W amoku

Wypadek zmienił życie Anety. Inne środowisko, inne realia i marzenie o odwróceniu biegu wydarzeń, nawet za cenę utraty nowego, udanego związku. W świadomości dziewczyny pozostały sprawy niedokończone, niewyjaśnione i wielka nostalgia. Bo, przecież droga, którą niegdyś podążała, została gwałtownie przerwana. Czy takie było przeznaczenie? Kim byłaby dziś, gdyby życie potoczyło się całkiem normalnie? To tajemnica nie dająca Anecie spokoju, inspirująca odważną decyzję o rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Czy dostanie od losu swoją szansę?... Ale to nie ostatnia tajemnica.

Trzy nieprzeciętne kobiety, urodzone w kolejnych dekadach końca XX wieku, kroczą wyznaczonymi im przez los drogami. To, że kiedyś ich ścieżki się przetną, jest nieuniknione, ale dlaczego w tak dramatycznych okolicznościach? Kto i w jakim celu prowadzi je po drogach i bezdrożach życia? Trudy dojrzewania wyznaczają przyszłe życiowe decyzje. Dobre czy złe – a któż to może wiedzieć? Iga, Agata i Katarzyna dorastają w całkowicie odmiennych rodzinach, a mimo to mają ze sobą bardzo wiele wspólnego. Lekarka, perkusistka i maturzystka, z pozoru trzy zupełnie różne światy, a jednak potrafią znaleźć nić porozumienia. Każda z nich musi ciężko pracować na własne miejsce w społeczeństwie, w którym rządzą prawa i kaprysy innych – rodziców, mężczyzn, tłumu… Seria niespodziewanych spotkań zbliża kobiety i pozwala im odkryć w sobie pragnienia głęboko ukrywane przed światem. Wraz z bohaterkami możemy podróżować do Drezna, Bukaresztu, Paryża czy na Costa Blanca.

„Namiętność niejedno ma imię” Stefanii Jagielnickiej – Kamienieckiej to kolejna powieść, w której autorka porusza delikatna kwestię ludzkiej psychiki i jej wpływu na ludzkie zachowania. Porywająca i dająca do myślenia. Budząca skrajne emocje głównej bohaterki – od zdenerwowania po żal i smutek, wynikający z tragicznych sytuacji w jakie się uwikłała. Martyna to młoda dziewczyna mieszkająca we Wiedniu. Całkowicie oddana pracy – asystentki dentystycznej. Czas wolny spędza na spacerach i zwiedzaniu zabytkowych kościołów. Nie ma przyjaciół, a jedyne znajomości ograniczają się do kontaktów z szefem i koleżankami z pracy. ”Była tak oddalona od innych, jakby stali po drugiej stronie rzeki. Żyła gdzieś obok. Potrafiła wprawdzie prowadzić rozmowę na różne tematy, ale istniała blokada uniemożliwiająca jej opowiadanie o sobie i swoich problemach. Między nią, a drugim człowiekiem zawsze istniała ściana nie do przebicia. Dotyczyło to nawet samotnie wychowującej ją matki, której nigdy się nie zwierzała”. Martyna nigdy nie poznała swojego ojca, a jej matka nie chciała nic o nim mówić. Myślenie o mężczyźnie stało się wręcz jej obsesją, dlatego postanowiła go odszukać, wplątując się tym samym w wiele tragicznych sytuacji. Bezsilność i paranoja zawładnęły jej kruchą psychiką. W każdym napotkanym mężczyźnie doszukuje się wyidealizowanego rodziciela. Czy Martynie uda się odnaleźć ojca? Czy będzie w stanie rozeznać co jest dobre a co złe?

Czy kapłaństwo jest pracą na cudzym polu, a jeśli tak, to czy może ona dać człowiekowi miłość, poczucie sensu? Czy ksiądz Wacław stanie pośród księży, dla których sutanna staje się pancerzem nie do udźwignięcia, a celibat niczemu nie służącym anachronizmem? Czy dręczony przeciwnościami, które fundują mu bliscy i wrogowie podda się i poszuka szczęścia w miłości do kobiety i założeniu własnego domu? Cudze pole to brawurowe zwieńczenie trylogii „Przypadków księdza Grosera”. Miał rację ksiądz Andrzej Luter, pisząc po „Truflach”, że jeśli Grzegorczyk utrzyma formę, to trzeci tom będzie najlepszy. Miał absolutną rację. A Grzegorczyk nie tylko formę utrzymał. Nie wiem jak on to robi, że pisze coraz lepiej i lepiej...

Zakamarki ludzkiego umysłu tworzą niezbadany labirynt, w którym bez reszty można się zagubić. Powieść „Zabójstwo z urojenia” pozwoli nam przemierzać pokrętne ścieżki świadomości, by ostatecznie popaść w psychozę. Główna bohaterka powieści Brygida marzy, by zostać aktorką, i odnaleźć miłość swojego życia. Niestety dominująca matka zaplanowała jej przyszłość i zrobiła wszystko, by zahukana Brygida związała się z austriackim milionerem. Życia u boku starszego pana nie jest w stanie osłodzić żaden majątek, dlatego z czasem „złota klatka” staje się prawdziwym więzieniem. Gdy Brygida zakocha się w polskim psychoterapeucie Emilu, postanowi zrobić wszystko, by odzyskać utraconą wolność. Małżeńskie więzy są jak żelazne kajdany, a kochający mąż niczym nieubłagany Cerber, i zdaje się, że jedynie jego śmierć może wyzwolić Brygidę. Początkowo Brygida pomyśli, że warto otruć męża ale po co ryzykować skoro istnieją inne sposoby? Zainteresowanie okultyzmem, ezoteryką, a także satanizmem sprowadzi Brygidę na bardzo niebezpieczną ścieżkę. Niewyjaśnione siły, „zła energia”, i nadmierna koncentracja.

Takiej książki dawno nie było: oszczędna w słowach, ale niezwykle pobudzająca wyobraźnię; prawdziwa, ale bez narzucania czytelnikowi sposobu odbioru, oceny bohaterów; uniwersalna w swojej wymowie - każdy może odnaleźć siebie i swój świat, w którym żyje, a jednocześnie nie odnosi się ona do konkretnego miejsca. To świat współczesny, ale uświadamiamy sobie, że to już było, czyli że nic się nie...

Dziennikarka Ewa Bogucka od dziecka boryka się z przeciwnościami losu. Odnosi wrażenie, że przez całe życie towarzyszy jej jakiś niematerialny, nieuchwytny wróg. Na szczęście doświadczenie uczy ją, że istnieje też pewien dobry duch, który wyciąga ją z wszelkich opresji. Na ciekawie przedstawionym tle społeczno-politycznym PRL-u aż do okresu pierwszej „Solidarności” i stanu wojennego rozgrywa się jej walka z bezpieką. Znajdując się z jednej strony pod wpływem antykomunistycznego nastawienia rodziców – repatriantów ze wschodnich kresów, którym trudno jest przystosować się do życia na Górnym Śląsku, a z drugiej pod naciskiem indoktrynacji komunistycznej, szuka ucieczki od tej schizofrenicznej sytuacji w łapczywym pochłanianiu książek i w marzeniach o ucieczce do innego piękniejszego świata, który śni się jej po nocach. Gorączkowo poszukuje miłości w przygodach erotycznych i wreszcie w małżeństwie. Jednak spełnienie tego pragnienia wciąż okazuje się niemożliwe. Znajduje je dopiero w miłości do ojczyzny, w urzeczywistnianiu siebie w narodowej wspólnocie, angażując się w ruch „Solidarności”. Niestety, i tym razem jej wróg skazuje ją na klęskę. Następuje sugestywnie opisane internowanie w koszmarnym więzieniu, a następnie pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Jednak jej dobry duch wynagradza jej wszystkie cierpienia i – co najwspanialsze – przybiera materialną ludzką postać. Jej mętne wspomnienia z najwcześniejszego dzieciństwa i dziwaczne sny nabierają realnego kształtu.

„Namiętność niejedno ma imię” Stefanii Jagielnickiej – Kamienieckiej to kolejna powieść, w której autorka porusza delikatna kwestię ludzkiej psychiki i jej wpływu na ludzkie zachowania. Porywająca i dająca do myślenia. Budząca skrajne emocje głównej bohaterki – od zdenerwowania po żal i smutek, wynikający z tragicznych sytuacji w jakie się uwikłała. Martyna to młoda dziewczyna mieszkająca we Wiedniu. Całkowicie oddana pracy – asystentki dentystycznej. Czas wolny spędza na spacerach i zwiedzaniu zabytkowych kościołów. Nie ma przyjaciół, a jedyne znajomości ograniczają się do kontaktów z szefem i koleżankami z pracy. ”Była tak oddalona od innych, jakby stali po drugiej stronie rzeki. Żyła gdzieś obok. Potrafiła wprawdzie prowadzić rozmowę na różne tematy, ale istniała blokada uniemożliwiająca jej opowiadanie o sobie i swoich problemach. Między nią, a drugim człowiekiem zawsze istniała ściana nie do przebicia. Dotyczyło to nawet samotnie wychowującej ją matki, której nigdy się nie zwierzała”. Martyna nigdy nie poznała swojego ojca, a jej matka nie chciała nic o nim mówić. Myślenie o mężczyźnie stało się wręcz jej obsesją, dlatego postanowiła go odszukać, wplątując się tym samym w wiele tragicznych sytuacji. Bezsilność i paranoja zawładnęły jej kruchą psychiką. W każdym napotkanym mężczyźnie doszukuje się wyidealizowanego rodziciela. Czy Martynie uda się odnaleźć ojca? Czy będzie w stanie rozeznać co jest dobre a co złe?

Czy będziemy żyć w świecie, w którym nikt nie będzie mógł się czuć bezpiecznie, gdyż będziemy inwigilowani nie tylko w tradycyjnym stylu, ale i poprzez przenikanie mrocznych agentów do naszej świadomości? Byłoby to przerażające, jednak taką właśnie wizję przyszłości przedstawia Stefania Jagielnicka-Kamieniecka w powieści Transplantacja duszy. Celina, bohaterka powieści, jest ścigana przez agentów, zwanych manipulatorami. Chcą wyciągnąć z jej mózgu tajemniczy kod, który umożliwiłby złoczyńcom osiedlenie się na innej planecie, po wyeksploatowaniu Ziemi. Obroną przed nimi może być jedynie szlachetna dusza. Celina, mimo upadków i słabości, ma właśnie taką duszę, więc jej życie jest zagrożone. Powieść trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Warto po nią sięgnąć.

Zakamarki ludzkiego umysłu tworzą niezbadany labirynt, w którym bez reszty można się zagubić. Powieść „Zabójstwo z urojenia” pozwoli nam przemierzać pokrętne ścieżki świadomości, by ostatecznie popaść w psychozę. Główna bohaterka powieści Brygida marzy, by zostać aktorką, i odnaleźć miłość swojego życia. Niestety dominująca matka zaplanowała jej przyszłość i zrobiła wszystko, by zahukana Brygida związała się z austriackim milionerem. Życia u boku starszego pana nie jest w stanie osłodzić żaden majątek, dlatego z czasem „złota klatka” staje się prawdziwym więzieniem. Gdy Brygida zakocha się w polskim psychoterapeucie Emilu, postanowi zrobić wszystko, by odzyskać utraconą wolność. Małżeńskie więzy są jak żelazne kajdany, a kochający mąż niczym nieubłagany Cerber, i zdaje się, że jedynie jego śmierć może wyzwolić Brygidę. Początkowo Brygida pomyśli, że warto otruć męża ale po co ryzykować skoro istnieją inne sposoby? Zainteresowanie okultyzmem, ezoteryką, a także satanizmem sprowadzi Brygidę na bardzo niebezpieczną ścieżkę. Niewyjaśnione siły, „zła energia”, i nadmierna koncentracja.

Poruszająca, sensacyjna powieść, która pozwoli nam przeżyć wiele dramatów i szczęśliwych chwil wraz z Antoniną Gawełczyk. Antonina jest kochającą ojczyznę ślązaczką, która dostała się na studnia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Niestety szczęście bohaterki nie będzie trwać długo, ponieważ jej matka postanowiła, że wyjadą do rodziny w Niemczech. Bardzo możliwe, że Antoninie łatwiej byłoby uporać się z myślą o wyjeździe, gdyby matka nie ukrywała przed nią listów od ukochanego. Niestety los zaczyna być coraz bardziej okrutny dla bohaterki, która zachodzi w ciąże po gwałcie dokonanym przez pijanego sąsiada. Gwałt boleśnie doświadcza Antoninę, dlatego swój sekret zdradza jedynie szkolnej wychowawczyni, która pomaga jej usunąć ciąże i zatrzeć w pamięci bolesne wspomnienia. Wyjazd do Niemiec może stać się szansą na rozpoczęcie nowego życia z dala od demonów przeszłości, tyle że zakorzeniony głęboko patriotyzm skomplikuje sprawę. Antonina nie zważając na ewentualne zagrożenie wspomaga rodaków mierzących się ze stanem wojennym. Dla niej odległość nie ma znaczenia, dlatego staje po stronie „Solidarności” co znacząco wpłynie na jej życie zawodowe i prywatne. Bohaterka już nigdy nie powróci na łono ojczyzny, czy oznacza to jednak, że nie odnajdzie upragnionego szczęścia i spokoju?

Życie nie rozpieszcza Marii. W domu mąż alkoholik, który wyładowuje na niej wszystkie swoje życiowe niepowodzenia i notorycznie zdradza, w pracy jest szpiegowana przez bezpiekę – nigdzie nie może czuć się bezpiecznie. Jedynym światełkiem w tej przerażającej rzeczywistości jest syn Grześ, dla którego decyduje się opuścić Polskę w poszukiwaniu upragnionego szczęścia i spokoju. Pomocną dłoń wyciągają teściowie mieszkający w Niemczech, do których Maria dołącza wraz ze wszystkimi swoimi nadziejami na lepsze życie. Szybko jednak okazuje się, że nowe otoczenie jest dla Marii i jej syna równie zabójcze, co w Polsce. Bezpieka działa także poza granicami kraju, a ludzie są tak samo okrutni i bezduszni. Czy Marii uda się wydostać z matni, którą zgotował jej los?

Jak to możliwe, by czuć się Francuską, będąc Polką? Czy Austriak może czuć się Polakiem? I co czuje człowiek zaskoczony odkryciem, że jest Żydem, a co agent nieustannie zmieniający tożsamość? Co wpływa na ugruntowanie świadomości narodowej? Takie pytania zadaje Autorka na kartach swej najnowszej powieści, przesyconej subtelnym, wyrafinowanym erotyzmem w przedstawianiu uczuciowych rozterek głównej bohaterki.

Piękna, utalentowana i … niezrealizowana. W tych kilku słowach zamyka się całe życie Iny, w którym namiętność i pasja przeplatały się z tygodniami depresji. Kolejny atak, spowodowany utratą głosu, staje się dla operowej divy okazją do refleksji nad przeszłością. Świetnie zapowiadająca się kariera od wielu lat tkwi w tym samym punkcie, młody kochanek znajduje przystań w ramionach młodszej śpiewaczki, która zastępuje Inę także w operze, z matką od wielu lat nie utrzymuje kontaktu. Poczucie bezradności i osamotnienia tylko potęgują chorobę bohaterki. Nieoczekiwanie jej rozważania przerywa niezwykły gość… z piekła rodem, który składa jej niezwykłą propozycję.

Główna bohaterka powieści, Bożena Kubicka, jest dziennikarką, osobą o wielu zainteresowaniach, ogromnej wrażliwości i bogatej wyobraźni. Znajdując się od dzieciństwa z jednej strony pod wpływem antykomunistycznego nastawienia rodziców, repatriantów ze wschodnich kresów, którym trudno jest przystosować się do życia na Górnym Śląsku w obcym środowisku i nienawistnym systemie, a z drugiej pod naciskiem oficjalnej indoktrynacji komunistycznej, szuka oderwania się od tej schizofrenicznej sytuacji w łapczywym pochłanianiu książek i w marzeniach o ucieczce do innego piękniejszego świata.