Wenecja. Miasto, któremu się powodzi

Cesarz, pałac, tańczące białe konie i sachertorte to tylko wierzchołek góry lodowej Wiednia. Wiedeńczycy chodzą̨ po ulicach w równie zrelaksowany sposób, w jaki kierują̨ samochodami. Nie pędzą̨, nie przepychają̨ się̨, gdy ktoś́ tarasuje im drogę̨, wręcz przeciwnie – chętnie zatrzymują̨ się̨ na pogawędki ze znajomymi w drzwiach i u szczytu schodów. Kochają zwierzęta, winnice i parki. Mimo że bardzo trudno tu o dobrą kawę, wiedeńczycy uwielbiają przesiadywać w kawiarniach i często spędzają tam długie godziny na rozmowach o szpiegowskiej historii miasta i tajemnicach kanałów miejskich. Tak właśnie trzeba żyć! Marta Guzowska przyznaje, że choć w Wiedniu mieszka od kilkunastu lat, to nadal nie może powiedzieć, że zna to miasto jak własną kieszeń: jest zbyt bogate, zbyt skomplikowane i na pewno znalazłyby się miejsca, których nie odwiedziła, albo historie, których nie poznała. Ale to wystarczająco dużo czasu, żeby się w jakimś mieście zakochać. Żeby docenić jego urok i przewrotne poczucie humoru. I żeby stwierdzić, że jest najlepszym na świecie miastem do życia!

Przedstawiamy książkę o niekończącym się stanie zakochania. Miłości do miasta, do jedzenia, do kultury i do siebie. Jest to historia celebrowania podróży i odkrywania miasta niczym odkrywanie nowego człowieka. Autorki: dziennikarka Weronika Wawrzkowicz-Nasternak oraz portugalistka Marta Paixão rozmawiają ze sobą, ale przede wszystkim z innymi zakochanymi w Lizbonie. Każdy opowiada o tworzącej się latami relacji z miastem i powodach, dla których wybrali stolicę Portugalii na swój dom. To wielobarwne, pełne słońca i radości opowieści o wyjątkowym „białym mieście”. To szum oceanu, szelest rozmów, dzwonki tramwajów, krzyk mew, kakofonia dźwięków, rozmów i ulicznego gwaru, feeria barw, które mienią się na kaflach zdobiących domy i tworzą jedyne w swoim rodzaju mozaiki. To pieśni fado niosące się po krętych uliczkach. To morze ciekawostek o zwyczajach, małych i dużych tradycjach, namiętnościach i przyzwyczajeniach Portugalczyków. To pokazanie innej perspektywy i percepcji poznawania miasta wszystkimi zmysłami: dotykiem, słuchem, smakiem i węchem. To wreszcie inny sposób na życie, a w zasadzie to smakowanie go każdą częścią siebie. Celebrowanie chwil, uważne obserwowanie świata, dawanie sobie czasu na przerwę, na rozmowy, na zapatrzenie się w dal. To zaprzeczenie życia w zachodnim społeczeństwie, w którym dominuje pęd, ciągła gonitwa i nastawienie na nieustającą zmianę.

Według Tubylewicz Sztokholm to sprytny uwodziciel i choć warto pozwolić sobie na romans z nim, należy też mieć na uwadze, że będzie cię zwodził. Na pierwszy rzut oka olśniewająco piękny i estetycznie harmonijny, Sztokholm okazuje się miastem pełnym kontrastów i zawiłości, tematów tabu, a także ukrytych kodów i hierarchii. To miasto fascynujące, na którego ulicach jest wprawdzie ciszej niż w innych stolicach i wystarczy pół godziny, żeby dostać się na bezludną wysepkę Archipelagu Sztokholmskiego, ale szaleństwo przemian oraz żywiołowość debaty nie mają w sobie ani krzty spokoju. Tubylewicz pisze też o sztokholmskich snobizmach, o egalitaryzmie i jego braku, o tym jak na miasto wpływała polityka i ideały (oraz ideologie) kolejnych epok, o miejskich wyburzeniach (w tym o szokującej z dzisiejszej perspektywy rozbiórce zabytkowej dzielnicy Klara), o tym, jak Sztokholm zmienili uchodźcy i co robią dla nich sztokholmczycy, a także o czysto turystycznych atrakcjach. Z jej przewodnikiem w ręku dowiemy się, gdzie popływać kajakiem, gdzie poopalać się nago, gdzie zorganizować piknik i jak odkryć różne magiczne miejsca. Wyjątkowe zdjęcia do przewodnika zrobił urodzony już w Sztokholmie syn autorki, Daniel, którego osobiste spojrzenie na rodzinne miasto świetnie uzupełnia ten nietypowy przewodnik.

• Skąd pochodzi tiramisu? • Na ilu wyspach leży Wenecja? • Gdzie szukać wiecznej miłości? • Dokąd prowadzą korytarze w Pałacu Dożów? Wenecja, czyli nowe spojrzenie na miasto miłości. Podczas podróży z Pascalem zakochasz się na zabój! Chyba najbardziej znaną wenecką maską jest bauta. Zakrywa całą twarz i – w bogatszej wersji – stanowi prawdziwe dzieło sztuki. Przemyślna konstrukcja szczęki sprawia, że można w niej swobodnie rozmawiać, a nawet jeść i pić, dzięki czemu użytkownik pozostaje nierozpoznany. Często nosi się bautę z tricornem, czyli trójskrzydłowym kapeluszem modnym w XVIII w. Co ciekawe, w przeszłości tej maski używano również podczas posiedzeń politycznych, połączonych z anonimowym głosowaniem. Agata Rosińska – autorka bloga That’s Liguria.

Piotr Ibrahim Kalwas mieszka na malej maltańskiej wyspie Gozo od ponad trzech lat. To obrzeża Unii Europejskiej, między Sycylią a Afryką, specyficzna mieszanka kulturowa łącząca w sobie wpływy włoskie, brytyjskie, arabskie, hiszpańskie i francuskie. Autor opisuje wyspę chodząc po niej wzdłuż i wszerz, docierając do najmniejszych wiosek, do nietypowych miejsc nieopisywanych w tradycyjnych przewodnikach turystycznych. Ta książka, nietypowy „subiektywny przewodnik” jest efektem codziennych wypraw pisarza w poszukiwaniu esencji Gozo, jego nowej ojczyzny. Każdy spacer to eskapada do innej części wyspy, do kolejnego miasteczka, wsi, plaży, winnicy czy na targane wiatrem klify. Książka od pierwszych stron uderza poetyckim, onirycznym klimatem, senną atmosferą gorącej śródziemnomorskiej wyspy, gdzie czas płynnie innym tempem niż na Północy. Wolniejszym i spokojniejszym. Gozo. Radosna siostra Malty to również praktyczny przewodnik turystyczny. Autor opisuje konkretnych, prawdziwych mieszkańców i miejsca, często te z dala od turystycznych szlaków, miejsca gdzie dostaniemy najlepsze lokalne wina, nalewki, sery i inne płody gozytańskiej ziemi. Poleca mało znane, pomijane w wielu tradycyjnych przewodnikach, poukrywane w zaułkach gozytańskich wiosek, wiejskie knajpy, gdzie za nieduże pieniądze dostaniemy znakomite tradycyjne jedzenie, a także oprowadza nas po starych, okopconych i zagraconych piekarniach z fantastycznym pieczywem i ftirami – lokalną odmianą pizzy. Zabiera nas na koncert għany – gozytańskiej muzyki ludowej i na lokalne fiesty. Oprócz tego, każde „wyjście” kończy się zaproszeniem autora do jego kuchni, gdzie przyrządza gozytańskie, a także swoje autorskie dania. Przez całą książkę Kalwas w przystępny sposób opowiada nam historię Malty, od jej początków aż do dnia dzisiejszego. Jest sporo o kulturze, sztuce i polityce tego malutkiego wyspiarskiego państwa, tak ciągle mało znanego w Polsce. Znajdziemy tu także dużo praktycznych informacji dotyczących noclegów czy komunikacji. Książkę dopełniają zdjęcia zrobione przez syna autora, Hasana.

• Co jest symbolem weneckiej wolności? • Który malarz wykańczał płótna… palcami? • Jak Casanova uciekł z karceru? • Co podarował miastu Pierre Cardin? „I choć początki w tym mieście są ciężkie, bo stężenie turystów na metr kwadratowy wręcz przytłacza, to wystarczy zboczyć z wydeptanych szlaków, ominąć miejsca z pocztówek i poznać prawdziwe oblicze Wenecji. Ciężko to pisać, kiedy od paru lat nie wstaje się przed dwunastą w południe, ale tutaj warto być na nogach od wczesnego poranka. Na kilka chwil przed najazdem galer wypełnionych spragnionymi wrażeń turystami. Bez zgiełku i dzikich tłumów można popatrzeć na gondolierów, którzy siedzą w sympatycznych kawiarenkach, popijają espresso i pomiędzy kolejnymi anegdotami z poprzedniego dnia pracy przygotowują się na następny. Można się do nich dosiąść, nie gryzą, bo szanują jedno ze źródeł swojego utrzymania”. – Bartosz Sztybor, scenarzysta filmowy i komiksowy

Zakosztuj dolce vita! Frances Mayes, uwielbiana znawczyni Italii i autorka światowych bestsellerów, m.in. Pod słońcem Toskanii, wraz z Ondine Cohane oprowadzają po mało znanych perełkach Włoch, zapraszają do miejsc położonych z dala od typowych tras, dzielą się niepowtarzalnymi doświadczeniami.

Manuela Gretkowska przyzwyczaiła już świat zarówno literacki, jak i polityki do tego, że uwielbia szokować. W jaki sposób tym razem postanowiła podburzyć opinię publiczną? Faworyty przenoszą do świata epok dawnych, na dwór najsłynniejszego polskiego monarchy. Czy historyczny sztafaż pozwoli na ucieczkę od aktualnych problemów? Niekoniecznie... Tym razem Gretkowska zabiera czytelników do czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego. Faworyty to historia trzech dam dworu rywalizujących o serce oświeconego i kochającego bale władcy. W swojej rywalizacji uciekają się do wszelkich możliwych środków. Gra między kobietami toczy się nie tylko o względy władcy, ale także o władzę. Która z nich pokona konkurentki i zgarnie w tym starciu całą stawkę: zarówno miłość monarchy, jak i wpływy polityczne? Współzawodniczą ze sobą przedstawicielki najznamienitszych arystokratycznych rodów: Elisabeth Lubomirska, Izabela Czartoryska oraz Magdalena Sapieha. Każdą z nich wyróżnia inna cecha, lecz wszystkie są równie zdeterminowane. U opinii publicznej budzą zazdrość pomieszaną z podziwem. Historyczne tło zmysłowej intrygi czyni z Faworyt propozycję na miarę słynnych Niebezpiecznych związków. Barwna opowieść przedstawiona przez Gretkowską odkrywa prawdę o ponadczasowości związku władzy z historią. Czy rzeczywiście Sapieha, Lubomirska i Czartoryska mogły wiele w swojej epoce? A może jedynie były pionkami biorącymi udział w niebezpiecznej grze, w której na szali była ich reputacja? Czy pozycja kobiet w polityce zmieniła się drastycznie od końca XVIII wieku? Manuela Gretkowska to jedna z najbardziej wyrazistych postaci na polskiej scenie literackiej. Jej bezkompromisowość i odważne wypowiedzi niejednokrotnie były źródłem licznych kontrowersji. Wydaje się jednak, że jej pisarska pozycja pozostaje niezachwiana. Autorka "Faworyt" ma już w swoim dorobku ponad dwadzieścia książek. Niektóre z nich zostały bestsellerami. Należą do nich bez wątpienia: Polka, Trans, a także ta opowiadająca o romansie Agnieszki Osieckiej i Jerzego Giedroycia. Gretkowska jest także feministką oraz działaczką społeczną.

George Byron pisał, że widok Wenecji jest snem, a jej historia romansem. Goethe nazywał ją „republiką bobrów”, a Napoleon „najpiękniejszym salonem świata”. Miasto zrodzone z wyobraźni budziło zachwyt i zazdrość, inspirowało, poruszało zmysły. Swoją potęgę przekuwało w piękno, wydając kolejne pokolenia malarzy, od Belliniego przez Tycjana po Canaletta. Ewa Bieńkowska przemierza kościoły i muzea, wyszukuje obrazy wyrażające weneckiego ducha. Pragnie zrozumieć to wyjątkowe Miasto, sięgając po historię jego republikańskiego ustroju, śledzi dzieje nieustannej pracy na rzecz splendoru Serenissimy. Co mówią kamienie Wenecji zajmują miejsce wyróżnione w tradycji europejskiej eseistyki, to książka powstała z tego samego pragnienia, co dzieło Ruskina i Muratowa. Co mówią kamienie Wenecji to autorski przewodnik po weneckich kościołach, galeriach, dziełach sztuki, które najpełniej oddają charakter i historię tego wyjątkowego miasta. Niniejsza edycja to wydanie II, przejrzane i rozszerzone, opatrzone indeksem osób i miejsc.

Przedstawiamy jubileuszowy, 10. tytuł Mariusza Szczygła, który ukazuje się dwadzieścia lat po pierwszym wyjeździe autora do Pragi wiosną 2000 roku, kiedy to uwiodły go miasto i język. Jak sam mówi, książka ta wzięła się ze zdenerwowania: „Od momentu pierwszych moich publikacji o Pradze nie ma tygodnia, żebym nie dostał pytania o jakieś miejsca magiczne, ważne, osobiste. Ma to być oczywiście Praga bez mostu Karola i bez Hradczan. Nadmiar tych próśb, a zwłaszcza niemożność odpisywania na wszystkie, zaczął mnie irytować, postanowiłem więc zamienić to uczucie w coś pozytywnego. Napisałem przewodnik, do którego wszystkich będę teraz odsyłał”. Miejsca opisywane w przewodniku możemy zobaczyć dzięki fotografiom Filipa Springera. Dom jako cios między oczy. Dworzec jako upadła bajka. Most, który ułatwia śmierć. Schron przed beznadzieją. Góra nieobojętności. Pomnik gejów. Kościół zgubiony na podwórku. Grób jako kryształ. Kamienica, która drga. Prysznic jako metafora… Do tego rozmowy z Czeszkami i Czechami. Znanymi i nieznanymi. Szczygieł: „W przewodniku oprowadzam wyłącznie po moich ulubionych miejscach w Pradze. W ten oto sposób książka wymyka się krytyce, że czegoś w niej nie ma. Jeśli nie ma, to mnie nie uwiodło!”

Powieść inspirowana życiem Lucyny Ćwierczakiewiczowej. Historia o kobiecie zachłannej na życie i miłość. Popularnością bije na głowę Sienkiewicza, przyjaźni się z Prusem. Zarabia krocie. Nie ma w Warszawie kobiety bardziej wpływowej i szczodrej. Zedrze buty z bogacza, żeby podarować bezdomnemu. Głęboko wierzy w cnoty niewieście: bezczelność i szczerość. Kiedy trzeba, przeklnie arcybiskupa w katedrze. Gdy spotyka zafascynowanego nią debiutującego aktora, chce swoim zwyczajem podarować mu wszystko. A stać ją na wiele. Ale ile tak naprawdę będzie ją kosztować miłość do młodszego mężczyzny? W najnowszej powieści Manuela Gretkowska z przenikliwością i humorem portretuje kobietę niezwykłą i pełną sprzeczności. Nieprzewidywalną, groźną niczym piorun kulisty. To opowieść o szczodrości, zachłanności, pragnieniach i nienasyceniu. Manuela Gretkowska – jedna z najbardziej wyrazistych polskich pisarek, autorka ponad 20 książek, w tym bestsellerów takich jak Polka, Trans, Poetka i książę, Faworyty. Scenarzystka filmowa i felietonistka „Newsweeka”.

Nowa „the capital of Europe”. Zadeptywana przez urzędników Parlamentu Europejskiego, zamieszkiwana przez stare, bardzo bogate rodziny rentierów, ale też krzycząca współczesną sztuką uliczną i oszałamiająco różnorodna jak Wieża Babel. Bruksela – a dobrze ją znam, od lat się przyjaźnimy – to miasto kobiet i psów, sikających dzieci i lwów, ptaków i drzew. Pal sześć zabytki. Grażyna Plebanek – czujna obserwatorka, ostra w swoich sądach, czasem szorstka, a czasem zaskakująco czuła – pokazuje, w jaki sposób brak zakorzenienia i bycie obcą przekłada się na spostrzegawczość i kulturową wolność. Jako emigrantka od wielu lat mieszkająca w Brukseli radzi: podczas zwiedzania tego miasta unikajcie oczywistych atrakcji turystycznych, nie wsiadajcie do autobusów, które obwiozą was po najważniejszych zabytkach. Zamiast tego zdajcie się na instynkt: weźcie głęboki oddech i pójdźcie za własnym nosem. Tropcie, szukajcie, zagubcie się i znajdźcie. Wypatrujcie tego, co nieoczywiste, dzięki czemu zbacza się z trasy. Wykreślajcie własne mapy. Bądźcie jak Zinneke – beztrosko łobuzerski i odważny kundel, który zna tu wszystkie uliczki. To miasto, gdzie na wiele rzeczy trzeba spojrzeć z innej perspektywy: czasem z lotu ptaka, a czasem zaskakująco przyziemnej. Nie bez powodu najpopularniejszymi symbolami miasta są siusiające figurki: chłopca (Manneken Pis), dziewczynki (Jeanneke Pis) i… kundla Zinneke, beztrosko zadzierającego w górę tylną łapę. Szukajcie śladów zamurowanej (!) rzeki – La Senne – kiedyś życiodajnej siły napędzającej miasto, obecnie zepchniętej do podziemia. Zwracajcie uwagę na historię codzienną: nowe murale i stare pomniki oblewane czerwoną farbą. Wsłuchujcie się w miasto i życie jego mieszkańców. Bowiem nad tym wieloetnicznym, barwnym i kotłującym się tyglem wciąż unosi się duch króla Leopolda II – i widmo nierozliczonej kwestii kongijskiej. Bruksela. Zwierzęcość w mieście to subiektywny przewodnik po miejscach, których nie znajdziecie na liście najpopularniejszych europejskich zabytków. To próby poszukiwania dzikości tuż obok centrum europejskiej praworządności. W mieście, w którym można zmyć makijaż, zdjąć wymyślne ciuchy i buty na obcasie. Gdzie można grzebać do woli w starych antykwariatach i odnajdywać w nich skarby. Nie oglądajcie tego, co wypada. Poznajcie jedną ulicę, jedną dzielnicę, jeden park – za to dobrze. Tak, żeby potem się śnił, wyświetlał pod zamkniętymi powiekami. To jest Bruksela.

Powieść inspirowana życiem Lucyny Ćwierczakiewiczowej. Historia o kobiecie zachłannej na życie i miłość. Popularnością bije na głowę Sienkiewicza, przyjaźni się z Prusem. Zarabia krocie. Nie ma w Warszawie kobiety bardziej wpływowej i szczodrej. Zedrze buty z bogacza, żeby podarować bezdomnemu. Głęboko wierzy w cnoty niewieście: bezczelność i szczerość. Kiedy trzeba, przeklnie arcybiskupa w katedrze. Gdy spotyka zafascynowanego nią debiutującego aktora, chce swoim zwyczajem podarować mu wszystko. A stać ją na wiele. Ale ile tak naprawdę będzie ją kosztować miłość do młodszego mężczyzny? W najnowszej powieści Manuela Gretkowska z przenikliwością i humorem portretuje kobietę niezwykłą i pełną sprzeczności. Nieprzewidywalną, groźną niczym piorun kulisty. To opowieść o szczodrości, zachłanności, pragnieniach i nienasyceniu. Manuela Gretkowska – jedna z najbardziej wyrazistych polskich pisarek, autorka ponad 20 książek, w tym bestsellerów takich jak Polka, Trans, Poetka i książę, Faworyty. Scenarzystka filmowa i felietonistka „Newsweeka”.

Manuela Gretkowska przyzwyczaiła już świat zarówno literacki, jak i polityki do tego, że uwielbia szokować. W jaki sposób tym razem postanowiła podburzyć opinię publiczną? Faworyty przenoszą do świata epok dawnych, na dwór najsłynniejszego polskiego monarchy. Czy historyczny sztafaż pozwoli na ucieczkę od aktualnych problemów? Niekoniecznie... Tym razem Gretkowska zabiera czytelników do czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego. Faworyty to historia trzech dam dworu rywalizujących o serce oświeconego i kochającego bale władcy. W swojej rywalizacji uciekają się do wszelkich możliwych środków. Gra między kobietami toczy się nie tylko o względy władcy, ale także o władzę. Która z nich pokona konkurentki i zgarnie w tym starciu całą stawkę: zarówno miłość monarchy, jak i wpływy polityczne? Współzawodniczą ze sobą przedstawicielki najznamienitszych arystokratycznych rodów: Elisabeth Lubomirska, Izabela Czartoryska oraz Magdalena Sapieha. Każdą z nich wyróżnia inna cecha, lecz wszystkie są równie zdeterminowane. U opinii publicznej budzą zazdrość pomieszaną z podziwem. Historyczne tło zmysłowej intrygi czyni z Faworyt propozycję na miarę słynnych Niebezpiecznych związków. Barwna opowieść przedstawiona przez Gretkowską odkrywa prawdę o ponadczasowości związku władzy z historią. Czy rzeczywiście Sapieha, Lubomirska i Czartoryska mogły wiele w swojej epoce? A może jedynie były pionkami biorącymi udział w niebezpiecznej grze, w której na szali była ich reputacja? Czy pozycja kobiet w polityce zmieniła się drastycznie od końca XVIII wieku? Manuela Gretkowska to jedna z najbardziej wyrazistych postaci na polskiej scenie literackiej. Jej bezkompromisowość i odważne wypowiedzi niejednokrotnie były źródłem licznych kontrowersji. Wydaje się jednak, że jej pisarska pozycja pozostaje niezachwiana. Autorka "Faworyt" ma już w swoim dorobku ponad dwadzieścia książek. Niektóre z nich zostały bestsellerami. Należą do nich bez wątpienia: Polka, Trans, a także ta opowiadająca o romansie Agnieszki Osieckiej i Jerzego Giedroycia. Gretkowska jest także feministką oraz działaczką społeczną.

Trzy faworyty Stanisława Augusta, króla Polski i zabawy, bezpardonowo rywalizują o serce kochanka oraz wpływy w państwie. Która z nich okaże się najsprytniejsza? Niebezpiecznie inteligentna Elisabeth Lubomirska, młodziutka Izabela Czartoryska czy najbardziej czuła Magdalena Sapieha? W Warszawie szepcze się o nich złośliwie, lecz z podziwem: te kobiety mogą wszystko, ale z nimi też można zrobić wszystko… Śmiała obyczajowo, zmysłowa, trzymająca w napięciu powieść niehistoryczna. Libertynka i patriotka Manuela Gretkowska, używając kostiumu znanego z „Niebezpiecznych związków” czy „Faworyty”, odsłania prawdziwy mechanizm rządzący nie tylko polską historią. Bo stroje i dekoracje się zmieniają, ale zawsze chodzi o seks i władzę. Manuela Gretkowska – jedna z najbardziej wyrazistych polskich pisarek, autorka ponad 20 książek, w tym bestsellerów takich jak Polka, Trans czy Poetka i książę; scenarzystka filmowa, działaczka społeczna. Za bezkompromisową publicystykę nie lubią jej politycy, była też cenzurowana.

Romans niemożliwy Ona – dopiero wchodząca w życie, spontaniczna i radosna poetka. On – starszy o trzydzieści lat, intelektualista o smutnych oczach, książę emigracji. Połączy ich uczucie – tajemnicze i skomplikowane. W 1957 roku Agnieszka Osiecka jedzie do Paryża. W walizce przemyca opowiadanie narzeczonego, Marka Hłaski, by przekazać je szefowi paryskiej „Kultury”. Jerzy Giedroyc jest olśniony – jednak nie tylko talentem młodego pisarza, ale przede wszystkim zjawiskową poetką. Jedzie za nią nawet do Londynu, choć nikt od dawna nie widział go poza Paryżem. Wszystko po to, by wręczyć jej fiołki. Agnieszka także czuje coś, czego nie doświadczyła nigdy wcześniej. Ale nawet ona – ekspertka od miłości – nie potrafi nazwać tego, co ich łączy. W opartej na faktach powieści Manuela Gretkowska mistrzowsko opowiada historię miłości niemożliwej, o której Osiecka milczała całe życie. „Osiecką kochamy i widzimy w niej ikonę słodkiej poetessy z warkoczem. A ona była pełna sprzeczności. Miała jak każdy swoje mroczne strony, być może mroczniejsze, na pewno bardziej niszczące”. – Manuela Gretkowska

Bezczelna, wzruszająca, niezwykła – rozmowa z Manuelą Gretkowską, naszą narodową libertynką O miłosnych komplikacjach, slow life i fast sex, duchowości, narkotykach, a przede wszystkim o współczesnej Polsce. Manifest swobody myślenia i bycia wbrew wszystkiemu: cenzurze, hejtowi, banowaniu, przemilczaniu i wycinaniu. Książka antysarmacka, raczej nie dla katolików. „Dla mnie najważniejsze jest to, by nie powtarzać cudzych myśli i dobrze napisać własne. A że komuś się nie spodoba? Jesteś panną na wydaniu i zalotnicy ci powiedzieli, że nie jesteś w ich targecie?” – Manuela Gretkowska Patrycja Pustkowiak – pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała głośną powieścią Nocne zwierzęta (2013), która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Gdynia. W 2016 roku otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 roku wydała drugą powieść Maszkaron, a jej opowiadanie znalazło się w tomie O psach. Manuela Gretkowska – pisarka, autorka ponad dwudziestu książek tłumaczonych na wiele języków. W tym m.in powieści Trans, Agent, Miłość po polsku, Kobieta i mężczyźni, Na linii świata, esejów: Światowidz, Silikon, dzienników: Polka, Obywatelka, Europejka.

Romans niemożliwy Ona – dopiero wchodząca w życie, spontaniczna i radosna poetka. On – starszy o trzydzieści lat, intelektualista o smutnych oczach, książę emigracji. Połączy ich uczucie – tajemnicze i skomplikowane. W 1957 roku Agnieszka Osiecka jedzie do Paryża. W walizce przemyca opowiadanie narzeczonego, Marka Hłaski, by przekazać je szefowi paryskiej „Kultury”. Jerzy Giedroyc jest olśniony – jednak nie tylko talentem młodego pisarza, ale przede wszystkim zjawiskową poetką. Jedzie za nią nawet do Londynu, choć nikt od dawna nie widział go poza Paryżem. Wszystko po to, by wręczyć jej fiołki. Agnieszka także czuje coś, czego nie doświadczyła nigdy wcześniej. Ale nawet ona – ekspertka od miłości – nie potrafi nazwać tego, co ich łączy. W opartej na faktach powieści Manuela Gretkowska mistrzowsko opowiada historię miłości niemożliwej, o której Osiecka milczała całe życie. „Osiecką kochamy i widzimy w niej ikonę słodkiej poetessy z warkoczem. A ona była pełna sprzeczności. Miała jak każdy swoje mroczne strony, być może mroczniejsze, na pewno bardziej niszczące” – Manuela Gretkowska.

Punkt widzenia, jakiego jeszcze nie było w polskiej literaturze. Opowieść odkrywająca nieznane światy polityki, duchowości i rodzinnej codzienności. Paradoksy, komiczne sytuacje, łączenie wysokiej kultury z bieżączką. Wygląda na to, że nasza rzeczywistość wyrzuca w kosmos. Manuela Gretkowska – debiutowała w 1991 r. powieścią My zdies` emigranty. Wydała 20 książek przełożonych na kilkanaście języków, m.in.: Tarot paryski, Kabaret metafizyczny, Namiętnik, Polka, Europejka, Kobieta i mężczyźni, Obywatelka, Miłość po polsku, Trans, Agent, Miłość klasy średniej (razem z Piotrem Pietuchą).