Zabójstwo Rogera Ackroyda

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Dziesięć osób, każda podejrzana o morderstwo, zostaje zaproszonych przez tajemniczego gospodarza do domu na wyspie Gdy ginie druga osoba, goście szybko zdają sobie sprawę, że to, co początkowo uważali za nieszczęśliwy wypadek, jest robotą zabójcy. Postanawiają odkryć jego tożsamość, ale okazuje się, że nikt nie ma alibi. Odizolowani od społeczeństwa, niezdolni do opuszczenia miejsca pobytu, umierają jeden po drugim w sposób opisany w dziecięcej rymowance, która wywieszona jest w ich pokojach. Najpopularniejsza powieść Agaty Christie, dawniej znana pod tytułem Dziesięciu małych Murzynków.

Herkules Poirot po rozwiązaniu sprawy kryminalnej w Azji wraca do Europy. Pociąg Orient Express, którym podróżuje, grzęźnie w zaspie śnieżnej. W nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie jeden z pasażerów. Detektyw Poirot rozpoczyna dochodzenie, a jego podróż zamienia się w śledztwo. Fakty wskazują, że zabójca zajmuje przedział w tym samym wagonie… Czy Poirot zdoła rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa? Sprawa nie należy do łatwych – każdy pasażer jest podejrzany…

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę, młodą wdowę. Wnuczka ofiary Josephine to wścibska nastolatka – uwielbia kryminały i podsłuchuje, więc o krok wyprzedza policjantów. Trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić! Ekscentryczni spadkobiercy, listy miłosne i panieński notes to tropy w śledztwie. Dom zbrodni jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agaty Christie, która uważała, że „każdy jest zdolny do zbrodni”.

Esencja stylu mistrzyni kryminału zamknięta w cyklu zgrabnych opowiadań z niezastąpionym Herkulesem Poirot Detektyw postanawia efektownie zakończyć karierę – stawia sobie za cel rozwiązanie dwunastu spraw inspirowanych pracami swego mitycznego imiennika. Błyskotliwe dialogi, nietuzinkowe postacie, angielski humor. Tuzin wciągających historii połączonych motywem z greckiej mitologii – nie tylko dla fanów gatunku i miłośników kultury antycznej.

Stary i zniedołężniały Herkules Poirot wzywa na pomoc do Styles swojego Watsona, kapitana Hastingsa. Kiedyś właśnie tutaj zaczynali swoją karierę, teraz znakomity detektyw chce rozwiązać swoją ostatnią zagadkę morderstwa … które dopiero ma zostać popełnione. Książka, którą można czytać jako wciągający kryminał oraz jako przypowieść wykraczającą daleko poza zobowiązania powieści detektywistycznej. Najlepiej spuścić kurtynę na codzienność i przy filiżance dobrej kawy lub herbaty zagłębić się w lekturze. Prawdziwa uczta dla miłośników dobrej lektury!

Amerykański milioner Rufus Van Aldin ma tylko jedną słabość: swoją córkę Ruth. Ona natomiast ma aż dwie słabości: klejnoty i niebezpiecznych mężczyzn. Ojcowski prezent, rubin Serce Płomienia, nie przyniesie jej szczęścia... Błękitnym Ekspresem podróżuje również Katarzyna Grey, która ostatnia widziała ofiarę przy życiu. Od jej zeznań Herkules Poirot zaczyna swoją pracę. Kto zamordował córkę milionera? Gdzie jest Serce Płomienia? Komu odda serce Katarzyna Grey? Na szczęście – jak sam mówi w powieści – „Papa Poirot zawsze śmieje się ostatni”.

Sztuka planowania i wykonywania morderstwa osiągnęła taką popularność, że proponuje się ją na festynach. Jest taką samą grą towarzyską jak rzucanie kokosem do celu. Najlepiej do ułożenia takiej gry nadaje się autorka powieści kryminalnych, Ariadna Oliver. Cóż z tego, skoro pisarka czuje się sterowana czyjąś niewidzialną ręką! Prosi zatem o pomoc Herkulesa Poirot tuż przed tym, jak „trup” staje się… prawdziwym trupem. Sir George Stubbs, organizator zabawy, ma pełne ręce roboty, a oprócz tego trwają poszukiwania jego żony, lady Stubbs. Miłej zabawy na festynie!

Stara pani Boynton nie należy do czułych matek i gromadkę swoich dzieci, czy może raczej podwładnych, trzyma żelazną ręką. Gdy pewnego dnia rodzinie przydarza się nieszczęście, niewiele osób okazuje współczucie. Na prośbę pułkownika Carbury'ego Herkules Poirot podejmuje się rozwiązać zagadkę przed upływem 24 godzin. Niezwykła powieść kryminalna, fascynujący thriller psychologiczny, refleksje o wartości życia ludzkiego spisane tuż przed II wojną światową. A wszystko w olśniewającym egzotyką otoczeniu.

Hekules Poirot spędza wakacje w hotelu na Wyspie Przemytników, ale nie jest mu dane spokojnie wypocząć. Kiedy ginie piękna aktorka Arlena Stuart detektyw może przebierać w kandydatach na mordercę. Piękno budzi pożądanie, ale niekoniecznie sympatię. Co było motywem morderstwa: Szantaż? Zazdrość? Mania religijna? Spadek? Jeden z pierwszych w literaturze kryminalnej portretów sympatycznego psychopaty, długo przed Hannibalem Lecterem.

Herkules Poirot czuję się znudzony życiem, z radością więc wita odwiedziny starego znajomego, nadinspektora Spence'a z policji w Kilchester. Ostatnio Spence prowadził dochodzenie w sprawie brutalnego morderstwa starszej kobiety sprzątającej w domach bogatszych sąsiadów w Broadhinner. Śledztwo doprowadziło do zatrzymania Jamesa Bentleya, lokatora pani McGinty, przy którym znaleziono skradzione pieniądze. Mimo dowodów winy, które sam znalazł, nadinspektor nie jest do końca przekonany, że zbrodnię popełnił Bentley. Na jego prośbę Poirot wznawia śledztwo i wkrótce okazuje się, że pani McGinty była kolekcjonerką… niebezpiecznych sekretów.

W studenckim pensjonacie przy Hickory Road 26 nic nie idzie tak, jak powinno. Tak przynajmniej sądzi pani Hubbard, siostra sekretarki Herkulesa Poirota. Najpierw giną przypadkowe, zdawałoby się, przedmioty, a później giną zupełnie nieprzypadkowi, jak się okazuje, ludzie. Co za hańba dla domu studenckiego! Na szczęście w pobliżu jest Poirot, a Poirot zna związek między stetoskopem a autostopem. W tle powieści psychoanaliza, komunizowanie i inne nie tak odległe echa lat 50. minionego stulecia.

Esencja stylu mistrzyni kryminału zamknięta w cyklu zgrabnych opowiadań z niezastąpionym Herkulesem Poirot. Detektyw postanawia efektownie zakończyć karierę - stawia sobie za cel rozwiązania dwunastu spraw inspirowanych pracami swego mitycznego imiennika. Błyskotliwe dialogi, nietuzinkowe postacie, angielski humor. Tuzin wciągających historii połączonych motywem z greckiej mitologii - nie tylko dla fanów gatunku i miłośników kultury antycznej

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę, młodą wdowę. Policja wszczyna śledztwo, ale wyprzedza ją o krok Josephine, wnuczka ofiary. Ta wścibska nastolatka uwielbia kryminały i… podsłuchuje! A trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić. Dom zbrodni jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agathy Christie, która uważała, że „każdy jest zdolny do zbrodni”.

Agata Christie to autorka niezwykła. Pisała nieustannie przez ponad pół wieku. Jej powieści kryminalne, przetłumaczone na ponad sto języków, pozostają najlepiej sprzedającymi się tytułami wszech czasów, a sztuka Pułapka na myszy to najdłużej grane przedstawienie w historii teatru. Choć od śmierci królowej kryminału minęło ponad trzydzieści lat, liczba czytelników jej książek stale rośnie. Autobiografia – opublikowana po raz pierwszy rok po śmierci autorki – ukazuje fascynujące życie Agaty Christie: dzieciństwo, młodość, dwa małżeństwa, dwie wojny światowe, rewolucję obyczajową, podróż dookoła świata, odkrycia archeologiczne na Bliskim Wschodzie... Przede wszystkim jednak to skrupulatny i zaskakująco świeży opis dojrzewania do miłości, do pisarstwa, do życia. Możemy przyjrzeć się geniuszowi autorki z bliska – porywa inteligencją, zaskakuje wyobraźnią, niezwykłym poczuciem humoru, a nade wszystko dystansem do siebie, taktem i przenikliwością spojrzenia. Na okładce anglojęzycznego wydania Autobiografii można przeczytać: „to najlepsza rzecz, jaką Christie kiedykolwiek napisała”. Nie bez racji. Nowe wydanie Autobiografii Agathy Christie z okładką inspirowaną jubileuszową kolekcją królowej kryminału. Ze względu na obszerność publikacji oraz archiwalne fotografie wydana została w powiększonym – w stosunku do kolekcji – formacie (14.5x22.5 cm).

Amyas Crale, genialny malarz czuły na kobiece wdzięki, jego zazdrosna żona Karolina oraz młoda głodna życia modelka Elza to nie było zgodne trio... Gdy Amyas został otruty, nikt nie miał wątpliwości, że morderczynią jest żona. Karolina, osądzona i skazana, pisze list do córki, w którym zapewnia o swojej niewinności. Badając tę sprawę sprzed lat, Herkules Poirot drobiazgowo analizuje wspomnienia świadków. Powieść przypomina konstrukcją film „Rashomon” Akiry Kurosawy: każdy ma prawo do własnej wersji wydarzeń, a kluczem jest prawda psychologiczna, nie poszlaki.

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Herkules Poirot po rozwiązaniu sprawy kryminalnej w Azji wraca do Europy. Pociąg Orient Express, którym podróżuje, grzęźnie w zaspie śnieżnej. W nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie jeden z pasażerów. Detektyw Poirot rozpoczyna dochodzenie, a jego podróż zamienia się w śledztwo. Fakty wskazują, że zabójca zajmuje przedział w tym samym wagonie… Czy Poirot zdoła rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa? Sprawa nie należy do łatwych – każdy pasażer jest podejrzany…

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę, młodą wdowę. Wnuczka ofiary Josephine to wścibska nastolatka – uwielbia kryminały i podsłuchuje, więc o krok wyprzedza policjantów. Trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić! Ekscentryczni spadkobiercy, listy miłosne i panieński notes to tropy w śledztwie. Dom zbrodni jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agaty Christie, która uważała, że „każdy jest zdolny do zbrodni”.