W poszukiwaniu nieznanego Kadath

W latach dwudziestych minionego wieku, w Providence – swym rodzinnym mieście – umieścił Lovecraft tę makabryczną historię losów popadającego w coraz większy obłęd Charlesa Dextera Warda. A wszystko zaczyna się od pozornie niewinnego odkrycia, że Ward jest w linii prostej potomkiem – osiadłego półtora stulecia wcześniej w Providence, a przybyłego z osławionego Salem – Josepha Curwena. Tego tajemniczego alchemika i kabalisty, o którego życiu wszelkie wzmianki postanowiono z jakiegoś powodu zniszczyć...

Poza tworzeniem historii spod znaku grozy H.P. Lovecraft zajmował się również poprawianiem opowiadań z tego gatunku na zlecenie. A jedną z jego klientek wiosną bądź latem 1932 roku została Hazel Heald. Wynik tej współpracy to pięć historii, o których S.T. Joshi w monumentalnej biografii „H.P. Lovecraft" pisze: „jest bardzo mało prawdopodobne, by jedynie je wykańczał albo tylko proponował zmiany, które przeprowadzała Heald. Większość z nich, a może wszystkie, została oparta wyłącznie na podstawie planów ramowych i napisana niemal w całości przez Lovecrafta. Trzeba podkreślić, że pośród wszystkich tekstów poprawianych przez Lovecrafta prace pisane dla Heald są najbliższe autorskim utworom" (w tłum. Mateusza Kopacza). W nowym przekładzie Katarzyny Maciejczyk tych pięć opowieści to: Człowiek z kamienia, Koszmar w muzeum, Skrzydlata śmierć, Z bezmiaru eonów i Koszmar na cmentarzu.

Powieść W górach szaleństwa Lovecraft napisał w 1931 roku i zgodnie uznawana jest za najambitniejszą w jego dorobku literackim. Historię antarktycznej wyprawy poznajemy oczami Williama Dyera, chociaż jego nazwiska nie znajdziemy w tej relacji. Pada ono w innej opowieści spod znaku grozy – Cieniu spoza czasu. Sam opis ekspedycji zadziwia mistrzostwem w kreowaniu „zimnych” obrazów, które prowadzą do finału iście przejmującego grozą i makabrą. A dodatkową atrakcją naszej edycji są ilustracje – kultowe już rysunki Howarda V. Browna z odcinkowego druku tej powieści w amerykańskim Astounding Stories od lutego do kwietnia 1936 roku.

Przedstawiamy zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

13 opowieści wybranych dorobku niekoronowanego mistrza grozy. Edycja ta zawiera mniej znane historie spod znaku grozy H. P. Lovecrafta. A przy tym stanowi doskonałe uzupełnienie Zewu Cthulhu. Ozdobą zbioru są na pewno Koty Ultharu – jeden z ulubionych tekstów pisarza. Podobnie jak rzadko wydawane w zbiorach – Dwie czarne butelki, napisane we współpracy z Wilfredem B. Talmanem. I chyba najbardziej refleksyjny tekst: Nocny ocean, efekt współpracy z R. H. Barlowem – ostatnia opowieść grozy, nad jaką pracował Howard Phillips Lovecraft, zmarły 15 marca 1937 roku w Providence.

Twe migotliwe światła co noc widzę, Choć przestrzeń i czas między nami; Bo tyś mą duszą, moje ty Providence, I zawsze przy mnie zostaniesz! Wybór poetyckich tekstów (w większości grozy) słynnego pisarza literatury grozy Howarda Phillipsa Lovecrafta (1890-1937), autora Zewu Cthulhu, w przekładzie Doroty Tukaj (autorki przekładu Poezji Branwella Bronte).

Koty Ultharu to zbiór dziesięciu opowiadań Howarda Phillipsa Lovecrafta, zaliczanych do literatury fantastycznej. Archaiczne świątynie zapomnianych bogów, upadłe cywilizacje, legendarne miasta, oniryczne wędrówki poprzez baśniowe, nierzeczywiste światy, w których człowiek styka się z magią i mitycznymi istotami oto główne tematy opowiadań. W niniejszym tomie znajdują się następujące opowiadania: Polaris, Biały Statek, Przyszła na Sarnath zagłada, Koty Ultharu, Celephaïs, Wędrówka Iranona, Inni bogowie, Dziwny dom wysoko wśród mgieł, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka oraz Srebrny klucz.

Wybór najlepszych z najlepszych opowieści grozy H.P. Lovecrafta z legendarnym wstępem "Cień z Providence" Marka Wydmucha i ilustracjami Antoniego Sobeckiego

Zbiór najlepszych opowieści grozy M. R. Jamesa. Zawiera piętnaście legendarnych "opowieści starego antykwariusza" zilustrowanych przez Antoniego Sobeckiego.

Poza tworzeniem kolejnych historii spod znaku grozy H. P. Lovecraft zajmował się również poprawianiem opowiadań z tego gatunku na zlecenie. A jedną z jego klientek wiosną 1927 roku została Zealia Brown Reed Bishop. To z jej pomysłu na Klątwę Yiga powstanie w kolejnym roku tekst, który w większości jest autorstwa samego Lovecrafta. Podobnie stanie się z opowieścią Kopiec. Zarys fabuły tej historii autorstwa Bishop otrzymuje Lovecraft pod koniec roku 1929. Uznaje go za „całkowicie płytki i banalny”. Ale w efekcie jego niebywałej wyobraźni literackiej zrodzi się w kolejnych miesiącach jedna z najdłuższych – i najlepszych – w dorobku mistrza grozy nowel o innych cywilizacjach. Trzeci tekst będący efektem współpracy z Zealią Bishop to nowela Sploty Meduzy. Powstała ona w roku 1930 i kryje w sobie pewne niespodzianki charakterystyczne dla jego pisarstwa...

Elizabeth Gaskell (1810–1865) to jedna z najwybitniejszych brytyjskich pisarek XIX wieku. Znana jest z powieści „Północ i Południe”, „Żony i córki” czy „Ruth” – gdzie kobiece bohaterki walczą nie tylko z przeciwnościami losu, ale i o swoje prawa w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Ceniona za swoją twórczość przez Charlesa Dickensa ma też w dorobku kilka prób z gatunku opowieści o duchach czy nowel gotyckich. Najsłynniejsza z nich „Opowieść starej piastunki” weszła już do kanonu ghost stories i jest włączana niemal do każdej antologii. Podobnie chwalona jest „Uboga klaryska”. Z kolei „Szara Dama” to klasyczna opowieść w duchu historii gotyckich, do których zalicza się także pozostałe dwie nowele tego zbioru: „Opowieść dziedzica” i „Klątwa rodu Griffithsów”. Urzekają one do dziś, a ich niesamowity klimat i mroczna atmosfera są wręcz niedoścignione...

Każdy zna Górną koję i Wrzeszczącą czaszkę, ale czas poznać resztę tekstów z kultowego już zbioru opowieści amerykańskiego mistrza grozy. Francis Marion Crawford (1854–1909) to amerykański pisarz zaliczany do ścisłej czołówki twórców opowieści niesamowitych. Przede wszystkim jako autor legendarnego opowiadania Górna koja, które trafia zwykle do antologii najlepszych utworów grozy. Polskim czytelnikom do tej pory znany był także z drugiej słynnej noweli Wrzeszcząca czaszka – zawartej w tomie Opowieści z dreszczykiem. Noc druga. Jednak dopiero zbiór Wędrowne duchy (wydany pośmiertnie w 1911 roku), gdzie oprócz tych tekstów zamieszczono pięć innych opowiadań grozy, pokazuje w całej pełni mistrzostwo Crawforda w kreowaniu nadnaturalnych klimatów.

Howard Phillips Lovecraft (1890–1937) – amerykański mistrz literatury grozy, niekwestionowany klasyk gatunku; bez niego nie sposób dziś wyobrazić sobie horroru i fantastyki w literaturze, filmie, komiksie, grach. Wybitnie zdolny samouk, erudyta, wizjoner, znakomity stylista, wielki koneser niesamowitości. Za życia niedoceniony, po latach wciąż czytany, analizowany, uwielbiany. Klasyk literatury światowej, pisarz nieśmiertelny, którego na szczęście nie wypada już nie znać. Przyszła na Sarnath zagłada. Opowieści niesamowite i fantastyczne to drugi po Zgrozie w Dunwich i innych przerażających opowieściach wybór najlepszych utworów H.P. Lovecrafta. Tym razem klasycznym opowiadaniom grozy, takim jak Zeznanie Randolpha Cartera, Reanimator Herbert West czy Coś na progu, towarzyszą utwory fantastyczne, tajemnicze i piękne wędrówki po krainie snów – na czele z krótką powieścią Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka, jednym z największych popisów kosmicznej wyobraźni pisarza. Opowiadania uzupełnia słynny esej Lovecrafta Nadprzyrodzona groza w literaturze, niezrównany przewodnik po literackiej grozie, po raz pierwszy z dokładną bibliografią. Wszystkie utwory w wiernym, znakomitym literacko przekładzie Macieja Płazy, który za Zgrozę w Dunwich i inne przerażające opowieści został nagrodzony przez „Literaturę na Świecie”. Książkę wzbogaca obszerne posłowie i zdobią znakomite ilustracje Krzysztofa Wrońskiego.

Jeśli istniała rzecz, której Howard Phillips Lovecraft nie pomieściłby w swej otchłannej wyobraźni, był nią pośmiertny los jego własnej twórczości. Niezauważony za życia, dziś uważany za arcymistrza literatury grozy, żył tylko 47 lat. Urodził się i zmarł w Providence, kolebce anglosaskiej Ameryki. Był erudytą, staromodnym dżentelmenem, koneserem klasycznej poezji i kolonialnej architektury. Mało publikował, pisał dla przyjemności, ze straceńczą nonszalancją. Uwielbiał koty. Miewał koszmarne sny. Swe nieokiełznane fantazje przekuł w stylową i obsesyjną prozę, która do dziś nie przestaje zachwycać, przerażać i inspirować. Czytelniku, miej się na baczności! Oto piętnaście najbardziej upiornych opowieści wszech czasów: Zgroza w Dunwich, Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, W górach szaleństwa, Przypadek Charlesa Dextera Warda, Kolor z innego wszechświata… Wszystkie po raz pierwszy w nowym, wiernym przekładzie, w pełni oddającym elegancję i bogactwo stylu Lovecrafta, uzupełnione obszernym posłowiem i ozdobione wspaniałymi ilustracjami.

DZIESIĘĆ OPOWIADAŃ, KTÓRE DO DZIŚ PRZERAŻAJ I ZACHWYCAJ. Tytułowa opowieść tego zbioru, pisana na przełomie 1934 i 1935 roku, była ostatnim z wielkich tekstów Lovecrafta. Kosmiczna skala tego dzieła ? jak pisał S.T. Joshi w biografii HPL-a (polski przekład Mateusza Kopacza) ? stawia je na wysokim miejscu w dorobku mistrza nadnaturalnego horroru. Z kolei ?Zeznanie Randolpha Cartera?, ?Szczury w murach? i ?Model Pickmana? należały do tych ulubionych przez samego autora. A spośród innych jakże proroczo brzmi treść historii ?Gdy dna już wyschną mórz?...

Groźne miejsca, pradawne rytuały i magiczne obrzędy w niezapomnianym tomie opowieści mistrza niesamowitości. Wydane pośmiertnie i opracowane przez Augusta Derletha opowiadania H.P. Lovecrafta mają wiele cech wspólnych. Traktują o losach potomków rodów Whateleyów, Marshów lub Bishopów – samotników przybywających do odludnej krainy mrocznych puszcz Nowej Anglii, by zamieszkać w posiadłościach, które kryją wiele sekretów i zagadek z przeszłości. H.P. Lovecraft, twórca niezwykłej mitologii Cthulhu, pozostawił po sobie wiele notatek, projektów i niedokończonych opowiadań, a August Derleth podjął się trudnego dzieła połączenia tych fragmentów w całość, tworząc ze znanych wątków nowe i mrożące krew w żyłach historie. H.P. Lovecraft i August Derleth nigdy w życiu nie spotkali się osobiście, niemniej zaprzyjaźnili się, prowadząc między sobą bogatą korespondencję. Derleth podzielał zamiłowanie Lovecrafta do mrocznych, pełnych grozy opowieści i sam takie tworzył. Po śmierci swego przyjaciela z Providence, Derleth uporządkował jego spuściznę literacką i założył wydawnictwo Arkham House (zapożyczając nazwę z jednego z utworów Lovecrafta) w celu przybliżenia jej (i dzieł innych pisarzy o podobnej tematyce) szerokim rzeszom czytelników. Sądząc po popularności książek H.P. Lovecrafta na świecie, Augustowi Derlethowi udało się zrealizować swój cel. Niniejszy tom zawiera zarówno opowiadania, które Derleth dokończył, znalazłszy je we fragmentach w papierach Lovecrafta, jak i te zainspirowane pomysłami i wymianą poglądów, zawartymi w ich korespondencji. „Geniusz Lovecrafta pod wieloma względami dorównuje geniuszowi Edgara Allane Poe, w jednym go wszakże przerasta: kosmicznym rozmachem wizji świata”. – „Kirkus Reviews”

Koty Ultharu to zbiór dziesięciu opowiadań Howarda Phillipsa Lovecrafta, zaliczanych do literatury fantastycznej. Archaiczne świątynie zapomnianych bogów, upadłe cywilizacje, legendarne miasta, oniryczne wędrówki poprzez baśniowe, nierzeczywiste światy, w których człowiek styka się z magią i mitycznymi istotami oto główne tematy opowiadań. W niniejszym tomie znajdują się następujące opowiadania: Polaris, Biały Statek, Przyszła na Sarnath zagłada, Koty Ultharu, Celephaïs, Wędrówka Iranona, Inni bogowie, Dziwny dom wysoko wśród mgieł, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka oraz Srebrny klucz.

Koty Ultharu to zbiór dziesięciu opowiadań Howarda Phillipsa Lovecrafta, zaliczanych do literatury fantastycznej. Archaiczne świątynie zapomnianych bogów, upadłe cywilizacje, legendarne miasta, oniryczne wędrówki poprzez baśniowe, nierzeczywiste światy, w których człowiek styka się z magią i mitycznymi istotami oto główne tematy opowiadań. W niniejszym tomie znajdują się następujące opowiadania: Polaris, Biały Statek, Przyszła na Sarnath zagłada, Koty Ultharu, Celephaïs, Wędrówka Iranona, Inni bogowie, Dziwny dom wysoko wśród mgieł, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka oraz Srebrny klucz.

The master of weird fiction, H. P. Lovecraft combines cosmic fantasy with creeping horror in these three tales of malevolent alien forces, body-switching and travel across the space-time continuum. 'Evil, in Lovecraft, is universal, pervasive' Michael Chabon 'His prescience and novelty seem more and more remarkable ... shows a deeply modern horror at the universe' Guardian 'A unique and visionary world of wonder, terror and delirium' Clive Barker

W górach szaleństwa, Cień spoza czasu, Bezimienne miasto, Pod piramidami – cztery przerażające opowieści mistrza klasycznej literatury grozy Howarda Philipsa Lovecrafta. Cztery odległe, egzotyczne miejsca – mroźne pustkowia Antarktydy, dzika Australia, bezkresna pustynia Arabii, przesiąknięty historią Egipt. Czterej bohaterowie, którym przyjdzie zmierzyć się z tajemnicą pradawnych, mrocznych ruin, siedzib dawno wymarłych ras, zapomnianych cywilizacji. To co tam odkryją odmieni na zawsze ich życie. Wiedza na temat przedwiecznych istot zamieszkujących onegdaj nasz świat wyznacza prostą drogę ku granicy między poczytalnością i szaleństwem.