Haiku. Płatki róż ciernie głogu

"haiku? niby-haiku?" Małgorzaty Tafil-Klawe to zbiór podzielonych tematycznie utworów, w których autorka starała się zrealizować poetykę tytułowego haiku. Jest to japoński gatunek poetycki, którego twórcą był samuraj z Edo, Bashō Matsuo, żyjący w latach 1644-1694. Istotą haiku jest przede wszystkim minimalizm i subtelność, a co za tym idzie – enigmatyczność. Tutaj autor ma prawo być niedosłowny, a czytelnik może sprawdzić dzięki temu swoją poetycką intuicję. Tomik ,,haiku? niby-haiku?” ma intrygujący tytuł. Jak wyjaśnia sama autorka sam tytuł wyraża wątpliwości, czy utwory w nim zawarte można zaliczyć do haiku czy niby-haiku? Na pewno są w nich ujęte chwilowe odczucia, myśli nienazwane, ale czasami podmiot liryczny określa się bardzo wyraźni...

W serii „Poeci do kwadratu” Dariusz Brzóska Brzóskiewicz przedstawia Haiku – images Stanisława Grochowiaka. Autor wyboru zdecydował się na przedstawienie wszystkich haiku Grochowiaka, które ukazały się pośmiertnie w roku 1978. Grochowiak odkrył tę nową formę poezji u samego schyłku swojego życia. Autor Menuetu z pogrzebaczem jako pierwszy twórca w Polsce spotkał się i skonfrontował ze „wschodnim murem kulturowym” – murem pojęć, pojmowania i postrzegania świata oraz przeżywania emocji w sposób odmienny niż było to przyjęte w zachodniej tradycji poetyckiej. Był to niezwykły, poetycki eksperyment. Dopiero w 1983 roku opublikowano w Polsce pierwsze, przetłumaczone przez Agnieszkę Żuławską-Umedę, oryginalne XVII-wieczne haiku mistrzów japońskich...

Maria Bury, poetka, która wybrała haiku, jako nietuzinkowy sposób przedstawiania swojej poetyckiej wrażliwości, nadal zaprasza czytelników do pochylenia się nad losem człowieka, zadumy i refleksji w aforyzmach, które nigdy nie tracą na wartości. W siedemnastu sylabach, w sposób niepowtarzalny poetka oddaje piękno przyrody i delikatność uczuć. Ale też niezwykle trafnie komentuje rzeczywistość – wtedy słowo, niczym samurajski miecz, wyraża bardzo skrajne emocje. Posługiwanie się słowem w tej krótkiej formie poetyckiej Maria Bury opanowała do perfekcji. Tomik ten różni się od poprzednich, ponieważ zawiera ponad 170 tekstów haiku przetłumaczonych na język angielski. Już sama forma haiku w języku polskim jest sztuką pisarską trudną, a przetłumaczenie ora...

Maria Bury, poetka, w dziesięciu tomikach „Haiku” stworzyła swój własny styl - ciekawy, inspirujący, zmuszający do przemyśleń. W swoim nowym tomiku zatytułowanym W szkatułce myśli zaprasza nas w podróż zwaną codziennością. Jej celne haikowe puenty, takie jak: „Grzmot nad górami w nizinie słońce świeci złość buzię szpeci” czy też „Kwiaty w doniczkach na półkach książki stoją – dom jest ostoją” są niejako drogowskazem radości życia. Przypominają, że piękno jest na wyciągnięcie ręki - jest w nas i wokół nas, tylko trzeba nauczyć się cieszyć tym, co nas otacza; że warto się uśmiechać, bo każdy wymiar złości nas oszpeca. Wtedy też przestajemy kochać i być kochanym. Wbrew pozorom, cieszyć się codziennością nie jest rzeczą...

Maria Bury w swoim kolejnym tomiku poezji Haiku. Okruchy życia pełna wątpliwości mierzy się z kluczowymi zagadnieniami, na które próbuje odpowiedzieć filozofia. Interesuje ją nie tylko przemijanie, ale i to, co po sobie zostawimy. Osiągnąć pełnię pozbyć się wątpliwości - wstęp do mądrości Czym jest mądrość? Czy dzięki niej rzeczywiście osiągamy pełnię życia? Czy mamy prawo do popełniania błędów? To pytania niezwykle trudne, na które często nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Narzędziem, którym się posługuje poetka szukając własnej drogi, jest wyrażanie siebie w haiku. Pisząc, stara się przy tym uciekać od metafory, używa prostego, nieskomplikowanego języka, co jest niewątpliwą zaletą jej tekstów. Autorka utrwala emocje niczym fotograf robią...

Maria Bury, w swoim 12 tomiku poezji Haiku. Łzy zaklęte w słowach mierzy się z najtrudniejszym w jej życiu, traumatycznym wydarzeniem, jakim jest śmierć jej ukochanego syna, Witolda. Autorka poświęca ten tomik rocznicy jego śmierci: „Już dwadzieścia lat znicze, tęsknota, łzy poprzez wszystkie dni” Śmierć dziecka to dla matki niewiarygodna trauma. Tak dotkliwej straty nie jest w stanie nic zrekompensować. Jak sama mówi, w tamtym czasie żyła pomiędzy ziemią a niebem, w rozpaczy i tęsknocie, szukając swojego miejsca i próbując je odnaleźć w kościele, w Bogu! Nie znalazła jednak ukojenia i do dzisiaj nie może się z tą osobistą tragedią pogodzić. Haiku Marii Bury, poświęcone nieżyjącemu synowi i rozpaczy matki, porównać można z poezją Jana Kochano...

Autorka, Maria Bury, w kolejnym już XVIII tomiku haiku pod tytułem ZMIERZCH JESZCZE NIE WIECZÓR kontynuuje swoją podróż do świata haiku. Tytułowy zmierzchto okres pomiędzy zachodem słońca, a zapadnięciem zmroku. Dla poetki to symbol czasu, być może radosnego okresu dzieciństwa, gdy rodzice pozwalali jej na swobodne poruszanie się po okolicy, o ile była w domu przed zapadnięciem zmierzchu. Autorka zmierzch postrzega jako czas tajemniczy, niemal magiczny, stanowiący pomost między jasnością dnia a ciemnością, którą przynosi wieczór i za nim noc. Maria Bury wie, że ze względu na mistyczne cechy kojarzone ze zmierzchem, treści haiku zawarte w tym tomiku lepiej nadają się do wyrażania swoich uczuć. Zapraszam do lektury tego tomiku.

Maria Bury, autorka dziewiętnastu tomików haiku, w swoim najnowszym dziele pod tytułem "Ulotne chwile w czasach pandemii" porusza niezwykle trudny temat, jakim jest życie codzienne w czasach zarazy. Pandemia wywołana przez covid to potężny, nieobliczalny kataklizm, który spadł nieoczekiwanie na ludzi przyczyna tej choroby do dzisiaj nie jest znana. Nic też nie tłumaczy jej niszczącej siły, ani też nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak długo choroba ta będzie zbierała swoje śmiertelne żniwo. Poetka, Maria Bury, osoba niezwykle wrażliwa, nie mogła być obojętna na pandemię będącą wyrazem bezradności wobec żywiołu, symbolu zagrożenia bytu dla człowieka. W tomiku podkreśla kruchość i nietrwałość ludzkiego losu, którego przyszłość może stworzyć nie...

Maria Bury, poetka, w dwudziestym pierwszym tomiku haiku nadal stara się pochylić nad zjawiskiem pandemii, współżycia z chorobą, postrzegania piękna, dobra wokół człowieka ułomnego, ciągle doświadczanego bólem i cierpieniem. Pyta, czy na pewno współczesny homo sapiens nadal musi być Hiobem, który z pokorą godzi się na cierpienie, karę, śmierć najbliższych? W jej krótkich formach literackich covid i związana z nim pandemia jest tylko pretekstem do komentowania rzeczywistości, której w żaden sposób nie jesteśmy w stanie racjonalnie wytłumaczyć. Dlaczego? Bo każda choroba jest zjawiskiem absurdalnym, niepotrzebnym, niekoniecznym. W jej haiku pandemia postrzegana jest jako ciąg pogłębiającej się w nas samotności i poczucia wyalienowania, na które nie za...

Haiku w lirycznym przekładzie i interpretacji Beaty Szymańskiej, znanej i cenionej krakowskiej poetki oraz profesor filozofii związanej z Uniwersytetem Jagiellońskim, to autorski wybór wierszy klasycznych japońskich twórców. Są to: Matsuo Basho (1644–1694), Yosa Buson (1716–1784), Kobayashi Issa (1763–1828) oraz nieco późniejszy poeta epoki Meiji, przez wielu zaliczany do wielkich mistrzów haiku: Masaoka Shiki (1867–1902).

Maria Bury, poetka już znana i uznana, konsekwentnie rozwija dialog z czytelnikiem swoimi haiku. Jej nowy tomik pod tytułem "Cichnie zmęczone serce" to próba zmierzenia się z uczuciem, które mimo wieku nigdy nie gaśnie. Poetka znakomicie przystosowała swoje teksty do polskiej rzeczywistości, z tradycyjną i ustrukturyzowaną krótką formą, jaką musi posiadać klasyczne haiku. W swoich tekstach trafnie maluje żywe obrazy miłości, czasu, przemijania, smutku, ciepła i chęci życia mimo i wbrew wszelkim przeciwnościom losu. W swoich 18 tomikach haiku stworzyła własny styl - ciekawy, inspirujący, zmuszający do przemyśleń. Jej haiku skupiają się na krótkiej chwili, zestawiając ze sobą dwa przeciwstawne obrazy, zmuszają czytelnika do zastanowienia się nad tym, że w...

Autorka, Maria Bury, w kolejnym tomiku pod tytułem Kwiat późnej jesieni kontynuuje swoją podróż do świata haiku. W haiku kwiaty są często używane jako słowa wyrażające porę roku (kigo). Również wrażenie wywierane kwiaty pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu w wierszach. Podobnie wrażenie odnosimy czytając ostatni tomik poetki, która zabiera nas w nową podróż sentymentalną skupioną na tym, co w nas buzuje, rośnie, dojrzewa bez względu na wiek. Każdy z nas ma własne oczekiwania, nadzieje, wizje życia w dobrobycie, wizję ciepłego ogniska. Nieraz, nie z naszej winy dzieje się inaczej. Życie weryfikuje nasze wyobrażenia o wiecznej szczęśliwości. Autorka w swoim najnowszym dziele zaczepia o wiarę, kłóci się z Bogiem. Stawia ostrą tezę o tym, że w je...

Maria Bury kolejnym już 24 tomikiem pod tytułem Ostatni akord cichy staje się na czołową autorką tworzącą haiku w Polsce. Poetka starannie dobiera też tytuły, które kierują świadomość czytelnika ku znanym i uznanym pomnikom kultury masowej. Tytuł jej tomiku nawiązuje do utworu Ostatni akord (The Lost Chord). skomponowanego przez Arthura Sullivana w 1877 roku. Tekst został napisany jako wiersz Adelaide Anne Procter, zatytułowany A Lost Chord, opublikowany w 1860 roku. Tytuł tomiku w sposób luźny nawiązuje też do jednej z najpiękniejszych piosenek świata The Sound of Silense Chords, zaśpiewanej przez duet Simon and Garfunkel. Oczywiście poezja Marii Bury jest niezależna, oryginalna i własna. Autorka ukierunkowanym tytułem próbuje naprowadzić nas na zjawiska i...

Autorka, Maria Bury, w kolejnym już 23 tomiku pod tytułem Rydwany czasu konsekwentnie przybliża czytelnikom krótką wierszowaną formę haiku. To rodzaj wiersza, który powstał w Japonii. Składa się z trzech wersów o strukturze 5-7-5 sylab. Haiku często koncentruje się na naturze lub porach roku. Forma została opracowana przez poetów japońskich w XVII wieku. W Europie poeci tworzący haiku wypracowali własną formułę pisania tych wierszy, nie zawsze do końca zgodną z klasycznym japońskim haiku. Poetka nie zważając na mody i style literackie ma swój własny sekret tworzenia niezwykle ciekawych, mądrych i pięknych haiku. Być może dlatego, że jej teksty poruszają różnorodną tematykę, a ich bezpretensjonalność i prostota zachęca czytelnika do zatrzymania się...

To niesamowite, co może się zdarzyć i czym zaowocować, gdy na swojej drodze kobieta wrażliwa spotka utalentowanego malarza.Podpowiem. Rodzi się miłość. Miłość to odwieczny temat w życiu każdego z nas. Miłość bywa szczęśliwa, ale i smutna, cierpiąca, nieodwzajemniona, nieraz zdradzona. W przypadku Marii Bury - poetki oraz Mariana Zielińskiego - malarza pojawia się miłość szczęśliwa, mocna i dojrzała.Swoje uczucia i wyznania Autorka postanowiła przelać na papier. Pisze piękne, z serca płynące, proste wiersze i listy miłosne.Marian, jej ukochany, odwzajemniając to uczucie tworzy obrazy i grafiki, które umieszcza w książce.Powstaje z tego pięknie ozdobiona, liryczna książka do poduszki, którą każda dojrzała kobieta i mężczyzna powinni przeczytać....

Autorka, Maria Bury, w kolejnym już 22 tomiku pod tytułem Cieszyć się chwilą kontynuuje swoją podróż do świata haiku. Poetka mierzy się w nim z upływającym czasem, z nieznośnymi wskazówkami zegara, odmierzającego godziny dzielące każdego z nas od punktu zerowego, do nieuchronnego końca naszej wędrówki tu, na ziemi. Ale z jej tekstów mimo powagi pojęcia przemijania nadal przebija afirmacja życia na przekór wszystkiemu i wbrew.

Autorka, Maria Bury, w kolejnym już XVIII tomiku haiku pod tytułem ZMIERZCH JESZCZE NIE WIECZÓR kontynuuje swoją podróż do świata haiku. Tytułowy zmierzchto okres pomiędzy zachodem słońca, a zapadnięciem zmroku. Dla poetki to symbol czasu, być może radosnego okresu dzieciństwa, gdy rodzice pozwalali jej na swobodne poruszanie się po okolicy, o ile była w domu przed zapadnięciem zmierzchu. Autorka zmierzch postrzega jako czas tajemniczy, niemal magiczny, stanowiący pomost między jasnością dnia a ciemnością, którą przynosi wieczór i za nim noc. Maria Bury wie, że ze względu na mistyczne cechy kojarzone ze zmierzchem, treści haiku zawarte w tym tomiku lepiej nadają się do wyrażania swoich uczuć. Zapraszam do lektury tego tomiku.

Maria Bury, autorka dziewiętnastu tomików haiku, w swoim najnowszym dziele pod tytułem "Ulotne chwile w czasach pandemii" porusza niezwykle trudny temat, jakim jest życie codzienne w czasach zarazy. Pandemia wywołana przez covid to potężny, nieobliczalny kataklizm, który spadł nieoczekiwanie na ludzi przyczyna tej choroby do dzisiaj nie jest znana. Nic też nie tłumaczy jej niszczącej siły, ani też nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak długo choroba ta będzie zbierała swoje śmiertelne żniwo. Poetka, Maria Bury, osoba niezwykle wrażliwa, nie mogła być obojętna na pandemię będącą wyrazem bezradności wobec żywiołu, symbolu zagrożenia bytu dla człowieka. W tomiku podkreśla kruchość i nietrwałość ludzkiego losu, którego przyszłość może stworzyć nie...

Maria Bury, poetka, w dwudziestym pierwszym tomiku haiku nadal stara się pochylić nad zjawiskiem pandemii, współżycia z chorobą, postrzegania piękna, dobra wokół człowieka ułomnego, ciągle doświadczanego bólem i cierpieniem. Pyta, czy na pewno współczesny homo sapiens nadal musi być Hiobem, który z pokorą godzi się na cierpienie, karę, śmierć najbliższych? W jej krótkich formach literackich covid i związana z nim pandemia jest tylko pretekstem do komentowania rzeczywistości, której w żaden sposób nie jesteśmy w stanie racjonalnie wytłumaczyć. Dlaczego? Bo każda choroba jest zjawiskiem absurdalnym, niepotrzebnym, niekoniecznym. W jej haiku pandemia postrzegana jest jako ciąg pogłębiającej się w nas samotności i poczucia wyalienowania, na które nie za...

Maria Bury, poetka już znana i uznana, konsekwentnie rozwija dialog z czytelnikiem swoimi haiku. Jej nowy tomik pod tytułem "Cichnie zmęczone serce" to próba zmierzenia się z uczuciem, które mimo wieku nigdy nie gaśnie. Poetka znakomicie przystosowała swoje teksty do polskiej rzeczywistości, z tradycyjną i ustrukturyzowaną krótką formą, jaką musi posiadać klasyczne haiku. W swoich tekstach trafnie maluje żywe obrazy miłości, czasu, przemijania, smutku, ciepła i chęci życia mimo i wbrew wszelkim przeciwnościom losu. W swoich 18 tomikach haiku stworzyła własny styl - ciekawy, inspirujący, zmuszający do przemyśleń. Jej haiku skupiają się na krótkiej chwili, zestawiając ze sobą dwa przeciwstawne obrazy, zmuszają czytelnika do zastanowienia się nad tym, że w...