Za kurtyną. Tom 1. Apogeum

Potencjał na ciekawą historię widać od pierwszych stron „Za kurtyną. Apogeum”. Uwielbiam wątki światów równoległych w książkach, ponieważ dają autorowi możliwość na stworzenie fenomenalnego świata. Niestety tutaj pojawia się pierwszy minus „Za kurtyną. Apogeum”. Zabrakło mi informacji o świecie. Są one oczywiście przetykane – dowiadujemy się trochę o modzie, o roli kobiety w społeczeństwie, o religii oraz o polityce – ale było tego bardzo mało! Wiele dałabym za rozwinięcie tych wątków i mam nadzieję, że stanie się tak w przyszłości.

Spodziewałam się również więcej polityki, tymczasem „Za kurtyną. Apogeum” to przede wszystkim romans z motywem trójkąta miłosnego. Mamy do czynienia z dwoma bardzo szybko postępującymi relacjami miłosnymi, których tempo było na moje gusta przesadzone.

Wydaje mi się, że kilka lat temu tę powieść doceniłabym o wiele bardziej. Możliwe, że młodsi czytelnicy znajdą w niej coś więcej dla siebie niż ja. Mi pozostaje liczyć, że świat z potencjałem zostanie rozwinięty w drugim tomie.

Książka napisana jest bardzo prostym językiem, momentami miałam wrażenie, że brzmi to jak opowieść przedstawiana znajomym. Autorka używała dziwnych wyrażeń i częstych powtórzeń, np. świr, przydługie białe kły. Niestety zbyt długie akapity (czasem zajmujące półtora strony) były dla mnie męczące. Mam wrażenie, że korekta nie jest zrobiona najlepiej i można było uniknąć pewnych błędów.

Główna bohaterka nie przypadła mi do gustu. Po pierwsze była strasznie uzależniona od swojego brata. Dodatkowo bardzo szybko z cichej dziewczynki, zamieniła się w waleczną młodą kobietę. Szybko poddawała się wpływom innych osób, w tym wypadku Eavana i Cedrika.

Nie jest to książka dla osób, które nie lubią wątków miłosnych, bo tego jest tutaj aż za dużo. Romans i trójkąt miłosny przykrył niestety wątek przeniesienia do innego rzeczywistości.

W tej powieści niestety rzucają mi się w oczy głównie negatywy. Liczyłam na coś więcej, a dostałam historię, bez której mogłabym się obejść. Co dziwne, mimo że daję książce niską ocenę, bawiłam się przy niej całkiem nieźle, kiedy już zrozumiałam, że muszę zmniejszyć swoje wymagania.

Największy plus książki to barwna postać Cedrika oraz - niestety słabo rozwinięty wątek - przeniesienia do innej rzeczywistości. Pewnie sięgnę po drugi tom, żeby zobaczyć jak zakończenie (które nie zaskoczyło mnie całkowicie, plus nie jestem z niego zadowolona) wpłynie na Lenę. Tym razem jednak nie kupię wersji papierowej, a postawię na ebooka w abonamencie.

Lena to raczej typ domowniczki. Za sprawą brata jedzie na wycieczkę wspinaczkową. Kiedy kolejną z atrakcji jest czołganie się w jaskiniowych tunelach. Tylko problem polega na tym, że gdy wychodzi na drugim końcu nikogo tam nie ma, a opisywane miejsce nie jest takie, jakie powinno być. Dochodzi do wniosku, że musiała przenieść się do innego wymiaru. W opresji ratuje ją Eavan, szarmancki i szlachetny. Dziewczyna stara się w tym świecie odnaleźć, bo niby jest podobny do tego, który zna, ale przeszłość potoczyła się zupełnie inaczej. Jak to się stało, że się tam znalazła? Kogo tam pozna?

Książka zapowiada się naprawdę ciekawie. Początek był wciągający i z przyjemnością śledziłam dalsze wydarzenia. Też zaskoczeniem było, że wydarzenia, które zostały przedstawione w opisie działy się naprawdę późno. Jednakże po skończeniu jej, mam kilka przemyśleń i nie wszystkie są pozytywne. Jednak nie przedłużam i już opowiadam o co mi chodzi.

Po pierwsze styl pisania. Na początku było to dla mnie zrozumiałe, ale później no nie, ilość opisów była przerażająca. Rozmyślenia głównej bohaterki przytłoczyły całą fabułę, przez co trudno było się z niej cieszyć. Jak komuś nie podobały się rozmyślenia Katnnis, to tutaj będzie to na podobnym poziomie. Jednak to także wybijało z rytmu, czytam ważny dialog, a zaraz pojawia się opis na kilka stron i dopiero potem jest powrót do rozmowy. Przez to czytało mi się ją o wiele dłużej i mozolniej.

Jeśli chodzi o bohaterów to nie byli źli. Lena to jedna z nielicznych bohaterek, które naprawdę myślą w powieściach. Logicznie podchodziła do sytuacji i analizowała. Może pod kątem emocjonalnym nie była aż tak dobrze myśląca, ale nie można mieć wszystkiego. Naprawdę ją polubiłam i razem z nią próbowałam dociec prawdy. Za to do Eavana mam mieszane odczucia. Na początku bardzo mi się podobał i mogłabym nazwać go swoim crushem, ale później, jak wyszło kilka faktów, to już moje emocje opadły. Jednak dalej wolę go od drugiego męskiego bohatera. Cedrik to typowy playboy i choć momentami pokazuje się z lepszej strony to i tak nie potrafię go polubić i zaufać.

Wielkim zaskoczeniem było dla mnie samo zakończenie. To było wielkie WOW i chce zdecydowanie kolejny tom! Fabuła była interesująca i wciągająca i gdyby nie nadmiernie rozpisane przemyślenia Leny nie mogłabym się do niczego przyczepić. Dwa rody na skraju wojny i dziewczyna, która w krótkim czasie miesza w obydwóch.

Podsumowując pomimo wszystko, jestem pozytywnie zaskoczona. Powieść była ciekawa i dobrze przemyślana. Jestem niezmiernie ciekawa, jak potoczą się dalsze losy i czy Lenie uda się wrócić do swojego świata. Jeśli lubicie książki z lekką domieszką magii, myślącą główną bohaterką to gorąco Wam ten tytuł polecam.

W pierwszych słowach chcę zaznaczyć, że druczek jest tutaj malusi i ciasno osadzony. To był dla mnie jedyny minus czytania tej książki. Zdecydowanie wolę nawet dłuższe opowieści, a z nieco większym, niż taki, gdyż wzrok się troszkę męczył. Naprawdę szkoda, bo historia jest prześwietna! Cieszy mnie tutaj fakt, że jest to tom pierwszy, gdyż mam już przedsmak kolejnych losów Leny i Laury na które czekam z niecierpliwością:-) Zadziwia mnie również fakt, że jest to debiut, gdyż mało początkujących autorów od razu porywa się na serie. Tutaj jednak udowodniła mi, że Polak jak chce, to potrafi:-)

Jestem pod wrażeniem przenoszenia czytelnika w czasie. Niby nie dzieje się nic nadzwyczajnego, jednak nasze ciało wyczuwa, że coś się zmieniło. W tym samym momencie miejsce, gdzie przed chwilą byliśmy, nagle staje się zupełnie inne! Niewielu autorom taki przeskok w czasie wychodzi, często jest to bardzo sztuczne, wręcz udawane, jednak nie tutaj. Nie ukrywam, że sama bym chciała takiego przeskoku posmakować:-)

Zawsze ciekawiły mnie losy ludzkości sprzed kilkuset lat. Tam nikomu nie był potrzebny prąd, czy też komputer. Niby cywilizacja była bardziej zacofana, jednak wiedzieli czego dokonują, bo sami musieli wszystkiego się uczyć. Tam nie ma jednej religii, opcjonuje raczej wielobóstwo, gdzie każdy wybierał sobie w kogo wierzył. Ich zwyczaje, wychowania, czy też nawet słownictwo jest zupełnie inne od naszego w co z przyjemnością się wczytywałam. Poznałam również dwóch jej towarzyszy z których każdy cechował się innymi priorytetami. Byli niczym dzień i noc, lub bardziej jak woda i ogień. Miło się czytało, kiedy jeden z nich bardzo się o nią martwił. Jej maleńkie serduszko w pewnym towarzystwie biło znacznie szybciej. Zdawała sobie z tego sprawę, lecz miała wiele obaw, choćby tą, że nie jest tam gdzie powinna. I jak wróci do domu?

To nie tylko fantastyka, to także odrobina miłości, romansu i słodkich motylków. To historia o niepokoju i rzeczach na które nie mamy wpływu. Po prostu jest śliczna!

Będąc dzieckiem każde z nas bądź większość marzy o tym, żeby spotkać krasnoludki, wróżki, super bohaterów itd., ale też są tacy którzy marzyli/chcieli znaleźć się w innym czasie np. gdzie były zamki, smoki, księżniczki itp. Ja byłam takim dzieckiem, a dlaczego o tym pisze? Bo czytając ten fantastyczny debiut spełniło się moje marzenie. Wiadomo, że nie dosłownie, ale strona po stronie bardziej wchodziłam, wtapiałam się w klimat jaki autorka przedstawiła. Mam ostatnio szczęście do pisarzy, którzy swoimi debiutami zawładnęli moim sercem.

Co byś zrobił/ła, kiedy będąc np. na wycieczce zwiedzasz jaskinie i nagle czujesz, że coś jest nie tak! Temperatura, samopoczucie i to coś w głowie każe tobie zastanowić się „co się stało?”. Wychodzisz, niby wszystko ok, lecz po chwili przekonujesz się, że znajdujesz się w miejscu, które nie ma prawa istnieć, czyli np. kilkaset lat wstecz gdzie o elektryce nikt nie słyszał już nie wspomnę o pojazdach mechanicznych??! Zawsze mnie to fascynowało, ale i napawało strachem, że nie uda mi się wrócić do domu i pozostanę w świecie, w którym nie będę potrafiła się odnaleźć. Poznajcie Lenę, która przeżyje przygodę życia gubiąc przy tym swoich towarzyszy z którymi wybrała się na wycieczkę.

Mamy przed sobą (jak wcześniej wspomniałam) debiut literacki Laury Savaes który otwiera pełną emocji i przygód trylogie. Nowa rzeczywistość, w której nic nie jest takie jakie powinno być, a o „cholerze” to nikt nie słyszał :D Wszystko posypane humorem, namiętnością, rozsądkiem oraz momentami podwyższonym ciśnieniem krwi. Jeżeli chcesz wiedzieć jaka melodia mogłaby pomóc pewnemu kawalerowi w podrywaniu kobiet to Lena zagra i udowodni, że muzyka rockowa też się nada. Najbardziej podobało mi się pomieszanie stylu nowoczesnego z tym ze średniowiecza oraz mnóstwo znaków zapytania „czy uda się wrócić naszej Lenie do domu?”

Książka, która nie pozwoli tobie na nudę, a jeżeli chcecie wiedzieć jaki jest mój ulubiony moment to podpowiem, że zlecenie jakie Lenka złożyła na bieliznę bije wszystko na łopatki. Książka pozwoli na chwilę odpłynąć w siną dal. Jeżeli jesteś znudzony/na mocnym kryminałem lub innym gatunkiem literackim to tutaj znajdziesz coś dla siebie.

Dziewiętnastoletnia Lena wybiera się ze swoim bratem Dominikiem i przyjaciółmi na wycieczkę. W planach jest wspinaczka, a także przejście przez jaskinię. To właśnie w niej dochodzi do dziwnej sytuacji...

Lena przechodzi przez jaskinię i z zaskoczeniem odkrywa, że nikt na nią nie czeka. Gdzie jest Dominik? Gdzie reszta? Jak się okazuje, Lena trafiła do... innego wymiaru!

Królestwo Ardiven. Zupełnie nowy świat - bez prądu, telefonów i tego wszystkiego, co w świecie Leny uchodzi za codzienność. Do tego dziwne zwroty i nieznane zwyczaje, stroje z innej epoki. To jakiś koszmar!

Jednak... to nie wszystko! Dziewczyna pozna tam Eavana i Cedrika. Ci dwaj wciąż rywalizują, nie pałają do siebie sympatią. A co się stanie, gdy obaj zapragną właśnie Leny?

Oto początek debiutanckiej serii. Przed Wami ciekawa historia. Sam pomysł na fabułę uważam za niezwykle interesujący, jednak muszę przyznać, że na początku miałam mały problem, aby wciągnąć się w tę książkę. Może dlatego, że ostatnimi czasy w ręce wpadały mi same romanse. Jak się okazało im dalej, tym lepiej. Z każdą kolejną stroną coraz bardziej wkraczałam do Ardiven.

Lubię obszerne opisy w książkach. Mogę sobie wtedy dokładnie wyobrazić to wszystko, co autor danej powieści pragnie nam przekazać. I tych tutaj jest naprawdę sporo. Podobnie jak przemyśleń bohaterki.

Bardzo podobał mi się wykreowany w tej historii świat i panujące w nim obyczaje. Jeśli chodzi o postacie, to muszę przyznać że Lena wzbudziła moją sympatię. Dzielna dziewczyna, która starała się odnaleźć w zupełnie nowej rzeczywistości. Podobał mi się jej upór. Uśmiech na mojej twarzy wywoływały momenty, w których Lena stawiała na swoim, robiła na przekór Eavanovi, wprawiała go w osłupienie.

Eavan i Cedrik - o tym pierwszym nadal nie mam zdania. Nie zrobił na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia. Ale to dopiero początek i liczę na to, że jednak Eavan się rozkręci. Z kolei Cedrik to moja ulubiona postać. Gość totalnie mnie kupił! I o nim mogłabym czytać i czytać.

Podsumowując, podobała mi się ta historia. I zdecydowanie jestem ciekawa tego, co będzie dalej. W mojej ocenie jest to udany debiut.

Polecam Wam tę powieść!

Pomieszanie z poplątaniem – tak w skrócie można streścić tę powieść. W żaden sposób w dobrym sensie, niestety.

Początek był niezły, pozytywnie zaskoczyło mnie usytuowanie akcji w Polsce. Zobaczyłam na okładce obco brzmiące nazwisko autorki, a tutaj proszę, bohaterowie siedzą w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Bohaterka na pierwszych stronach również dała się lubić. Jednak bardzo szybko moja ocena, która już kreowała się w głowie, zaczęła spadać i to tak na łeb na szyję.

Na pewne rzeczy można przymknąć oczy, ale kiedy zaciskasz je tak mocno i jeszcze doklejasz plasterki, żeby się przypadkiem nie otworzyły, to już coś jest nie tak. W takim przypadku lektura przestaje sprawiać przyjemność, a wyłącznie irytuje.

Ciężko mi było wyobrazić sobie świat przedstawiony. Najpierw przypominał XVII w., potem jakby autorka zorientowała się, że czytelnikom niewiele to powie, więc zaczęła mnożyć kolejne porównania. A to „Gra o tron”, a to wiktoriańska Anglia, a za chwilę średniowieczne stroje… Nie mogłam znaleźć w tym reguły, nawet zakładając, że kontynent jest ten sam, co nasz, tylko kiedyś jakieś wydarzenia potoczyły się inaczej. Im więcej opisów świata dostawałam, tym gorzej było mi się w tym połapać.

Tak samo wielokrotnie nie mogłam zrozumieć zachowania bohaterów, nie mówiąc już o Lenie, głównej bohaterce, która stała się po prostu nie do wytrzymania. Co i rusz miałam ochotę rwać włosy z głowy i pytać „dlaczego to robisz?!” albo „dziewczyno, skup się i pomyśl przez chwilę!”. Osoba, która w jednym zdaniu przyznaje, że jest przerażona, w drugim zdaniu krzyczy i obraża ludzi, którzy z łatwością mogliby zrobić jej krzywdę – to raczej nie byłby mój pierwszy wybór w takiej sytuacji…

Jeżeli ktoś przepada za młodzieżową fantastyką i nie boi się dać szansy debiutującej pisarce, to jak najbardziej może sięgnąć po tę powieść. Wierzę, że "Za kurtyną" może się spodobać, tylko do mnie totalnie nie trafiło. Zawiodłam się niestety i po cichu mam nadzieję szybko o tej przygodzie zapomnieć.

Książkowy świat został opanowany przez "Apogeum", czyli debiutancką powieść od Laury Savaes. Spodziewałam się mlodzieżowej przygodówki z elementami fantastyki, ale rzeczywistość okazała się niestety całkiem inna.

Motyw podróży w czasie lubię. Jeśli jest tylko dobrze i przemyślanie poprowadzony, to czytanie to sama przyjemność. I tu ten motyw występuje, ale raczej jako wątek bardzo poboczny. Dziewczyna z Warszawy, ze współczesności, trafia do alternatywnej rzeczywistości, którą znamy z historycznych romansów. I to jest słowo klucz, bo ja w tej powieści czuję tylko romans i to nie byle jaki, bo Lena będzie się miotać miedzy uczuciem do zwaśnionych kuzynów. Każdy z nich będzie diametralnie się różnił od tego pierwszego, a Lena, no cóż, będzie mieć dylemat. Powrót do domu? Może kiedyś. Raczej nie nastawiajcie się na przygody czy niebezpieczeństwa, a na wybieranie sukni i bielizny. Motywem przewodnim jest też częste wspominanie brata Dominika, który wydaje się być życiowym mentorem Leny. Rozumiem jednak, że ten tom ma nas wprowadzić w nowy (ale nie zbyt wymagający) świat.

To prosta, przyjemna historia delikatnie ocierająca się o fantastykę, ale wypełniona gorącym romansem i dylematem, gdzie trzeba wybrać między anielskim i dobrym następcą tronu, a diabolicznym i niebezpiecznym awanturnikiem.

Na początku książka bardzo mi się spodobała. Pióro autorki jest lekkie, a dzięki temu książkę czyta się szybko i przyjemnie. Ogromnie spodobał mi się pomysł z tajemniczym przejściem między światami. Dodatkowo byłam zachwycona realistyczną reakcją Leny na to co się wydarzyło.

Ciekawie przedstawiony został również początek jej przygody po drugiej stronie. Podobało mi się poznawanie świata razem z bohaterką, a także odkrywanie zwyczajów, codziennych zachowań oraz sporów na tle politycznym. Przyznam też, że chętnie dowiedziałabym się jeszcze więcej i żałuję, że autorka nie zdradziła nam większej ilości informacji.

Jednak z czasem odkryłam, że historia nie jest tym czego się spodziewałam.

Myślałam, że książka będzie oparta bardziej o elementy fantastyczne, jednak tu dostajemy romans, a fantastyka stanowi jedynie niewielki dodatek.

Sam wątek romantyczny nie jest zły i ma potencjał, choć na tem moment nie jestem jego ogromną fanką. Znajdujemy tu trójkąt miłosny, który do moich ulubionych nie należy.

Lena na codzień była dziewczyną, której z miłością nie było po drodze. Kiedy natomiast trafia do całkiem nowej rzeczywistości, nagle okazuje się, że jej serce jest na miłość bardzo podatne i zakochuję się nie w jednym, ale aż w dwóch młodych mężczyznach. Do tego następuje to naprawdę szybko.

Może i czepiam się tego wątku, ale muszę przyznać, że czytało mi się to naprawdę całkiem dobrze i interesowało mnie w jakim kierunku rozwiną się relacje.

Lena jest ciekawie wykreowaną postacią, którą z łatwością polubiłam. Podoba mi się przede wszystkim, że jest bystra i nie boi się wyrazić swojego zdania.

Moje serce skradł również Lefric - kochany i pełny energii brak Eavana.

Miałam natomiast pewne problemy z polubieniem Cedrika i Eavana, którzy ogromnie przypominali mi Rhysa i Tamlina z "Dworów". Czytając o nich nie mogłam się pozbyć wrażenia, że są bohaterami napisanymi przez Maas. Cedrik jest tym typowym niegrzecznym, sarkastycznym chłopcem, a Eavan to ten idealny facet z mrocznym sekretem. Jednak widzę w nich potencjał i mam nadzieję, że autorka go wykorzysta.

Dodatkowo znalazła się niewielka rzecz, która okropnie mnie denerwowała. Nie mogłam znieść kiedy Cedrik nazywał Lenę "mała" 🙈.

Warto wspomnieć jeszcze o akcji. Dzieje się tu dużo, choć nie wywoływało to we mnie jakiś większych emocji. Były momenty, które mnie zaskoczyły, ale książka jest raczej dość przewidywalna.

Podobało mi się zakończenie, które bardzo zachęciło mnie do przeczytania kolejnych części i myślę, że chętnie poznam dalsze losy Leny.

Myślę, że książkę mogę polecić jako niewymagająca rozrywkę, jednak ważne jest, aby nie nastawiać się na fantastykę, a lekki i wciągający romans.

4.75 Jestem zachwycona tą książką! Już na pierwszy rzut oka książka jest przyciągająca chociażby ze względu na okładkę. Zdziwiło mnie to, że jest to debiut autorki, ponieważ to było naprawdę dobre. Historia Leny była dla mnie czymś odmiennym, miałam do niej duże oczekiwania i w zdecydowanym stopniu je spełniła. Bałam się, że opowieść mi nie podejdzie przez wątek polityczny, ale to nie stanowiło dla mnie żadnego problemu. Z ciekawością czytałam kolejne strony i poznawałam dalszą historię. Wprowadzenie do nowego wymiaru, było mega ciekawe, lecz z czasem przestawałam mieć wrażenie, że akcja toczy się w tak odległym czasie. Co do końcówki to WOW to było cudowne. Pierwsza cześć ostatniej stronę wywołała we mnie takie emocje i radość, ze nie umiem tego określić. Za to druga część była szokująca i niepokojąca. Książka dopiero ma premierę, a ja już czekam na kolejny tom😩 Z mojej strony macie serdeczne polecenie!! Czytajcie bo warto<3

„Za kurtyną: Apogeum” to debiut polskiej autorki Laury Savaes i książka z gatunku fantastyki młodzieżowej. Razem z główną bohaterką Leną przenosimy się do innego wymiaru, który z jednej strony jest lustrzanym odbiciem świata, który znamy, a z drugiej znacząco się od niego różni. Ardiven przypomina bowiem jedno z europejskich królestw z czasów, gdy nie było prądu, internetu i telewizji. Lena zupełnie niespodziewanie trafia w nowe miejsce i dość szybko musi się w nim odnaleźć, by mieszkańcy Ardiven nie uznali jej za czarownicę.

Opis książki niezwykle mnie zaintrygował, tak samo jak pierwsze rozdziały. Już od początku widziałam, że tekst jest na bardzo wysokim poziomie. Autorka ma przyjemny styl zwłaszcza jeśli chodzi o opisy miejsc, czy przeżyć bohaterów. Czytając poszczególne fragmenty o Ardiven w ogóle nie miałam problemów w wyobrażeniu sobie tego świata. W książce występuje narracja trzecioosobowa, mimo to mamy dużo przemyśleń głównej bohaterki, dzięki czemu możemy jeszcze lepiej wczuć się w jej niecodzienną sytuację. Na początku bardzo dobrze mi się je czytało, były dla mnie takim wprowadzeniem do całej historii. Później zaczęły mi troszeczkę przeszkadzać, szczególnie jeśli nie wprowadzały nic nowego do tego, co już wiedziałam. Jestem czytelnikiem, który zdecydowanie bardziej woli dialogi, niż przydługie opisy, które nie pchają fabuły do przodu. W szczególności, że moim zdaniem tutaj tej akcji naprawdę było niewiele. Po dynamicznym początku autorka głównie skupiła się na rozwoju relacji między bohaterami. Na pewno ucierpiała na tym kreacja świata, ale „Apogeum” to dopiero pierwsza część trylogii, więc mam nadzieję, że zostanie to nadrobione w kolejnych tomach. Ardiven to królestwo, w którym ścierają się dwa stronnictwa polityczne. Figuryści i Lojaliści walczą o władzę i to, przez kogo powinna być ona sprawowana. Lena także w końcu zaczyna być częścią tego sporu, ponieważ oddaje swoje serce dwóm napotkanym mężczyznom, którzy mają odmienne poglądy — Eavanowi i Cedrikowi. Motyw polityczny był dla mnie ciekawy, czego jednak nie mogę napisać o wątku z trójkątem miłosnym. Możliwe, że miała na to wpływ główna bohaterka, z którą niestety się nie polubiłam. Przez lwią część książki zastanawiałam się, co tak naprawdę o niej sądzę. Z jednej strony Lena zachowała się bardzo racjonalnie po tym, gdy przeniosła się do innego wymiaru. Odnalazła się w Ardiven prawdopodobniej szybciej niż ja, gdybym była na jej miejscu. Była też postacią, która wciąż pamiętała o swoim dawnym życiu, wspomnienia nagle nie wyparowały jej z głowy. Z drugiej wydawało mi się, że jej jedyna wada dotyczy tego, że jest typową damą w opałach, o którą wszyscy marzą. Ciągle wspominała, że dotychczas bez rad swojego brata nie potrafiła nawet wybrać odpowiedniej pary butów, a z kłopotów na zmianę ratowali ją Eavan i Cedrik. Jestem przekonana, że wiele osób zakocha się w wątku romantycznym w tej książce, chociażby dlatego, że został on naprawdę dobrze napisany. Dla mnie był za bardzo sztampowy. Wybór między chłopcem z sąsiedztwa, a typem spod ciemnej gwiazdy trochę mi się przejadł. Do tego miałam wrażenie, że relacje bohaterów ewoluują zbyt szybko w porównaniu do głównej akcji. W konsekwencji wynudziłam się, czytając o rozterkach miłosnych Leny i jej nieco idyllicznym życiu w Ardiven — leniwych dniach pełnych popołudniowych drzemek i ćwiczenia gry na gitarze. Mimo to polecam sięgnąć po „Apogeum”, bo jest to naprawdę udany debiut, z zakończeniem, które zwiększa apetyt na kolejne części trylogii. Laura Savaes wymyśliła całkiem interesujący świat, który mam nadzieję, zostanie jeszcze bardziej rozwinięty. Polecam sięgnąć po „Apogeum” jeśli jesteście fanami fantastyki młodzieżowej, w której w znacznym stopniu przeważa wątek romantyczny — na pewno wasze serce nie pozostanie obojętne na gentelmana Evana i intrygującego Cedrika.

"Ty nie stąd. Zbłądziłaś dziewczyno..."🧭

*

Kiedy brat Leny zabiera ją na wycieczkę w góry, ta jest pewna, że to wypad nie na jej nerwy 😅. Dziewczyna nigdy jedna nie podejrzewała, że największy emocji dostarczy jej nie sama wyprawa, a jej finał. Nikt w końcu nie pomyślałby nawet, że na końcu wyjścia z jaskini na Lenę czeka zupełnie inna rzeczywistość, w której będzie musiała jakoś się odnaleźć. Jak potoczy się wizyta Leny w świecie skrytym za Kurtyną? 🤔

*

"Za kurtyną: Apogeum" to książka, która zaintrygowała mnie już samym opisem. Zwłaszcza że podróż do innej rzeczywistości — zwłaszcza utrzymanej w historycznych realiach — to motyw, do którego mam szczególną słabość 💖. Dlatego też ucieszył się, że debiut ten sprostał wielu moim oczekiwaniom 😁.

*

Zacznę jednak od trzech minusów, na które zwróciłam szczególną uwagę 🙊. Po pierwsze, mamy tu za dużo przemyśleń Leny — coś, co można by opisać w 10 linijkach, tutaj nie raz rozciągało się na stronę 🤷🏻‍♀️. Po drugie, zamiast wywodów bohaterki, wolałabym więcej uwagi poświęcić kreacji świata 🌐. Po trzecie, brakowało mi momentami akcji, która odchodziła na bok na rzecz romansu. Szczególnie początek książki, moim zdaniem kulał pod tym względem... ale może to wynikać z tego, że w drugiej połowie z pewnych powodów romans zaczął mnie bardziej interesować 😜.

*

Dobra, po marudziłam, to teraz plusy 🥰. Po pierwsze, autorka ma naprawdę świetny styl, przez co przez książkę się płynie ✔. Po drugie, nie ukrywam, że postacie bezpośredniego Cedrika oraz rozgadanego Lefrica to plusy sam w sobie — chociaż z zupełnie innych powodów 💘. Po trzecie mamy ciekawie wpleciony wątek polityczny. Po czwarte, świat przedstawiony, który mnie zaintrygował i chętnie dowiedziałabym się na jego temat więcej 😃.

*

Na koniec chcę podkreślić❗, że historia Leny, nie jest fantastyką, a romansem historyczny z elementami fantasy — jak dla mnie to idealna książka w kategorii "guilty pleasures"😘.

*

"Za Kurtyną: Apogem" oceniam na 7½/10✅. Jest to naprawdę fajny debiut, a przez wydarzenia z ostatniego rozdziału już nie mogę się doczekać kontynuacji😀.