Morderstwo w pensjonacie

Co za książka, podziwiam sama do siebie. Pola Andrus pozytywnie zaskakuje. Swobodne lawirowanie dialogami, wątkami i bohaterami włącznie zasługuje na czytelniczy order śmiechu w umiarkowanej dawce.

Czytasz i odpoczywasz.

Czytasz i świetnie się bawisz.

Czytasz i czujesz się leniuchem ? pensjonariuszem. Szum liści, zapach herbaty z pomarańczą i Figiel u boku, tfu, Alicja, która o wszystko dba. Sielanka w środku lasu (czy raczej miasta, bo ja akurat do lasu to sporo kilometrów mam).

?Morderstwa w pensjonacie? nie sposób czytać SLOW. Tu lecisz na oślep, a tempo przyspiesza z każdym dniem. I uwaga ? Figiel depcze nam po piętach, lecz zawsze istnieje cień, że po wszystkim, na przeprosiny (za siebie, oczywiście) zaprosi do cukierni na kawał szarlotki z lodami i bitą śmietaną (kleksem wielkości XXL). Pięty wymoczysz, odcisków nie będzie, a skorzystasz na pysznych ciachu (za darmo lepiej smakuje). Grunt, że ty wygrasz. W rozwiązaniu zagadki ma się rozumieć, bo w jedzeniu słodkości Alicja nie ma sobie równych.

Powieść porywa od początku. Zaczyna się niewinnie i nic nie zapowiada takiej zabawy, jaką serwuje wnętrze. Oczarowuje i nie pozwala wyjść spod jej uroku aż do samego końca. A i potem będzie do ciebie wracać przywołując uśmiech na twarzy...

http://autorzy365.pl/pola-andrus-pozytywnie-zaskakuje_a7090

Ciekawe postaci, pieniądze, romans, skomplikowane układy i śmierć. Śmierć, która wywołuje w bohaterach przeróżne emocje, dziwne zachowania, ale także chęć rozwiązania zagadki i rozwikłania pewnych zależności między ludźmi. Miejsce akcji, niejednokrotnie pięknie przez autorkę opisane, dodaje tajemniczości. Niewielka wioska, położona gdzieś nad jednym z mazurskich jezior, urokliwe i spokojne miejsce, przekształca się w arenę śmierci.

Alicja zajmuje się pensjonatem i ma na utrzymaniu dwa koty, które karmi stanowczo zbyt często. Morderstwo w prowadzonym przez nią pensjonacie odmieni jej życie bardziej, niż mogłaby się spodziewać… przynajmniej na pewien czas. Osobiście odnajduje zwłoki jednego z gości, wywołując lawinę niepokojących wydarzeń, które niestety prowadzą do kolejnych zwłok… Alicja nie zamierza jednak dać się wyprzedzić w rozwiązaniu zagadki… w końcu w grę wchodzą miliony! Powieść, przy której każdy będzie się bawił doskonale.

Świetna, zabawna powieść bez napinki na mroczne historie kryminalne.

"Morderstwo w pensjonacie" jak sam tytuł wskazuje, nie będzie zwyczajną powieścią. To typowy kryminał ze śledztwem i rozwiązywaniem tajemnicy zabójstwa. Czy aby jednak historia ta jest taka typowa? Zdecydowanie nie. Połączenie powieści kryminalnej, wraz z zabójczym i niezwykle wesołym i humorzastym charakterem głównej bohaterki sprawia, że cała mieszanka w tej książce jest strzałem w dziesiątkę.

Wspomnianą już przeze mnie główną bohaterką jest Pani Alicja Figiel, nazwisko adekwatne do całokształtu postaci, kobieta o pozytywnym nastawieniu, prowadzi przyjemny i ciepły pensjonat nad morzem. Bardzo podobała mi się kreacja tej postaci, nie była to typowa starsza kobieta, stereotypowa babcia z drutami w ręce. To kobieta, która dobrze wie czego chce, ubiera się jak chce i robi wszystko to aby być szczęśliwą pomimo swojego wieku. Jej spokojne życie zostaje zakłócone wówczas gdy wraz ze swoimi gośćmi zjawia się Pan Oskar Miller. Mężczyzna jak się później okazuje zaprosił wszystkich, bliskich sobie, po to, aby ogłosić dobrą dla niego nowinę, że wygrał dużą kwotę w totolotka. Te osoby też zasługują na wzmiankę, bo autorka każdego z nich obdarzyła bardzo intrygującym charakterem. Wśród gości byli obecni pracownicy firmy mężczyzny Łucja i Adrian, jego przyjaciel, kochanka Lola i była żona Lidia. Każdy z nich wyróżniał się pewnymi cechami charakteru co sprawiało, że czytelnik mógł każdego z nich polubić lub nie. Kiedy pobyt gości ubiega w początkowo dobrych stosunkach wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy gospodarz i organizator spotkania ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Alicja, jako główna koordynatorka zdarzeń wraz z Inspektorem postanawia wyjaśnić całą tę sytuację i rozwiązać zagadkowe morderstwo. Pani Pola Andrus idealnie odzwierciedliła to co dobry kryminał powinien w sobie mieć. Są ślady, poszlaki, dowody świadczące o możliwości popełnienia przestępstwa przez daną osobę, jednak ostatecznie okazuję się, że czytelnik był w błędzie. Ciekawie rozegrane śledztwo, poszukiwanie ukrytych pieniędzy i ponowne morderstwo, cóż więcej czytelnik może chcieć jeśli ma pełną zakrętów i wciągającą akcję?

Ta niepozorna okładka kryje w sobie ogromnie ciekawą treść. Każdy znajdzie w niej coś co go pochłonie bez reszty. Ja osobiście cieszę się, że mogłam tę powieść przeczytać i jeszcze bardziej jestem szczęśliwa, że mogłam objąć tę interesującą książkę patronatem medialnym. Jeśli jeszcze nie czytałeś, nie marnuj czasu, zrób to jak najszybciej!

„Życie to restauracja, na którą cie nie stać. Śmierć to rachunek za jedzenie, którego nie zdążyłeś nawet skosztować. Zamawiasz więc najdroższą rzecz w karcie, bo przecież i tak odchodzisz, prawda? Może zdążyć złapać chociaż kęs” – te słowa, które Jo Nesbø zawarł w jednej ze swoich książek doskonale oddają nie tylko filozofię życia, ale i śmierci. Z tą ostatnią mamy zwykle do czynienia w przypadku kryminalnych opowieści, które koncentrują się nie tylko na samej zbrodni oraz czynnościach zmierzających do wykrycia osób za nią odpowiedzialnych, ale często również mają psychologiczną wymowę, kryją w sobie analizę psychiki zbrodniarza, odsłaniają stany emocjonalne ludzi w morderstwo uwikłanych oraz tych, którzy prawdy poszukują.

W kryminalnej historii proponowanej nam przez Polę Andrus tego rysu psychologicznego jest niewiele, natomiast emocji – co niemiara. I choć nie licują one zbytnio z samym motywem przewodnim, czyli zbrodnią, to jednak oddając się lekturze trudno powstrzymać się od śmiechu, kiedy tylko na kartach książki pojawia się jej główna bohaterka. Powieść „Morderstwo w pensjonacie”, opublikowana nakładem wydawnictwa Psychoskok to prawdziwe zaskoczenie, a przy okazji gwarancja dobrej zabawy pomimo tragedii, która na naszych oczach się rozgrywa. Książka, która mogłaby pretendować do roli wciągającego kryminału, staje się tym bardziej wyjątkową, że bohaterka jest kobietą jakie spotykamy na każdym kroku, obdarzoną rozlicznymi zaletami, ale również wadami. To właśnie one czynią Alicję Figiel tak interesującą, dodają książce pikanterii i sprawiają, że bez trudu jesteśmy sobie wyobrazić jej postawną sylwetkę energicznie maszerującą w kierunku pensjonatu. To właśnie on – pensjonat „U Dunaja”– staje się głównym miejscem wydarzeń, choć w większości z nich mamy możliwość biernie uczestniczyć, śledząc je z pomieszczenia gospodarczego, które z uwagi na akustykę upodobała sobie bohaterka.

Wspomniana Alicja to kobieta w sile wieku (choć bliżej jej do przesilenia), która swoją niespożytą energię rozładowuje zarządzając pensjonatem w małej pomorskiej miejscowości. W przeszłości wykładała język rosyjski na jednej z uczelni, a choć w obecnie wykonywanej pracy nie jest on szczególnie przydatny, to jednak bohaterka jawi się jako kobieta o otwartym umyśle, doskonałych zdolnościach dedukcyjnych, wielkiej odwadze i znajomości … męskiej urody. Tą urodą z pewnością nie grzeszy Oskar Miler, szef oddziału jednej z najbogatszych firm farmaceutycznych, który wynajmuje pensjonat na kilka dni dla siebie oraz swoich gości. Nazwany przez Alicję Niedużym vel Nadzianym, jest (a właściwie był) prawdziwym szczęściarzem. Nie każdy ma bowiem szansę wygrać w jednej z loterii główną nagrodę i powiększyć swój majątek o … sześć milionów. I choć pragnienie podzielenia się radosną nowiną ze swoimi gośćmi mogłoby wydawać się oczywiste, to dobór towarzystwa już nie. W pensjonacie zjawia się bowiem była żona Oskara, Lidia, obecna kochanka mężczyzny – słodka Lola, wieloletni przyjaciel Janusz, a także podwładni - Adrian i Łucja.

Ta dość osobliwa grupa ludzi wkrótce zostaje obsadzona w roli podejrzanych, bowiem kilka godzin po ogłoszeniu radosnej nowiny dotyczącej wygranej oraz podzieleniu się planami spożytkowania tej fortuny, Oskar zostaje zamordowany. Motyw mógł mieć każdy z obecnych w pensjonacie osób tym bardziej, że mężczyzna wyraźnie zakpił sobie z nich wszystkich, łamiąc złożone wcześniej obietnice i postanawiając wydać wszystkie pieniądze na promocję swojej osoby w mediach. Sprawa staje się jeszcze bardziej skomplikowana, kiedy na miejscu zjawia się nagle brat Oskara, który opuścił kraj siedemnaście lat temu i nie utrzymywał z rodziną kontaktu. Na dodatek – mimo toczącego się śledztwa i wszechobecnej policji – ginie kolejny z gości, Janusz. Wszystko wskazuje na to, że mężczyzna został otruty…

Jak zakończy się ta historia i – co najważniejsze – który z gości okaże się mordercą? Czy prawdę uda się odkryć nadpobudliwemu inspektorowi policji, czy może Alicja sama weźmie ster w swoje ręce i przy udziale brata Oskara, Feliksa, rozpocznie własne dochodzenie? Odpowiedź na te pytania kryje powieść „Morderstwo w pensjonacie”, choć w pewnej chwili samo poszukiwanie mordercy schodzi to na drugi plan wobec zachowania i przemyśleń głównej bohaterki. Bez wątpienia Alicja skupia na sobie całą uwagę czytelników, choć tak naprawdę wolałaby, aby skoncentrował się na niej doktor Malik. Oprócz rozlicznych przywar kobieta cierpi bowiem na hipochondrię, ale jest w tym swoim utyskiwaniu i przejmowaniu się własnym zdrowiem tak urocza, że irytuje to wyłącznie recepcjonistkę w przychodni. My zaś możemy zaśmiewać się z jej wywodów, jawnej sympatii do męskiej części populacji, a także uczyć się od niej podejścia do życia. To właśnie jej sylwetka sprawia, że kryminalna opowieść Poli Andrus jest tak wspaniała, że z rozczarowaniem przyjmujemy jej zakończenie. Mam nadzieję, że autorka rozważać będzie kolejne morderstwo w okolicy Nowych Lasek bowiem nie wyobrażam sobie, by kobieta pokroju Alicji, ze swoją żywiołowością, ciętym językiem, a także nutką dość siermiężnej kokieterii wróciła znów do nudnego życia, jakie wiodła ze swoimi kotami.