Mieszkający przy torach i inne opowiadania

Aluś Curunia to mężczyzna na „nie”: niebogaty, niekształcony, niepracujący na stałe, niestroniący od piwka i nieradzący sobie z tytoniowym nałogiem. Mówi o sprawach prostych, o zdarzeniach zwyczajnych i typowych, takich na co dzień i od święta. W jego opowieściach są ryby, grzyby, zimne nóżki i coś na apetyt… Jest zatoka z płycizną w sam raz na białą rybę, kobiety, ptaki i las pełen dzikich konwalii. Na zwalonym pniu, w bejsbolówce z piórkiem, siedzi Aluś Curunia i mówi: szacuneczek dla przemiłych Państwa, zapowiada się piękny dzień. Zapraszam…

Mit to z definicji, opowieść o bytach nadprzyrodzonych, która wyjaśnia zagadnienia powstania świata oraz ludzkości. Natomiast androny to z łaciny brednie oraz głupstwa. Dokładnie takimi nazwami potraktował swoje historie Lech Brywczyński i zamknął je w formie zbioru o tytule ,,Mity i androny”. Znajdziemy tu dziesięć opowiadań. Wszystkie traktują o czymś innym, nie łączą ich nawet wspólni bohaterowie. W każdym z nich akcja ogniskuje się wokół innego problemu i innych postaci. Wątki kryminalne, historie miłosne, fragmenty z pamiętnika, a nawet postać-widmo, każde z opowiadań ma swoją tematykę, klimat i temperament. Dzięki plejadzie różnych charakterów czytelnik ma szansę co chwila przenosić się w inny wymiar i – co najważniejsze – odnaleźć �...

Zbiór opowiadań z elementami autobiograficznymi. Debiut książkowy.

Opowiadania zgromadzone w niniejszym tomie powstały w latach 1951–1956. Należą więc do juweniliów Marka Hłaski. Na ich podstawie wytyczyć można drogę, jaką przebył początkujący pisarz: od zafascynowanego socrealizmem szofera po prowokującego władzę autora Pierwszego kroku w chmurach. Utwory stanowią podróż sentymentalną do czasów Polski stalinowskiej i jej często zniekształcanego przez literaturę obrazu. Najlepsze lata naszego życia zawierają teksty wcześniej niepublikowane, zachowane w archiwaliach Marka Hłaski, dopełniające jego spuściznę literacką.

Zbiór opowiadań, w których Eliza Segiet przygląda się ludziom i współczesnemu światu. W krótkich formach przedstawione zostały rozmaite formy wykluczenia – od samo odrzucenia poprzez społeczną alienację. Autorka portretuje współczesnych ludzi, którzy muszą nieustannie zmagać się ze sobą. Każdy z bohaterów opowiadań jest na swój sposób nieszczęśliwy, niespełniony. Wszyscy odczuwają potrzeby i pragnienia, które nawet ich samych zaskakują. Nie mogą poradzić sobie z zaakceptowaniem własnej tożsamości, z modelem życia jaki wiodą czy z relacji, w jakie zostali uwikłani. Tu nikt nie czuje się dobrze, nikt nie jest do końca sobą. Segiet w dość swobodnym stylu zwraca uwagę na palące problemy dzisiejszego świata – przede wszystkim na kwestię nietol...

Opowiadania o Krakowie (a może jego pewnym obliczu), widzianym oczyma dziennikarza, mieszkańca Krowodrzy. Zbiór opowiadań pod znamiennym tytułem "24 na dobę" jest swoistym prezentem, jaki autor robi nam, czytelnikom. Jest to książka ważna nie tylko dla autora, ale też i dla tych, którzy może odeszli od krótkich form prozatorskich, potrafiących wzniecić emocje na równi z opasłymi tomiskami powieści. Czasami jest tak, że prosty, przystępny język w ograniczonej formie prozatorskiej, mieszczącej się na jednej stronie bądź dwóch, może wyrazić głębokie przemyślenia. Autor jednym słowem, zdaniem może nas poruszyć, fundując nam potężny ładunek przeżyć emocjonalnych. Opowiadania składające się na prezentowany tomik, w latach 2014-2016 miały swój debiut i...

Ojczyzna. Państwo. Naród. Polska. Bez względu na to, czy uważamy się za patriotów, dobro kraju, w którym żyjemy, powinno być dla nas ważne, ponieważ w jego długą historię wplecione są losy bliskich nam osób, przodków, elementy kultywowanej tradycji, a także nasza własna tożsamość kształtowana przez całe życie pod wpływem przekazywanych wzorców i ideałów. Niestety w ostatnim czasie decyzje, niekiedy bardzo kontrowersyjne, polityków, sędziów, urzędników czy wojskowych podkopały zaufanie do instytucji państwowych, a w szerszym kontekście – także do terminu „patriotyzm”. Czy można bowiem bezkrytycznie poddawać się swoistej indoktrynacji? Akceptować wszechobecny absurd rodem z utworów Kafki? Andrzej Czerwiński w swoim zbiorze opowiadań zatytuł...

Opowiadania z pchlego targu to kolejna wyjątkowa książka autorstwa Krystyny Jarockiej. Swoimi opowiadaniami autorka nawiązuje do klasyków tego gatunku – Marka Hłaski, Stanisława Dygata, Marka Nowakowskiego czy też Zofii Nałkowskiej, Marii Dąbrowskiej czy też Poli Gojawiczyńskiej. Opowiadanie to niewielki utwór pisany prozą, ograniczony zwykle do jednego wątku fabularnego. Ale czy tak jest w istocie? Niekoniecznie. Przykładem tego jest wybór opowiadań Krystyny Jarockiej, która, niczym rycerz mieczem, znakomicie językiem polskim się posługuje. Tematem opowiadań tego tomiku jest pchli targ. A czymże jest w istocie Pchli Targ? Czyż nie jest targowiskiem próżności, miejscem zaspokojenia pasji, a może nałogów, kupczeniem przedmiotami wartościowymi, ale też niew...