„Aneta Ryfczyńska” – książki

Wyjątkowość bajek o empatii polega na tym, że nie tylko opisują one świat relacji z perspektywy dziecka, ale także uczą odkrywania i nazywania uczuć oraz potrzeb: tych widocznych, wyrażanych spontanicznie, i tych ukrytych głęboko w sercu. Rozpoznanie uczuć i potrzeb pozwala zaakceptować siebie i innych, jest też niezbędne, by w pełni być sobą, bez czego z kolei niemożliwe jest szczęście. • Skąd wiem, że ktoś mnie kocha? • Po czym mogę poznać, czego potrzebuję? • Jak mam mówić, by rodzice usłyszeli, że bardzo nie lubię pobierania krwi? • Czy zawsze muszę się dzielić? • Dlaczego mój młodszy brat czasem tak bardzo mnie złości, że mam ochotę spuścić mu lanie? • No i co to znaczy być grzecznym? Oto niektóre z ważnych dziecięcych problemów, które pojawiają się w książce Przyjaciele żyrafy. Żyrafa Bibi, jej najlepszy przyjaciel, szakal Zenon, i inne zwierzęta z Leśnego Zakątka rozmawiają ze sobą na te właśnie tematy, czasem burzliwie. Intencją autorek bajek o empatii (inspirowanych porozumieniem bez przemocy Marshalla Rosenberga) jest krzewienie wśród dzieci i dorosłych komunikacji opartej na wzajemnym szacunku, akceptacji i empatii. Takie podejście pozwala odkryć potencjał i wewnętrzne piękno w naszych dzieciach oraz w nas samych. Dlatego też w bajkach nie ma rad. Ich miejsce zajęło zaciekawienie drugim człowiekiem – jego emocjami i potrzebami. Jest tu radość, złość, smutek, wdzięczność i wiele innych uczuć. Emocje są bardzo ważne, bo informują nas o potrzebach, o tym, co w danym momencie przeżywa zarówno mały, jak i duży bohater bajki.

Druga odsłona bajek o empatii autorstwa Anety Ryfczyńskiej i Joanny Berendt. Ilustrowana i opracowana graficznie przez znakomitą artystkę Ewę Beniak-Haremską. Tym razem żyrafa Bibi, szakal Zenon i ich mniej lub bardziej kudłaci przyjaciele podzielą się z wami swoimi zmartwieniami i radościami, tymi największymi, jakich dane jest nam w życiu doświadczyć. Starość, choroba, rozwód rodziców, raniące słowa padające z ust najbliższych – o tym wszystkim mieszkańcy Leśnego Zakątka chcą rozmawiać z przyjaciółmi i dawać sobie pełne miłości wsparcie. Będą też dzielić z wami pierwsze najważniejsze doświadczenia wspólnoty, przyjaźni, odkrywania swojej tożsamości i wyjątkowości. A wszystko z lekkością i ogromną dozą humoru. • Czy mamy prawo płakać, kiedy nam smutno? • Czy nieśmiałość to wada? • Czy wolno nam zmienić zdanie? • Czego nie wypada chłopcom, a czego dziewczynkom? • Jak odnaleźć swoje miejsce między rodzicami, którzy się rozstali? • Jak radzić sobie z tęsknotą? • Jak zobaczyć w sobie wyjątkowość? Oto przykłady pytań, jakie zadają sobie bohaterowie niniejszego tomu.

Trzecia odsłona bajek o empatii autorstwa Anety Ryfczyńskiej i Joanny Berendt, ilustrowana i opracowana graficznie przez znakomitą artystkę, Ewę Beniak-Haremską. Wyjątkowość bajek o empatii polega na tym, że nie tylko opisują one świat relacji z perspektywy dziecka, ale także uczą odkrywania i nazywania uczuć oraz potrzeb: tych widocznych, wyrażanych spontanicznie, i tych ukrytych głęboko w sercu. Rozpoznanie uczuć i potrzeb pozwala zaakceptować siebie i innych, jest też niezbędne, by w pełni być sobą, bez czego z kolei niemożliwe jest szczęście. • Jak zatroszczyć się o kogoś, kto źle się czuje? • O co chodzi w medytacji i skupianiu się? • Jak odmówić komuś, kogo lubimy, a kto bardzo czegoś pragnie – ale my nie? • Jak cieszyć się chwilą i zachować dobre wspomnienia? Gdzie szukać pomocy, gdy ktoś jest dla nas niemiły? • Co to znaczy, że dorośli pracują? • Jak dbać o więzi z osobami, które lubimy i na których nam zależy? Oto niektóre z ważnych dziecięcych problemów, które pojawiają się w książce Przyjaciele żyrafy. Żyrafa Bibi, jej najlepszy przyjaciel, szakal Zenon, i inne zwierzęta z Leśnego Zakątka rozmawiają ze sobą na te właśnie tematy, czasem burzliwie. Intencją autorek bajek o empatii (inspirowanych porozumieniem bez przemocy Marshalla Rosenberga) jest krzewienie wśród dzieci i dorosłych komunikacji opartej na wzajemnym szacunku, akceptacji i empatii. Takie podejście pozwala odkryć potencjał i wewnętrzne piękno w naszych dzieciach oraz w nas samych. Dlatego też w bajkach nie ma rad. Ich miejsce zajęło zaciekawienie drugą osobą – jej emocjami i potrzebami. Jest tu radość, złość, smutek, wdzięczność i wiele innych uczuć. Emocje są bardzo ważne, bo informują nas o potrzebach, o tym, co w danym momencie przeżywa zarówno mały, jak i duży bohater bajki.

[…] Prawdziwie widzi się tylko sercem. Reszta jest niewidoczna dla oczu. „Mały książę”, Antoine de Saint-Exupéry „Lulu była bardzo zaskoczona, gdy pewnego dnia poczuła, że jest baletnicą. Nie wiedziała, czy to przez magiczną zupę taty, czy inne czary. Ledwie dotknęła stopą ziemi, stuk-puk, a coś jakby uniosło ją w powietrzu i nogi same zaczęły tańczyć”. Lulu jest prawdziwą postacią. Dziewczynka w tiulowej spódnicy widzi świat sercem, widzi go takim, jaki jest. Jak każde dziecko. Lulu jest też tą częścią każdego z nas, dziecka czy dorosłego, która pragnie, byśmy byli zawsze w zgodzie ze sobą, z naszymi pragnieniami i naszą najgłębszą naturą. „Lulu”, autorstwa Anety Ryfczyńskiej, to bajecznie ilustrowana fotografiami Darii Dróżdż historia małej dziewczynki, która odkrywa, kim jest, i podąża za tym, ukazując po drodze dorosłym, czego oni pragną, a czego się wyrzekli. To poetycka historia dla dzieci i dorosłych o tym, że szczęśliwym można być jedynie wtedy, gdy jest się prawdziwie sobą.