Człowiek z kowadłem

Baśnie przekazywane są ustnie z pokolenia na pokolenie i spotyka się je we wszystkich kręgach kulturowych. Stanowią jeden z elementów niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Kiedy powstały, tego nikt nie wie. Domniemywa się, że towarzyszą człowiekowi od bardzo, bardzo dawna, od zamierzchłych czasów. W Norwegii baśnie - bajki magiczne, zwierzęce i komiczne, a także klechdy - żyją do dziś i zajmują ważne miejsce w tamtejszej kulturze. Są to swobodne, pełne fantazji, ale jednocześnie mocno osadzone w skandynawskich realiach i trudnej codzienności opowieści, w których pojawiają się nadprzyrodzone elementy: trolle, huldry (nimfy), nissy (skrzaty), tussy (podziemni), dvergi (karły), Stary Erik (diabeł), Zły czy potrafiące mówić i dobrze radzić bohaterom zwier...

Jest to bardzo dobra poezja, świetna w swej złości zdzierania z życia różowych masek. Po takim zabiegu pozostaje tylko szarość, brud. Wszystko jest skażone, nieczyste, bardziej zwierzęce aniżeli ludzkie. Bezmiernie smutne. Muszer wykorzystuje rozbudowane obrazy obyczajowe - gwałt, ucieczkę kochanków, życie wdowy po kolejarzu i krawca Efraima - na zasadzie przytoczonej anegdoty, uzupełnionej lub na tej podstawie zbudowanej - esencji filozoficznej upozorowanej na autentyczne przeżycia bohaterów. Dzięki temu wiersze są bardzo prawdziwe. Stajemy się świadkami życia Białej Gabrieli, Efraima, rozpustnej dziewczyny i poddajemy się jego szarzyźnie i zarazem wielkiemu urokowi, melancholii, mając świadomość zagłady tego świata - jego zjawiskowości. Nie ma w tych wier...

Żyli sobie kiedyś pewien mężczyzna i pewna kobieta, którzy pobrali się, a każde z nich już wcześniej miało po jednej córce. Córka żony była leniwa i gnuśna i nie chciało jej się nic robić; z kolei córka męża była pracowita i zręczna, a mimo to macocha była z niej wiecznie niezadowolona.Pewnego razu obie dziewczyny siedziały koło studni i przędły. Córka żony dostała len do uprzędzenia, a córka męża świńską szczecinę.Ty zawsze jesteś taka zręczna i ze wszystkim obeznana rzekła córka żony a mimo to wcale nie boję się ścigać z tobą w przędzeniu.Ustaliły zgodnie, że ta, której pierwszej zerwie się nić, musi wskoczyć do studni...

Baśń ludowa to anonimowy tekst prozatorski, opowiadający o cudownych, nadzwyczajnych wydarzeniach. Czas i miejsce akcji pozostają nieokreślone, bohaterowie swobodnie przekraczają granice między światem realnym a nadnaturalnym i najdalsze odległości potrafią pokonywać w mgnieniu oka. Nad opowiedzeniem Baśni norweskich Dariusz Muszer pracował z przerwami od 1991 roku, wielokrotnie w tym czasie odwiedzając Norwegię w celu kwerendy. Proponowany zbiór zawiera 90 najbardziej reprezentatywnych utworów, wybranych z istniejącego kanonu baśni norweskich, całkowicie na nowo opowiedzianych i w większości dotąd nie prezentowanych polskojęzycznemu czytelnikowi. Niniejsze wydanie jest więc niespotykane na polskim rynku książkowym, przedstawia ludowe baśnie norweskie w postac...

Gospodin Gepin żyje szczęśliwie z żoną w Epoce Tęczy. Jest rok Osiemdziesiątego Ósmego Fioletu i wyniszczające wojny o powietrze są niemalże zapomniane. Na Ziemi mieszka tylko garstka prawdziwych ludzi. Hologramy i klony zaludniają świat, śmierci nie ma. Kiedy Gepin w wieku 128 lat postanawia spisać swoje wspomnienia, w złudnej idylli życia we dwoje pojawia się rysa i świat staje na głowie. Z dnia na dzień bohater zostaje przeniesiony do kwatery pracy twórczej w południowej Norwegii, gdzie ma pracować nad memuarami, używając do tego martwego języka, jakim stał się niemiecki. Retrospekcja Gepina jest jednak sprzeczna z oficjalną historiografią. Nikt już nie chce wiedzieć, jak brutalne i okrutne były wojny o powietrze, w których Gepin brał udział, jako cz...

„Pole Czaszek wysyła ludzi na bezdroża multiwersum. Tę cudownie zwariowaną powieść należy w pierwszej linii rozumieć jako przestrogę dla igrającej z ogniem ludzkości i ma ona właściwie tylko jedno zadanie: realizację utopii, w której nie będzie już miejsca dla obozów koncentracyjnych i broni masowego rażenia. Dariusz Muszer jest moralistą par excellence, bezsprzecznie zaliczyć go można do tych, co stoją po stronie dobra, gdyż – jak mówi polski autor – wolność to dobro, które za wszelką cenę trzeba chronić” – Artur Becker, Frankfurter Rundschau. „Muszer bryluje w swojej fantastycznej powieści fajerwerkami niesamowitych pomysłów. Do tego dochodzą głęboko filozoficzne pytania, na przykład te o możliwości postępowania po ludzku w społeczeń...

`Niebieski` to utrzymana w konwencji absurdu, pełna humoru i sarkazmu powieść o ponownym przybyciu zbawiciela na Ziemię. Niebieski jest niczym apokryficzna baśń, w której mity, legendy i tradycja religijna poddane zostały konfrontacji z rzeczywistością i stały się elementami przewrotnej gry, którą autor prowadzi z czytelnikiem. Książka ta, zmusza więc do zastanowienia i refleksji, choć także bawi, mimo iż miejscami jest przerażająca. Nic dziwnego, że niemiecka krytyka literacka uważa, iż "przebywanie z Dariuszem Muszerem w jednym pomieszczeniu jest mniej więcej tak samo przyjemne, jak z braćmi Kliczko w windzie."