Zakazany układ

“Koszmary są odzwierciedleniem naszej zranionej duszy, pokaleczonego serca.”

Lata toksycznego związku z destrukcyjnym facetem. Dokąd to może zaprowadzić zhańbioną młodą kobietę? Nicole podczas próby samobójczej jest świadkiem jednej z egzekucji. Zamiast umrzeć trafia w ręce bezwzględnego mafiosa. W brudny mafijny świat. Z podejrzanymi, niemoralnymi mężczyznami na każdym kroku. W miejsce, gdzie krew na rękach stanowi ozdobę. Czy jej życie może okazać się jeszcze większym koszmarem?

Książka utrzymana jest w mrocznym, gangsterskim klimacie. Na kilometr czuć mrok, bezprawie i zaciekłość. Przedstawieni mężczyźni emanują seksapilem, stanowczością i nie mają za grosz litości. Idealnie komponują się ze światem mafii, wiecznego seksu i pieniędzy. Czy w tym szemranym otoczeniu znajdzie się miejsce na miłość?

Nicole nie ma łatwego życia. Facet ją bije, gwałci i poniża. Postanawia uwolnić się od tego dramatu i śmierć wydaje się jej najlepszym rozwiązaniem. Jednak los sobie z niej zażartował i z jednego piekła ląduje w drugim. Początkowe oburzenie i strach między Marcusem a Nicole ustępuje miejsca ekscytacji i pasji. Czy harde serce Marcusa będzie w stanie kogoś pokochać? Czy płomień między tym dwojgiem będzie na tyle silny, aby stopić otaczający je lód?

K.N. Haner zabierze Was do brutalnego świata mafii. To obraz pełen przemocy, chęci zemsty i pogoni za wrogiem. To historia o miłości na tle bezdusznej społeczności. Autorka rozpali Wasze serca, wpuści w nie tchnienie miłości, by w końcu spuścić z nich całe powietrze i pozostawić same sobie, sflaczałe i bezradne. Klimat mafii czuć przez skórę, gorąca namiętność podniesie Wam ciśnienie, a intrygi doprowadzą do zatrzymania akcji serca. Ta historia Was wzruszy i załamie, rozkocha i zostawi.

MROCZNY MARCUS, CZYLI Z DESZCZU POD RYNNĘ?

Brutal i jego ofiara? Nie do końca. Marcus, czyli jeden z głównych bohaterów jak i narratorów powieści, to mroczny typ, bezlitosny i zapewne pięćset razy gorszy niż przeciętny bad boy z młodzieżowych powieści. Nie każde jego zachowanie można zaakceptować i choć chwilami miałam wrażenie, że bohaterka wpadła z deszczu pod rynnę, Marcus ma w sobie to coś, co hipnotyzuje. Tak tak, wiele można mu wybaczyć, zwłaszcza będąc w roli siedzącej w bezpiecznym fotelu czytelniczki. Z kolei Nicole, drugi narrator powieści, to owca w paszczy lwa, ale tylko z pozoru. Może faktycznie jej położenie stawia ją na przegranej pozycji, mimo to dziewczyna próbuje zawalczyć o własną wolność, a wstępna obojętność względem życia napędza ją nierozsądną odwagą. Tym razem bohaterowie K.N. Haner wypadli o wiele bardziej przekonująco, na tyle, że zaczęłam im kibicować.

NAMIĘTNOŚĆ, DYNAMIKA, CLIFFHANGER, CZYLI SŁOWO NA TEMAT AKCJI

To nie jest romantyczna, niewinna historyjka o mdławej miłości. To mocne uderzenie erotyki, która nie przysłania pozostałej akcji, a w pierwszym tomie dzieje się i to wcale nie mało. Fabuła bywa nieprzewidywalna – oczywiście nie na każdym kroku. Podczas gdy kwestia uczucia nie mogła wypaść inaczej, niż sobie wyobrażałam, zaskoczeniem okazały się drugoplanowe postaci. W ten sposób finalne rozdziały porywają w wir dynamicznie rozwijających się zdarzeń i pozostawiają z cliffhangerem. Bez drugiej części obyć się nie można.

WULGARNY JĘZYK? TYM RAZEM NA MIEJSCU.

W tle bezwzględny świat mafijnych porachunków, środowisko, w którym zaufanie bywa ryzykiem za cenę życia. Tutaj za każdy mały błąd można zapłacić śmiercią, a by utrzymać należytą renomę nie można kierować się litością i sercem. Jak na rzeczywistość gangsterów przystało, pojawia się męski, dosadny, nieraz wulgarny język – dla mnie jednak nierażący i wypadający całkiem naturalnie. Choć ze środowiskiem mafii nigdy nic wspólnego nie miałam, nie wyobrażam sobie potulnych i rzucających na prawo czy lewo: dziękuję i przepraszam – gangsterów. A pisząc to przypominam sobie książkę innej autorki, w której coś podobnego miało miejsce, z efektem niestety marnym. Tutaj więc dosadne ku**a jest więc jak najbardziej na miejscu.

PODSUMOWANIE

Dla mnie najlepsza z dotychczasowych powieści autorki. „Zakazany układ” to intrygujące rozpoczęcie serii, oczywiście wyłącznie dla niegrzecznych dziewczynek. Jest spora ilość pikanterii, są nieprzewidywalni mężczyźni, ale jest też dynamiczna akcja, nieskupiona wyłącznie na seksie. Gangsterski świat ma do zaoferowania wiele wrażeń. Tym razem autorka postanowiła ów fakt dobrze wykorzystać. Ja jestem gotowa na więcej.

Na emocje w tej książce nie musimy długo czekać. Zaczynają się one już od pierwszej strony…..

K.N. Haner- „Zakazany układ”

„Nienawidzę go i pragnę jednocześnie. Krzywdzi mnie, ale wolę, żeby mnie krzywdził, niż żeby miał mnie ignorować. To chore. To destrukcyjny układ. Zakazany układ.”

Sięgając po "Zakazany układ" czułam dreszcze podniecenia. Po części spowodowane było to tym, że K. N. Haner publikowała kiedyś jej fragmenty w Internecie i wiedziałam czego się spodziewać, ale w głównej mierze z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam tej pozycji, bo wiedziałam na co stać autorkę i że nie będzie to zwykły erotyk, tylko wulkan namiętności, seksu, bólu i miłości... Ponownie zmierzycie się z mafijnymi klimatami, ale tego, co znajdziecie w „Zakazanym układzie”, jeszcze nie mieliście okazji doświadczyć. Jesteście gotowi na skok w świat gangsterskich porachunków?

Swoją przygodę z twórczością tej autorki zaczęłam stosunkowo późno, ponieważ dopiero w zeszłym roku i zakochałam się w twórczości tej autorki. Najpierw w trylogii, o Morfeuszu, i przepadłam bez reszty. Potem oczywiście musiał przyjść czas na „Na szczycie” i ta seria zdecydowanie należy do moich ulubieńców i jak mnóstwo osób odliczam czas do premiery kolejnej, ostatniej już, części cyklu. Moim zdaniem „Zakazany układ” jak i druga część, która ukaże się w maju to najlepsza jak do tej pory seria autorki, a już niedługo przede mną nowe powieści, Królowej Dramatów, których nie mogę się doczekać i zapewne nie ja jedna. No, ale nie oszukujmy się świat mafii nie jest w cale taki znowu kolorowy, sam jego temat, po który dość często sięgają autorzy powieści , którzy za wszelką cenę pragną zaspokoić fascynację swoich czytelników tym niezgłębionym jeszcze do końca niebezpiecznym światem, w którym brutalność i okrucieństwo jest codziennością. Nic dziwnego, że tematyka ta została zaanektowana także przez świat literatury kobiecej, czego świetnym przykładem jest najnowsza powieść K.N. Haner należąca do serii mafijnej, która pozwala nam wkroczyć w ten niebezpieczny świat i zanurzyć się wraz z jej bohaterami w wykształcony w ostatnich latach nurt zwany mafia romance.

Seria mafijna, nieziemski przystojniak na okładce TOTALNY SZOK, już tak na wstępie mogę Wam podsumować to, co przeżyłam w trakcie lektury. Pozytywne wrażenia zbombardowały mnie niczym wystrzały z naładowanego na full karabinu. Pomysł na fabułę, styl pisarski i zakończenie!

„- Zapraszasz mnie na kolację, a teraz mnie wypraszasz bo jestem niewygodnym rozmówcą? Myślałam, że masz większe jaja i jakieś zasady – jej niewyparzona buzia znowu wprawia mnie w zaszokowanie. Ona naprawdę niczego się nie boi. Mnie się nie boi, bo na niczym jej nie zależy.”

Interesująco, jest już od pierwszej strony. K.N. Haner nie rozmienia się na drobne, tylko akcję zaczyna z wysokiego C. Styl autorki jest dość specyficzny, ale prosty w odbiorze. K. N Haner nie boi się wulgaryzmów oraz niecenzuralnych wyrażeń, co niektórych może odstraszać, bądź nawet bulwersować. Jeżeli jednak nie boimy się w książkach języka, który często słyszalny jest na ulicach polskich miast, to z pewnością nie będzie stanowiło to dla nas problemu podczas czytania.

To książka o dwójce nieznajomych, których połączyła śmierć – on właśnie zabijał a ona pragnęła umrzeć.

Nicole to dziewczyna zmęczona związkiem z toksycznym facetem, który bił ją oraz dręczył psychicznie. To ona dostarcza Nam najwięcej przeżyć w książce. Już na pierwszej stronie powieści szokuje pragnąc popełnić samobójstwo. W trakcie książki stara się zmienić swoje życie, zdecydowanie nie jest bierną bohaterką, która tylko i wyłącznie narzeka. Marcus (tak jak lubię) jest typowym przystojniakiem, buntownikiem i bad boyem z krwi i kości. Dowodzi mafijną grupą, dokonuje egzekucji, zamieszany jest w przemyt i rozprowadzanie oraz handel narkotyki. Dla zewnętrznego świata zimny jak lód, człowiek bez uczuć. Posiada jednak pewne ważne zasady przekazane przez rodziców, takie jak szacunek do kobiet. O dziwo jego postać również w trakcie rozwija i mimo wewnętrznego sprzeciwu i przekonania, że "miłość nie jest dla niego"-odkrywa w sobie nowe możliwości i perspektywy. Wystarczyło jedno spojrzenie w jej oczy, by odezwały się w nim od dawna ukrywane okruchy człowieczeństwa, chociaż w tamtym momencie nie zdaje sobie jeszcze z tego sprawy. Zaskoczony swoją reakcją na jej pragnienie śmierci i zaintrygowany samą osobą dziewczyny postanawia złamać zasady i zamiast zlikwidować niechcianego świadka zabiera ją do siebie i obmyśla plan posłużenia się nią w walce ze swoim najgorszym wrogiem. Historię poznajemy z punktu widzenia dwójki głównych bohaterów, dzięki rozdziałom, których naprzemiennie są narratorami. Pozwala nam to na dogłębne poznanie ich stale zmieniających się względem siebie emocji, a co ważniejsze poznajemy ich myśli i wspomnienia. Zdecydowanie ta forma umożliwia nam o wiele bardziej zżyć się z nimi i wczuć w ich życie. Ich relacja jest skomplikowana – wkraczają w swoje dotychczasowe życia i tworzą chaos. Nie wiedzą, czy mogą sobie zaufać, ani nawet czy tego chcą, ale ogarniająca ich stopniowo namiętność i rozwijające się uczucia sprawią, że przestaną na to zważać.

Poza bohaterami pierwszoplanowymi bardzo zainteresowały mnie te drugoplanowe, zwłaszcza śmiertelny wróg Marcusa, Aleksandro Modano, oraz Gaz, którego uważa za największego krecika na świecie. Jestem bardzo ciekawa, czy kolejna część rozbuduje te postaci, bo uważam, że naprawdę byłoby warto poznać je lepiej i zrozumieć motywy kierujące ich postępowaniem.

„Jesteś złym człowiekiem, a tak naprawdę zatraciłeś swoje człowieczeństwo z chwilą, gdy zabiłeś pierwszy raz innego człowieka. Nie wiem, co doprowadziło do tego, że taki jesteś, i nie mi to oceniać. Oceniam to, co widzę, a widzę przed sobą słabego faceta, który bronią, przemocą i siłą fizyczną chce stać się panem tego świata. Możesz być panem dla swoich ludzi, ale w twoim życiu zostaną tylko ci, co albo się ciebie boją, albo cię kochają. Chociaż jestem przekonana, że tych drugich jest zdecydowanie mniej.”

Ta książka jest jak STRZAŁ PROSTO W MOJE SERCE. Bardzo celny strzał, który nie pozwoli Wam odłożyć jej przed poznaniem zakończenia. Każda strona buduje napięcie, a kiedy wszystko wydaje się zmierzać ku lepszego autorka serwuje nam niesamowite zwroty akcji. Na ostatnich stronach czytelnik doznaje kolejnego szoku, a wydarzenia nabierają tempa, trzymając nas w niepewności.

„Nie wiem co ze sobą zrobić. Dojeżdżam aż na ocean, ale na plaży nie ma ani żywej duszy. Moja dusza też już jest martwa. Odeszła razem z duszami tych, których tak kocham. Siadam na zimnym piasku i chowam twarz w dłoniach, Chcę przypomnieć sobie chociaż jedną dobrą chwilę, ale nie umiem. Nie pamiętam nic dobrego. To moje przekleństwo. Przesiąknięta złem dusza nie pozwala mi na wspomnienia. (…) Piekące łzy pojawiają się pod moimi powiekami. To dla mnie oznaka totalnej beznadziei. Nie pozwalam sobie na nie. Hamuję w sobie to poczucie straty, ten gniew i żal. Siedzę tak w bezruchu długą chwilę. Chciałbym choć na chwilę odetchnąć głębiej, ale moje płuca trawi ogień bezsilności.”

K. N. Haner dała czadu - tak mogę określić "Zakazany układ" w dwóch słowach. Uraczyła nas niesamowitą i niesztampową opowieścią, która przez większą część czasu powoduje wstrzymywanie u czytelnika oddechu.

"Zakazany układ" polecam czytelnikom o mocnych nerwach, którzy szukają lektury oryginalnej i wciągającej. To książka, która nie pozwoli Wam zasnąć do samego końca, a potem z całą pewnością również pojawi się bezsenność z nadmiaru wrażeń, zdecydowanie pozytywnych wrażeń. Przygotujcie się tylko na sporą dawkę adrenaliny.

Polecam!

Ostatnie zdania zdecydowanie wołają, że "muszę mieć już 2 tom, TERAZ".

"Koszmary są odzwierciedleniem naszej zranionej duszy, pokaleczonego serca, sumienia. On nie ma duszy, bo oddał ją diabłu. Nie ma serca i sumienia."

Życie Nicole nie należy do łatwych. Mężczyzna, z którym się związała w niczym nie przypomina księcia z bajki. Brutalnie bije i znęca się nad dziewczyną, traktuje ją jak swoją własność. Biedna w końcu nie wytrzymuje nerwowo, postanawia popełnić samobójstwo. Los chce, że gdy dociera nad urwisko, z którego pragnie skończyć, dostrzega, że nie jest sama. Staje się świadkiem egzekucji, wykonywanej przez gangsterów. Nicole jednak wcale nie jest przerażona, ma nadzieję, że ją zabiją, wierzy, iż nareszcie zakończą cierpienie, od którego być może sama, nie byłaby w stanie się uwolnić. Jej odwaga imponuje szefowi towarzystwa. Kobieta nie tylko nie ginie, ale trafia do jego domu.

Czy to dobry powód ściągać dziewczynę w takie miejsce?

Jak ma funkcjonować w lokalu przepełnionym bezwzględnymi, brutalnymi facetami?

Wkrótce sam szef mafii, proponuje jej pewien ryzykowny, ale kuszący układ. Niestety nikt nie mógł przewidzieć, że między dwójką nagle zacznie rodzić się niechciane, niepokojące, ale niezwykle potężne uczucie. Gdy w gangsterską grę wkraczają emocje, robi się piekielnie niebezpiecznie!

"Oddycham pełną piersią, bo mam wrażenie, że ona jest moim powietrzem."

Jeśli ktokolwiek z was jeszcze wątpi, że Kasia Haner jest mistrzynią grania na emocjach czytelnika, zapewniam, iż wasza opinia całkowicie się zmieni po lekturze tej powieści. Książkę przeczytałam już dawno temu, ale uczucia, które we mnie rozpaliła wciąż są obecne w moim sercu. Pisząc tę recenzję, doskonale pamiętam wszelkie łzy, załamanie nerwowe i skoki ciśnienia, jakie zafundowała mi autorka. Czy nie jest to namacalny dowód, iż "Zakazany układ" jest bezwzględnym, emocjonalnym rollercoasterem, który nie tylko zawładnie duszą kobiety, ale także pozostawi po sobie ślad na niesłychanie długi czas. To naprawdę fascynujące, że w momencie, gdy tworzę dla was tę opinię, wszystkie tamte niezwykłe doznania powracają i ponownie mnie odurzają, niczym najsilniejszy narkotyk!

Autorka po raz kolejny wykorzystała wątek mafijnego, brutalnego i bezwzględnego świata, ale tym razem nie ma łagodnego wstępu. Nie zdążymy jeszcze dokładnie poznać bohaterów, a już napięcie sięga zenitu. Najpierw pojawia się niepokój, nawet strach, dopiero potem dociera do nas, że między dwójką postaci zacznie rodzić się uczucie. Klimat jest mroczny, złowieszczy, rzekłabym stresujący. Doskonale zdajemy sobie sprawę, że wkrótce wydarzy się coś strasznego, a Ci, którzy już znają twórczość K.N. Haner wiedzą, że mogą spodziewać się w zasadzie wszystkiego. W ten o to sposób ekscytacja i przejęcie sięgają szczytu już po przekroczeniu kilku pierwszych stron, a my stajemy się świadomi, że cokolwiek by się zdarzyło, nie będziemy w stanie przerwać lektury ani na sekundę.

"Wyżywam się na worku treningowym w siłowni, by nie dać za bardzo popalić moim ludziom, którzy widzą, że coś się ze mną dzieje. Co dokładnie? Sam nie wiem. Martwię się o nią. Czy to wystarczający powód, by być wtedy największym skurwielem na świecie? Nikt nie musi wiedzieć, że nie potrafię radzić sobie z takim rodzajem emocji. W oczach innych jestem twardym i bezwzględnym gangsterem, a nie pizdą. Jestem zły na siebie, ale dopóki nie dowiem się, co dzieje się z Nicole, to nie zaznam spokoju."

Absolutnie nie chcę wam psuć zabawy, nawet rozkoszy poznawania fabuły, dlatego staram się zdradzić jak najmniej. Przegnę wszystkim udowodnić po prostu, że ta pozycja to głównie emocje, silne, skrajne, uzależniające do tego stopnia, że czytający nie umie sobie z nimi poradzić. Szczerze, nawet nie nazwałabym tego książką, według mnie "Zakazany układ" to przygoda, przeżycie, doświadczenie, niesamowite i totalnie obezwładniające.

Muszę także wspomnieć o stylu autorki. Mam wrażenie, że niemal przy wszelkiej kolejnej recenzji zaznaczam wam, jak bardzo ewoluował. Wygląda na to, że każda następna powieść jest lepsza i ten przypadek nie odbiega ani trochę od reguły. Pióro Kasi jest dojrzalsze, lekkie, przyjemne, ale jeszcze i bardziej sugestywne. Każde słowo hipnotyzuje i odurza, trafia wprost do serca, wszystkie emocje, jakie targają bohaterami, stają się naszymi własnymi. Manipuluje nami, perfekcyjnie zwodzi, nie wiemy, czy na następnej stronie poczujemy radość i spełnienie, czy nasze serce pęknie na pół . To nielegalne, by czytana historia była tak silnie absorbująca!

Zdaje mi się, że skoro już podkreśliłam, jak intensywnie doświadczamy tej opowieści, nie muszę wspominać, że silnie utożsamiamy się z bohaterami. Tak naprawdę niemal przyjmujemy ich role, a gdybyśmy tylko mogli zainterweniować, to niektóre postacie skończyłyby dramatycznie. Mamy ten zaszczyt, że znamy całą sytuację zarówno z perspektywy Markusa, jak i Nicole, dlatego wiemy więcej niż oni. Niestety jest to również nasze przekleństwo, bo nie możemy nic zrobić z tą świadomością, tylko czekamy i obserwujemy, jak miłość ściąga kochanków na same dno piekła.

Przygotujcie się na niezwykle silne nerwy! Ta historia pochłania i zniewala! Jeśli jesteście zbyt wrażliwi, to nie mam dla was dobrych wieści, bo choćbyście nawet chcieli przerwać lekturę i ukoić wzburzenie, nie będziecie w stanie przestać jej czytać!

Czy zraniona, okaleczona dusza potrafi jeszcze kochać?

Czy miłość może stać się klątwą?

Czy uczucia, choćby były najsilniejsze, mają jakiekolwiek szanse z mafijnymi zasadami?

"Nigdy nie kochałem kobiety w taki sposób, jak chcę kochać Nicole. To nie matka, to nie Flawia, to zupełnie obca dla mnie osoba, która w tym wszystkim jest gdzieś zagubiona, wplątana i nie wiem, czy to wszystko w ogóle ma sens. Nawet jeśli udałoby mi się ściągnąć ją do siebie, to czy mam takie prawo, by tak ją narażać? Wtedy gniew Aleksa wobec mnie będzie jeszcze większy, a nasze prywatne porachunki przejdą na wyższy poziom. Mogę ją kochać, ale moim obowiązkiem będzie także jej ochrona. Zrobiłbym wszystko, by była bezpieczna, ale jak wiadomo, na tym świecie nic nie jest pewne. Oprócz śmierci."

"Zakazany Układ" to obezwładniająca, niebezpieczna, fundująca niepojęte, ekstremalne doznania historia, która wielokrotnie wami wstrząśnie. Nieraz będziecie mieli jej praktycznie dość, ale wtedy sobie uzmysłowicie, że już jesteście uzależnieni, zarówno od niej, jak i od bohaterów. Wasze serce przeżyje niewyobrażalne katusze, wasza dusza pozostanie w strzępach, nie będziecie mogli się otrząsnąć jeszcze wiele dni po lekturze i uwierzyć w to, co się stało. Zastanawiam się, jak macie wytrzymać do premiery drugiej części, przecież to istne męki. Gwarantuję, że "Zakazany układ" zostanie w pamięci na długo i myślę, że nigdy nie zapomnicie, jak silne emocje w was wzbudził. Co ważne, tej pozycji nie pochłania się z wypiekami na twarzy, w czasie jej lektury po prostu się płonie i nic nie jest w stanie tego ostudzić czy ukoić.

To, co ta książka robi z czytelnikiem jest niewyobrażalne, nie do opisania, po prostu musicie przeżyć to na własnej skórze! Powinniście jednak mieć świadomość, że jeśli nie dysponujecie całą nocą lub dniem, przeznaczonym na lekturę, nie warto jej zaczynać, bo nie wytrzymacie. Nie da się przerwać czytania i normalnie funkcjonować! Polecam gorąco!

Bardzo mi się podobało. Udana próba pokazania prawdy o mafii od środka, ale oczami kobiety, którą gangster porwał z miłości. Świetnie pokazane perypetie tego dziwnego i trudnego związku to jest główny przekaz tej książki. Bardzo przejmująca historia, tak realistyczna i mocna. Ja polecam

Emocjami jakie mną targały przy czytaniu mogłabym obdzielić parę innych książek, które miały być „sensacyjne”. Przy „Zakazanym układzie” to były czytanki jak z lektur dla dzieci. Cały świat bohaterów ma tutaj mafijny rodowód. Autorka doskonale wczuwa się w detale i klimaty. Czuje się, że nie ma naciągania ani udawania, po prostu szorstka rzeczywistość i sporo brutalności. A do tego niesamowicie zawiązany układ miłosny, taki co nie ma prawa przetrwać i dlatego tak porywający.

Chcesz się wyluzować i zapomnieć o całym świecie? Wczytaj się w „Zakazany układ”. Polecam!

Dziś zapraszam Was na premierową recenzję „Zakazanego układu” K.N. Haner. Wiem, wiem, znów pewnie ktoś powie lub napisze, że moja recenzja jest mało obiektywna, bo Kasia to moja przyjaciółka, ale wiecie co, mam to w nosie, bo „Zakazany układ” to powieść, która obroni się sama, bez moich ochów, achów i wychwalań. Jeżeli mi nie wierzycie, to przekonajcie się sami. Naprawdę warto!

Nicole żyła w chorym i toksycznym związku z mężczyzną, który zaopiekował się nią po śmierci jej rodziców. Lecz pewnego dnia, gdy kolejny raz została pobita, nie wytrzymała i postanowiła ze sobą skończyć. Samobójstwo wydało się jej jedynym rozwiązaniem jej problemów. Dziewczyna udała się nad urwisko, by z niego skoczyć. W tym samym czasie, w tym samym miejscu grupa gangsterów dokonywała egzekucji, a Nicole stała się jej naocznym świadkiem. Oszołomiona dziewczyna próbowała uciec, ale nie miała żadnych szans w starciu z niebezpiecznymi mężczyznami i siłą została zabrana do domu szefa mafii – Marcusa Accardo. Początkowo była tam więźniem błagającym o śmierć, ale z czasem jej strach oraz niechęć zamienił się w fascynację przystojnym gangsterem. Koniec końców zgodziła się na układ, który zaproponował jej Marcus, dotyczący wyeliminowania jego największego wroga – Aleksandra Modano. Niestety mafijny świat rządzi się własnymi prawami i gdy w grę zaczną wchodzić uczucia, wszystko się pokomplikuje. Niebezpieczeństwo będzie się pojawiać na każdym kroku, a jeden błąd może doprowadzić do strasznej tragedii.

Czy Nicole i Marcus mają szansę na miłość? Czy w bezwzględnym świecie mafii jest miejsce na głębsze uczucia?

„Nigdy nie byłem zakochany, ale ja nie jestem zdolny do miłości. Miłość to słabość, a ja nie mogę sobie na nią pozwolić.”

WOW, tylko takie słowo ciśnie mi się na usta po lekturze „Zakazanego układu” i uwierzcie mi na słowo, że z tym nie przesadzam. Czytałam już tę powieść dawno temu, kiedy Kasia podsyłała mi pojedyncze rozdziały, a teraz jeszcze raz ją sobie przypomniałam i mogę z ręką na sercu oznajmić Wam, że to najlepsza książka, jaką do tej pory napisała Kasia. Normalnie aż ciężko mi to pisać, bo jak wiecie, dla mnie zawsze numerem jeden było Na szczycie, do którego mam ogromny sentyment, ale takie są fakty i myślę, że każdy kto zna jej całą twórczość, po prostu ze mną się zgodzi. Ta powieść jest całkiem inna od wszystkiego, co wyszło spod jej pióra, bo choć w Morfeuszu pojawia się wątek mafii, to w żadnym stopniu nie można tych książek do siebie porównać. Tutaj przesiąkamy brutalnym, gangsterskim światem, w którym rozlew krwi i śmierć, jest czymś zupełnie normalnym. Zostało to przez Kasie naprawdę idealnie przedstawione i jak dołożyć do tego romans między bohaterami, ich zawiłe uczucia i trudne decyzje, to stworzyło to genialną całość, która pochłania czytelnika i wciąga do tego niebezpiecznego świata. A i może wielu z Was zadziwię, ale „Zakazany układ” nie jest przepełniony scenami seksu, aż trudno w to uwierzyć, bo Kasia przyzwyczaiła nas do tego, że jej książki ociekają erotyką, a tu taki psikus. Osobiście jestem z tego zadowolona, bo wszystko w tej powieści jest wyważone, idealnie dopracowane i nic niczego nie przytłacza.

Jeżeli chodzi o bohaterów, to jestem ich kreacją zachwycona. Każdy nich jest wyrazisty, charakterystyczny, ma wady oraz zalety. I nie puszę tutaj tylko o głównych bohaterach, bo tak samo zostały potraktowane postacie drugoplanowe, jak np. Gaz. Oczywiście najwięcej uwagi dostało się Nicole i Marcusowi i powiem Wam, że to pierwsza bohaterka Kasi, która mnie nie irytowała, a jak wiecie, Kasia lubi tworzyć bohaterki, które ma się ochotę zabić ;) Nicole jest całkiem inna i choć też czasami mnie denerwowała, to i tak ją polubiłam, ba nawet ją podziwiałam za jej odwagę, za charakterek, ostry język i pazurki. Jeżeli chodzi o Marcusa, to już na samym początku poznajemy go jako bezwzględnego szefa mafii, który nie wierzy w miłość, a seks nie jest dla niego problemem, bo kobiety czytaj dziwki, same rozkładają dla niego nogi. Gdy poznaje Nicole, kobieta go fascynuje i nie może uwierzyć, że jedynym czego pragnie, jest śmierć. Tak na moje oko Marcus tak do końca nie był zły, bo w niektórych momentach widać było jego inną twarz. Ja uwielbiam takich bohaterów twardych, złych i bezwzględnych, więc jak dla mnie był on idealnym książkowym bohaterem.

„Zakazany układ” to powieść, która trzyma w napięciu od samego początku, aż do ostatniej strony. To książka przepełniona emocjami tymi złymi, ale także i dobrymi. Osobiście uwielbiam takie książki, które mnie fascynują, intrygują i nie pozwalają o sobie zapomnieć. To historia o miłości w świecie brutalnych gangsterów, którzy za nic mają uczucia drugiego człowieka. To powiem literackiej świeżości, którą musicie poczuć na własnej skórze. Zakończenie wbije Was w fotel i myślę, że niejedna z Was będzie miała ochotę udusić Kasię.

Gorąco polecam!

K.N. Haner szturmem wbiła się na rynek kobiecej literatury zdobywając bardzo szybko wielu fanów, ale także i przeciwników. Nie miałam okazji poznać żadnej wcześniejszej książki autorki, ale po tylu drastycznie różnych opiniach, których się o nich naczytałam, byłam przygotowana na wszystko. Teraz, już po lekturze Zakazanego układu mogę śmiało powiedzieć, że jeśli tak będą wyglądać kolejne dzieła Haner to biorę je w ciemno.

Nicole poznajemy, gdy postanawia zakończyć swoje życie. Dziewczyna jest w toksycznym związku z mężczyzną, który znęca się nad nią fizycznie i psychicznie. Nie widzi dla siebie już szansy na poprawę losu. Nieoczekiwane słyszy strzał i zostaje niewygodnym świadkiem mafijnych porachunków. Tak dziewczyna trafia do domu Marcusa, gdzie zostaje jego więźniem. Normalnie mężczyzna od razu pozbyłby się świadka, ale przecież Nicole tego właśnie chce. Pragnie umrzeć. Nie ma zamiaru jej tego ułatwiać. Wydaje się, że dziewczyna spadła z deszczu pod rynnę, ale czy faktycznie może być jeszcze gorzej? Jedno jest pewne - wyjście z mafijnego świata, gdy się już do niego weszło, nie będzie proste.

Już wiem dlaczego K.N. Haner nazywana jest królową dramatów. To, co zaserwowała nam autorka w Zakazanym układzie złamie nasze serce niejednokrotnie. Ta książka to wulkan emocji. Szokująca, wstrząsająca i pełna namiętności. Pisarka zabiera nas w brutalny i niebezpieczny świat mafii. Wątek ten został ciekawie i wyraźnie nakreślony. Nie stanowi nic nieznaczącego tła dla łóżkowych scen. Nielegalne interesy, gangsterskie porachunki czy brudne, nocne życie są dosadnie ukazane. Dzięki temu powieść nabiera mrocznego, odrobinę groźnego klimatu. Warto jednak pamiętać, że Zakazany układ to przede wszystkim romans z mocnym dodatkiem erotyki. Autorka świetnie wyważyła proporcje - nie daje się odczuć, aby któryś z wątków został potraktowany po macoszemu. Ilość scen erotycznych również nie przytłacza. Często spotykam się ze stwierdzeniem, że K.N. Haner nie pisze dla grzecznych dziewczynek i o tym warto pamiętać. Dość szybko się przekonamy, że jakakolwiek subtelność tutaj nie istnieje. Sceny erotyczne są odważne, namiętne, nieraz brutalne, a wulgaryzmy na porządku dziennym. Akcja jest niesamowicie dynamiczna, fabuła wciąga nas w swoje sidła bardzo szybko i nie wypuszcza do ostatniej strony. Skoki adrenaliny gwarantowane. Pisarka pokazuje, że u niej nic nie może być za łatwe; gdy już wydaje się, że wszystko pięknie się układa, wyciąga asy z rękawa, które obracają historię o 180 stopni, a nas przyprawiają o stan bliski zawałowi. Nie pamiętam, kiedy ostatnio doznałam takich emocji, tak różnych, tak mocnych. Losy Nicole i Marcusa mną zawładnęły, żyłam tylko nimi.

K.N. Haner postawiła na bardzo popularne ostatnio prowadzenie narracji dwutorowo. Tak więc historię poznajemy oczami Nicole, ale także i Marcusa. Taka forma narracji jest strzałem w dziesiątkę. Autorka tak świetnie oddaje uczucia, myśli, pragnienia i obawy bohaterów, że poznanie i zżycie się z nimi nie stanowi najmniejszego problemu. Niesamowite wrażenie robią złożone i niebanalne kreacje głównych postaci, ale także tych drugoplanowych. Nikt tu nie jest czarno-biały. Nawet czarne charaktery przejawiają pozytywne cechy, a ideały nie istnieją. I Marcus zdecydowanie takim ideałem nie jest. Przypadło mi do gustu, że pisarka nie starała się pod wpływem miłości, zmieniać go na siłę. Jego charakter nie został zatracony. Intrygująco wypada również sam wątek romantyczny. W świecie w którym miłość to słabość, coś niepożądanego, rodzi się uczucie, którego istnienia nie da się już negować. Schemat 'od nienawiści do miłości' prezentuje się wiarygodnie i jednocześnie niebanalnie. Romans kipi od namiętności, emocji i pikanterii, czyli zawiera wszystko to co najbardziej lubię.

Zakazany układ to przepełniona erotyzmem i pożądaniem historia, której intensywność uczuć i wydarzeń oczaruje i zaszokuje jednocześnie. K.N. Haner pokazuje brutalne i niebezpieczne oblicze mafii - świata, w którym nigdy nie można czuć się bezpiecznie i za nikogo być pewnym. Nie jest to zdecydowanie powieść dla każdego. Jeśli poszukujesz ckliwego romansu, rażą Cię wulgaryzmy czy ostre, pieprzne sceny to nie jest to książka dla Ciebie. Pisarka nie idzie na żadne ułagodzenia, nie ma dla niej tabu. Pisze wprost i konkretnie. Zakończenie wbija w fotel powodując osłupienie i złość. Złość, że nie mam kolejnego tomu obok siebie, aby czytać dalej. Będę go zatem gorąco wyczekiwać, a Zakazany układ szczerze polecam osobom szukającym mocnych doznań.

Zakazany układ to najnowsza powieść znanej Królowej Dramatów - K. N. Haner, która swoją premierę będzie miała 15 lutego 2018 roku. Lektura już za mną i szczerze - nie mogę się pozbierać. Idealnie wykreowani bohaterowie, którzy wprowadzają nas w swój niesamowity świat. Po opisie możecie zorientować się co nie co o powieści, jednak od początku.

Akcja zaczyna się w momencie, gdy Nicole ma już dość życia w toksycznym związku i postanawia się zabić. Jednakże kiedy dociera na urwisko dopadają ją wątpliwości - czy na pewno chce to zrobić? Czy nie ma innego wyjścia? Gdy już decyduje się na skok, mówi sobie, że to ta chwila, teraz i już - podjeżdża samochód - wysiada kilku mężczyzn, jeden, który klęczy przy urwisku dostaje kulkę w łeb, a jego ciało zostaje zrzucone do morza - typowa, mafijna egzekucja. Nicole robi to co każdy człowiek pod wpływem takiego szoku - krzyczy i ucieka. Niestety - zostaje złapana. Jednak Marcus nie potrafi jej zabić, zabiera do siebie, gdzie (oczywiście) dziewczyna za wszelką cenę stara się go sprowokować do odebrania jej życia.

Dlaczego Marcus nie może jej zabić? Ponieważ ma "oczy jego matki".

Będzie wiele dramatów - tego możecie się spodziewać na sto procent. Książka nie jest dla osób, które nie lubią scen seksu - to romans. Zdarzają się sceny erotyczne, niekiedy dokładnie opisane.

Pod względem graficznym - grafik wykonał kawał dobrej roboty Okładka rozpala zmysły, pozostawia nutkę tajemniczości i aż prosi się o przeczytania. Oczywiście skład również super - z tego co do tej pory zauważyłam wszystkie książki od EditioRed są solidnie wykonane. Wielki plus również za "skrzydełka" - lubię je w książkach :D

Do zdecydowanych plusów można zaliczyć zastosowanie narracji dwuosobowej (a nawet trzy- - o czym dowiecie się podczas czytania ;)) - jak dla mnie to genialny zabieg stosowany przez wielu autorów. Pozwala na poznanie uczuć i myśli obydwóch bohaterów. Możemy "zobaczyć" każdą sytuację z dwóch, niekiedy bardzo różnych perspektyw

Fajnym dodatkiem były również recenzje serii o Morfeuszu zamieszczone na ostatnich stronach - fajna promocja dla blogerów oraz po krótkie przedstawienie innych powieści danej autorki.

Akcja, który rozgrywa się na stronach powieści niesie ze sobą wiele, nieoczekiwanych zwrotów akcji. Zakazany układ to nasiąknięta emocjami powieść, która przy każdej kolejnej stronie woła o więcej. Nie sposób się od niej oderwać - zawala się nocki, poranki i domowe obowiązki.

Pierwsza książka, o której nie umiem "za dużo" napisać - jest tak mocna i intensywna, że jej fenomen ciężko opisać słowami, mimo, że rozmawiać mogłabym godzinami.

milionyksiazek.blogspot.com

Nicole chce popełnić samobójstwo. Ma dość życia w toksycznym związku. Wie, że jedyna ucieczka przed mężem, to śmierć. Kobieta chce w lesie zrzucić się do rzeki, jednak przez przypadek w tym samym miejscu pojawia się nietypowy samochód, gdzie nagle kilku mężczyzn przeprowadza szybkę egzekucję. Nicole staje się tego nieświadomym świadkiem. Faceci porywają ją, ponieważ ich szef nie chce jej zabić. Dziewczyna staje się więźniem.

Jestem w szoku. Nie wiem czemu za każdym razem daje się na to nabrać. Książki Kasi to bomby emocjonalne! Po prostu jak ją się zaczyna, nie można się oderwać dopóki się jej nie skończy. A końcówka miażdży, wbija w fotel i pozostawia czytelnika z kacem książkowym.

Ta powieść jest inna dotychczasowych powieści autorki. Tutaj bohaterowie są charyzmatyczni, wyrachowani i z ciętym językiem. Nie ma tutaj szarej myszki, tylko kobieta, która przeżyła tyle, że najchętniej skończyła swój okropny żywot. Historia skupia się na rodzącej się relacji między Nicole a Marcusem. Chcemy jak najszybciej poznać ich historię i dowiedzieć się, co kryją pod tą twardą skorupą. Poza tym mamy tutaj wątki mafii i nielegalnych interesów.

Uwielbiam wszystkich bohaterów! Są świetnie wykreowani, trudno przewidzieć co za chwilę zrobią i chce się dla nich albo czegoś najlepszego albo najgorszego. Nicole jest świetną bohaterką, twardą, nieustępliwą i z ciętym językiem. Jej chęć śmierci wielu osobom imponowała i mi również. Marcus za to jest bardzo wybuchowy, ale też uroczy i czuły. Do tego jest bezwzględny i lojalny. Jest też kilka postaci drugoplanowych jak Aleksander i Flawia, pierwszego, co dziwne polubiłam i pozytywnie mnie zaskoczył, a druga była urocza, taka ciepła i kochana ♥

Fabuła leci na łeb na szyję, ciągle coś się dzieje, przez co się nie nudzimy. Jak już zaczynamy czytać, nie wiemy kiedy, a już mamy połowę za sobą. Końcówka to już w ogóle leci błyskawicznie! Zwłaszcza przez to, co tam się dzieje! Ja nadal nie mogę się pogodzić z tym, że nie mam pod ręką kolejnego tomu i nie mogę dowiedzieć się, jak to się wszystko skończy.

Dlatego jeżeli lubicie czytać o nietypowych romansach, o toksycznych związkach i mafią w tle, to "Zakazany układ" jest zdecydowanie dla Was. Mocna, nieprzewidywalna i wbijająca w fotel. Naprawdę warto ją przeczytać!