej muzyce na pianino solo. Drugi album zatytułowany „Home” to historia miejsc, które stają się naszym domem czasem z przypadku, czasem z wyboru. To historia wyjścia z miejsca, które znamy i podróż, przypominająca tolkienowskie przygody Hobbita lub homerycką historię Odyseusza. Samotny wędrowiec powraca w końcu do domu, który opuścił przed laty, lecz ten dom okazuje się zupełnie innym miejscem, niż to, które zostawił i zatrzymał w pamięci. Album „Home” to pytanie o szukanie przynależności, własnego kąta, historia o szczęściu ale i tęsknocie. Pod względem muzycznym drugi album jest podsumowaniem wszystkich wcześniejszych dokonań i poszukiwań artystki. Kręgosłupem aranżacji nadal pozostaje pianino i fortepian, jednak na płycie usłyszymy znacznie większy zestaw instrumentów, które na przestrzeni lat pracy artystycznej zafascynowały pianistkę. Do współpracy nad kilkoma utworami Rani zaprosiła Ziemowita Klimka (kontrabas) i Wojtka Warmijaka (perkusja) z tria jazzowego Immortal Onion, którym zachwyciła się podczas festiwalu Tchnienia w Bieszczadach. Oprócz bębnów i basu, usłyszeć też będzie można subtelne brzmienie syntezatorów, kwintet smyczkowy oraz głos Hani. Kompozycje na album powstawały wiele lat, niektóre pochodzą nawet z 2016 roku, niektóre powstały kilka dni przed rozpoczęciem nagrań. Głównym założeniem aranżacyjnym było nowe wykorzystanie instrumentu najbliższego artystce – czyli pianina. Hania postanowiła wykorzystać jego możliwości przekraczając dotychczasowe granice, układając na sobie wiele warstw oraz pracując nad brzmieniem każdej z nich, tak że czasami brzmieniem bardziej przypominają harfę lub instrumenty perkusyjne niż instrument klawiszowy. Oprócz piosenek i bardziej złożonych utworów instrumentalnych na albumie nie zabrakło kompozycji na pianino solo, gdzie tak jak poprzednio na „Esji”, oprócz dźwięków fortepianu możemy usłyszeć inne odgłosy: młoteczków, strun czy po prostu oddechu pianistki. Nagraniem albumu zajął się ponownie przyjaciel Hani – Piotr Wieczorek oraz Ignacy Gruszecki (Monochrom Studio). Za mix odpowiada podobnie jak w przypadku „Esji” – Gijs van Klooster z Amsterdamu oraz Piotr Wieczorek, za mastering Zino Mikorey (znany z pracy nad albumami takich artystów jak Nils Frahm czy Olafur Arnalds). Premiera albumu planowana jest na maj 2020 roku nakładem wydawnictwa Gondwana Records. Lista utworów: 1. Leaving 2. Buka 3. Nest 4. Letter to Glass 5. Home 6. Zero Hour 7. F Major 8. Summer 9. Rurka 10. Tennen 11. I'll Never Find Your Soul 12. Ombelico 13. Come Back Home

Wrzesień 1945. W zbombardowanym mieście pojawia się kolejny trup. Zabójstwo młodej Niemki nie daje spokoju Mockowi. Powinien posłuchać żony i wyjechać stąd, póki może. Ale on zaczyna swoje prywatne śledztwo. W ślad za nim wyrusza Śmierć. W obleganej przez Armię Czerwoną twierdzy, ludzie walczą o każdy dzień. Tutaj przetrwanie staje się jedyną wartością. Tutaj kończy się świat.