W cieniu wierzb

Całkiem niedawno rozpoczynałam lekturę pierwszego tomu Cyklu Żuławskiego, zdążyłam zżyć się z bohaterami , a już przyszło mi się z nimi pożegnać. Choć ostatni tom dostarczył wyjaśnienia tajemnic rodzinnych, przyniósł ukojenie nieodwzajemnionej miłości sprzed wielu lat nie zabrakło tutaj emocji, kolejnych zawirowań miłosnych ale też powrotów do przeszłości. Przeszłości, która snując niespieszne opowieści potrafi wzruszyć.

„W cieniu wierzb” autorka porusza też tematy, które jeszcze nie tak dawno uchodziły za tabu, za coś o czym nie mówi się poza murami domu. Zarówno przemoc domowa, łatwowierność odnosząca się do miłości czy trwanie w toksycznym związku niestety jest odzwierciedleniem wielu współczesnych kobiet. I nawet jeśli dotyczy to ich przeszłości – wraca… Wcześniej czy później, nawet zepchnięta w najdalszy kąt pamięci. Nie da się całkowicie od tych wydarzenia odciąć czy o nich zapomnieć. Jedyne co można to stawić im czoło i pokonać to, co stanowi lęk. Tak, żeby pójść dalej i nie oglądać się za siebie…

Zachęcam Was do poznania całej serii gdzie opisy przyrody przywołują wspomnienie lata, gdzie zapachy kuchni tego regionu powodują, że chciałoby się tam zagościć na niedzielnym obiedzie.

Autorka dowiodła, że nie trzeba komplikować fabuły i stosować sztuczek aby stworzyć wciągającą i wręcz niedokładaną powieść. Czasami wystarczy dostarczyć odpowiednich emocji, szczypty tajemnicy i malowniczych opisów, aby przekazać w ręce czytelnika książkę, która spowoduje, że historia chwyci za serce i dostarczy czytelniczych wrażeń…

"W cieniu wierzb" to trzeci i ostatni tom serii żuławskiej. Żal rozstawać mi się z bohaterami, których polubiłam.

Wypadek Kamila dał wszystkim do myślenia, z wyjątkiem Małgorzaty, która nadal próbowała zrzucić winę na Ewę. Czy dopnie swego i oddzieli syna od ukochanej? Kiedy Kamil leżał w szpitalu, Anastazja pomagała przy prowadzeniu gospody. Z miejskiej, ekstrawaganckiej dziewczyny zmieniła się w rozsądną, pewną siebie Nastkę. Polubiła Żuławy i wiejski klimat. W tym tomie wielu bohaterów przechodzi wewnętrzną metarfozę. Wiele spraw się wyjaśnia, a do pełnego szczęścia Ewa musi zmierzyć się z przeszłością i rozwikłać tajemnicę zaginięcia mamy. Ta dziewczyna nie ma lekko. Kiedy Antek się wycofuje, ponownie pojawia się Michał. Ewa musi podjąć życiową decyzję: zmierzyć się ze strachem i zamknąć dawny rozdział albo zamknąć się w sobie i nadal czuć strach na każdym kroku. Co wybierze?

Z przyjemnością wracałam do Krasnegostawu, pachnącej swojskimi i ekologicznymi potrawami gospody o nazwie "Żuławskie specjały". Ta powieść, jak cała seria pochłania i chwyta za serce. Okazuje się, że nawet Małgorzata nie taka straszna, jak ją malują. Polecam całą cudowną serię.