Struny na ziemi - muzyka do wierszy Jarosława Iwaszkiewicza (Digipack)

Nieoceniona pomoc w przygotowaniu się do głębszego przeżycia najważniejszych świąt w roku liturgicznym, od Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny po uroczystość Poświęcenia Kościoła. Kontynuacja bestsellerowego trzytomowego cyklu „Jutro Niedziela”. W Jutro Święto ks. Przemysław Śliwiński i ks. Marcin Kowalski, opierając się na cieszącej się uznaniem Czytelników autorskiej formule, przybliżają Liturgię Słowa dla świąt w Kościele Katolickim. Analizują świąteczne czytania w pasjonujący sposób, wysnuwając wspólną dla nich nić tematyczną i odsłaniając kontekst wydarzeń biblijnych. Podsumowują naukę płynącą z liturgii za pomocą nowatorskich „bonusów” dla Czytelnika: Chmury Słowa, Biblijnego Insidera, Translatora i Linków.

Książka "Kościół na stepie" ks. prof. Waldemara Chrostowskiego wybitnego biblisty, laureata "teologicznego Nobla", czyli Nagrody Ratzingera to pozycja niezwykła w jego dorobku. Jest ona wynikiem niezwykłej pielgrzymki, którą w 2015 roku odbył autor do dalekiego Kazachstanu. Podróżował tam śladami Polaków, którzy przez dwie dekady deportowani byli przez Stalina do Azji Środkowej. Szczególnie ważnym tropem, na który się natknął, były heroiczne losy polskich księży katolickich, którzy potajmnie pełnili swą służbę duszpasterską dla rodaków na wygnaniu. Ks. Chrostowski nieustannie natykał się tam na ślady polskości: kościoły, kaplice czy groby w stepie. Najciekawszym elementem podróży okazywały się jednak liczne spotkania i rozmowy z potomkami deporto...

Kontrabanda to zbiór wierszy pisanych skrycie, latami objętych zakazem druku i czytania. Wszyscy niemal ich autorzy byli prześladowani przez władze, skazani na zapomnienie. Osip Mandelsztam skonał w drodze na Kołymę, Martynow i Smielakow odsiedzieli swoje, Anna Achmatowa była gnębiona i szczuta na osobiste zlecenie Stalina. Obecne tu wiersze niemieckich szyderców z grupy Neue Sachlichkeit, ciskał w ogień na berlińskim placu Opery Reichsminister Goebbels. Niemniej nie są to manifesty polityczne. Nie nadają się na wiece, nie przydadzą się raperom ze szklanej menażerii TV. Te utwory pisali lirycy; nawet pokutny wiersz Borusa Słuckiego jest osobistym zwierzeniem. Byli wierni prostej zasadzie swojego metier: odsłaniać nam własny, prywatny obraz świata.