Po deszczu, przy księżycu

Koty należą do ulubionych zwierząt Japończyków, choć dawniej przypisywano im nadnaturalne zdolności: umiejętność zmiany kształtu, chodzenia na dwóch łapach, wypijania krwi swoich właścicieli, a także wyciągania zmarłych z grobów. Nic dziwnego, że po ich niejednoznaczny, intrygujący wizerunek od dawna chętnie sięgają pisarze. Miasto kotów to zbiór dziesięciu opowiadań autorstwa ośmiu japońskich autorów, którzy w różny sposób przedstawiają te zwierzęta: jako bohaterów baśni, groźne potwory, a nawet upiory czy projekcję niespokojnego umysłu. Całość poprzedza wprowadzenie, przybliżające historię kotów i legend na ich temat w Japonii, tamtejszą „kocią” literaturę, a także sylwetki pisarzy, których utwory znalazły się w tym tomie. Autor...

Ekscentryczny mistrz haiku o pseudonimie Kinka, samozwańczy Najwyższy Kapłan w założonej przez siebie świątyni Seia, organizuje niezwykłe spotkanie, którego uczestnicy mają się podzielić ze sobą niesamowitymi historiami. Nie są to typowe opowieści o duchach, lecz relacje ze zdarzeń, które trudno uznać za codzienne i zwyczajne. Maska małpy, która doprowadza ludzi do szaleństwa. Kaleka dziewczyna, która żywi się ludzką krwią. Klątwa rzucona za pomocą niepozornej, żółtej karteczki. Nazwa świątyni odnosi się do żaby w studni, czyli człowieka o ograniczonych horyzontach. Co zwycięży w uczestnikach spotkania: racjonalne myślenie, niezachwiane jak kamienne ściany cembrowiny, czy przeczucie, że nie wszystko w tym świecie da się objąć rozumem? Co zwycię...

Nankichi Niimi (właśc. Shōhachi Watanabe, 1913–1943) zwany jest „japońskim Hansem Christianem Andersenem”. Z racji krótkiego życia – zmarł w wieku 29 lat na gruźlicę – pozostawił po sobie niewiele utworów, głównie poezji, jednak jego baśnie czytają i kochają wszystkie dzieci w Japonii. Głęboki humanizm autora, jego umiłowanie przyrody, połączone z zadziwiającym zmysłem obserwacji, jak również subtelne poczucie humoru sprawiają, że przemawiają one także do starszych, i to na całym świecie. Niniejszy zbiór zawiera najsłynniejsze utwory Niimiego, takie jak Wioska Hananoki i złodzieje, Zakup rękawiczek czy Opowieść o olbrzymie, a przede wszystkim Lisek Gon, ale również mniej znane baśnie, nietłumaczone wcześniej na żaden zachodni język.

Lelek, ptak powszechnie nielubiany z powodu swojej szpetności, pada ofiarą dokuczania ze strony potężnego jastrzębia. Gauche, wiolonczelista w miejscowej orkiestrze, jest najsłabszym muzykiem w grupie, a na dodatek na tydzień przed ważnym występem zaczynają mu składać wizyty niecodzienni goście. Giovanni ciężko pracuje, by utrzymać siebie i chorą matkę, choć jest jeszcze dzieckiem. Pewnego razu, w noc festiwalu Centaura, wraz z przyjacielem trafia do tajemniczego pociągu, który wiezie ich przez nocne niebo ku... dokądkolwiek. Zbiór zawiera trzy najsłynniejsze baśnie ukochanego autora młodych Japończyków, Kenjiego Miyazawy (1896–1933), którego ponadczasowy humanizm i oszałamiająca moc wyobraźni do dziś urzeka czytelników na całym świecie.

Otomaru Kunō, genialny twórca bębenków, tworzy wyjątkowy egzemplarz instrumentu, który ma być prezentem ślubnym dla jego byłej ukochanej. Niestety wkrótce okazuje się, że kto tylko usłyszy jego dźwięk, tego rychło spotka nieszczęście, a mimo to nie brakuje ludzi, którzy pragną go zdobyć. Sto lat później prawnuk Kunō, osierocony przez ojca, trafia pod skrzydła starego mistrza gry na bębenku. Mimo iż początkowo nie wykazuje zainteresowania grą, legenda o przeklętym instrumencie zaczyna przyciągać także jego… Tak zaczyna się wydana w 1924 roku nowela Przeklęty bębenek, która otworzyła drzwi do kariery Kyūsaku Yumeno, jednemu z najciekawszych japońskich twórców przełomu XIX i XX wieku.

Bohaterami baśni japońskich bywają zarówno ludzie – mądrzy i głupi, poczciwi i zawistni, biedni i bogaci – jak i zwierzęta, rośliny, demony, a nawet bogowie. To bogaty świat ludowej fantazji, ale też powszechnego poczucia sprawiedliwości, gdzie okrutnika i pyszałka spotyka zasłużona kara, zaś dobre serce zawsze zostaje wynagrodzone. W trzecim tomie Baśni japońskich nie zabrakło takich podań, jak Cudowny wodospad, Jak powstały góra Fuji i jezioro Biwa czy Księżniczka i lisiątko, ale też wielu innych, mniej znanych opowieści.

Niepublikowany dotąd na rynku polskim zbiór najpopularniejszych japońskich baśni i legend, takich jak Momotarō (Brzoskwiniowy Chłopiec), Opowieść o zbieraczu bambusa i księżycowej księżniczce, Kintarō (Złoty chłopiec) czy demon z bramy Rashōmon. Są to opowieści, które zna w Japonii każde dziecko, ale ich lektura okaże się pouczająca także dla dorosłych. Dla osób zainteresowanych kulturą Japonii, w której opowieści te są głęboko zakorzenione, a aluzje do nich znaleźć można w rozmaitych współczesnych mediach, znajomość tego kanonu japońskich podań jest po prostu nieodzowna.

Drugi tom "Baśni japońskich" ponownie wprowadzi czytelnika w świat duchów, demonów, dzielnych wojowników, szlachetnych dam i niezwykłych zwierząt. Znajdują się w nim takie znane w Japonii opowieści, jak "Śnieżna dama", "Issunboshi" (czyli japoński Tomcio Paluch) czy "Magiczny imbryk" oraz wiele, wiele innych.

Do wyludnionego miasteczka w górach przybywa mężczyzna. Zatrudnia się przy wyrębie lasu. W krótkim czasie poznaje rozwiedzioną kobietę z synem, którą wkrótce poślubia. Rodzi się im córka. Kilka lat później ich udane życie przerywa nieszczęśliwy wypadek, a żona przypadkiem odkrywa, że jej mąż nie był tym, za kogo się podawał. Wyjaśnienia sprawy podejmuje się adwokat o koreańskich korzeniach. Niczym detektyw prowadzi śledztwo, dociera do różnych osób, zbiera informacje, które powoli układa w zaskakującą całość. Historia nieznanego mężczyzny skłania go do refleksji także nad swoim pochodzeniem, życiem, małżeństwem i ojcostwem. W na poły obyczajowej, na poły detektywistycznej powieści Pewien mężczyzna Keiichiro Hirano ukazuje znaczenie tożs...

„Odwagi dodawał mi fakt, że i mnie, i Złotej Pagodzie groziły na tym świecie te same niebezpieczeństwa. Znalazłem sposób, by powiązać siebie i piękno. Czułem, że został przerzucony most pomiędzy mną a czymś, co mnie odrzucało, co nie pozwalało mi się do siebie zbliżyć. Myśl, że ten sam ogień, który strawi mnie, prawdopodobnie strawi także Złotą Pagodę, nieomal mnie upajała. Dzięki temu samemu przeznaczeniu, temu, że miała nas dotknąć ta sama klęska, ten sam niepomyślny ogień, światy, które zamieszkiwaliśmy, nabrały tego samego wymiaru. Moja powłoka cielesna była brzydka i słaba, a jej ciałem był twardy, lecz łatwopalny pierwiastek – węgiel. Gdy tak o tym rozmyślałem, z czasem zaczęło mi się wydawać, że mógłbym uciec, ukrywszy p...

Światowy bestseller. Ponad milion sprzedanych egzemplarzy. Mała kawiarnia w Tokio pozwala swoim gościom na podróż w czasie. Pod warunkiem, że wrócą, zanim wystygnie kawa. A gdyby móc cofnąć się w czasie? Gdyby choć na chwilę wrócić do przeszłości i spróbować coś wyjaśnić, czemuś zaradzić, spotkać się z kimś, może po raz ostatni… W małej bocznej uliczce w Tokio ukryła się klimatyczna kawiarnia, która od ponad stu lat serwuje starannie parzoną kawę. Krążą pogłoski, że swoim klientom oferuje też wyjątkową możliwość podróży w czasie. W „Zanim wystygnie kawa” spotykamy cztery osoby, z których każda ma nadzieję skorzystać z tej oferty. Ktoś chce się skonfrontować z dawną miłością, ktoś powrócić do czasów sprzed utraty pamięc...

Antologia dziewięciu opowiadań grozy osadzonych w dawnym Edo. W Japonii czasów samurajów los rzadko bywał łaskawy dla kobiet. Sprowadzane do roli służących, obiektów seksualnych czy dekoracji, które porzuca się, gdy tylko ich uroda przeminie, zależne od swoich ojców, mężów i synów, w sytuacjach, kiedy ci nadużywali swojej pozycji, nie miały gdzie dochodzić sprawiedliwości… przynajmniej za życia. Nic więc dziwnego, że w opowieściach o duchach, którymi chętnie raczyli się mieszkańcy Edo w upalne, letnie wieczory, najstraszliwszymi upiorami stawały się właśnie skrzywdzone kobiety. Miyuki Miyabe, autorka bestsellerowych kryminałów, proponuje Czytelnikowi tchnący świeżością zbiór opowieści fantastycznych, które tylko pozornie dotyczą czasów dawno...