W poszukiwaniu zaginionych cnót. Część pierwsza

Czy możemy iść naprzód, cofając się? Okazuje się, że TAK! Pod warunkiem, że stoimy nad przepaścią... Autor przedstawia w książce takie cnoty, jak: wrażliwość, uprzejmość, ABC dobrego wychowania, delikatność, uprzejmość i wiele innych. Są to wartości, które z każdym dniem odchodzą do lamusa. Nadeszła pora, w której (o paradoksie!) cofając się - kroczymy naprzód w poszukiwaniu zaginionych wartości. Próbujemy je znaleźć i ocalić od zapomnienia. Przywrócić im należne miejsce w życiu i w świecie...

Rozważania zawarte w tej książce uświadamiają, że świadek Chrystusa to ktoś, kto wychodzi z ochronnej skorupy prywatnej religijności, naraża się i podejmuje ryzyko, opowiada całym życiem "zakazaną historię" ze wszystkimi konsekwencjami, jakie mogą z tego wyniknąć, nawet z tymi najbardziej przykrymi. Alessandro Pronzato odziera nas z przyzwyczajeń, które stały się źródłem "świętego spokoju", i przypomina, że narzędziem pracy misjonarza jest krzyż, niezastąpioną bronią - cierpliwość, a prawdziwym wrogim - obojętność słuchaczy.

Ks. Jerzy Chmiel, jeden z najwybitniejszych biblistów polskich, uznany w świecie autorytet w zakresie Biblii, odpowiada na pytania dotyczące niezrozumiałych i trudnych miejsc w Biblii, trudnych do zrozumienia i ogarnięcia, czasem niezrozumiałych a czasem trudnych ze względu na specyficzny klimat, w jakim powstawały, sposób myślenia, panujący w Palestynie za czasów Chrystusa czy zwyczaje i obyczaje żydowskie...

Niektórzy pojęcie walki duchowej redukują do kuszenia Jezusa na pustyni lub podobnych doświadczeń w życiu chrześcijańskim. Innym kojarzy się ono ze starciem człowieka z Szatanem, uosobieniem zła. Tymczasem Hervé Ponsot wskazuje, że do prawdziwej konfrontacji dochodzi między miłosiernym Bogiem i grzesznym człowiekiem. Swoje rozważania na ten temat prowadzi w oparciu o teksty biblijne, pisma starochrześcijańskie i w nawiązaniu do współczesnej refleksji humanistycznej.

Pierwszy tom maryjnego cyklu, będący zbiorem rozważań i wierszy, poświęcony jest życiu Maryi, od niepokalanego poczęcia do wniebowzięcia. W wydarzeniach z życia Matki Boskiej, Jej obecność w życiu Jezusa, pokorze, ufności, wierności Bogu, zdumieniu, zachwycie Bogiem, milczeniu – ks. Twardowski szuka odniesień i wzorów dla człowieka współczesnego w życiowych postawach, wyborach, relacjach z Bogiem.

Ojcowie Kościoła uważali Eucharystię za źródło wszystkiego: Kościoła, zbawienia naszego ciała, powołania stworzenia i materii. Lekarstwo nieśmiertelności, żarzący się węgiel – to niektóre metafory, za pomocą których bywa opisywana. Jest ona największą tajemnicą, jaka została powierzona Kościołowi. Eucharystia jest jednak równocześnie przebóstwieniem: zanosimy do ołtarza chleb, owoc ziemi i pracy rąk ludzkich, i otrzymujemy z powrotem ten sam chleb – lecz konsekrowany. Jesteśmy wezwani, aby w ten sam sposób złożyć na ołtarzu nasze życie, takie jakie jest, i otrzymać je z powrotem z rąk Boga. W konkrecie tego chleba i tego wina zawarta jest tajemnica, która może przemienić zarówno nasze życie osobiste, jak i historię ludzkości. Przyjmując t...

Jeżeli chcesz, aby Jezus przemienił twoje życie, jeżeli chcesz, by dotknęło cię dzisiaj Jego miłosierdzie, otwórz się na tę nowość, stań się nowym naczyniem. /fragment/ Niezgłębiona tajemnica Bożego miłosierdzia stawia przed człowiekiem wiele pytań. Odpowiedzi na nie kryją się w Ewangelii. Ksiądz Krzysztof Kralka skupia się na najważniejszym przesłaniu Dobrej Nowiny - Bożym miłosierdziu, które kryje się w każdym słowie, geście, darze pochodzącym od Boga. To dowody bezgranicznej miłości, oddania i ufności w człowieka, nawet tego najbardziej grzesznego. Czy jesteś gotowy na czerpanie z pełni Bożej miłości i miłosierdzia? ks. Krzysztof Kralka SAC - pallotyn, ewangelizator i rekolekcjonista. Jest za­łożycielem i dyrektorem Pallotyńskiej Szkoły...

Bóg nas kocha: „Jemu zależy na was”, pisał św. Piotr (1P 5,7). Strzeże nas jak źrenicy oka, kocha i chce nas upodobnić do swego obrazu. Kocha, otwierając przed nami perspektywę komunii – zjednoczenia. Rzeczywistość ta wyraża się szczególnie w liturgii poprzez: – odczytywanie słowa Bożego, – uobecnienie misterium Chrystusa, – sakramenty święte, które wchodzą w rytmy życia ludzkiego. W niniejszej książeczce Autor chce wskazać na pewne elementy, by nasze ukochanie Eucharystii pogłębiało się; by przekroczywszy siebie wejść w logikę Boga. U Boga liczy się serce.

Istnieje siedem bardzo krótkich, podobnych do tchnienia zdań, które płyną z ust umierającego na krzyżu Jezusa. Ich ciężar jest jednak tak wielki, że przez wieki były przedmiotem refleksji teologicznej i duchowej, a także źródłem inspiracji literackich i muzycznych. Jezus na krzyżu przekazuje niejako swój duchowy testament, oszczędny w słowach, ale mający moc równą mowie wygłoszonej przez Niego podczas Ostatniej Wieczerzy. Kardynał Ravasi, rekonstruując pokrótce wydarzenia prowadzące do śmierci Chrystusa, jak zwykle dociera do sedna historii. W swojej narracji łączy bardzo różne głosy – od starożytnych po współczesne, tworząc szeroko zakrojoną medytację, w której odniesienia biblijne przeplatają się z erudycyjnymi nawiązaniami literackimi i arty...

Święty Benedykt mówi w swojej Regule, że zanim postawi się zadania wstępującemu do klasztoru, trzeba najpierw pytać, czy naprawdę szuka Boga: „Przydzieli się im mnicha starszego, takiego, który umie pozyskiwać dusze, by ich bardzo uważnie obserwował. Trzeba badać troskliwie, czy [nowicjusz] prawdziwie szuka Boga, czy jest gorliwy w Służbie Bożej, w posłuszeństwie, w znoszeniu upokorzeń”. (RegBen 58, 6–7) Oblaci benedyktyńscy, dla których były prowadzone te rekolekcje – wiedzą to w szczególny sposób, że wszystko, co się dzieje, zaczyna się każdego ranka na nowo pytaniem, czy naprawdę szukam Boga? Również ja byłem oblatem zanim zostałem benedyktynem i to mnie również dotyczy. Odpowiedź jednak na pytanie: „czy naprawdę szukam Boga?” to nie...

Ojca Jerzego Zakrzewskiego SJ można by określić jako cichego bohatera codzienności. Kapłan, zakonnik, teolog. Człowiek niesłychanego potencjału intelektualnego i wiedzy, biegle posługujący się obcymi językami. Choroba zachwiała wszystkim, co było jego życiowym wyborem i powołaniem. Życie w takim stanie jest bohaterstwem samo w sobie. Zachowanie przy tym intelektualnej aktywności, pogody ducha i radości życia jest po prostu heroizmem. Ojciec Jerzy służył ludziom duchową wiedzą i świadectwem życia. Swoim dowcipem rozładował wiele trudnych sytuacji. Jedyne, na czym choroba zaciążyła bezlitośnie, to człowiek mierzony kryteriami akademickich tytułów. Ale czymże jest akademicka wiedza w porównaniu z wcielaną w życie mądrością, świadczonym innym dobrem...

Codzienne rozważania ewangeliczne w oparciu o Ewangelię św. Łukasza. Od kilkunastu lat myślę o tym, by w którymś dniu zacząć czytać po małym fragmencie Pisma Świętego i codziennie poświęcać choćby 10 minut na rozmyslanie o nim..., mówię sobie mniej więcej to każdego dnia, ale nic z tego nie wychodzi... Z tą książką powinno Ci sie udać.

Książka niesie fundamentalne przesłanie: odnaleźć radość siewu w nadziei (a może nawet we łzach), zaufać długiemu czasowi oczekiwania i powolnemu dojrzewaniu, nie niepokojąc się o rezultaty, nie reklamując niepotrzebnie naszych dokonań. Publikacja napisana językiem oryginalnym, przy tym prostym i zrozumiałym.

Współczesny świat szczyci się zdobyczami i chlubi się postępowością. Każdy człowiek znajduje się w szponach tego rytmu. Biegnie szybko i jest pochłonięty manią szybkości. W gorączkowym biegu zostawił za sobą jednak wiele ważnych spraw: duszę, Boga, modlitwę, zachwyt, najwyższe ideały, wartości. W tym biegu zapomniał o sobie, zgubił swoją tożsamość. Zatracił sens tego wielkiego biegu, nie wie dokąd biegnie i dlaczego. Człowiek potrzebuje Boga takiego, jakim pokazał się Marii Magdalenie, Nikodemowi i swoim uczniom - rybakom. On znajdował na drogach ludzi pospolitych, nie tych wybranych, lecz ludzi żywych, nie papierowych oficjeli, lecz ludzi, którzy opowiadali Mu życie. Opowiadali Mu o nim oczyma, krzykiem, płaczem. I... o takich i dla tych jest ta ksi...

Twoje słowo jest lampą dla moich kroków i światłem na mojej ścieżce (Ps 119, 105). Jaki jest sens i cel życia? Jak żyć, by nie żałować żadnej chwili, w pełni się rozwinąć, sprawiać swoją obecnością radość innym, zwłaszcza najbliższym? Są to pytania, które stawiają sobie ludzie myślący, pragnący żyć świadomie. Nie ma na nie jednak prostych, oczywistych odpowiedzi. Każdy człowiek musi odnaleźć własną ścieżkę prowadzącą do pełni życia. Alessandro Pronzato poprzez tę książkę pragnie pomóc wszystkim otwartym na ten wysiłek. Proponując na każdy dzień roku krótkie, ale bogate w treść, błyskotliwe, nierzadko prowokujące teksty, chce zmobilizować wierzących do indywidualnej refleksji i modlitwy. Czerpiąc z mądrości wielu innych auto...

Rozważania zawarte w tej książce uświadamiają, że świadek Chrystusa to ktoś, kto wychodzi z ochronnej skorupy prywatnej religijności, naraża się i podejmuje ryzyko, opowiada całym życiem "zakazaną historię" ze wszystkimi konsekwencjami, jakie mogą z tego wyniknąć, nawet z tymi najbardziej przykrymi. Alessandro Pronzato odziera nas z przyzwyczajeń, które stały się źródłem "świętego spokoju", i przypomina, że narzędziem pracy misjonarza jest krzyż, niezastąpioną bronią - cierpliwość, a prawdziwym wrogim - obojętność słuchaczy.

Alessandro Pronzato w charakterystycznym dla siebie stylu przedstawia sylwetkę o. Franciszka Marii Jordana, założyciela salwatorianów, nie ograniczając się do jałowego życiorysu, ale kreśląc portret tego wybitnego kapłana z różnych perspektyw. Można więc poznać zarówno jego słabe, jak i mocne strony, jego słabości i jego siłę. Ojciec Franciszek, jaki wyłania się na kartach tej publikacji, jest osobą żywą, "z krwi i kości", zawładniętą pragnieniem "przejęcia ognia" od Jezusa, który - zgodnie z pięknym ewangelicznym obrazem - przyszedł rzucić go na ziemię. Wydobywając z "Dziennika duchowego" o. Jordana najcenniejsze skarby, A. Pronzato maluje przekonująco obraz jego duchowych zmagań, a zarazem wskazuje drogę każdemu, kto chciałby w chrześcijańskim...

„Czy nie widzicie, o mędrcy (…), że Bóg uczynił oczy sów i puchaczy tak ogromne, by mogły widzieć w nocy, gdy rzeczy są tym, czym są i niczym innym". Alessandro Pronzato wie, że zoologia to gałąź teologii, którą musimy dopiero poznać. Istnieje wiele zwierząt, które mają do opowiedzenia własne fascynujące historie. Co ma nam do przekazania osioł, na którym Jezus wjeżdżał do Jerozolimy? Co zarozumiały kogut, który ogłosił zdrady Piotra? Czy możemy się uczyć od owcy, która nie chce być stadem, od robaka, świni, bobra, węża, łososia, mrówki? Uważajmy… ewangeliczną stajnię zamieszkują także święte pawie i baranki Boże! Historie zwierząt opisane w tej książce są zabawne, oryginalne, a czasem nawet obraźliwe, ale – co ważne – nie są...