Liderzy Podziemia Solidarności 4

Mało spaliśmy, bo nie było czasu, ciągle coś działo się, ktoś z zewnątrz przyjeżdżał. A kiedy już kładliśmy się do spania, to nigdy w tym samym miejscu i członkowie komitetu strajkowego nigdy obok siebie. Zawsze po jednej, dwie osoby w różnych miejscach, żeby nas wszystkich razem w razie ataku nie zgarnęli. Praktycznie to w tym czasie komitet strajkowy kierował całym miastem, można nawet powiedzieć, że i całym województwem. Zażądaliśmy na przykład od wojewody gdańskiego Jerzego Kołodziejskiego, aby wydał zakaz sprzedaży alkoholu (żeby nie stwarzać powodów do prowokacji) i on taki zakaz wydał. Tyle że ludzie z bezpieki wrzucali do stoczni przez płot butelki z wódką i spirytusem, mając nadzieję, że robotnicy spiją się i będzie ich łatwiej...

Było już uzgodnione, że jak ewentualnie nam wyjdzie strajk, to żeby za wszelką cenę nie wychodzić na zewnątrz, tylko zatrzymać ludzi na terenie zakładu. Wyciągnęliśmy wnioski z błędu popełnionego w 1970 roku - wyszli ludzie na zewnątrz i wiadomo... mogła być prowokacja, wybijanie szyb, kradzieże itp. Nie mogliśmy dać pretekstu do użycia siły, jak to zrobiono w 1970 roku. Będziemy więc śpiewać - odśpiewaliśmy hymn, jakoś to uspokoiło się... Ale co dalej? Wałęsy nie ma... Zaproponowałem więc Jurkowi Borowczakowi: "Słuchaj, trzeba jakiś komitet strajkowy wybierać, ale Ty jesteś mały, ja jestem niski". Odparł: "Ja jestem mały, a Ty jeszcze niższy, a Prądzyński identycznie". Nie widzimy nawet końca, ile tych ludzi jest, trzeba więc coś tutaj p...

„W Polsce robiło się gorąco, Gdańsk czekał na jakiś pretekst. Tym pretekstem stała się sprawa zwolnionej z pracy w stoczni Anny Walentynowicz. Przyznam, że do strajku się nie pchałem. Zajął się tym Borusewicz. Ale oni byli młodzi, a ja miałem pod tym względem doświadczenie (...). Jeżeli chodzi o najważniejszy strajk sierpniowy, to „Borsuk” i jego grupa zdecydowali, że to ja mam tym strajkiem w stoczni pokierować. Opierałem się, bo byłem inwigilowany i nie miałem szans, żeby dostać się za bramę stoczni bez zwrócenia na siebie uwagi „bezpieki”. Chciałem wykorzystać to całe zamieszanie i się przemknąć, świadomie więc się spóźniłem, coś ze dwie, trzy godziny. Udało mi się przeskoczyć przez płot, to powszechnie znana historia. Miałem ba...

Piąta część serii Liderzy podziemia „Solidarności” poświęcona została Arkadiuszowi Aramowi Rybickiemu i Mirosławowi Rybickiemu. Seria przedstawia mówioną historię podziemia „Solidarności”, dając Czytelnikowi niezwykłą okazję, aby bezpośrednio poznać odczucia i doświadczenia twórców tego ważnego okresu w historii Polski i Europy. Rozmowy pozwalają poznać nie tylko sferę faktografii, ale także język czy formę wypowiedzi – zmieniła się przecież kultura oraz świadomość polityczna społeczeństwa. W niniejszym zeszycie po raz pierwszy w druku zawarto ostatnią wypowiedź Arkadiusza Rybickiego, przedstawiającą jego rolę w „Solidarności”. Natomiast zapis rozmowy z Mirosławem Rybickim pokazuje, jak istotna była jego rola w druku pism i materia...

Rozmowy z liderami podziemia "Solidarności" (...) mieszczą się w popularnym w ostatnich latach nurcie badań metodą gromadzenia historii mówionej. W badaniach politologicznych nie sposób kwestionować jako źródeł naukowych przekazów ustnych, jakimi są wywiady z postaciami uczestinczącymi, a jeszcze lepiej - z postaciami kreującymi wydarzenia polityczne, jak to ma miejsce w ty,m przypadku.

„Największą zaletą monografii jest to, iż oddaje specyfikę stosunków polsko-szwajcarskich przez pryzmat wyjątkowości Szwajcarii w różnych kontekstach stosunków międzynarodowych. Autor skutecznie dowodzi, że praktycznie w każdym wymiarze – a przede wszystkim: politycznym, gospodarczym i kulturowym – jest to państwo istotnie wyróżniające się pośród innych demokratycznych państw Europy Zachodniej, a jego głównymi emblematami są neutralność i niezależność od organizacji międzynarodowych. W książce ukazana została doniosła rola Szwajcarii w procesie rozwoju gospodarczego Polski. Bilateralne stosunki polsko-szwajcarskie mają z kolei znaczenie nie tylko dla tychże państw, ale wpisują się w szerszy wymiar europejski. W pełni przekonująco brzmi w tym...