Moje miejsce na ziemi

"Moje miejsce na ziemi" to druga książka autorstwa Carole Matthews, jaką miałam okazję przeczytać i uważam, że ta pisarka na naszym rynku jest bardzo niedoceniona. Zapraszam Was do przeczytania dalszej części tekstu, z której dowiecie się, dlaczego tak bardzo polubiłam powieści pióra pani Matthews.

Ayesha nie ma łatwego życia. Mąż bije ją, a mała córeczka po którejś z kolei awantur w szoku przestała mówić. Zdesperowana kobieta którejś nocy zabiera ze sobą dziecko i ucieka z domu, tym samym narażając się na śmiertelnie niebezpieczną zemstę małżonka. W wyniku zbiegu okoliczności matka z córką znajdują schronienie w luksusowej posiadłości znanego muzyka. Okazuje się, że prócz nich, w domu mieszkają już dwie pokrzywdzone przez los kobiety. Ich gospodarz, Hayden, też nie jest typowym przedstawicielem rozrywkowego świata. Przed kilkoma laty dotknęła go tragedia i w domowym zaciszu piosenkarz pogrąża się coraz mocniej w smutku. Przybycie Ayeshy i jej uroczej córeczki odmieni nieodwracalnie życie wszystkich mieszkańców tej wielkiej willi. Nadzieja pojawi się nawet w sercach tych, którzy już dawno o niej zapomnieli.

"Moje miejsce na ziemi" to niesamowicie ciepła i przyjemna opowieść. Ta historia otula czytelnika jak puszysty kocyk, odpręża i niezawodnie poprawia humor. To nie jest powieść w stylu tych, które Was zaskoczą, albo wzruszą do łez, ale ma w sobie tyle światła i pozytywnej energii,

że nie pożałujecie jej lektury.

Główna bohaterka książki to kobieta, która wiele przeszła, ale pomimo tego kocha ludzi. To ona i jej mała córeczka sprawiają, że mieszkańcy wielkiego, zimnego domu powoli wracają do życia.

I choć od początku wiedziałam, jak ta opowieść się skończy, nie poczułam się tym wcale rozczarowana. Po drodze wiele się wydarzyło i, szczerze mówiąc, inne zakończenie po prostu by mnie wkurzyło.

"Moje miejsce na ziemi" to powieść idealna na każdą porę roku i na każdy moment w życiu . Ja potrzebuję czasem sięgnąć po coś, co mnie odpręży i pozwoli naprawdę się zrelaksować. Książki Carole Matthews właśnie takie są i dlatego uważam, że więcej osób powinno usłyszeć o tej autorce. Te historie są urocze i dość przewidywalne, ale doskonale spełniają swoją funkcję i lekturę ich wspominam z uśmiechem na twarzy.

Z pewnością sięgnę po kolejne powieści tej pisarki i jestem przekonana, że się nie rozczaruję.

"Wzruszająca i optymistyczna powieść o tym, że zawsze można zacząć od nowa, znaleźć przyjaźń, miłość i własne miejsce na ziemi."

"Ayesha ucieka od brutalnego męża razem z córką. Znajdują bezpieczne schronienie w wielkim domu byłej gwiazdy popu, Haydena Danielsa, który od paru lat ukrywa się przed ludźmi. W domu Haydena mieszkają również inne osoby po przejściach: Crystal, tancerka w nocnym klubie, i Joy, emerytka w permanentnie złym humorze. Wszyscy samotni, pokiereszowani przez życie, tworzą niekonwencjonalną rodzinę. Jednak mąż Ayeshy nie daje za wygraną. Za wszelką cenę chce ją odnaleźć i ukarać."

Moje miejsce na ziemi, to moje pierwsze spotkanie z twórczością Carole Matthews i nie żałuję ani jednej sekundy poświęconej lekturze tej wyjątkowej powieści. Powiem więcej, jestem pewna, że jeszcze nie jeden raz sięgnę po książki tej autorki.

Dostałam w ręce książkę, której okładka mnie nie zachwyciła, ale nie oceniajmy okładki. Treść jest najważniejsza. Powieść składa się z dziewięćdziesięciu, króciutkich rozdziałów, co sprawia, że w każdej chwili możemy ją odłożyć, bez żalu, że przerywamy w jakimś bardzo ważnym momencie.

Nie miałam przyjaciółek, Suresh stopniowo ograniczył krąg moich znajomych do swoich krewnych. Nieliczne osoby, z którymi się zbliżyłam od początku pobytu, stopniowo zniknęły z mojego otoczenia, wystraszone brutalnością i dominującą rolą mojego męża. Teraz wszystkie znane mi osoby należą do jego rodziny. Nikomu nie mogę ufać, nikogo nie mogę prosić o pomoc. Zdradziliby Sureshowi. gdzie jestem, a on zawlókłby mnie za włosy z powrotem do domu. Nie mogłam do tego dopuścić.

Postaci występujące w powieści to: Ayesha; jej córka Sabina; Hayden Daniels; Crystal i Joy. I choć na czoło, jako główna bohaterka wysuwa się Ayesha, to każda z postaci jest bardzo ważna dla tematyki tej książki. Mamy piątkę bohaterów, z którymi los nie obszedł się łaskawie. Ayesha i Sabina są uciekinierkami. Kobieta i jej córka opuściły męża i ojca, tyrana i damskiego boksera. I wcale się nie dziwię, bo czy któraś z nas chciałaby służyć za worek treningowy? Ayesha boi się własnego cienia, a Sabina od roku, na wskutek szoku, nie wypowiedziała ani jednego słowa. Hayden natomiast, to całkiem inna bajka. Mężczyzna był kiedyś gwiazdą popu, odnoszącym niemałe sukcesy. Jednak życie w blasku fleszy przypłacił ogromną stratą, z której nie potrafi się pozbierać. Crystal jest tancerką go-go w nocnym klubie, gdzie traktowana jest jak człowiek gorszego sortu. Dlaczego młoda kobieta spadła na samo dno? Nie zdradzę. Nie pisnę też słówka o Joy, starszej pani, która z lubością zajmuje się ogrodem i bardzo rzadko miewa znośny humor.

'Łatwo weszłam w nowe życie. W tych czterech ścianach czuję się bezpieczna, nie muszę się oglądać przez ramię. Mogę udawać, że to, co przeżyłam, wcale się nie wydarzyło. Rzadko myślę o mężu, nie zastanawiam się, co czuje (…) Staram się zmienić, być silniejsza i bardziej asertywna. Mój mąż też musi się zmienić – inaczej już zawsze będzie sam. Mam nadzieję, że znalazłam bezpieczną kryjówkę (…) Jeśli będę prowadziła cichą, anonimową egzystencję, może pozbędę się go już na zawsze."

Zastanawiacie się co łączy tę piątkę? Otóż, na pewno wspólne mieszkanie, czyli wielki dom należący do Haydena. Istna forteca z monitoringiem, wysokim płotem i alarmem. Każda z tych postaci jest pokiereszowana przez życie. Każdy jest w jakiś sposób okaleczony i poturbowany, tak fizycznie, jak i psychicznie. Czy są w stanie pomóc sobie nawzajem? Czy na pewno są w tej twierdzy bezpieczni?

Carole Matthews zachwyciła mnie stylem pisarskim. Idealnie trafiłam z tą powieścią, właśnie takiej lektury w tym momencie potrzebowałam. I choć początkowo wydawało mi się, że mogę czuć się zdołowana, to otrzymałam niesamowity zastrzyk pozytywnej energii. Pokochałam bohaterów Mojego miejsca na ziemi, bez zastrzeżeń. I przyznaję, że nic bym w treści książki nie zmieniła. Poza tym każda z postaci jest opisana na tyle szczegółowo, że nie miałam najmniejszego problemu z wyobrażeniem ich sobie.

"Suresh wybrał się do Londynu jeszcze dwukrotnie. Za każdym razem w pojedynkę. Kumple uznali, że popada w obsesję, a jego brat wytykał przy każdej okazji, że mu odbija. Nie chciał się narażać na kolejne kpiny. Pojechał własnym autem, włóczył się po londyńskich ulicach, mając nadzieję, że gdzieś wypatrzy Ayeshę. Przecież nie zapadła się pod ziemię. Prędzej czy później zrobi jakiś błąd, a wtedy on już będzie na nią czekał, poczuje na plecach jego oddech. Bo on jest cierpliwy i się doczeka."

Moje miejsce na ziemi to cudowna opowieść, jednocześnie wzrusza i wywołuje uśmiech na twarzy. Pokazuje, że życie nie zawsze musi być tak beznadziejne, jakby się nam wydawało. I że zawsze gdzieś tak czeka na nas własne i bezpieczne miejsce. Jeżeli wszystkie powieści Carole Matthews są tak samo naszpikowane dobrą energią, jak ta książka, to ja biorę je wszystkie w ciemno.

Komu polecić Moje miejsce na ziemi? Bo oczywiście polecam lekturę gorąco. Miłośnikom powieści obyczajowych. Tym, którzy lubią powieści nastrajające pozytywnie, ale przy tym trzymające w napięciu oraz wielbicielom prozy Carole Matthews. Myślę, że się nie zawiedziecie.

Ayesha wraz z córką ucieka od brutalnego męża. Od dawna planowała ucieczkę, wiedząc że nie może liczyć na nikogo innego, tylko na siebie. Obie znajdują bezpieczne schronienie w wielkim domu byłej gwiazdy popu - Haydena Danielsa, który od paru lat ukrywa się przed światem.

W jego domu mieszkają również inne osoby po przejściach: Crystal, która jest tancerką w nocnym klubie, i Joy, emerytka o codziennym złym humorze. Wszyscy są osobami po przejściach, których życie wyrolowało. Jednak mimo wszytko razem tworzą wielką rodzinę, pełną otuchy i wsparcia. Mąż Ayeshy nie daje za wygraną. Chce znaleźć żonę i ją ukarać.

To moje trzecie spotkanie z Carole Matthews lecz wydaje mi się, że najlepsze dotychczas. Autorka tym razem również pokazała swój świetny styl od którego nie dało się oderwać. I tak też było ze mną. Gdy już wciągnęłam się w tą historię, musiałam skończyć ją tego samego dnia.

Z całych sił kibicowałam wszystkim bohaterom. Po bliższym poznaniu każdej osobowości, stwierdziłam, że autorka wykreowała ich świetnie. Razem tworzyli piękną rodzinę, której każdy z nich potrzebował. Czytając tą pozycję nie da się nie wczuć w ich przeżycia. Emocje towarzyszyły mi na każdej stronie.

Jest to wzruszająca, a jednocześnie optymistyczna powieść z którą warto się zapoznać w jeden wolny dzień. Pokazuje nam ona świetny wątek na podstawie właśnie wszystkich głównych bohaterów. Nigdy nie jest za późno zacząć swoje życie od nowa. Każdy z nas zasługuje na miłość, przyjaźń i swoje szczęśliwe miejsce na ziemi.

Miałam chwilę gdy uśmiechałam się w trakcie czytania, ale również takie kiedy łzy napływały mi do oczu. Nie mam pojęcia, czy to ze szczęścia, czy ze strachu z powodu Ayeshy i jej bezpieczeństwa. Carole Matthews pokazuje nam jak silny może być strach w związku z tym co nieuniknione. Dla głównej bohaterki najbardziej na świecie liczy się bezpieczeństwo i szczęście jej córki, co jest piękne.

Książka ukazuje nam miłość, przyjaźń, ale również cierpienie i przemoc. Wszystko zostało świetnie odwzorowane, przez co kolejny raz autorka zasługuje na uznanie. Uważam, że ta powieść jest jedną z jej najlepszych, które dotychczas czytałam.

Niedawno w moje ręce trafiła bardzo ciekawa pozycja, a mianowicie ,,Moje miejsce na ziemi". Okładka przyciąga wzrok, jest prosta, kolorowa, czytelnik zastanawia się, co sprowadza kobietę z dzieckiem do pięknej willi. Nie powiem jestem wzrokowcem, gdy natrafię na okładkę, która zainteresuje mnie swoją szatą graficzną, wtedy dopiero zaglądam na opis fabuły. Wiem nie powinnam tak decydować, gdyż perełki mogą się skrywać pod niezachęcającą okładką, a pod tą cudną może się kryć istny gniot, który mnie nie zaciekawi. Ale jak to się mówi ,,starego psa nie nauczysz nowych sztuczek" jestem jak sroka, co się świeci, wyróżnia na tle innych to od razu muszę to mieć, nieważne, czy później będę tego żałować, czy też nie.

,,Wzruszająca i optymistyczna powieść" tego właśnie potrzebowałam. Książki, która naładuje mnie pozytywnymi fluidami, rozpieści, nada kolorów tej mojej szarej rzeczywistości, która oderwie mnie od czarnych i nieprzyjemnych myśli, rozświetli dzień, sprawi, że dni staną się o wiele lepsze.

Ayesha jest żoną i matką. Niestety nie jest do końca szczęśliwa. Ma cudowną córeczkę, którą kocha ponad wszystko, jednak ciągła, nasilająca się agresja męża zmusza kobietę do ostatecznych posunięć. Pewnego dnia pod osłoną nocy wraz z córką ucieka jak najdalej od tego piekła na ziemi. Znajdują bezpieczne schronienie w ogromnej willi byłej gwiazdy popu- Haydena Danielsa- który od paru lat ukrywa się przed innymi. W domu Haydena mieszkają inne osoby po trudnych przejściach: Crystal, tancerka w nocnym klubie, oraz Joy, emerytka, która nieustannie jest w złym humorze. Wszyscy samotni, z bagażem doświadczeń, pokiereszowani przez życie, tworzą niespotykaną rodzinę. W tle jednak wisi zło, mąż tak łatwo nie odpuści. Za wszelką cenę chce ją odnaleźć i wymierzyć sprawiedliwość.

Zaczynając przygodę z lekturą nastawiłam się na lekką, przyjemną opowieść, pełną miłości, przyjaźni, zrozumienia, ufności. I tak się stało. W tle zagościła także przemoc, ból, smutek, cierpienie, ucieczka przed okrutnym życiem. Jednak nie tego spodziewałam się po lekturze. Sądziłam, że autorka bardziej skupi się na odczuciach kobiety, dokładniej opisze jak czuła się ofiara względem kata, jak te wydarzenia odbiły się na jej psychice. Moim zdaniem bohaterce wszystko szło za łatwo. Wyszła z piekła i od razu wraca do zwykłej codzienności, nie bojąc się, tym bardziej mężczyzn. Ayesha nie przekonała mnie zbytnio do siebie, to trochę jak pstryknięcie palcami i już jest dobrze, wszytko pięknie, ładnie.

Nie powiem książka mi się podobała. Jest taka cukierkowa, miła, otula ciepłą kołderką, ale nie tego oczekiwałam po tej powieści, dlatego jestem trochę zawiedziona. Historia bohaterki umiliła mi czas, sprawiła, że często uśmiechałam się widząc życzliwość innych bohaterów względem Ayeshi. Napawało mnie optymizmem, bo miała wokół ludzi na których może liczyć. Natomiast jak pisałam minusem powieści jest to, że bohaterce wszystko idzie za łatwo, historia jest dość przewidywalna, niczym nie zaskakuje. Ot opowieść, dobra na chwilę. Nie przekonała mnie do siebie, optymistyczna, przyjemna, ciekawa, ale na dłuższą metę nie zainteresowała mnie na tyle, by długo o niej wspominać.

Ayesha opuściła rodzinną Sri Lankę, by rozpocząć nowe życie w Anglii u boku świeżo poślubionego męża, Suresha Rasheeda, jednak początkowa sielanka szybko zamieniła się w koszmar. Po latach znęcania fizycznego i psychicznego kobieta postanawia uciec, by ratować siebie i swoją ośmioletnią córeczkę Sabinę, która wskutek szoku przestała mówić. Gdy docierają do Londynu, udaje im się znaleźć schronienie u znanego piosenkarza, Haydena Danielsa, który po stracie ukochanej porzucił karierę muzyczną i zaszył się w swojej wielkiej willi. Mężczyzna gości również dwójkę innych, samotnych ludzi – otwartą i przyjacielską Crystal, która pracuje jako striptizerka oraz zgryźliwą i wiecznie narzekającą wdowę Joy, która zajmuje się ogrodem i uprawą warzyw. Ayesha jest przekonana, że wreszcie znalazła swój bezpieczny azyl i wraz z córką może zacząć żyć na nowo, jednak mąż kobiety nie zamierza tak łatwo odpuścić i jest zdeterminowany, by ją odnaleźć…

„Moje miejsce na ziemi” Carole Matthews to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i choć nie wypadło tak dobrze, jak się spodziewałam, to z pewnością nie żałuję, że sięgnęłam po tę pozycję. Carole Matthews po raz kolejny udało się mnie oczarować niepowtarzalną atmosferą historii, która sprawiła, że nie mogłam się oderwać od lektury i z niesłabnącą ciekawością śledziłam losy bohaterów. Jeżeli chodzi o minusy, to nie do końca przypadł mi do gustu wątek romantyczny, który niestety był słabo rozwinięty i nie wzbudził we mnie żadnych uczuć. To samo tyczy się samej historii, która mimo iż była wciągająca i nietuzinkowa, nie była tak emocjonująca i angażująca, jak liczyłam. Dzieło brytyjskiej pisarki nie spełniło do końca moich oczekiwań, ale mimo wszystko nie mogę powiedzieć, że jestem zawiedziona, bo spędziłam z tą pozycją naprawdę przyjemny czas i z pewnością jeszcze nie raz do niej powrócę. To ciepła i budująca opowieść o poszukiwaniu szczęścia, przyjaźni, trudnych wyborach, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, jak również o miłości, która przychodzi w najmniej spodziewanym momencie. Carole Matthews stworzyła niesamowicie pozytywną i zachęcającą do refleksji historię, która wzrusza i jednocześnie napawa optymizmem, ucząc nas, że nigdy nie jest za późno by zmienić coś w swoim życiu. Polecam miłośnikom powieści obyczajowych i fanom twórczości autorki :)

A więc po raz trzeci w moje ręce trafia książka Carole Matthews. Bardzo ją polubiłam za lekki styl, którym w naprawdę ciekawy sposób ujmuje codzienne życie oraz jego dobre i złe strony. Rzecz, która przykuła moją uwagę i któa na prawdę mi się spodobała zarówno w tej książce jak i jednej z wcześniejszych ("Święta miłośniczek czekolady") są okładki. Sympatyczne, optymistyczne i dające nadzieję na dobre zakończenie i to nie ważne jakiego rodzaju historię by skrywały.

Ayesha to młoda kobieta. Jest zamężną matka ośmioletniej Sabiny. Niestety ich życie nie jest usłane różami, nie jest nawet odrobinę szczęśliwe. Żyją w strachu przed agresywnym mężem i ojcem zarazem. Suresh od kilku lat fizycznie i psychicznie znęca się nad żoną. Ich córka będąc raz świadkiem jego przemocy wobec Ayeshy przestaje mówić. To była kropla goryczy, która przelała czarę - kobieta postanawia po dziesięciu latach małżeństwa w raz córką opuścić męża tyrana. Podając mu tabletkę nasenną i wspomagając się podkradanymi od niego od pewnego czasu pieniędzmi uciekają którejś nocy. Mając do dyspozycji tylko adres schroniska dla kobiet znajdującego się w Londynie zmierza w jego kierunku. Niestety na miejscu okazuje się, że nie ma już miejsca. Kobieta jest spanikowana i przerażona, nie wie co robić i gdzie się udać. Jednak kobieta pracująca w schronisku jej pomaga. Dzwoni do znajomej i podaje jej adres gdzie będzie mogła się na jakiś czas zatrzymać z córeczką.

Ayesha i Sabina trafiają do wyjątkowego miejsca - domu, a raczej willi byłej gwiazdy pop. Hayden Daniels to młody mężczyzna, który od kilku lat ukrywa się przed ludźmi. W raz z nim mieszka wiecznie narzekająca na wszystko i wszystkich starsza pani Joy oraz tancerka z nocnego kluby Crystal. Choć żyją razem to każde z nich ma swoje życie, swój świat i swoje problemy. Jednak na przekór wszystkim i samym sobie żyją, wspierają się i tworzą specyficzną rodzinę. Jednak to Ayesha i Sabina zamieszkując u nich wnoszą w to miejsce siłę, wiarę i światło. To w raz z ich pojawieniem się mieszkańcy willi zaczynają żyć na nowo. Niestety Suresh nie odpuścił i dalej zrobi wszystko by odzyskać żonę i córkę. Mało tego chce by pożałowały tego co zrobiły.

Do czego będzie zdolny Suresh? Czy Ayeshy i Sabince uda się uciec i ułożyć życie? Czy między kobietą, a Hayden'em narodzi się uczucie? Czy pozwolą sobie by ono rozkwitło? Jakie decyzje podejmą Crystal i Joy?

Wzruszająca i ciepła opowieść. Momentami równie zabawna co tragiczna. Wciąga od pierwszych stron,a lekkie pióro Carole sprawia wiele przyjemności mimo ciężaru poruszanych tematów. Zachęcam do przeczytania każdą kobietę. Te które już znają Matthews pewnie nie trzeba będzie zachęcać, ale pozostałym polecam - warto!

Każdy ma swój azyl, miejsce na ziemi, w którym czuje się bezpiecznie. Zazwyczaj jest to dom, ale nie dla Ayeshy, która w domu zaznaje jedynie poniżenia i cierpień. Bohaterkę poznajemy w dniu, kiedy decyduje się uciec wraz z córką od swojego oprawcy. Taka decyzja wymagała od niej nie lada odwagi, gdyż mąż skutecznie izolował ją od świata, przez co nie miała nawet własnych oszczędności. Czemu uciekła? Stwierdziła, że nie pozwoli dłużej, aby Sabina, jej córka patrzyła na jej klęskę.

Dom do którego trafia Ayesha jest co najmniej dziwny. Piękna willa, a w niej trójka mieszkańców z pokręconym życiorysem i po masie życiowych potyczek. Mamy tu Crystal, tancerkę go go, która poraża Ayeshę swoją pewnością siebie i otwartością na świat, Joy, smutną, samotną staruszkę, bojącą się wszelkich nowinek ze świata oraz pana domu, Haydena, byłą gwiazdę pop, który to udaje, że dla świata nie istnieje, wszytsko przez tragiczny wypadek, w którym zginęła jego narzeczona.

Przybycie Ayeshy i Sabiny zmienia wszystko. Z biegiem czasu, zamarły dom ożywa, a każdy z mieszkańców zmienia swoje życie i podejście do świata. Wszystko wygląda na sielankę, lecz mąż Ayeshy wcale nie przestał jej szukać.... Czy ją znajdzie? Czy Ayesha odnajdzie się w Londynie? I czy znajdzie szczęście? Zostawię Was z tymi pytaniami, odpowiedzi poznacie czytając książkę.

Jeśli spodziewacie się, że ta książka to jakieś smutne, smętne romansidło to grubo się mylicie. To cudowna opowieść o tym, że nie wolno się poddawać, że szczęście może czekać tuż za rogiem i, że czasami trzeba w życiu zaryzykować. Całość czyta się jednym tchem, historia przedstawiona przez autorkę jest niezwykle wciągająca i ciepła w odbiorze. Idealna na hamak, spokojnie na pewno przy niej nie uśniecie!

Bohaterowie są ciekawie i dobrze skonstruowani. Nawet Ayesha, która początkowo jest aż zbyt skromna i nieobyta, z czasem zyskuje na charakterze i zwyczajnie, nie da się jej nie lubić! Choć cała fabuła jest nieco bajkowa, i aż nazbyt niesamowita, to przecież czasem można się przenieść w inny równoległy świat. Do tego są książki!

Kochani, jeśli dopiero wyjeżdżacie na urlop i nadal nie wiecie jaką książkę ze sobą zabrać, to z czystym sumieniem mogę polecić Wam "Moje miejsce na ziemi". To pozytywna, lekka książka, od której ciężko się oderwać.

"Moje miejsce na ziemi" nie było tym, czego się spodziewałam. Przede wszystkim sam temat, czyli przemoc w rodzinie oraz fizyczne znęcanie się męża nad żoną jest tematem bardzo ważnym i myślałam, że Carole Matthews pójdzie w tym kierunku, poświęcając więcej uwagi na to, jak czuje się taka ofiara i w jakim stopniu rzutuje to na jej psychikę, czyli trochę poważniejsze klimaty. A w rzeczywistości temat został opisany po macoszemu. Trafiają się jakieś wzmianki na ten temat, wiemy, że problem istnieje, ale nie sądzę, żeby zachowanie Ayeshy dobrze odwzorowywało zachowanie osoby, która przeszła przez takie piekło. Dla mnie była po prostu mało wiarygodna, prawie od razu przechodzi do zwykłej codzienności, a straszne wydarzenia, jakie miały miejsce w jej dawnym domu, nie przeszkadzają jej przed nawiązywaniem nowych znajomości z mężczyznami.

Poza tym jest to książka z rodzaju tych lekki, naiwnych, cukierkowych, ale całkiem przyjemnych. Jest przewidywalna, nawet bardzo, no i schematyczna do bólu, Ayeshy prawie wszystko od razu się udaje, nie ma żadnych trudności i na każdym kroku otrzymuje wsparcie, co może być nieco irytujące, ale ma w sobie coś pozytywnie nastrajającego. Nie wywołała u mnie emocji, jednak wspomina mi się ją nadzwyczaj miło. To historia walki o lepsze życie nie tylko dla siebie, lecz również dla dziecka. Carole Matthews pokazuje, że wszystko jest możliwe, wystarczy tylko mocno chcieć i starać się ze wszystkich sił, a w pewnym momencie natrafimy na kogoś, kto nam pomoże.

"Moje miejsce na ziemi" miejscami przypominało taką bajkę - niezbyt realną, niewymagającą, lekko infantylna, ale z pouczającą puentą na koniec. Jeśli ktoś chce czegoś bardzo optymistycznego, to nie musi już dłużej szukać, bo własnie idealnie trafił, w innym przypadku zastanowiłabym się chwilę, czy to aby na pewno dobry pomysł.