Autor „Adam Asnyk”

„Jednego serca! Tak mało, tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Co by przy moim miłością zadrżało, A byłbym cichym pomiędzy cichemi.” Adam Asnyk (1838–1897)

W tomiku m.in. wiersze: Między nami nic nie było, Zwiędły listek, Posyłam kwiaty… Ja ciebie kocham! i wiele innych.

Adam Asnyk (1838–1897) jest najciekawszym twórcą wśród poetów epoki postyczniowej. Klęska powstania styczniowego uświadomiła młodemu poecie kryzys romantycznej wizji historii. Asnyk podjął więc próbę stworzenia własnego stylu. Trzydziestoletni okres twórczości Asnyka zaowocował poezją różnorodną tematycznie i formalnie. Charakterystycznymi cechami jego poezji są: pogłębiająca się z latami refleksyjność, powściągliwość uczuciowa, uniwersalizacja subiektywnego doświadczenia oraz kult piękna.