Mroczne sąsiedztwo. Tom 2. Znak

Holly Black wywarła na mnie ogromne wrażenie swoją nową serią pt.: Mroczne sąsiedztwo. Współpraca z Tedem Naifehem zdecydowanie jej się opłaciła, ponieważ w jej wyniku powstała opowieść magnetyczna, wciągająca i zdecydowanie mroczna. Jak jednak w moich oczach wypadł tom drugi? Odpowiedź na to pytanie poniżej.

Życie Rue, jakie dotychczas znała, teraz jest już tylko wspomnieniem. Jej matka okazała się jakąś elfową dziedziczką, ojciec ma wiele tajemnic na koncie, a i sama Rue nie do końca wie, kim tak naprawdę jest. Wszystko komplikuje się w momencie, gdy dziewczyna postanawia wyruszyć na poszukiwania swojej matki. W tym samym momencie dziadek Rue, elf z krwi i kości, zaczyna wprowadzać w życie plan wobec ludzkiego gatunku. Czy dziewczynie uda się odnaleźć matkę i jednocześnie ochronić swoich najbliższych?

Zaczynając lekturę tej pozycji, nastawiona byłam na coś rewelacyjnego. W końcu część pierwsza historii Rue nie tylko przypadła mi do gustu, ale okazała się również bardzo zaskakująca. Na kontynuację czekałam więc z niecierpliwością i niesamowicie cieszę się z tego, że teraz mogę Wam opowiedzieć o swoich wrażeniach po jej skończeniu. Znak to zdecydowanie świetna pozycja, którą warto poznać - piszę to już od razu.

Główna bohaterka tym razem już bardziej przypadła mi do gustu, a ja zaczęłam dostrzegać w niej nie tylko i te lepsze cechy, ale i po prostu poznawać ją bardziej. Rue zdecydowanie przyciągnęła mnie tutaj swoim pomysłem poszukiwania matki, ale i swoją walecznością i odwagą - czuję się w obowiązku, by o tym tutaj wspomnieć. Sposób, w jaki rozmawiała ze swoim dziadkiem, który jak by nie patrzeć, jest dosyć przerażającą postacią, mi zaimponował i udowodnił, że Rue ma do zaoferowania coś więcej, niż tylko oschłe i zdystansowane zachowanie względem innych.

W porównaniu do pierwszego tomu cyklu, ten okazał się niezwykle wciągający. Nie przesadzam, pochłonęłam go w niecałą godzinę, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, co wydarzy się dalej. Nawet nie wiecie, jak mocno rozczarowana byłam, że nie mam od razu tomu trzeciego... Zakończenie Znaku było tak zaskakujące i pozostawiające w takim szoku, że nie pytajcie. Potrzebuję tej kontynuacji obecnie bardziej niż powietrza.

Holly Black po raz kolejny pokazała mi, że potrafi tworzyć niesamowite historie, po których mogę spodziewać się wiele, a jednak wciąż znajdzie się ten element zaskoczenia, którego nie przewidziałam lub o którym w życiu bym nie pomyślała. Co więcej, klimatyczne ilustracje Teda Naifeha ponownie przeniosły mnie wprost do wykreowanego przez Holly świata, tworząc z całą historią kompletną i niesamowitą całość. Czy brzmię jak psychofanka? No, być może. Nie potrafię jednak inaczej, bo jestem pod wrażeniem tej historii.

Jeśli poszukujecie czegoś wciągającego, a najlepiej jakiejś powieści graficznej z na przykład gatunku fantastyki, to koniecznie zwróćcie uwagę na serię Mroczne sąsiedztwo. Uwierzcie mi, możecie zakochać się w tej opowieści tak samo mocno, jak ja.

Na wstępie zaznaczę, że aby sięgnąć po "Znak" musicie być po lekturze "Zewu", czyli pierwszej części trylogii. Oba tomy są bowiem ze sobą ściśle powiązane, a akcja rozpoczyna się dokładnie w miejscu, w którym zakończyła się w części pierwszej. Na początku mamy jednak krótkie przypomnienie tego, co działo się wcześniej, co uważam za bardzo dobre posunięcie.

Rue zna już całą prawdę o swoim dziedzictwie. Jej matka jest elfową królewną, która musiała odejść do królestwa Nieśmiertelnych. Dziewczyna chce odnaleźć rodzicielkę i sprowadzić ją z powrotem, ale jak się okazuje, czeka ją nie lada wyzwanie. Jej dziadek, król elfów, chce bowiem przejąć władzę nad ludzkim miasteczkiem, w którym mieszka Rue, 🫣 a zapobiec temu może tylko ona. Dziewczyna staje przed trudnym wyborem - pomóc ludziom, czy też stanąć po stronie swojej rodziny, czyli elfów

Tom pierwszy podobał mi się ogromnie i pamiętam, jak nie mogłam doczekać się kontynuacji tej historii. Po przeczytaniu (pochłonięciu!) tomu drugiego mogę napisać jedno - jestem w stu procentach usatysfakcjonowana! Komiks nadal utrzymany jest w mrocznej atmosferze, obfituje w niespodziewane zwroty akcji, magia jest tu na pierwszym planie, a czarno-białe rysunki Teda Naifeha robią wrażenie, wprowadzają super klimat i znakomicie oddają magię historii.

Polecam Wam tę cudowną, wciągającą i niezwykle porywającą powieść graficzną. Mi czytało się ją (i oglądało) świetnie, a zakończenie sprawiło, że znów nie mogę doczekać się kontynuacji.

„Mroczne sąsiedztwo. Znak” to niesamowita powieść graficzna, która bardzo długo chodziła mi po głowie. Odkąd poznałam tą powieść graficzną wiedziałam, że sięgnę po jej kolejne części. Byłam zaintrygowana główną bohaterką i tym, jakie decyzje w kolejnych krokach będzie musiała podjąć. Przynależność do dwóch światów niesie za sobą konsekwencje i obowiązki. Wybór nigdy nie jest prosty, Holly Black należy do grona moich ulubionych autorek, nie ważne, czy pisze o elfach, czy współpracuje, aby ukazać swoje pomysły graficznie. Lubię sięgać po historie, które wykreowała i mam nadzieję, że kolejny tom szybko wpadnie w moje ręce.

Główną bohaterką książki autorstwa Holly Black i Teda Naifeh’a pod tytułem „Mroczne sąsiedztwo. Znak” jest Rue Silver uważała się za typową dziewczynę miała dobrych przyjaciół, spędzała z nimi czas, włamywała się do opuszczonych budynków, aby je zwiedzać. Kiedy odkryła, że jej matka należała do elfów jej własny się zmienił. Dziewczyna jest w połowie elfem, w połowie człowiekiem, odkryła, że jej matka jest elfią dziedziczką, nie miała wyboru, musiała odejść do królestwa Nieśmiertelnych. Rue dowiadywała się coraz więcej rzeczy, jednak nie przypuszczała, że jej dziadek chce przejąć miasto. Chce otoczyć zaklęciem cały teren i oddzielić go od świata ludzi. Rue jest rozdarta w swojej lojalności - jej rodzina wśród elfów, a przyjaciele w mieście. Epicka bitwa toczy się, więc między człowiekiem i elfami, a Rue utknęła w samym środku. Co wybierze?

„Mroczne sąsiedztwo. Znak” to opowieść, która rozpoczęła się z przytupem w pierwszym tomie, a teraz staje się jeszcze lepsza w tej kontynuacji. Czytelnicy bardzo często martwią się, czy drugi lub kolejny tom ich nie zawiedzie, tutaj nie muszą tego robić. Postacie przyciągają czytelników, a grafika autorstwa Teda Naifeh’a jest niesamowita. Rue i jej przyjaciele poznają świat elfów, a kiedy się o czymś dowiadujesz nie możesz tak po prostu o tym zapomnieć. Obydwa światy mają wiele piękna, więc jak wybrać, wobec, którego jest się winnym lojalność? Jej przyjaciele zostają wciągnięci w tę walkę o władzę, a ona musi zdecydować, po której stronie stanąć. Holly Black wraz z ilustratorem Tedem Naifehem jest twórcą serii Mroczne Sąsiedztwo. Książka graficzna potrafi przekazać wiele emocji, wzbudzić zainteresowanie czytelnika, rysunki są niezwykłe, interesujące i wyraziste. „Mroczne sąsiedztwo. Znak” to powieść, która sprawia, że wyobraźnia czytelnika pracuje na najwyższych obrotach, ludzie są składani w ofierze, a najgorsze ma dopiero nadejść. To nieoczekiwane, ale bardzo satysfakcjonujące spotkanie z twórczością Holly Black i Teda Naifeh’a.

"Znak" to drugi tom trylogii Mroczne sąsiedztwo autorstwa Holly Black i Teda Naifeha. Pierwszy tom, "Zew", recenzowałam dla was w styczniu, gdzie zachwycałam się mrocznym klimatem, zaskakującą fabułą i wszechobecną tajemniczością. Było więc oczywiste, że sięgnę po kontynuację. :)

Zanim przejdę do krótkiego opisu wydarzeń, chciałabym wspomnieć co nieco o kresce komiksu. Ilustracje autorstwa Teda Naifeha są czarno-białe, a pociągnięcia kreski ostre i ciężkie, co idealnie zgrało się z tematyką. W poprzedniej części miałam problem z brakiem kolorystyki, jednak wystarczyło przeczytać dalej i problem znikał - zbyt mocno wciągnęłam się w fabułę, by myśleć o mankamentach.

Fabularnie akcja toczy się w miejscu, w którym autorzy przerwali w Zewie. Rue Silver poznała prawdę o własnym dziedzictwie - jej zaginiona matka okazała się elfią królewną, aktualnie zamieszkującą krainę Nieśmiertelnych. Rue ze wszelkich sił stara się ją odnaleźć i sprowadzić z powrotem do pogrążonego w żałobie ojca. Co ani trochę nie wydaje się łatwym zadaniem...

Zwłaszcza kiedy okazuje się, że "mroczni sąsiedzi" mają własne plany co do ludzkości. Dziadek Rue za pomocą magii stara się pozbawić miasteczko władzy człowieka i tym samym oddać je we władanie elfów.

W międzyczasie między przyjaciółmi dochodzi do rozłamu. Zdrady, kłamstwa, miłosne zaklęcia? Wysysanie krwi? Problemy w zastraszającym tempie zaczynają się nawarstwiać. Czy Rue uda się odnaleźć matkę? Co się stanie, jeśli elfy przejmą miasteczko?

"Znak" to jedna z tych historii, którą pochłania się na jednym wdechu. Dosłownie. Komiks jest bardzo krótki (ok. 130 stron), więc można go przeczytać na raz, co też uczyniłam. Od pierwszej strony wsiąka się w fabułę pełną zwrotów akcji i tajemniczych wydarzeń. Całość podsyca również wylewająca się zewsząd magia oraz wszechobecne napięcie.

Poprowadzenie głównej bohaterki było strzałem w dziesiątkę. Ogromnie podobało mi się zagubienie, które można było dostrzec w każdym, choćby najmniej znaczącym, zachowaniu Rue. Dziewczyna ze wszystkich sił pragnęła odnaleźć matkę - liczyła na zrozumienie, ponieważ po poznaniu prawdy o własnym dziedzictwie Rue nie potrafiła się pozbierać ani ostatecznie zidentyfikować. Brakowało jej poczucia przynależności do któregoś ze światów (ludzkiego bądź elfiego), czego skutkami były często nieprzemyślane podejmowane decyzje czy ucieczka.

W "Znaku" pojawił się motyw tajemniczego zniknięcia przyjaciółki Rue, który - moim zdaniem - potraktowano trochę po łebkach. Chciałabym poznać dokładniejsze przyczyny czy choćby "sposób" zniknięcia, a tak po kilkunastu stronach czytelnik po prostu poznaje skutek. Dodatkowo z drugim tomie "Mrocznego sąsiedztwa" pojawiają się wątki dotyczące przyjaźni, kłamstwa, zdrady oraz odrzucenia, co zdecydowanie urozmaica lekturę.

Tak, jak w "Zewie", w "Znaku" także czytelnicy otrzymali pełne zwrotów akcji zakończenie, przez jakie marzy się wyłącznie o poznaniu kontynuacji.

W kilku słowach podsumowania oczywiście polecę "Znak" Holly Black i Teda Naifeha. Historia jest porywająca, magiczna i obfita w zaskakujące wydarzenia, od których ciężko się oderwać. Czarno-biała kreska idealnie wpływa na mroczny klimat opowieści i pobudza wyobraźnie do maksimum. Oby do trzeciego tomu! :)