Layla And Other Assorted Love Songs (Remastered)

Opis od dystrybutora

Album `Layla And Other Assorted Love Songs` nagrany pod szyldem Derek And The Dominos, uważany jest za największe osiągnięcie artystyczne w karierze Erica Claptona. Teraz ukazuje się w zremasterowanej formie, wydanej z okazji 40-tej rocznicy premiery tej niezwykłej płyty.

Edycja Deluxe została wzbogacona o 13 nagrań. Oprócz kompozycji nagranych podczas pracy nad drugim albumem formacji, znalazł się tu niepublikowany odrzut z sesji do `Layli`, `Mean Old World`, nagrania z pierwszego singla: `Roll It Over` i `Tell The Truth`, wyprodukowane przez Phila Spectora oraz cztery utwory z telewizyjnego programu The Johnny Cash Show z listopada 1970 roku (m.in. niezwykła wersja standardu `Matchbox` z gościnnym udziałem samego Casha i Carla Perkinsa).

Efemeryczna formacja została założona przez jednego z najwybitniejszych gitarzystów rockowych, znanego z takich zespołów jak The Yardbirds, Bluesbreakers Johna Mayalla, Cream i Blind Faith. Działała jedynie przez rok, od maja 1970 roku do maja roku następnego. W 1969 roku Clapton nawiązał współpracę z muzykami amerykańskiej formacji Delaney, Bonnie & Friends, z którymi nagrał swój pierwszy solowy album, `Eric Clapton` (1970). Wiosną następnego roku pianista grupy, Bobby Whitlock zaproponował Claptonowi utworzenie nowego zespołu. Tak właśnie narodził się Derek And The Dominos, w którego skład weszli basista Carl Radle, perkusista Jim Gordon oraz gitarzysta Dave Mason (z Traffic). Nazwę dla grupy wymyślił Tony Ashton z Ashton, Gardner And Dyke. Pierwszy singiel wydany we wrześniu 1970 roku, z nagraniami `Tell The Truth` i `Roll It Over` przepadł na rynku, ale wydany w grudniu, wyprodukowany przez Toma Dowda podwójny album `Layla And Other Assorted Love Songs` okazał się jednym z najwybitniejszych krążków w historii muzyki rockowej. W sesji gościnnie wziął udział gitarzysta Duane Allman z The Allman Brothers Band, którego gitary, m.in zagrana techniką slide partia w utworze `Layla`, zdobiły większość nagrań na płycie. Wydana na singlu, pełna żaru i dynamiki, zwieńczona melancholijną kodą miłosna piosenka tytułowa, zdobyła zasłużoną popularność (na początku lat 90-tych Clapton przypomniał ją w wersji unplugged). Oprócz wspólnych kompozycji autorstwa Claptona i muzyków Dominos na płytę trafiła niezwykła wersja klasycznego bluesa Charlesa Segara i Big Billa Broonzy`ego `Key To The Highway` oraz hendriksowska `Little Wing` z wybornymi partiami Claptona i Allmana.

W kwietniu 1971 roku muzycy weszli ponownie do studia, by przystąpić do pracy nad kolejnym albumem. Po dwóch miesiącach pracy w londyńskich Olympic Studios sesję przerwano. Skłóceni muzycy postanowili rozwiązać Derek And The Dominos. Druga płyta formacji nigdy się nie ukazała. Robocze wersje pięciu utworów trafiły na przekrojowy boks Erica Claptona `Crossroads`. Na remasterowanej wersji Deluxe zostały przypomniane w nowych miksach przygotowanych przez oryginalnego inżyniera tamtych sesji Andy`ego Johnsa. Ostanie nagranie Derek And The Dominos `Got To Get Better In A Little While` pojawia się w dwóch wersjach, wstępnego jamu oraz w wersji finalnej, której rekonstrukcji podjął się klawiszowiec Bobby Whitlock. (UMP)