Elena wie
Elena żyje w rytm pigułek. Musi zażywać je w określonych odstępach, inaczej jej mózg przestanie wydzielać dopaminę, a wtedy ciało nie będzie jej słuchać. Każdy krok to wyzwanie. Każdy ruch to niewiadoma. Każdy dzień może przynieść pogorszenie, bo poprawa po prostu jest niemożliwa.
Mimo tego wszystkiego Elena wyrusza w drogę, która dla zdrowego człowieka byłaby banalnie prosta, a dla niej stanowi prawdziwą mękę. Musi dojść na stację kolejową i pojechać do centrum miasta, znaleźć dom, w którym mieszka pewna kobieta, bo tylko ona może pomóc Elenie poznać prawdę o Ricie. Rita, córka Eleny, nie żyje od paru miesięcy. Wszyscy powtarzają, że to samobójstwo. Elena wie, że to niemożliwe.
Elena wie to thriller, który pod pozorem gatunkowej konwencji kryje najprawdziwszą i przejmującą grozę. Grozę choroby, utraty kontroli nad ciałem, osuwania się w mrok niesprawności. Grozę toksycznych relacji między bliskimi i życiowych sytuacji, do których popchnąć może tylko rozpacz. To historia jednego dnia, w którym odbija się całe życie i odsłania prawda, która być może powinna była zostać zasłonięta.
Twoja
Inés Pereyra: zawsze zadbana i uśmiechnięta, troszczy się o dom, męża i córkę. Idealna pani domu, wyrozumiała i ułożona. Jednak pewnego dnia Inés znajduje w rzeczach męża kartkę z narysowanym szminką sercem i podpisem „Twoja”. I teraz już wie, że Ernesto ją zdradza. Pewnego wieczora śledzi męża i staje się mimowolnym świadkiem śmierci jego kochanki.
Co zrobi Inés? Wszystko, by uratować swoje małżeństwo, by jej wygodne życie rodzinne nie ucierpiało przez ten incydent. Inés, dyskretnie i z tylnego siedzenia, bierze sprawy w swoje ręce.
Twoja to historia pewnej zdrady i jej konsekwencji. Claudia Piñeiro tworzy z tych elementów świetną opowieść kryminalną, w której nie brak typowych elementów gatunku: zbrodni, śledztwa, winnego i solidnej porcji napięcia. Pojawiają się motywy, które sprawiają, że nie jest to tylko kolejny kryminał, a coś więcej…
Głos Claudii Piñeiro brzmi jak jedwab, jednak jest to jedwab ostry jak brzytwa.
– Que Leer
| Autor | Claudia Piñeiro |
| Wydawnictwo | Sonia Draga |
| Rok wydania | 2019 |
| Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
| Liczba stron | 348 |
| Format | 12.3 x 19.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8110-666-5 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381106665 |
| Waga | 362 g |
| Wymiary | 125 x 195 x 23 mm |
| Data premiery | 2019.04.10 |
| Data pojawienia się | 2019.03.27 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Czytając opis tej książki, a raczej dwóch byłam przekonana na 100%, że to coś dla mnie. Dwie różne historie, z których każda kryje w sobie morderstwo, a może i nie...
Można czytać je tak jak są w książce, można odwrotnie ponieważ nic tych dwóch opowieści nie łączy. No może jednak jest jeden szczegół. Są nim zwłoki. W obu przypadkach kobiet. Niesamowity jest fakt, jakim piórem posługuje się Claudia, ale o tym troszkę później.
"Elena wie"
Elena to ponad sześćdziesięcioletnia schorowana kobieta. Bez leków nie jest w stanie praktycznie w ogóle funkcjonować. L-dopa, bo tak nazywa się aminokwas, który musi z zegarkiem w ręku dostarczać swemu organizmowi pozwala jej się poruszać i żyć. Parkinson, którego Elena uważa za kobietę, bo w końcu to choroba, a ona jest rodzaju żeńskiego jest jej "przyjaciółką" na wieczność. Do tej pory pomagała jej córka, z którą relacje miały ciężkie, ale dawały radę. Żyły bardziej obok siebie niż razem, ale gdy było trzeba ktoś był obok. I nagle okazuje się, że Rita powiesiła się w kościelnej dzwonnicy. Elena w to nie wierzy, bo w dniu śmierci padało, a jej córka w życiu nie poszłaby w taką pogodę do kościoła, a co dopiero na dzwonnicę. I dopiero tu zaczyna się cała historia jednego dnia. Elena wyrusza w drogę by pomogła jej jedyna osoba, która przychodzi jej do głowy. Osoba, która według niej ma dług wdzięczności za to, co razem z córką dla niej zrobiły prawie dwadzieścia lat temu.
Zaczynając tę historię miałam problemy by się do niej dostosować. Całość napisana jest jako ciąg myśli schorowanej kobiety. Na jaw wychodzą prawdy, które być może nie powinny ujrzeć światłą dziennego. Claudia w niesamowity sposób ukazała nam praktycznie całe życie swojej bohaterki. Tyle że zrobiła to powiedziałabym na sucho. Bez emocji, które dopiero pod koniec opowieści wypływają i zalewają bohaterkę oraz jej rozmówczynię. Całość jest ciężka w czytaniu i odbiorze, ale to kwestia tego, że to nie jest pierwsza lepsza pozycja. Powiedziałabym, że wymaga od nas pewnego skupienia i oddania siebie by dostać coś w zamian.
Ocena: 8/10
"Twoja"
Ines Pereyra to kobieta zadbana i uśmiechnięta. Mężatka z dwudziestoletnim już stażem. Wydawałoby się, że wszystko jest w jak najlepszym porządku i może być jedną z tych szczęśliwych kobiet czekających na męża, który wraca po pracy. A gdzieś tam w domu nastoletnia córka, która kontakt ma tak naprawdę tylko z ojcem. Jednak nie. Nie może być tak pięknie, bo czarne chmury dopadają chyba każdego. Kobieta odkrywa, że mąż ją zdradza. By się upewnić pewnego dnia postanawia jechać za nim i dowiedzieć się, czy faktycznie, a jeśli tak to gdzie i z kim się spotka. Niestety to nie koniec złych wieści. Ines staje się świadkiem śmieci kochanki swojego męża. Co ciekawe kobieta nie panikuje tylko bierze sprawę w swoje ręce. Robi wszystko by uratować małżeństwo. Nie pozwala by wygodne życie rodzinne ucierpiało przez zaledwie jeden incydent, który i tak był wypadkiem.
Claudia w drugiej historii postawiła na coś zupełnie innego. Na postać kobiety zimnej i twardo stąpającej po ziemi, mężczyznę będące (ale czy na pewno?) ofiarą. No i przede wszystkim zupełnie inny styl. Lekki, przyjemny w odbiorze oraz szybki w czytaniu. Uczucia poszły w odstawkę, emocje trzymane na wodzy, a jednak wszystko wydawało się być pięknie dopasowane.
Ocena: 6/10
I tak po zakończeniu książki składającej się z dwóch historii mam wrażenie, że zostały one napisane przez dwie różne osoby. Aż nie chce się wierzyć, że można umieć posługiwać się tak diametralnie różnymi stylami. "Elena wie", która jest przytłaczająca, przejmująca i ciężka w odbiorze, ale robiąca ogromne wrażenie oraz "Twoja" niezwykle lekka i mimo tematyki przyjemna w odbiorze i niezwykle szybka w czytaniu. O ile ta pierwsza może sprawiać trudności w czytaniu o tyle pozostaje w pamięcia. Niestety ta druga jest typem "przeczytaj i zapomnij". No i osobiście czuję, że "Twoja" jest niedokończona. Brak logicznej końcówki, która zamykałaby całość i objęła w spójne ramy.
Podsumowując obie historie mają swoje plusy i minusy. Obawiam się też, że ta pierwsza może sprawić nielada kłopot w czytaniu jeśli ktoś przywykł do lektury lekkiej i z niższej półki. Dla osób ceniących literaturę z tej wyższej niedosytem będzie druga opowieść. Także, ktoś będzie czuł się tu poszkodowany...
Czytając opis tej książki, a raczej dwóch byłam przekonana na 100%, że to coś dla mnie. Dwie różne historie, z których każda kryje w sobie morderstwo, a może i nie...
Można czytać je tak jak są w książce, można odwrotnie ponieważ nic tych dwóch opowieści nie łączy. No może jednak jest jeden szczegół. Są nim zwłoki. W obu przypadkach kobiet. Niesamowity jest fakt, jakim piórem posługuje się Claudia, ale o tym troszkę później.
"Elena wie"
Elena to ponad sześćdziesięcioletnia schorowana kobieta. Bez leków nie jest w stanie praktycznie w ogóle funkcjonować. L-dopa, bo tak nazywa się aminokwas, który musi z zegarkiem w ręku dostarczać swemu organizmowi pozwala jej się poruszać i żyć. Parkinson, którego Elena uważa za kobietę, bo w końcu to choroba, a ona jest rodzaju żeńskiego jest jej "przyjaciółką" na wieczność. Do tej pory pomagała jej córka, z którą relacje miały ciężkie, ale dawały radę. Żyły bardziej obok siebie niż razem, ale gdy było trzeba ktoś był obok. I nagle okazuje się, że Rita powiesiła się w kościelnej dzwonnicy. Elena w to nie wierzy, bo w dniu śmierci padało, a jej córka w życiu nie poszłaby w taką pogodę do kościoła, a co dopiero na dzwonnicę. I dopiero tu zaczyna się cała historia jednego dnia. Elena wyrusza w drogę by pomogła jej jedyna osoba, która przychodzi jej do głowy. Osoba, która według niej ma dług wdzięczności za to, co razem z córką dla niej zrobiły prawie dwadzieścia lat temu.
Zaczynając tę historię miałam problemy by się do niej dostosować. Całość napisana jest jako ciąg myśli schorowanej kobiety. Na jaw wychodzą prawdy, które być może nie powinny ujrzeć światłą dziennego. Claudia w niesamowity sposób ukazała nam praktycznie całe życie swojej bohaterki. Tyle że zrobiła to powiedziałabym na sucho. Bez emocji, które dopiero pod koniec opowieści wypływają i zalewają bohaterkę oraz jej rozmówczynię. Całość jest ciężka w czytaniu i odbiorze, ale to kwestia tego, że to nie jest pierwsza lepsza pozycja. Powiedziałabym, że wymaga od nas pewnego skupienia i oddania siebie by dostać coś w zamian.
Ocena: 8/10
"Twoja"
Ines Pereyra to kobieta zadbana i uśmiechnięta. Mężatka z dwudziestoletnim już stażem. Wydawałoby się, że wszystko jest w jak najlepszym porządku i może być jedną z tych szczęśliwych kobiet czekających na męża, który wraca po pracy. A gdzieś tam w domu nastoletnia córka, która kontakt ma tak naprawdę tylko z ojcem. Jednak nie. Nie może być tak pięknie, bo czarne chmury dopadają chyba każdego. Kobieta odkrywa, że mąż ją zdradza. By się upewnić pewnego dnia postanawia jechać za nim i dowiedzieć się, czy faktycznie, a jeśli tak to gdzie i z kim się spotka. Niestety to nie koniec złych wieści. Ines staje się świadkiem śmieci kochanki swojego męża. Co ciekawe kobieta nie panikuje tylko bierze sprawę w swoje ręce. Robi wszystko by uratować małżeństwo. Nie pozwala by wygodne życie rodzinne ucierpiało przez zaledwie jeden incydent, który i tak był wypadkiem.
Claudia w drugiej historii postawiła na coś zupełnie innego. Na postać kobiety zimnej i twardo stąpającej po ziemi, mężczyznę będące (ale czy na pewno?) ofiarą. No i przede wszystkim zupełnie inny styl. Lekki, przyjemny w odbiorze oraz szybki w czytaniu. Uczucia poszły w odstawkę, emocje trzymane na wodzy, a jednak wszystko wydawało się być pięknie dopasowane.
Ocena: 6/10
I tak po zakończeniu książki składającej się z dwóch historii mam wrażenie, że zostały one napisane przez dwie różne osoby. Aż nie chce się wierzyć, że można umieć posługiwać się tak diametralnie różnymi stylami. "Elena wie", która jest przytłaczająca, przejmująca i ciężka w odbiorze, ale robiąca ogromne wrażenie oraz "Twoja" niezwykle lekka i mimo tematyki przyjemna w odbiorze i niezwykle szybka w czytaniu. O ile ta pierwsza może sprawiać trudności w czytaniu o tyle pozostaje w pamięcia. Niestety ta druga jest typem "przeczytaj i zapomnij". No i osobiście czuję, że "Twoja" jest niedokończona. Brak logicznej końcówki, która zamykałaby całość i objęła w spójne ramy.
Podsumowując obie historie mają swoje plusy i minusy. Obawiam się też, że ta pierwsza może sprawić nielada kłopot w czytaniu jeśli ktoś przywykł do lektury lekkiej i z niższej półki. Dla osób ceniących literaturę z tej wyższej niedosytem będzie druga opowieść. Także, ktoś będzie czuł się tu poszkodowany...
Czas much to długo wyczekiwana powieść Claudii Piñeiro, w której powraca główna bohaterka znana z powieści Twoja. Autorka zabiera nas w emocjonującą podróż pełną skomplikowanych relacji, wewnętrznych demonów i nieprzewidywalnych wyborów. To historia o przyjaźni i zdradzie, a jednocześnie celny portret argentyńskiego społeczeństwa. Inés wychodzi na wolność po piętnastu latach odsiadki za zabójstwo Charo, kochanki byłego męża. Jej życie całkowicie się zmieniło, tak samo jak społeczeństwo, do którego powraca. Przez półtorej dekady rozwinął się feminizm, pojawiło się prawo o równości małżeńskiej oraz inkluzywny język. Kobieta rozumie, że choć bywa to trudne, musi myśleć praktycznie i dostosować się do nowych realiów. Wspólnie z towarz...
W tej rodzinie matki nie potrafią być matkami. W tej rodzinie córki nienawidzą matek. Moja babka Wera wiele lat temu bardzo kogoś pokochała. Ceną za miłość było zesłanie do jugosłowiańskiego obozu, gorszego niż Auschwitz, położonego na skalistej, spalonej słońcem wyspie. To, co się tam wydarzyło, zdecydowało o losach naszej rodziny. Nina - córka Wery - miała wtedy sześć lat. Musiała sobie radzić sama. Kiedy dorosła, porzuciła swoje dziecko. Czyli mnie. Ja jestem Gili. Jestem córką Niny i wnuczką Wery. I to ja muszę w końcu poznać całą historię. Odkryć rodzinne zdrady i zrozumieć, dlaczego odziedziczyłam traumę, na którą nie zasłużyłam. Gdyby Nina wiedziała to oparta na prawdziwych wydarzeniach najnowsza powieść Dawida Grosmana - wybitnego...
Anna. Przepracowana matka, która ledwo wiąże koniec z końcem, a z córkami widuje się tylko przy śniadaniu i nie dogaduje najlepiej. Chloé. Siedemnastolatka, która poszukując kogoś, kto by ją pokochał, trochę się w tym gubi. I Lily. Uzbrojona w powagę swych dwunastu lat dziewczynka, która od ludzi woli szczura Mathisa, nazwanego tak po ojcu, bo ten opuścił pokład. Kiedy Anna dowiaduje się o problemach swoich córek, podejmuje szaloną decyzję: we trzy pakują się do pożyczonego kampera i wyruszają w podróż po Skandynawii. Skoro nie można się cofnąć, należy wybrać inną drogę. „Historia pełna emocji, humoru i czułości. Ożywcza”. — „Femmme Actuelle” „Zaproszenie do wzajemnego poznania się i miłości. Świetna lekcja życia”. — „Aujourd...
Cztery kobiety, cztery koty, cztery przeplatające się ze sobą historie. Miyu czuje, że jest inna niż wszyscy, i dlatego żyje samotnie. Pewnego deszczowego wiosennego dnia w kartonowym pudle znajduje kota i zabiera go do domu. Reina, tak samo niezależna jak jej kotka Mimi, wkracza w dorosły, nie zawsze przyjazny świat. Aoi to młoda kobieta, której życie naznaczyła śmierć najlepszej przyjaciółki. Staruszka Shino i jej kot wspierają bratanka, który szuka swojego miejsca w życiu. Życiowym zmaganiom bohaterek dyskretnie przyglądają się koty, a z tej czułej obserwacji rodzi się szczególna, głęboka więź. Bo przecież świat koci niewiele się różni od ludzkiego, a wsparcie, jakie zapewnia druga istota, pozwala zmagać się z małymi i wielkimi problemami. Ona i je...
Republika Południowej Afryki, okolice Pretorii. Rodzina Swartów, zamożnych Afrykanerów, prowadzi tu sporą farmę. Z pozoru nic ich nie wyróżnia. Z czasem okazuje się jednak, że ich losy zostały naznaczone śmiercią i obietnicą. Swartów poznajemy w 1986 roku, w dniu pogrzebu Rachel. Ta na łożu śmierci wyjawia ostatnie życzenie – pragnie, by jej mąż Manie przekazał Salome – ich oddanej czarnej służącej – prawo własności domu, w którym kobieta mieszka wraz z nastoletnim synem. Swart zgadza się, lecz po śmierci żony nie kwapi się, by dopełnić formalności. Jak złamane słowo wpłynie na losy Maniego, jego trójki dzieci i czarnych pracowników farmy? Galgut po mistrzowsku prowadzi nas przez trzy dekady historii Swartów, splatając ich dzieje z najważnie...
Trzy dekady temu na śmietnisku w spokojnej dzielnicy znaleziono poćwiartowane i zwęglone zwłoki nastolatki. Dochodzenie umorzono bez wykrycia sprawcy, a rodzina ofiary – klasa średnia, ludzie wykształceni i wierzący – nie radzi sobie z tym balastem. A jednak po tylu latach dzięki uporowi ojca ofiary prawda w końcu wychodzi na jaw. Prawda ta odsłania koszmar skrywany dotąd za fasadą pozorów: okrucieństwo, do którego doprowadzić mogą posłuszeństwo i religijny fanatyzm, współudział tych, którzy się bali i tych, którzy pozostali obojętni, wreszcie zaś samotność i rozpacz nielicznych, którzy ośmielają się podążać swoją drogą, nie przyjmując narzuconych norm. Podobnie jak w poprzednich książkach, w Katedrach Claudia Piñeiro dokonuje mistrzowskiej wiw...
Grupa dzieci z La Matosy, zubożałej wioski w Meksyku, dokonuje makabrycznego odkrycia. W mętnych wodach kanału znajduje rozkładające się ciało miejscowej wiedźmy. Była ona postrachem mężczyzn i ratunkiem dla kobiet. Każdy z bohaterów wnosi do dochodzenia nowe szczegóły, nowe akty zepsucia i brutalności. Prawda przenika do gleby, zatruwając wszystko dookoła. Śledztwo odsłania mroczny świat, w którym dominują bieda, przemoc, mizoginia i najmroczniejszy erotyzm. Gdzie uprzedzenia i wykluczenie społeczne wyznaczają los i umacniają piekielny krąg. Gdzie beznadziejność osiąga punkt kulminacyjny i doprowadza do zabójstwa wiedźmy, której zwłoki są jak oko huraganu, przekraczające czas i przestrzeń, obserwujące wirowanie opowieści utkanych w przeszłości i p...
Uhonorowana Nagrodą Goncourtów i wydana w niemal 40 krajach powieść o tym, jak rodziło się zło Żyjemy, prowadzimy interesy, podejmujemy słuszne w naszym mniemaniu decyzje. I nagle odkrywamy, że znajdujemy się w samym środku piekła, które sami pomogliśmy rozpętać. Jak to się dzieje?! Eric Vuillard w uhonorowanej Nagrodą Goncourtów powieści przygląda się wydarzeniom, które doprowadziły Hitlera na polityczny szczyt, a w efekcie wywołały najtragiczniejszy konflikt zbrojny w dziejach ludzkości. Każdy z szesnastu rozdziałów jest perełką literacką. Vuillard posiada umiejętność wnikania w umysły nie tylko postaci historycznych i fikcyjnych, ale również w umysły czytelników. Mimo niewielkiej objętości, płynie z tej opowieści niesamowita moc. Porządek d...
Psi park Sofi Oksanen – najważniejszy literacki thriller tego roku Ile jesteś w stanie poświęcić, by uciec do lepszego świata? Olenka ukradkiem obserwuje w parku rodzinę bawiącą się z psem. Nagle przysiada się do niej młoda kobieta. Olenka od razu ją rozpoznaje. Trudno zapomnieć twarz kogoś, komu zniszczyło się życie. Teraz to ona może zniszczyć Olenkę. Ale na razie obie tylko patrzą na swoje dzieci, wychowywane przez inne kobiety... „Psi park” to trzymająca w napięciu powieść o dziewczynie z Ukrainy, która na Zachodzie szuka ucieczki przed dawnym życiem. Kiedyś była gotowa zrobić wszystko dla pieniędzy. Werbowała młode, zdesperowane kobiety, by rodziły dzieci zamożnym Europejkom i Rosjankom. Przekraczała kolejne granice, nie bała się nawet ukł...
Polska, połowa lat 80. XX w. Młodziutka Marta Rychter podczas wakacji spędzanych z rodzicami poznaje nad morzem enigmatyczną Wandę Krajewską, najwybitniejszą polską skrzypaczkę. Wanda od lat odmawia występów, nikt nie wie dlaczego, choć plotkami żyje cała muzyczna Warszawa. Czy to prawda, że była kochanką wiceministra kultury i pupilką władzy? A może pije i w pewexie odkładają dla niej najlepsze koniaki, po które wieczorami wysyła męża? Marta zostaje jedyną uczennicą, a zarazem powierniczką starszej o pokolenie Wandy. Próbuje odtworzyć powikłaną historię jej życia, miłości oraz stale towarzyszącego Krajewskiej poczucia straty. Chłonie muzyczną wrażliwość swojej nauczycielki, ale zaczyna rozumieć, że nie może iść po jej śladach. Żeby ocalić...
„Wszystko, co przechowuję w pamięci, wiruje wokół wydarzeń w moim życiu jak woda” – pisze Lidia Yuknavitch, czyniąc z tego żywiołu centralny punkt opowieści o swoim życiu. A nie było ono łatwe. Bo czy są słowa, które mogą oddać ból matki po utracie dziecka? Czy da się opisać dorastanie w domu przepełnionym gniewem ojca? I jak przedstawić lata autodestrukcji napędzanej alkoholem, narkotykami i seksem? Yuknavitch bez lęku i zahamowań prowadzi nas przez własne doświadczenia, nie ukrywając egzystencjalnych kryzysów i nie uciekając od intelektualnych rozważań. Ma wielu przewodników, którzy pozwolili jej przetrwać lata niepewności, uzależnień i niewyobrażalnego bólu – od Joanny d’Arc po Kathy Acker, od markiza de Sade po Kena Keseya. Yuknavitch...
Z Hiszpanii i Polski do Argentyny. Światowej sławy pisarz i dziennikarz opisuje historie swoich dziadków – Hiszpana Antonia Caparrósa i polskiego Żyda Wincentego Rosenberga. Martín Caparrós, argentyński pisarz i dziennikarz, autor kultowego Głodu, w najnowszej, pasjonującej książce rozplata i porządkuje zawikłane wątki rodzinnej historii, przenosząc czytelnika wprost do Hiszpanii z początku XX wieku oraz do…przedwojennego Chełma i Warszawy. Tytułowi dziadkowie to Hiszpan Antonio Caparrós i Wincenty Rosenberg – polski Żyd urodzony w zaborze rosyjskim, który w 1928 roku wyjechał z Polski i osiadł w Argentynie. Autor przygląda się ich losom, kreśli obraz miasteczek i miast, w których jego przodkowie dorastali i mieszkali, mając za tło burzliwe czasy, w tym...
Trzy dekady temu na śmietnisku w spokojnej dzielnicy znaleziono poćwiartowane i zwęglone zwłoki nastolatki. Dochodzenie umorzono bez wykrycia sprawcy, a rodzina ofiary – klasa średnia, ludzie wykształceni i wierzący – nie radzi sobie z tym balastem. A jednak po tylu latach dzięki uporowi ojca ofiary prawda w końcu wychodzi na jaw. Prawda ta odsłania koszmar skrywany dotąd za fasadą pozorów: okrucieństwo, do którego doprowadzić mogą posłuszeństwo i religijny fanatyzm, współudział tych, którzy się bali i tych, którzy pozostali obojętni, wreszcie zaś samotność i rozpacz nielicznych, którzy ośmielają się podążać swoją drogą, nie przyjmując narzuconych norm. Podobnie jak w poprzednich książkach, w Katedrach Claudia Piñeiro dokonuje mistrzowskiej wiw...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
