Po godzinach

Chcecie przeżyć niezapomniany emocjonalny rollercoaster, to zapraszam do przeczytania cudownej powieści Ludki Skrzydlewskiej „Po godzinach”. Książka została wydana dzięki Wydawnictwu Editio Red.

Od pierwszych stron powieść mnie wciągnęła. Uwielbiam twórczość Ludki Skrzydlewskiej. 🥰 Tym razem autorka przenosi nas w niebezpieczny świat dużych pieniędzy. A co za tym idzie w bardzo niebezpieczny świat.

Indiana ukończyła bardzo dobrą uczelnię, pracuje jako asystentka dyrektora generalnego w renomowanej bostońskiej firmie developerskiej. Myśli, że zrobi dobrą karierę. Tymczasem musi stale chronić swojego szefa Ryana, który ma za nic kobiety. Co zrobi Ryan, gdy w firmie pojawi się jego starszy brat Vincent? Czy serce Indiany mocniej zabije na jego widok?

Niesamowite zwroty akcji. Myślałam, że to będzie takie zwykłe love story, jednak to co dzieje się w tej książce przerosło moje oczekiwania. Dobrze wykreowani bohaterowie. Ktoś chce przejąć firmę Ryana. Pytanie kim jest ta osoba. Czy to jest, ktoś kogo on zna? Czy raczej nieznana mu osoba?

Razem z Indianą przeżyjecie niezapomniane przygody. Można powiedzieć wchodzicie w grę na śmierć i życie. Jak się to zakończy? Niestety musicie przeczytać sami.

Dzięki Wydawnictwu Editio Red miałam możliwość wysłuchania tej powieści. Dziękuję. To była sama przyjemność. Mnóstwo emocji dostarcza nam „Po godzinach” . Wejdziesz w ten niezapomniany świat, żeby razem z główną bohaterką przeżyć jej przygody życia?

Zapraszam do przeczytania tej powieści. Z czystym sumieniem mogę ją polecić. Książka idealnie nadaje się na długie, zimowe wieczory. Uwaga – wciąga. Nie oderwiecie się od niej ani na minutę. Niesamowita fabuła. Rewelacyjna powieść - nie mogłam się od niej oderwać. Indiana jest niesamowita. Odważna kobieta, która skradnie wasze serca. To taki James Bond w spódnicy. 🥰

Dziękuję autorce, że mogłam chociaż przez chwilę uczestniczyć w życiu trójki bohaterów.

„Po Godzinach,” to lekki romans, który czasami graniczy z komedią, dzięki niezwykłemu poczuciu humoru autorki, ale także posiada zabarwienie lekko dramatyczne.

Indiana Fisher, to ciężko pracująca kobieta, która za najważniejszy cel w swoim życiu obrała spełnienie zawodowe. Kobieta, która ukończyła jeden z najlepszych uniwersytetów na świecie, sumienna i trzymająca swój niekiedy bardzo wybuchowy charakter w ryzach trafia do firmy. Firma North&North Development ma bardzo dobrą renomę pośród bostońskiej konkurencji. Za czasów pierwszego właściciela i szefa, ludzie czuli się niezwykle wspierani w pracy i mieli poczucie, iż te piękne przebudowy dzielnic są ich autorskimi projektami. Aczkolwiek dni potu i pracy przemijają z chwilą odejścia na emeryturę właściciela. Na jego stołku aktualnie zasiada młodszy syn rodziny Northów. Charakter Ryana można opisać w kilku słowach – mężczyzna jest playboyem, leniem i lekkoduchem. Swoje obowiązki szefa nakłada na sekretarkę – Indianę. Tak naprawdę cała maszyneria firmy opiera się na barkach młodej kobiety. W końcu nawet dochodzi do tego, iż ona ma zamawiać taksówki swojemu szefowi, ponieważ będąc na kacu ciężko się funkcjonuje. Całe to przedstawienie, na którym nie ma publiczności trwa do momentu problemu, który staje się zapalnikiem do pasma nieszczęść. Po tym incydencie do Bostonu przylatuje straszy syn Northów. Vincent, to kompletne przeciwieństwo swojego brata. Poważny o chmurnym spojrzeniu, wręcz ciskającym gromami. To jego osoby Indy najbardziej się obawia ze względu na wcześniejsze spotkania w przeszłości. Pomiędzy Ryanem, Vincentem a Indy atmosfera ciągle się zagęszcza, a dziwne, wręcz nienormalne zachowania starszego z braci stają się niepokojące dla samej Indy. Problemy wciąż narastają, firma znajduje się w nieciekawej sytuacji, a jej szef, najważniejsze ogniwo nagle się ulatnia, a swojej sekretarce każe współpracować z jej największym koszmarem – Vincentem.

„Po Godzinach” to niezwykle rozluźniająca lektura. Ileż razy wciągu czytania parskałam śmiechem, to nie zliczę. Książka ta była bardzo dobą odskocznią dla mnie od codzienności i problemów wiązanych z nią. Naprawdę podoba mi się tuta kreacja głównych bohaterów, nie są oni bezbarwni i płytcy, poprowadzenie wątku głównego, a i przy okazji stworzenie drugiego niezmiernie istotnego dla zakończenia.

Oczywiste jest, że relacja Indy z braćmi z czasem staje się coraz bardziej interesująca, bo to w końcu jest romans i główna bohaterka w końcu powinna wybrać swojego kochanka, a może wybierze obu? Tego oczywiście nie da się zdradzić, ale może to być smaczek, dla zachęcenia i sięgnięcia po tę lekturę, szczególnie w tym okresie w jakim znajdujemy się obecnie.

Gorąco polecamy: Dobre Recenzje

AMBITNA ASYSTENTKA

Autorka powieści, Ludka Skrzydlewska, serwuje czytelnikowi prawdziwą ucztę osobowości ścielących pierwszy i drugi plan. Na temat poszczególnych bohaterów można byłoby się rozpisywać naprawdę długo, a to prowadzi do jednoznacznego wniosku z mojej strony – są naprawdę dobrze nakreśleni. Indy to mądra i ambitna dziewczyna, która pomimo wysoko zajmowanego stanowiska często musi pokłonić się przed niezbyt ambitnymi obowiązkami. Parzenie kawy, zamawianie taksówki pijanemu szefowi, umawianie mu miejsc na randki. Przychodzi jednak czas, kiedy może wykorzystać swój potencjał, a czeka ją nie lada wyzwanie. Odważna, angażująca się ponad program, obyta i mająca to coś, co nazywane jest kobiecą intuicją. Niezłomna, choć zdecydowanie nienależąca do grona irytujących i zadzierających nosa. Jak widać da się połączyć silny charakterek z mieszanką cech naprawdę wzbudzających sympatię.

MĘSKIE TRIO

Teraz czas na trio, czyli głównych, męskich przedstawicieli budujących bazę akcji tej powieści. Wspomniany Ryan, czyli szef, dla którego Indy pracuje, to lekkoduch, kobieciarz oraz imprezowicz, który dostał w spadku firmę ojca, niezbyt przykładając się do jej właściwego prosperowania. Zrzucając obowiązki na Indy, traktuje ją jak przyjaciółkę i korporacyjną mamę zarazem. Kiedy dowiaduje się o przyjeździe brata, w jego życiu zostaje zasiane ziarno niepokoju. Jedno wydarzenie uruchamia w nim lawinę emocji, od z podejrzeń poczynając, na zazdrości kończąc. Zupełnie inaczej prezentuje się postać jego brata, Vincenta. Od początku owiany tajemnicą, napiętnowany niejasnymi intencjami, wzmacnia poczucie niepewności swoją niezbyt otwartą postawą. Gburowaty, potrafiący rzucić kąśliwym komentarzem, człowiek sukcesu, który sam rozkręcił swój prężnie działający biznes. Czy można mu zaufać? I czy jego zamknięta postawa na pewno oznacza problemy? Jest jeszcze brat Indy, policjant zdecydowanie troszczący się o swoją ukochaną siostrę. Co się stanie, kiedy ta trójka zostanie uwikłana w jedną sprawę?

KORPO ROMANS? COŚ WIĘCEJ…

Korporacyjny romans jakich wiele? Wszak w biurowych kręgach uwito już niejedną pikantną historyjkę. Nie tym razem. Ludka Skrzydlewska funduje długą, ale bardzo przyjemną przygodę,, u boku której można się i odprężyć i nieco powęszyć. Wszak na pewnym etapie łapie się pewien przestępczy trop. Akcja powieści kręci się wokół świata mężczyzn, którym główna bohaterka stawia czoła. Najpierw nierozgarnięty szef, potem jego brat. Fabuła bazuje na dialogach, naturalnie wypadających, kąśliwych czy zabawnych. Z czasem wszystko nabiera tempa. Niejasne intencje, nieprzewidziane uczucia, próby wyjścia cało z sytuacji, w której trzeba wybierać. Komu można zaufać? Kto jest tym złym? Autorka nie zawahała się sypnąć i namiętnością, która na szczęście pojawia się naturalnie, dopiero z czasem i bez wielkiej przesady i wprowadziła w książkę wątek iście sensacyjny. Nawet nie zauważyłam, kiedy pomiędzy palcami przemknęło mi to kilkaset stron.

PODSUMOWANIE

Wykreowana w amerykańskim środowisku i prawdziwie amerykańska. Gdyby nie świadomość nazwiska autorki, zastanawiałabym się czy to aby na pewno nasza rodzima proza. Poprawiająca humor i zdecydowanie pozytywna historia, w której stonowany dobór wątków zapewnia etapowy, wiarygodny choć zróżnicowany pod względem tematyki rozwój zdarzeń. Romans, któremu na pewno warto dać szansę. Bo i nie zanudzi i zrelaksuje. Książka lekka, w przypadku niektórych (niektórych! – zaznaczam) wątków przewidywalna, co zupełnie nie odebrało mi przyjemności poznawania, ale spełniająca swoją rozrywkową funkcję. Jeśli szukacie powieści na wakacje, nie obawiajcie się jej rozmiaru. „Po godzinach” zwiastuje naprawdę dobrze spędzony czas.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/07/po-godzinach-ludka-skrzydlewska-korpo.html

✨"Nie zawsze to, co prostsze jest lepsze. Proste rzeczy nie stawiają przed nami żadnych wyzwań. Czasami warto zaryzykować, żeby zyskać coś więcej."

.

.

Kończąc prestiżową uczelnie, każdy z nas liczy, że uda mu się znaleźć wymarzoną pracę i to w swoim zawodzie. Zajęcie, która będzie pozwalało nam się rozwijać, pogłębiać wiedzę, ale też dzięki któremu dostaniemy się na sam szczyt. Gdy już jesteśmy pewni, że szczęście się do nas uśmiechnęło i trafiliśmy do wymarzonego miejsca, a do tego na godne stanowisko dające szansę rozwoju, los ponownie sobie z nas drwi. Zamiast poważnych zadań, zostajemy zmuszeni do przynoszenia leniwemu szefowi kawy, wysyłania kwiatów jego podrywkom oraz umawiania go na randki i kolacje. Nie wspominając o ciągłym ratowaniu pracodawcy z licznych opresji i konsekwencji jego nieodpowiedzialnego zachowania. Indiana nie tak wyobrażała sobie obowiązki asystentki Ryana - dyrektora generalnego firmy deweloperskiej. Ta ambitna i inteligenta dziewczyna zakończyła naukę na Harvardzie i teraz pragnie rozwoju, a co więcej lekkiego dreszczyku emocji. Angażuje się w działalność korporacji z większym entuzjazmem niż sam właściciel, którego można spokojnie nazwać dużym dzieckiem, nie mającym bladego pojęcia o swojej firmie. Pewnego dnia do Indy dociera plotka, iż ktoś chcę przejąć North&North Development. Dziewczyna robi się coraz bardziej czujna i dociekliwa. A jak to mówią: ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Jej obowiązki stanowczo zaczynają wykraczać poza podpisaną umowę, lecz kobieta nie ma pojęcia w jakim niebezpieczeństwie znalazła się przez swoje postępowanie. Niejasne układy biznesowe, które odkrywa sprowadzają na nią same kłopoty i to poważne...

.

Z twórczością Ludki Skrzydlewskiej znam się nie od dziś. Mam za sobą wiele opowiadań jej twórczości, które zamieściła na swoim Wattpadzie. Do moich ulubionych należą niewątpliwie "Opiekunka", "Przeczucie" czy "Król grzechu", a co najlepsze znajdą się one w niedalekiej przyszłości na papierze, z czego ogromnie się cieszę. Nie mogę zaprzeczyć, iż kunszt pisarski Ludki jest naprawdę na światowym poziomie. Jej prace są w każdym calu dopracowane, dopieszczone, nie znajdziemy w nich żadnych nieścisłości czy błędów. Dla mnie jako czytelnika jasny jak słońce był fakt, że prace autorki zamieszczone w Internecie znajdą się szybko na papierze i intuicja mnie nie zawiodła, bo tak właśnie się stało. Ludka Skrzydlewska parę miesięcy temu debiutowała "Sentymentalną bzdurą" - romansem z wątkiem kryminalnym oraz sensacyjnym, który okazał się naprawdę dobry, ale teraz mając w rękach "Po godzinach" wiem, że to właśnie ten tytuł jest moim faworytem. Nie zrozumcie mnie źle, tak jak powiedziałam wcześniej śledzę twórczość pisarki od dawna i jestem totalnie zakochana w jej pracach. Nawet trudno mi wyjaśnić, dlaczego dwieście pierwszych stron "Po godzinach" czytałam (raczej męczyłam) przez pięć dni, skoro w ogólnym rozrachunku powieść mi się podobała. Chyba to po prostu nie był dobry czas na ten tytuł. Może Wam się wydawać, że jestem całkowicie niezdecydowana, co sądzę o tej książce, ale to w jakimś stopniu prawda. W "Bzdrurce" postępowanie głównej bohaterki, dla mnie, stało się w pewnym momencie nie do wytrzymania, narzekałam też na malutki druczek, lecz teraz nawet nie zwróciłam na niego uwagi. Trudno mi określić, dlaczego tak trudno czytało mi się romans biurowy spod pióra autorki. Może to ze względu na rozbudowane, szczegółowe i dokładne opisy miejsc, przedmiotów oraz ubrań? A może dlatego, że całkowicie nie rozumiałam dlaczego Indy, dziewczyna wykształcona, po dwóch kierunkach na Harvardzie pracowała w firmie, gdzie jeszcze chwila, a szef kazałby jej czyścić swoje buty? Była błyskotliwa, pełna entuzjazmu, chciała zdobywać doświadczenie, a jednak dalej tkwiła w miejscu, które ją ograniczało i nie dawało szansy na dalszy rozwój. Nie brała nóg za pas i nie szukała nowego zajęcia, tylko pracowała nadal na tym marnym i nudnym stanowisku. Na szczęście gdzieś po dwieście pięćdziesiątej stronie nastąpił przełom i już do końca książki czytałam ją jak zaczarowana. Nie mogłam się doczekać, aż się przekonam jak ta intrygująca przygoda się skończy. Wniosek nasuwa mi się tylko jeden. Kryminalne zagadki oraz wątki romantyczne to coś, na co najbardziej czekam, a to zazwyczaj zostaje rozwinięte właśnie w drugiej połowie powieści. Ale zanim powiem Wam moje końcowe wrażenia z lektury, pora przedstawić sylwetki pozostałych bohaterów "Po godzinach". Jak już wiecie Indy to dobra, wyrozumiała, wykształcona i ambitna dziewczyna. Ma do tego niezły charakterek i cięty język oraz anielską cierpliwość do swojego szefa. Aplikując na asystentkę dyrektora w renomowanej firmie deweloperskiej była pewna, że ta praca zapewni jej świetlaną przyszłość. Jednak spotkało ją ogromne rozczarowanie tym, jakie obowiązki na nią spadły. W żadnym wypadku nie było to coś, czym myślała, że będzie musiała się zajmować. Życie jak to zwykle bywa, jest pasmem niespodzianek i wraz z przybyciem brata swojego szefa, rzeczywistość Indy gwałtowanie uległa zmianie. Pojawiły się się w niej nie tylko kłopoty, ale również mnóstwo zagadek. Dwóch braci zaczyna rywalizację o względy dziewczyny. Do tego odkrywa ona pewne nieścisłości w firmie. Na jaw wychodzi też, że ktoś defrauduje pieniądze i chce przejąć od Ryana jego biznes. Badanie tej sprawy niestety okazuję się dla Indy niebezpieczne w skutkach i sprowadza na jej osobę masę kłopotów... Panna Fisher jest bohaterką, której trudno nie polubić. Ma wiele twarzy. Potrafi być zarówno profesjonalna i poważna, jak i nie ma problemu, aby pójść do klubu oraz świetnie się bawić. Niewątpliwie dąży też do postawionego sobie celu. Chroniła od początku swojego leniwego szefa, czego bynajmniej nie mogłam zrozumieć. Na początku denerwowała mnie jej uległość wobec Ryana, ale później w jakimś stopniu ją zrozumiałam. Myślę, że było jej szkoda szefa, nie chciała go opuszczać, bo podświadomie czuła, że jak zmieni pracę i zostawi go samego to firma może upaść. Z Ryana był oczywiście niezły przystojniak i do tego imprezowicz. Nie stronił od licznych podrywek i spotkań na jedną noc. Nie interesował się zbytnio swoją firmą, zrzucając na asystentkę własne obowiązki. Natomiast jego starszy brat to całkowicie inny człowiek. Od razu mówię, że Vincent mógłby być spokojnie moim mężem. Małomówny z niego facet, tajemniczy, oszczędny w słowach, niechętny do bezsensownych, nic nie znaczących pogadanek. Mało kiedy okazywał jakiegokolwiek emocje, ciągle pozostawał opanowany i spokojny. Vince od razu wydał się Indy podejrzany, a jako że miała słabość do Ryana i w pokręcony sposób troszczyła się o niego, postanowiła sprawdzić intencję starszego z braci. Przecież Vincent niespodziewanie pojawił się w firmie, właśnie wtedy, kiedy Indy odkryła w niej przekręty. Dziewczyna stała pomiędzy młotem, a kowadłem. Dwóch Northów oznaczało dwie strony. Tylko którą obrać? Komu wierzyć? Kto mówi prawdę, a kto kłamie? Pojawiła się też kwestia pewnych zabójstw i wszystko wskazywało, że są one połączone z firmą. Indy za wszelką cenę spróbuję się dowiedzieć, kto stoi za tymi wszystkimi wydarzeniami i intrygami. Jednak zapłaci za swoje zachowanie wysoką cenę... Czy dziewczynie uda się znaleźć sprawcę manipulacji? Czy wyjdzie cało z wykonywanych po godzinach obowiązków? A przede wszystkim którego z braci wybierze? Towarzyskiego Ryana czy przystojnego i skrytego Vincenta?

Trzeba przyznać, że w "Po godzinach" dostajemy wszystkiego po trochu. Jest akcja, szczypta humoru, sensacji, wątek kryminalny i biurowy romans od którego szybciej bije serce. Nie brakuje zwrotów fabularnych i śledztwa rodem z dobrego serialu kryminalnego. Początek jak już wcześniej mówiłam jest dość spokojny, ale później dopiero autorka spuszcza na nas emocjonalną bombę. Napięcie budowane jest wzorowo. Z każdą kolejną stroną dzieje się coraz więcej i więcej. Bohaterowie zostali wykreowani na realne postacie, takie jakie możemy spotkać w rzeczywistości na swojej drodze. Momentami parskałam śmiechem na teksty Indy i jej rozmowy z Ryanem, które kompletnie nie przypominały typowych pogadanek pracownicy z szefem. Trzeba przyznać, że wątek sensacyjny okazał się bardzo intrygujący i został świetnie skonstruowany. Te morderstwa, liczne machlojki i intrygi naprawdę dobrze się to czytało. Do końca nie domyśliłam się, kto w tej książce był czarnym charakterem i działał przeciwko bohaterom. O wątku romantycznym mogłabym pisać i pisać, ale nie chcę Wam zdradzić z kim w końcu Indy ułożyła sobie przyszłość. Chcę jedynie powiedzieć, że uwielbiam to, że u Ludki seks nie gra głównej roli. Nie wysuwa się na prowadzenie. Coraz częściej autorki właśnie sceny erotyczne czynią najważniejszymi, a konkretna fabuła staje się tłem, a tak nie powinno być, gdyż sprawia to, że powieść wieje nudną i przewidywalnością. Zbliżenia bohaterów w "Po godzinach" są subtelne, delikatne, ale również wyraziste. Nie ma ich dużo, myślę, że akurat w sam raz. Ludka ma w pisaniu taką lekkość, co prawda ja nie przepadam za dłużącymi się opisami, ale myślę, że dzięki swojej objętości książki autorki wyróżniają się z tłumu. Teksty jakie tu czytamy widać, że są dokładnie przemyślane, napisane umiejętnie i z precyzją. Zakończenie okazało się zaskakujące, nie spałam tylko czytałam z zapartym tchem do napisu KONIEC. A epilog? Jak dla mnie piękny i wyjątkowy!

.

"Po godzinach" to świetny romans z wątkiem kryminalnym i sensacyjnym okraszony przepiękną, wpadającą w oczy okładką. To opowieść o przyjaźni, miłości, tajemnicach i intrygach. Mówi też o tym, że czasami praca, która wydaje się spełnieniem naszych marzeń, okazuję się przykrym rozczarowaniem. Zostajemy zmuszeni do robienia rzeczy, które nie widniały jako obowiązki w umowie o pracę. "Po godzinach" to też powieść o tym, jak czasami dociekliwość może sprowadzić na nas kłopoty. O tym, że miłość przychodzi w momencie zupełnie dla nas niespodziewanym. To lektura idealna dla wszystkich, którzy nie boją się sięgnąć po książki z mikro-druczkiem i grubaśną objętością. Ludka Skrzydlewska po raz kolejny zaskakuje i zapewnia mnóstwo emocji i niezapomnianych wrażeń. Ja już nie mogę doczekać się kolejnych tytułów spod pióra autorki, a Wam serdecznie polecam zapoznać się z bohaterami, którzy tkwią w środku korporacyjnej intrygi.

Indiana Fisher pracuje jako asystentka dyrektora generalnego w renomowanej firmie deweloperskiej. Jej głównym zajęciem, oprócz podawania kawy, jest ochrona nieodpowiedzialnego szefa, Ryana, który w ogóle nie przykłada się do swoich obowiązków. Już dawno straciła nadzieję na zrobienie kariery w tej firmie. Zaczyna się dziać coś więcej kiedy do Bostonu przyjeżdża starszy brat Ryana, Vincent. Ten ponury i małomówny mężczyzna wydaje się bardzo podejrzany. Indy postanawia zabawić się w detektywa i dowiedzieć co Vincent knuje. Sprawy zaczynają się jednak komplikować. Dziewczyna będzie musiała stoczyć walkę nie tylko z osobami chcącymi przejąć firmę Ryana, ale także z własnymi uczuciami... Co z tego wyniknie?

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale na pewno nie ostatnie. Ta książka jest po prostu genialna! I niech Was nie przeraża objętość. Owszem, jest to grubasek, ale czyta się płynnie i szybko. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu. Oprócz romansu znajdziemy tu wiele intryg i sporo akcji. Nie obejdzie się bez emocji i zagrożenia życia. Nie zabraknie również uśmiechu, gdyż w tej historii jest wiele zabawnych momentów. Jednak największe brawa należą się autorce za kreacje postaci. Indy jest ambitna, silna i ma cięty język. Świetnie sprawdza się w roli asystentki, choć można odnieść wrażenie, że tak na prawdę to ona rządzi w firmie. No i ma słabość do Ryana. Sam Ryan jest niezwykle barwną postacią. Typowy kobieciarz, którego sprawy firmy średnio interesują. Zdecydowanie ma o sobie zbyt duże mniemanie. Jego totalnym przeciwieństwem jest Vincent, straszy brat. On z kolei jest mroczny, zamknięty w sobie, sprawia wrażenie oziębłego i sztywnego. Nawiązywanie relacji przychodzi mu z wielkim trudem. Ta trójka kompletnie różnych osobowości bardzo do siebie pasuje. Polubiłam ich, zżyłam się z nimi i przede wszystkim świetnie bawiłam. Autorka stworzyła lekką i niesamowitą historię w której po prostu przepadłam. Książka trafia na półkę z ulubionymi książkami! I jak najszybciej muszę zapoznać się z kolejną książką autorki :)

O dobry romans rodem z platformy Wattpad na naszym rodzimym rynku wydawniczym (no, zagranicznym również) trochę ciężko. Stwierdzam tak, bo zdarzyło mi się już trochę ich poczytać i, cóż, powiedzmy sobie szczerze – rozrzut jest niesamowicie duży. Nie mam na celu analizowania tutaj elementów, które sprawiają, że coś jest nie tak lub czynników, które mają na to wpływ. Warto jednak zaznaczyć, że – nie oszukujmy się – wydając powieści pierwotnie publikowane w Internecie, rzadko zwraca się szczególną uwagę na najważniejsze – treść, formę i wykonanie. Odnoszę wrażenie, że jeśli opowieść zasłynęła w Internecie (nawet pomijając już tego powód), jest to główna podstawa do jej wydania. A niestety – jakość nie zawsze idzie w parze z wyświetleniami. To tak w skrócie i bardzo dużym uogólnieniu.

Każdy wie, że reguły mają swoje wyjątki. W tej sytuacji jest wręcz podręcznikowy tego przykład! Mimo wszystkiego, o czym wspomniałam wcześniej, Internet chowa w swoich zakątkach też i swoiste perełki. Jak możecie się domyślić, chodzi o autorkę powieści "Po godzinach" (ale również i wydanej wcześniej Sentymentalnej bzdurze), Ludkę Skrzydlewską. Kiedy jeszcze częściej przeglądałam Wattpad – a było to parę lat temu – autorka ta już publikowała tam swoje opowieści. Nie pamiętam, co wtedy przeczytałam, ale uczucia się nie pozbyłam – zdecydowanie mi się spodobało! Ogromnie ciekawa byłam więc powieści, którą udało się jej wydać. Lektura jawiła się jako nie lada wyzwanie – ponad pięćset stron (w czasie, kiedy sesja się zbliżała, a terminy poganiały) daje jednak poczucie, że czytanie może zająć trochę czasu. Tyle myśli, tyle rozważań, a to całkiem niepotrzebne! Gdy tylko podjęłam lekturę, nie było odwrotu – czytałam po nocach.

Zastanawiacie się pewnie, co oznacza pojęcie „dobry” romans – no, powiedziałabym, że to dopiero dobre pytanie! Przede wszystkim, jest to subiektywne odczucie, które powstaje na podstawie wielu czynników. Styl pisania, fabuła, fakt czy lektura była wciągająca (jeśli tak – to na ile?), emocjonalne zaangażowanie, przywiązanie do bohaterów, stopień irytacji, chęć zrzucenia książki z siódmego piętra, spalenia jej czy oprawienia w ramkę i powieszenia nad łóżkiem. Trochę żartem, trochę serio, ale wiedzcie jedno – to musi pochodzić od Was.

Dla mnie przykładem dobrego romansu jest właśnie "Po godzinach" Ludki Skrzydlewskiej. Fakt, że czytałam tę książkę przez kilka dni w nocy, mimo że mogłam iść po prostu spać i odpocząć, mówi chyba sam za siebie. Lektura jest niesamowicie zajmująca – nie chodzi już o sam wątek głównych bohaterów opierający się na romansie (chociaż tutaj też jest super, ale o tym za chwilkę), ale ten związany z quasi-detektywistycznym śledztwem Indy. Tutaj mała uwaga: Indiana (nie – nie Jones) jest bohaterką tego typu, który niektórych może denerwować – brnie w coś czasem bez zastanowienia, a jeśli jednak poddaje to refleksji, dochodzi do własnych wniosków. Z jednej strony można powiedzieć, że po prostu stara się działać we własnym zakresie, być samodzielna, ponieważ zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę może liczyć w stu procentach tylko na siebie (= wie, czego chce), ale z drugiej – pomoc jest jej oferowana, lecz ona jej nie dostrzega. Mimo wszystko polubiłam kreację tej bohaterki – jak i całej reszty. Przede wszystkim w końcu przedstawiony został bohater – Vincent – który nie jest idealny! Mrukliwy, ponury, ceniący sobie ciszę i nie zmieniający się zbytnio w towarzystwie Indy. Ich relacja jest jedną z tych, w które aż chce się uwierzyć. Zdecydowanie nie do takich charakterystyk grono czytelników romansów zostało przyzwyczajone i zadziałało to pozytywnie na odbiór historii.

Wiele relacji w "Po godzinach" zostało opartych na kontraście: pewna siebie Indy – dusza towarzystwa i milczący Vincent, który nie całkiem radzi sobie z kobietami; bracia North: wspomniany Vincent i Ryan, który sam już przestał zapamiętywać imiona swoich dziewczyn. Do tego rodzeństwo Fisherów: Nick – pełna młodzieńczego zapału, oczywiście Indy (o której wspomniałam wielokrotnie) oraz Logan – troskliwy, ale odpowiedzialny.

Pomieszanie gatunkowe dodaje tej książce charakteru. Dzięki temu powstał nie t y l k o romans biurowy, ale a ż romans biurowy połączony z motywem detektywistycznym, a wiecie – w tych dwóch słowach może zawierać się wiele (nie, nie zdradzę, o co biega!). Przede wszystkim dużo tu akcji – nawet na przestrzeni jednego rozdziału dzieje się wiele i nie ma czasu na nudę. Jest to duża zaleta, o czym sami możecie się przekonać! Kiedy ma się przed sobą ponad pięćset stron, zawsze istnieje obawa, że w pewnym momencie narracja odpłynie w niepożądanym kierunku i, najzwyczajniej w świecie, czytelnik straci zainteresowanie opowieścią. Mnie coś takiego się nie przytrafiło i pozostaje tylko wierzyć, że Was również to ominie.

Podsumowując, opowieści publikowane w Internecie przed wydaniem na rynku wydawniczym reprezentują różne poziomy. Dość dobrym przykładem powieści, która napisana została naprawdę sensownie, z humorem, wiarygodnymi postaciami, jest właśnie "Po godzinach" Ludki Skrzydlewskiej. Pozwólcie sobie na odrobinę przyjemności i sięgnijcie po tę pozycję. Nie będziecie żałować!

“(...) w przeciwieństwie do Rayana widziałam w Vincencie zagrożenie, jeszcze zanim Kim do mnie zadzwoniła”

Indiana jest asystentką dyrektora generalnego w jednej z dużych bostońskich firm deweloperskich. Uważała, że jej posada zapewni jej wielki sukces. Jednak jej entuzjazm trochę się zmniejszył,bo jej obowiązki to podawanie kawy, kserowanie dokumentów i chronienie szefa przed konsekwencjami jego głupoty.

Pewnego dnia do Bostonu przyjeżdża starszy brat Ryana. Zdaniem Indy Vincent jest ponury i mrukliwy. Dziewczyna odkrywa, że ktoś chce przejąć firmę Ryana. Jest rozdarta pomiędzy mieszanymi uczuciami do Vincenta i potrzebą chronienia szefa oraz firmy. Indy staje się coraz bardziej uwikłana w niejasne układy biznesowe. Dziewczyna nie spodziewa się jak wielkie może jej grozić niebezpieczeństwo.

Po książce Ludki Skrzydlewskiej “Po godzinach” spodziewałam się wielkiego wow. Jednak było przeciętnie. Nie mogłam się wciągnąć. Pomysł na fabułę moim zdaniem był bardzo dobry, a bohaterowie przemyślani. Jednak brakowało trochę dynamiki, bo cała historia ciągnęła się bardzo powoli i przez połowę książki miałam wrażenie że nic się nie dzieje. Przeszkadzały mi również zbyt długie opisy. Podsumowując pomysł i bohaterowie byli świetni, jednak coś trochę poszło nie tak i zamiast dobrze się bawić trochę się męczyłam. Końcówka podobała mi się najbardziej, bo akcja trochę przyspieszyła.

Na początku była „Sentymentalna bzdura” powieść, która ukazała, że debiutująca Ludka Skrzydlewska ma w sobie potencjał. Nie trzeba było długo czekać, aby przekonać się o tym, że autorkę stać na znacznie więcej niż przypuszczamy. Byłam „Po godzinach” bardzo ciekawa, myślałam że o romansach biurowych czytałam wszystko, jednak miło jest się zaskoczyć. Ta powieść ma w sobie znacznie więcej niż można by przypuszczać, jest bardziej złożona, interesująca i magiczna, ponieważ nie chce dać się odłożyć na półkę. Jak złapiecie tą pozycje w swoje ręce, nie będziecie mogli oderwać się od tego świata i wykreowanych przez autorkę bohaterów. Co otrzymamy w książce „Po godzinach”?

Główną bohaterką książki „Po godzinach” jest Indiana Fisher pracująca, jako asystentka dyrektora w firmie deweloperskiej. Jest to kobieta łaknąca sukcesu, jednak nie wydaje się, aby upragniony awans czaił się tuż za rogiem. Marzy o tym, aby dostać jakieś wyzwanie, aby mogła w jakiś sposób pokazać, że jest dobra, że zasługuje na o wiele więcej. Indy jest absolwentką Harvardu, ukończyła go z wyróżnieniem, pragnie od życia znacznie więcej. W praktyce wygląda to tak, że wykonuje większość zadań dyrektora, więc ratuje go z zawodowych kłopotów, a także tych prywatnych, Rayan otrzymał firmę od ojca. Jest człowiekiem, który może się wydawać odrobinę zepsuty. Nie musiał się starać, aby zajść wysoko ciężką pracą, liczy się dobry seks, nienaganny wygląd i samego siebie. Jego asystentka jest dla niego ważna, jednak nie ma zamiaru dać jej awansu. Oznaczałoby to, że musieliby się być może pożegnać, a tego nie chciał. Dobrze mu było, kompetentna asystentka, na której mógł polegać na kiwnięcie ręki, czy można było chcieć czegoś więcej? Nic jednak nie trwa wiecznie, spokój zazwyczaj coś burzy, tym razem jest to przyjazd starszego brata, Vincenta. Mężczyzna jest przeciwieństwem dyrektora, nie można zarzucić mu braku pracowitości, czy ambicji, co powala mu na przejście nieco wyżej i dalej. Przyjazd tego mrocznego mężczyzny może zwiastować kłopoty, czy braterska rywalizacja będzie dotyczyła jedynie firmy, czy też kobiety? Rozpoczęła się rozgrywka, która nie oznacza niczego dobrego. Kto ją zwycięży i jakie poniesie za sobą konsekwencje?

„Po godzinach” to nie tylko romans, to mieszanina emocji, grozy i humoru, w której warto się zagrzebać na nieco dłużej. Pomimo objętości, która jest spora, nie mogłam powiedzieć, że podczas czytania tej powieści w jakiś sposób się nudziłam. Dałam się wciągnąć rozterkom bohaterów i wspólnie z główną bohaterką byłam ciekawa kryminalnej zagadki, którą tak zapalczywie chciała rozwiązać. Czy mi się to udało? Niezupełnie. Czy przewidziałam zakończenie tej historii? Nie. Pożerałam stronę za stroną mając nadzieję na to, że zbyt szybko się nie skończy ta opowieść, że będę mogła nieco dłużej zabawić z bohaterami. Niestety nic, co dobre nie trwa wiecznie, a koniec dobiegł nieubłaganie.

Styl autorki przypadł mi do gustu, już przy „Sentymentalnej bzdurze”, wiedziałam, że jeśli będę miała okazję i czas to chętnie zgłębię się w książkę, którą napisze. Nic w fabule nie było wymuszone, czy naciągane, problemy wyssane z palca, nierealne, wszystko miało swoje miejsce. Każda poszlaka znaczenie, warto uważnie czytać i próbować rozgryźć tajemnicę.

„Po godzinach” lektura na więcej niż jeden wieczór i znacznie dłużej do zapamiętania.

Ludkę Skrzydlewską polubiłam po lekturze Sentymentalnej Bzdury. Książka ta okazała się dla mnie dużym i bardzo miłym zaskoczeniem. Z niecierpliwością również czekałam na kolejną powieść tej autorki, bo byłam przekonana, że będzie to równie dobrze spędzony czas. Czy tak rzeczywiście było?

Indiana Fisher pracuje w jednej z większych korporacji w Bostonie. Na co dzień musi mierzyć się z wieloma odpowiedzialnymi zadaniami oraz ujarzmianiem nieposłusznego szefa, Ryana. Niestety, początkowy entuzjazm Indiany szybko przeminął - w końcu, ile można donosić kawy, kserować papiery i rezerwować szefowi restauracje na kolejne randki? Życie zawodowe kobiety nabiera jednak rumieńców za sprawą pojawienia się w mieście starszego brata Ryana – Vincenta. Nie jest to mężczyzna łatwy w obyciu – mrukliwy, cichy, niewyrażający żadnych emocji. Od początku wydaje się podejrzany, chociaż... Indiana nieświadomie wplątuje się w pełną zawirowań walkę o utrzymanie Ryana przy fotelu szefa oraz w walkę o swoje bezpieczeństwo.

Standardowo zacznę od przedstawienia swojej opinii o głównej bohaterce. Indiana to kobieta inteligentna, poukładana, odważna (choć ta odwaga często zaprowadza ją nie na te ścieżki, co trzeba), a także z poczuciem humoru. Trzeba jej przyznać, że wzbudza uwagę i sympatię czytelnika i nie inaczej było w moim przypadku. Obawiałam się trochę tego, że Ludka Skrzydlewska pójdzie takim schematem i stworzy główną bohaterkę podobną do tej z Sentymentalnej Bzdury. Na szczęście jednak okazało się, że żadnego schematu tutaj nie było - Indiana jest inna niż poprzednia kobieca postać, choć oczywiście ma z nią kilka cech wspólnych.

Ryan, czyli szef Indiany, to męski bohater, który szczerze mówiąc, również zyskał moją sympatię. Choć wydaje się niezbyt mądry i ma zbyt lekceważące podejście do życia, to coś w nim sprawiło, że naprawdę go polubiłam jako czytelnik. Moje psychologiczne ciągutki do analizowania zachowań bohaterów dały o sobie znać i tutaj. Ryan objawił mi się jako mężczyzna, który jako ten postrzegany przez wszystkich za lekkoducha i osobę, która zyskuje z łatwością wszystko, co chce, postępował dokładnie tak, jak o nim mówiono. Owszem, z powieści dowiadujemy się, że od dzieciństwa sam tak się zachowywał, jednak czy ktoś wtedy powiedział mu, że w życiu trzeba się o wszystko postarać? Chyba nie bardzo.

Zupełnym przeciwieństwem Ryana jest jego starszy brat. Vincent to mroczny, cichy i tajemniczy mężczyzna, który od początku mnie zaintrygował, a także wzbudził moją podejrzliwość. Nie do końca rozumiałam, w jakim celu autorka wprowadziła go do historii, jednak szybko się to wyjaśniło. Oczywiście, Ludka Skrzydlewska w taki sposób wodziła mnie za nos, dokładając kolejne elementy akcji, że Vincent przez długi czas znajdował się na mojej liście podejrzanych. Czy słusznie? No tego to już nie napiszę - zepsułabym całą zabawę.

Nie da się zaprzeczyć, że styl pisania rozwija się z każdą kolejną napisaną historią. Nie inaczej było w przypadku Po godzinach. Autorka już wcześniej zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, a przy okazji lektury tej książki zrobiła to ponownie. Mam nawet wrażenie, że druga książka autorki jest napisana jeszcze lepiej - widać rozwijający się warsztat pisarski.

Żeby nie było tak słodko, to znalazłam pewną rzecz, która nie do końca przypadła mi do gustu. Przez całą historię bardzo często przewija się stwierdzenie, że Vincent naprawdę, NAPRAWDĘ nie wyraża swoich emocji. Jego mimika i postawa pozostają bez zmian, więc w ogóle nie można domyślić się, co myśli ten bohater czy też co czuje. Zrozumiałam to za pierwszym razem, za drugim i trzecim zapamiętałam, ale przy którymś już z kolei zaczęło mnie to trochę drażnić. Być może jest to tylko pierdółka, ale uważam, że warto o tym wspomnieć.

Wracając już do tych pozytywnych rzeczy: Po godzinach to rewelacyjna powieść. Nie spodziewałam się, że aż tak mnie wciągnie ta historia, a tu proszę! Nie zabrakło tutaj akcji, gorącego romansu, zaskakujących zwrotów akcji i dobrego humoru. Jestem pod wielkim wrażeniem tego, jak autorka poradziła sobie przy tej powieści i znów muszę to napisać: nie mogę się doczekać kolejnej powieści Ludki Skrzydlewskiej.

Jeżeli lubicie lub szukacie dobrego romansu z wątkiem sensacyjnym, który nie będzie zbyt prosty do rozwiązania i gdzie akcja dzieje się w poważnej korporacji, to koniecznie sięgajcie po tę pozycję.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Ludki Skrzydlewskiej okazało się naprawdę udane! Teraz wiem, że kolejne jej książki biorę w ciemno, ponieważ "Po godzinach" idealnie wpasowało się w mój gust czytelniczy, a bohaterowie na długo zostaną w mojej pamięci! To książka, która mnie zafascynowała i nie pozwoliła się odłożyć dopóki jej nie skończyłam. Ludka Skrzydlewska w idealny sposób połączyła romans z wątkami kryminalnymi i sensacyjnymi. Nie brakuje tu również humoru, który ja w wykonaniu autorki uwielbiam! Niektóre dialogi i sceny czytałam kilka razy, żeby przedłużyć mój czas z tą książką. Nie bójcie się, że to prawie 600 stron Was przytłoczy, ponieważ po lekturze będziecie żałować, że nie ma ich co najmniej 1000. Podczas czytania, ani razu się nie nudziłam tylko z zapartym tchem śledziłam wydarzenia. Polecam!!

Dwóch braci, jedna dziewczyna i rodzinna firma. Co z tego wyniknie?

Praca w korporacji wydawałaby się łatwa, jednak to zdecydowanie nie jest łatwe. Intrygi, plotki i rywalizacja są na porządku dziennym.

"Wam prezesom, zawsze się wydaje, że asystentkę można wymienić jak parę butów. Kupisz nową, rozchodzisz podczas pierwszej przymiarki, a później będzie idealnie. Powinieneś trzymać się tych butów, które już masz, bo nie zdajesz sobie sprawy, jak trudno może być trafić na drugie tak wygodne."

Indiana jako wzorowa asystentka zdaje sobie sprawę z tego, że jeżeli starszy brat przyjeżdża do firmy, to szykuje się coś grubszego. To nie będzie miła, rodzinna współpraca. To szansa na to, aby pogrążyć jej szefa - lekkoducha, za którego ona odwala robotę, a on woli towarzystwo kobiet i alkoholu.

Wielkim problemem jest także to, że wielki brat jest z tych co odnieśli sukces, lecz są tylko dobrze naoliwioną maszyną, nie mają uczuć, nie okazują emocji i gdy tylko pojawi się okazja, rozszarpią każdego na kawałki. Indy zdaje sobie sprawę, że to nie będzie łatwe i będzie musiała stawić czoło temu, co ich czeka i przede wszystkim odkryć to w jakim celu jest tutaj Vincent, co chce osiągnąć i jakie są jego intencje.

Zadziorna kobieta, walcząca niczym lew i wycofany, cichy i ostrożny mężczyzna, który jest tutaj w tylko sobie znanym celu, co z tego wyniknie ?

"Vincent nie był zły, po prostu nieco... oryginalny. I nieprzystosowany społecznie. W gruncie rzeczy jesteśmy do siebie bardziej podobni, niż mogłabym przypuszczać."

Nie tylko życie w firmie zaczyna się komplikować, ale także życie uczuciowe Indy zaczyna przyspieszać. Dwóch braci zaczyna walczyć o jej serce, co zrobi Indy ? Czy będzie w stanie któremuś z nich w pełni zaufać ?

„Nie zamierzam się poddać. Będę o ciebie walczył. Walczył ? Ale właściwie z kim ? I po co ?”

Próbując to wszystko rozszyfrować, Indy wpada na pewien trop, jednak to wszystko zaczyna się coraz bardziej komplikować, sytuacja zaczyna przyspieszać i życie staje się zagrożone. Czy wszyscy wyjdą z tego cało ? Kto przewodzi temu wszystkiemu ? Który z braci mówi prawdę ?

"Czasami warto zaryzykować, żeby zyskać coś więcej."

Ta pokaźnych rozmiarów książka jest przede wszystkim splotem różnych wydarzeń, nieprzewidywalnych zwrotów akcji, rodzącej się pomiędzy tym wszystkim miłości i walką o własne życie. To historia trzymająca do ostatnich chwil w niepewności i zawieszeniu.

Na co jeszcze warto zwrócić uwagę ? Na kreacje bohaterów. Ta trójka jest zupełnie inna i zupełnie różni się od siebie. Indy jest charakterną dziewczyna, pracowitą i ambitną. Ryan jest lekkoduchem, kobieciarzem i flirtuje na każdym kroku. Vincent jest wstydliwym, cichym, skrytym mężczyzną. Podczas lektury poznajemy ich i zdecydowanie polubimy. Są to bohaterowie, których chciałby się poznać w prawdziwym życiu.

Nie spodziewałam się tak intensywnych emocji, wrażeń i zwrotów akcji, to co tutaj zrobiła autorka zdecydowanie wciąga czytelnika w wir intryg i zagadek, które rodzą się z każdą kolejną stroną. Nie powinna Was przerażać obfitość tej książki i nie bójcie się tego, że będziecie się nudzić. Nie, nie i jeszcze raz nie. Książka Ludki Skrzydlewskiej to zdecydowanie zaskakująca biurowa historia z wątkiem sensacyjnym, który porwie czytelnika i nie da o sobie zapomnieć na długo. Ja zdecydowanie o niej nie zapomnę. Bo emocje jakie mi towarzyszyły przy lekturze, to jak nie mogłam się od niej oderwać i skupić przez ten czas, gdzie nie mogłam czytać było koszmarem. Koszmarem, bo ciągle w głowie krążyło mi pytanie, kto jest za to wszystko odpowiedzialny, kto za tym wszystkim stoi i najważniejsze - jak to się w ogóle zakończy.

Aktualnie zaczęły pojawiać się coraz lepsze tytuły i trudno wskazać ten najidealniejszy. Ale jeżeli mam wybrać, to zdecydowanie pierwsze co mi przychodzi na myśl to "po godzinach". Jest tutaj wszystko, co musi mieć dobrze napisana książka, a styl autorki nie pozostawia wątpliwości. Jest jedną z lepszych pisarek, która dopracowuje sobie książki do perfekcji i włada uczuciami czytelników niczym czarodziej.

Mam nadzieję, że Ludka nie raz nas zaczaruje i porwie do swojego świata. Już nie mogę się tego doczekać.

Książkę bez wahania oceniam na najwyższą możliwą ocenę w każdej możliwej skali.