Archipelagi Rolanda Topora

„Konrad Swinarski – pół żartem, pół serio – zdefiniował przed laty dwa rodzaje teatru. Teatr od pasa w górę i od pasa w dół. Metafizyczny i naturalistyczny. Teatr sakralny i teatr sprofanowany. U Rolanda Topora sfery sacrum i profanum zostały podmienione. Raz jedna, raz druga jest na górze lub na dole. Przenikają się i przeglądają w sobie. Gęba jest odbiciem pupy. Pupa udaje gębę. Na samym początku sztuk Topora, nawet w drugim obrazie, dzieje się coś dziwnego, nieprzewidywalnego, bardzo, bardzo szybko bohater zostaje zaskoczony przez nieoczekiwane. To trochę tak, jakby idąc ciągle tą samą drogą do pracy, nagle skręcić (odruchowo, intuicyjnie) w boczną ulicę i stanąć jak wryty, zdumiony widokiem, jaki się nam ukazał. Bo z tego zakrętu wyszło na na...

„Lokator wraca do twórczości swego patrona w dwudziestolecie istnienia. Czy jest lepszy sposób na uczczenie okrągłej rocznicy? Powołany do życia na krakowskim Kazimierzu – rezydujący wpierw na Meiselsa, potem na Krakowskiej, ostatnio na Mostowej – konsekwentnie przyciąga miłośników literatury spod znaku Topora, Georges’a Pereca czy Fernanda Pessoi. Literatury niejednoznacznej, bardziej skupionej na tym, co dzieje się w głowie pisarza niż na realistycznym opisaniu świata, by posłużyć się słowami Rolanda wypowiedzianymi kiedyś w rozmowie ze mną. Wyrobione ucho słyszy w Lokatorze jego diaboliczny śmiech, rozbrzmiewający zza każdej półki. Spotykaliśmy się tam z okazji polskich wydań Księżniczki Anginy, Alicji w Krainie Liter, Balu na ugorze. Obchodzili...

Świat zwariował. Poradnik surrealistyczny. Jak przeżyć Agnieszki Taborskiej – w opracowaniu graficznym Lecha Majewskiego – pokazuje, że surrealizm to więcej niż styl: to sposób widzenia rzeczywistości. Choć w wielu krajach cieszy się ostatnio wielkim zainteresowaniem, w Polsce wciąż jest mało znany. Podane w poradniku „przepisy” na surrealistyczną sztukę i życie pomogą nam przetrwać w ciężkich czasach. „Ta książka z pewnością zadziała jak cudowne lekarstwo dla naszej wymęczonej zmartwieniami i lękami duszy”. – Olga Tokarczuk „Jedna z najwybitniejszych światowych badaczek surrealizmu stworzyła niezwykle oryginalną książkę o sztuce i literaturze, a także o nas. Taborska postanowiła jeszcze raz przypomnieć nam, jak wiele zależy, także w �...

Przedstawiona książka jest powieścią jednowątkową. Perec, „nawiązując do pewnego szczególnego okresu w życiu”, opowiada historię – swoją własną historię – człowieka, który przerywa studia, wycofuje się z życia, wybija na margines, dobrowolnie zajmuje pozycję outsidera. Zrywa istniejące więzi, unieważnia dotychczasowe parametry czasu i przestrzeni, własną egzystencję sprowadza do niezbędnego minimum, do kilku powtarzalnych gestów zapewniających przetrwanie. Popada w coraz większe zobojętnienie, doznaje uczucia całkowitego wyobcowania. Stopniowo pozbawia swoje istnienie jakiejkolwiek wagi. Życie wypełniają mu zajęcia bez znaczenia. Grywa samotnie w karty, stawia pasjanse, czyta „le Monde” linijka po linijce, godzinami wędruje po mieście, wcho...

Rozgrywające się między innymi w Belfaście i Londynie opowiadania to przede wszystkim historie kobiet tworzące mozaikę, w której narracja budowana jest przez złe decyzje, tragiczne wydarzenia, konflikty społeczne i polityczne, jak również najtrudniejsze, osobiste. Bohaterki często wikłają się w słodko-gorzkie, tragikomiczne i dramatyczne sytuacje, z determinacją próbując przetrwać, rozwijać i stać się takimi kobietami, jakimi pragną być. Bohaterki Caldwell to studentka, która zażywa zamówioną online „pigułkę dzień po”, Amerykanka w podróży z kościelną grupą do Dublina przed referendum aborcyjnym, młode matki… Caldwell to ważny literacki głos we współczesnej literaturze irlandzkiej, nie musi uciekać się bowiem do lingwistycznych fajerwerków...

Wiele postaci zawartych i opisanych w tej antologii to autorzy wymyśleni przez Pessoę w czasach wczesnej młodości, by nie powiedzieć w dzieciństwie. Znakomita ich część też nie napisała wiele więcej niż umieszczono w niniejszej książce. Pozostaje to jednak bez znaczenia, bo choć upada megalomański mit monstrualnie płodnego poety, to w dalszym ciągu pozostaje prawda o genialnym poecie, którego trzy heteronimy stworzyły dzieło wielkie. – Wojciech Charchalis

„Po co nam kolejny Kafka? Choćby po to, by przekonać się, że wbrew pozorom wcale go dobrze nie znaliśmy. Przygotowując Dzienniki do druku, po raz pierwszy, wydawcy pośmiertnej spuścizny pisarza znacząco zmodyfikowali wszystko, co ich zdaniem „psuło” tekst. Co zaś wydawało się błahe, banalne, nieistotne - po prostu usuwali. Kompletne niemieckie wydanie Dzienników, w wersji zgodnej z rękopisami, ukazało się dopiero w 1990 roku. Niniejszy przekład jest pierwszym, który konsekwentnie podąża za tamtą edycją. Uzupełniają go przypisy i komentarze. W październiku 1921 roku Kafka notował: „Ten, kto za życia nie potrafi się z życiem uporać, potrzebuje ręki, by trochę odganiać rozpacz z powodu własnego losu, (...) lecz drugą ręką może zapisywać, co wid...

Michel Renault pracuje w ministerstwie kultury. Wiedzie monotonne życie, a jego zainteresowania nie wykraczają poza seks i telewizję. Odziedziczony po ojcu spadek przeznacza na podróż do Tajlandii – raju seksturystów. Tam poznaje młodą, piękną Valerie, pracującą w biurze podróży. Po powrocie do Francji zostają kochankami i wspólnie wprowadzają w życie pomysł Michela – zorganizowaną seksturystykę do krajów Trzeciego Świata. Tylko tak bowiem, twierdzi bohater, Zachód i Wschód mogą pomóc sobie nawzajem. Houellebecq rozwija przenikliwą diagnozę zdegenerowanego Zachodu – zdominowanego przez wszechobecne współzawodnictwo i plagę przemocy – oraz zaślepionego przez materializm Wschodu. „Niebezpieczna w sposób, w jaki literatura ma być niebezpieczna –...

„Po polsku po Polsce” to pierwszy podręcznik do zintegrowanego nauczania języka i kultury polskiej dla początkujących. „Nowoczesny, wciągający, pełen nieszablonowych pomysłów” – to tylko niektóre z ocen odbiorców, którzy, jak twierdzą, dzięki tej publikacji mają jeszcze większy apetyt na Polskę. Spośród dostępnych na rynku pozycji wyróżnia go przyjazny sposób prezentacji ważnych zagadnień językowych, które – zgrabnie wplecione w podróż po Polsce – przyswajane są wraz z treściami kulturowo-krajoznawczymi jakby mimochodem, stając się jedną z atrakcji tej wędrówki. Ucząc się z podręcznika „Po polsku po Polsce” towarzyszymy polsko-włoskiej rodzinie. Państwo Rossini odwiedzają wszystkie regiony Polski – poznają ich historię, dor...

Epicka powieść o przyjaźni i odkupieniu w obliczu tragedii, finalistka nagrody Pulitzera oraz National Book Award, a przy tym jedna z najważniejszych książek ostatnich lat wg „New York Timesa”, „The Washington Post” i „Entertainment Weekly” W 1985 roku młody Yale Tishman, dyrektor rozwoju chicagowskiej galerii sztuki, zamierza namieszać w środowisku amerykańskiej bohemy, wprowadzając na wystawę zbiór nadzwyczaj udanych obrazów z lat 20. Jego kariera zdaje się kwitnąć, ale wokół AIDS zbiera okrutne żniwo – przyjaciele Yale’a jeden po drugim umierają i wkrótce zostaje on niemal zupełnie sam. Trzydzieści lat później Fiona, przyjaciółka Yale'a, próbuje odnaleźć w Paryżu swoją zaginioną córkę. Zatrzymuje się na pewien czas u starego przyjacie...

Antyrak odpowiada na pytania kluczowe dla życia i zdrowia większości ludzi. Jaki tryb życia prowadzić, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka? Co robić, by zahamować rozwój choroby i zapobiec jej nawrotowi? Co jeść, jakie stosować diety? Czego i jakich potraw bezwzględnie unikać? Dr Servan-Schreiber zajmował się terapią osób cierpiących na nowotwory i inne ciężkie schorzenia. W wieku trzydziestu jeden lat zdiagnozowano u niego nieoperacyjnego guza mózgu. Podjął walkę z chorobą, która ostatecznie pokonała go prawie dwadzieścia lat później, w 2011 roku. Jego ważnym wkładem w rozwój medycyny jest stworzenie nowej koncepcji walki z nowotworami opartej na stymulacji (przy pomocy odpowiednio dobranych diet oraz stylu życia) naturalnych mechanizmów obronnyc...

„Malowała powoli, z przejęciem, a portrety robiła wprost latami. Model się zestarzał, wyłysiał, ożenił, okocił, schudł (...) musiał pozować, chciał czy nie chciał, chyba że umarł” – Zofia Stryjeńska o Oldze Boznańskiej. Olga Boznańska. Najwybitniejsza malarka epoki. Obywatelka świata. Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. Charakter, emocje, uczucia były dla niej ważniejsze niż uroda modeli. Po Paryżu chodziła w sukni giupiurowej z trenem pełnym falban i plis. Wzbijał się za nią tuman kurzu. Na głowie miała olbrzymi, sinoczarny wał włosów wysoko w kok zaczesanych. Na nim „czarne gniazdo z dżetów i flaneli podpięte wysoko z tyłu kwiatami, spod którego spływały czarne strusi...

Świat zwariował. Poradnik surrealistyczny. Jak przeżyć Agnieszki Taborskiej – w opracowaniu graficznym Lecha Majewskiego – pokazuje, że surrealizm to więcej niż styl: to sposób widzenia rzeczywistości. Choć w wielu krajach cieszy się ostatnio wielkim zainteresowaniem, w Polsce wciąż jest mało znany. Podane w poradniku „przepisy” na surrealistyczną sztukę i życie pomogą nam przetrwać w ciężkich czasach. „Ta książka z pewnością zadziała jak cudowne lekarstwo dla naszej wymęczonej zmartwieniami i lękami duszy”. – Olga Tokarczuk „Jedna z najwybitniejszych światowych badaczek surrealizmu stworzyła niezwykle oryginalną książkę o sztuce i literaturze, a także o nas. Taborska postanowiła jeszcze raz przypomnieć nam, jak wiele zależy, także w �...

Licho i inni to przepisane na nowo słowiańskie baśnie, uwzględniające wrażliwość dzisiejszego czytelnika. Zbiór piętnastu baśni nowocześnie, dowcipnie i poetycko interpretujących motywy ludowe i elementy rodzimego folkloru. Licho wie przewrotnie traktuje tradycję przedstawiania postaci Licha jako niszczyciela porządku. Tutaj Licha porządek przywracają. Krótki rozdział poświęcony jest każdemu z zamieszkujących Polskę trzynastu Lich. Strzegą one konkretnych miejsc bądź zajmują się problemami ogólnokrajowymi. Za pomocą dowcipnej, często zaskakującej fabuły autorka zwraca uwagę na istotne problemy: skażenie środowiska, złe traktowanie zwierząt czy piractwo drogowe. Audiobook, adresowany zarówno do dzieci, jak i do dorosłych, łączy zabawę z edukacją,...

Człowiek, który czeka. Pandemia na mansardzie to dziennik i książka wspomnieniowa. To także książka o podróżach, życiu między Ameryką a Europą i o Warszawie. Agnieszka Taborska z rozbawieniem i czułością przygląda się rytuałom i drobnym cudom czasu odosobnienia. Izolacja paradoksalnie wiedzie nas w kosmopolityczną wędrówkę przez lektury i filmy, ukazując pandemię oczami Brama Stokera, Gabriela Garci Mrqueza, Jos Saramago. Klasyczne powieści okazują się najlepszymi komentarzami do tego, co dziś nas spotyka. W styczniu, na dwa miesiące przed rozpoczęciem mojego sabbatical, G., która zwyczaje akademickie ma w małym palcu, poradziła mi, żebym niczego nie planowała. I tak wszystko potoczy się całkiem inaczej! Te twórcze urlopy mają bowiem tajemniczą w...

Ilekroć wysiadam z pociągu w Krakowie, czuje się jak Thomas Hutter u wrót zamku hrabiego Orloka. Duchy wyzierają z każdego kata, tyle ze mniej groźne niż u Murnaua. Nie żywią się krwią, a jedynie bezgłośnie towarzysza przyjezdnym. Zaczęłam regularnie przyjeżdżać do Krakowa jako nastolatka...

W kamienicy nad kanałkiem mieszkają Suseł Śpioch, Żyrafa Osobna, Kogut Konsjerż, Smok Nieistniejący, Strusie Cierpliwe, Mól Książkowy, Wielbłąd Zapobiegliwy, Pchła Zrozpaczona oraz wiele innych zwierząt. Ekscentryczni mieszkańcy kochają swój dom, większość czasu spędzając na przeprowadzkach –zawsze jednak w obrębie kamienicy. Pochodzą z różnych stron świata, każdy z nich ma inne zwyczaje i potrzeby, ale razem tworzą wspólnotę, której członkowie doskonale się uzupełniają. Opowieść pełna ciepła, humoru, a przede wszystkim życzliwości wobec innych. Dla dzieci i dorosłych.

Książka stanowi ciąg dalszy Licha i innych – laureata nagrody Najlepszej Polskiej Książki dla Dzieci 2014 przyznanej na Festiwalu Literatury dla Dzieci. To efekt współpracy duetu: znakomitej pisarki literatury dla dzieci i dorosłych, Agnieszki Taborskiej, oraz wybitnego ilustratora i projektanta, Lecha Majewskiego. Nawiązując do polskiego folkloru i ludowych baśni, Licho wie przewrotnie traktuje tradycję przedstawiania postaci Licha jako niszczyciela porządku. Tutaj Licha porządek przywracają. Krótki rozdział poświęcony jest każdemu z zamieszkujących Polskę trzynastu Lich. Strzegą one konkretnych miejsc (Licho Małopolskie, Pomorskie, Warszawskie, Krakowskie, Łowickie, Bydgoskie czy Podhalańskie) bądź zajmują się problemami ogólnokrajowymi (Licho Urzędowe...

Notes do prowadzenia prywatnych zapisków, ilustrowany zdjęciami Marcina Giżyckiego i tekstami Agnieszkiej Taborskiej ?Bretania ? w środku lasy, wokół morze ? tak się tam powiada.Jest tam na tyle pięknie, że prędzej czy później dopada człowieka melancholia. Może to ona właśnie pchnęła Gauguina dalej w świat? Może też czuł potrzebę odrobiny niedoskonałości, na której można by przez chwilę zawiesić oko? (?) Są tu: gotyckie katedry; kalwarie ? kamienne sceny opłakiwania pod krzyżem zajmujące sporą część placyków przed kościołami; klify, nad którymi unosi się wspomnienie rycerzy Okrągłego Stołu; dryfujące po zatoce żaglóweczki, w których dzieci uczą się nawigacji i które optymistycznie zwą się espérances. Są stojące przy źródełkach, ob...

Wszystkie psy idą do nieba. I dopiero tam dostają to, na co naprawdę zasługują. Poruszająca opowieść bezpańskiego psa o psim żywocie. Nie smutna, ale refleksyjna, nie wesoła, ale optymistyczna. Bo psy towarzyszą nam od zawsze, ale nie zawsze są przez nas zauważane i traktowane tak, jak na to zasługują. Włóczykij to pies wolny z wyboru. W swojej wędrówce poznaje różne psy: rasowe i kundle, najedzone i głodne, bezpańskie i siedzące swoim właścicielom na kolanach. Tak podobne do „swoich ludzi”, że ich bardziej przypominają niż psich kuzynów. Spotyka też psy kanapowe i podwórkowe, a także psy tresowane, występujące w cyrku. Odwiedza wystawy psów rasowych, ale nie potrafi się tam odnaleźć. Włóczykij nie zazdrości psom, które mają dach nad głową...