„James Hillman” – książki

Niektórzy nazywają to „geniuszem”. Inni mówią o tym „duch”, „dajmon”, a nawet „anioł stróż”. O ile jednak filozofowie i psychologowie od Platona do Junga zwracali przede wszystkim uwagę na tę fundamentalną esencję naszej indywidualności, nasza nowoczesna kultura odmawia przyjęcia do wiadomości tego, że od urodzenia w każdym z nas znajduje się unikalna, uformowana dusza, która, kształtując nas, sama również jest przez nas kształtowana. W tej oto niezwykłej bestsellerowej książce James Hillman przedstawia wspaniałą, nową wizję naszego ja, którego nie określają nasze rodzinne relacje ani nasza mentalność ofiary. Czerpiąc przykłady z biografii tak różnych znanych osobistości jak Ella Fitzgerald czy Mohandas K. Gandhi, James Hillman twierdzi, że nasz charakter jest naszym losem/przeznaczeniem, i pokazuje, w jaki sposób nasza dusza, jeśli tylko ma ku temu sposobność, może zaznaczać swoją obecność i domagać się dla siebie uznania już nawet w bardzo młodym wieku. W rezultacie otrzymujemy coś w rodzaju wnikliwie przemyślanej i niezwykle pomocnej mapy drogowej umożliwiającej nam zrozumienie naszej prawdziwej natury oraz otwierającej przed nami oszałamiające spektrum możliwych wyborów – od tego, w jaki sposób wychowujemy nasze dzieci, przez wybór drogi naszej kariery zawodowej, sposób i charakter naszego zaangażowania w relacje z innymi ludźmi, do osiągania jak najlepszych wyników w wybranej przez nas dziedzinie i jak najlepszego radzenia sobie w życiu w naszych nieustannie zmieniających się czasach. [Autor] postuluje wspaniały rodzaj wymagającego i odważnego indywidualizmu, który, z pomocą naszego wewnętrznego dajmona (czy może anioła stróża), może zatriumfować nad wszelkimi przeciwnościami losu– „Washington Post Book World”. James Hillman (1926–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek, m.in. City and Soul (2006), Archetypal Psychology (2004), A Terrible Love of War (2004), The Force of Character and the Lasting Life (2000), Healing Fiction (1994), The Dream and the Underworld (1979), Re-Visioning Psychology (1975), Suicide and the Soul (1964) (wyd. pol. Samobójstwo a przemiana psychiczna, Warszawa 1996).W Polsce kwartalnik „Kronos” (nr 3/2007) opublikował kilka innych krótkich tekstów Hillmana wraz z komentarzami; tłumaczenie jednego z wykładów Hillmana ukazało się w dwumiesięczniku „Gnosis” (nr 6/1993).

Samobójstwo to wyjście z życia czy wejście w śmierć? Czym kieruje się człowiek, który za chwilę z własnej woli odejdzie z tego świata? I co dokładnie stoi za podjęciem decyzji, od której nie ma już odwrotu? Czytamy o samobójstwach indywidualnych i zbiorowych, symbolicznych i emocjonalnych. Dowiadujemy się o kolejnych przypadkach odbierania sobie życia, ale co z tego tak naprawdę rozumiemy? I czy możemy rzeczywiście cokolwiek zrozumieć? W tej książce James Hillman zgłębia doświadczenie samobójczej śmierci; podchodzi do problemu samobójstwa nie od strony życia, społeczeństwa i „zdrowia psychicznego”, lecz od strony relacji ze śmiercią i duszą. Dusza i samobójstwo to fundamentalnie ważne kwestie dla nas wszystkich, zwłaszcza teraz, w XXI wieku. Dusza, gdyż nie da jej się zredukować do genów i chromosomów; samobójstwo, ponieważ mimo kolejnego tysiąclecia nadal związane są z nim głębokie religijne, polityczne i prawne konflikty.

Właściwe zrozumienie zniewalająco potężnej ludzkiej fascynacji wojną może nigdy nie było równie ważne i istotne co dziś. „Miłość do wojny” to drastycznie szczera i bezkompromisowa książka na drastycznie niespokojne czasy. Wojna jest pozaczasową siłą obecną w ludzkiej imaginacji – a także, owszem, w codziennym życiu każdego z nas. Osoby zaangażowane w taki czy inny sposób w destrukcyjną działalność wojny, zarówno jej żołnierze, jak i jej ofiary, odkrywają w sobie, co paradoksalne, niezwykle silne i głębokie poczucie mocy istnienia, bycia żywym, bycia człowiekiem. W niniejszej książce James Hillman, jeden z najbardziej szanowanych i cenionych psychologów doby współczesnej, podejmuje się przeprowadzenia dogłębnego, przełomowego studium nad istotą, esencją wojny, jej psychologicznymi korzeniami i źródłami, a także specyfiką ludzkiego zachowania w warunkach wojny. Wykorzystując listy i relacje żołnierzy, dokumenty z różnych frontów i epok, prace najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie wojskowości i historii wojen, a także odwołując się do klasycznych mitów oraz dzieł największych myślicieli, filozofów i pisarzy, takich jak Twain, Tołstoj, Kant, Arendt, Foucault i Levinas, Hillman przeprowadza bardzo szeroko zakrojoną i szczegółową analizę zjawiska wojny, umożliwiając nam fundamentalnie nowe i odkrywcze rozumienie fenomenu równoczesnej fascynacji i awersji, jaką wzbudza w nas wojna. „Miłość do wojny” to niezwykle ważna książka, nieodzownie konieczna lektura dla każdego, zyskująca na znaczeniu dosłownie z każdym dniem w naszych tak bardzo niespokojnych i pełnych konfliktów czasach. Doskonale skonstruowana i napisana książka, prawdziwe tour de force (...) Niezbędna lektura dla każdego, kto pragnie zrozumieć sens i znaczenie konfliktów oraz związanych z nimi zagrożeń, z jakimi mamy do czynienia we współczesnym świecie. – „San Francisco Chronicle” James Hillman (1926–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej. Wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture). Autor ponad dwudziestu książek.