Umysł samobójcy

Tematyka samobójstw jest mi niestety bliska i od kilku lat szukam książek, które pomogą mi zrozumieć i dadzą odpowiedź na podstawowe pytanie- Dlaczego?

"Umysł samobójcy" to bardzo ważny głos i po tę książkę, w moim odczuciu, powinien sięgnąć każdy.

Według statystyk każdego dnia odbiera sobie życie 15 osób, co daje nam niechlubne drugie miejsce w Europie. Dwanaście z tych osób to mężczyźni! A coraz częściej na swe życie targają się nastolatkowie i młodsze dzieci. Porażające... jednak prezentowane w książce zestawienia nie pozostawiają złudzeń, z każdym rokiem przybierają one na sile. Coraz bardziej nie radzimy sobie z otaczającą nas rzeczywistością a przy okazji coraz częściej słychać, jak opieka psychiatryczna w naszym kraju mocno kuleje.

Autor, przytaczając wypowiedzi specjalistów i własne doświadczenia wskazuje główne przyczyny, które wpływają na podjęcie tej dramatycznej decyzji. Podpowiada (BARDZO WAŻNY ROZDZIAŁ) jak rozmawiać z rodzinami zmarłych, jak rozmawiać z osobą, która została uratowana, jak otoczyć ich opieką, czuwać nad nimi, ale nie zamykać ich w szklanej kuli.

Znajduje się tu wiele cennych wskazówek i porad dotyczących, chociażby wpływu internetu na dzieci i nastolatków. Autor dokładnie opisuje, jak wielkie jest to niebezpieczeństwo i jakie okropności czekają tam na nasze pociechy.

Autor opisuje przykładowe zachowania, które powinny wzbudzić naszą czujność, jednak musimy pamiętać, że nie u wszystkich one występują, każdy jest inny, ale każdy odchył od normalnego codziennego zachowania powinien zwrócić nasza czujność!

Ciekawymi rozdziałami są również opowieść o miejscach, które szczególnie upatrzyły sobie osoby chcące odejść z tego świata. O lesie samobójców w Japonii słyszałam, ale sporym zaskoczeniem był dla mnie most Golden Gate w San Francisco- opisywany jako najbardziej romantyczne miejsce na pożegnanie się ze światem.

Autor przytacza również historię największego zbiorowego samobójstwa (909 osób) w historii, które miało miejsce w Jonestown za sprawą Jima Jonsa znanego szerzej jako Wielebny Jones.

Książkę ogólnie czyta się bardzo dobrze, nie jest ona obszerna, więc dużo czasu również nie zajmie, a zostanie w głowie na długo. Uczuli na otaczającą nas rzeczywistość, zmusi do refleksji i rozmowy ze swoimi bliskimi.

Pamiętajcie jeśli potrzebujecie pomocy, a wstydzicie się o tym mówić, nie wiecie, jak pomóc swojemu bliskiemu tutaj znajdziecie pomoc.

Z każdej sprzedanej książki "Umysł Samobójcy" autor przekazuję 5 zł na działalność inicjatywy "Życie Warte Jest Rozmowy", która stara się dotrzeć z pomocą do jak największej liczby osób znajdujących się w kryzysie psychicznym. Czy polecam?

Zdecydowanie tak. To ważny głos, wiele ważnych informacji zawartych w jednym miejscu. Każdy z nas powinien sięgnąć po tę książkę!

POLECAM...

"Ty również możesz stać się Aniołem życia". Wystarczy, że nie pozostaniesz obojętny na problemy drugiej osoby i wyciągniesz do niej pomocną dłoń. Zareagujesz. Wysłuchasz. Pokażesz, że istnieją inne, lepsze rozwiązania problemu niż odebranie sobie życia."

"UMYSŁ SAMOBÓJCY" od zawsze intrygowała mnie psychika drugiego człowieka.

Autor na podstawie opisów miejsc, zdarzeń przybliża czytelnikowi sytuacje w których dochodzi do samobójstwa. Jak chory człowiek może manipulować innymi, przez co dochodzi do tragedii, a przedstawione tabele skłaniają do refleksji. Jak sądzicie dlaczego płeć powszechnie uważana za silniejszą częściej decyduje się odebrać sobie życie?

Mogę powiedzieć, że bardzo dobrze postrzegany pan restaurator z moich okolic popełnił w tym czasie samobójstwo. Wiem, że nie potrafił spojrzeć w oczy swoim pracownika, którym nie był w stanie zapłacić wynagrodzenia ?

Ile było takich niepotrzebnych tragedii?

Dlaczego Golden Gate został nazwany mostem samobójców? Od jego otwarcia zgięło tam ponad 2000 osób. Według psychologów wywołuje u samobójców dziwne i niewytłumaczalne zauroczenie. Tylko, że taki skok wcale nie jest pięknym i bezbolesnym przejściem między życiem a śmiercią. Lekarze mówią, że taki lot w kontakcie z wodą jest bardzo bolesny, rozszarpuje wnętrzności. Straszne prawda? Tylko dlaczego ludzie to robią?

Autor zwraca uwagę na problem opieki nfz nad chorymi.

Pamiętajmy, że udzielenie pierwszej pomocy zależy od nas, najbliższych. Nie bądźmy obojętni, REAGUJMY.

Z książki dowiesz się co z samobójstwami ma wspólnego internet, media, szkoła. Poznasz powody, przez które dzieci i młodzież decydują się na najgorsze oraz jak rozpoznać sygnały. Jak rozmawiać z osobą, która ma takie myśli oraz czego wtedy unikać.

Autor wskazuje nam kontakty, jeśli potrzebujemy pomocy...

Telefon Wsparcia dla Dzieci i Młodzieży 116 111

Kryzysowy Telefon Zaufania dla Dorosłych 116 123 (14:00 do 22:00) oraz inne ważne strony.

"Zawsze najtrudniej jest zacząć, zwłaszcza, gdy przychodzi nam mówić głośno o swoich własnych problemach. Zawsze najtrudniej jest zacząć. Zwłaszcza, gdy przychodzi nam opowiedzieć o tym, z czym nie potrafimy sobie poradzić."

"Umysł samobójcy" to książka, która porusza bardzo ważny temat, o którym w dzisiejszych czasach mówi się za mało. Samobójstwo. Co Wam przychodzi na myśl, kiedy słyszycie to określenie? Czy zastanawialiście się kiedyś ile ludzi z naszego otoczenia miało w głowie myśli o odebraniu sobie życia?

Autor pokazuje nam, że ogromny wpływ na podjęcie tak drastycznej decyzji ma na nas społeczeństwo, w którym żyjemy. Brak  akceptacji ze strony drugiego człowieka może być dla niektórych tragiczny w skutkach. Media społecznościowe również odgrywają tutaj dużą rolę.

W ciągu ostatnich kilku lat liczba osób, które próbowały targnąć się na własne życie drastycznie wzrosła. Jest to przerażające. Większość samobójców wcześniej sygnalizuje swoje zamiary, jest to ich sposób wołania o pomoc. Tylko czy my, osoby, które o tym nie myślą, jesteśmy w stanie to dostrzec?

Czytając "Umysł samobójcy" byłam w ogromnym szoku, kiedy autor poruszył temat prób samobójczych i samobójstw pośród dzieci i młodzieży. Czy wiedzieliście, że Polska zajmuje pod tym względem drugie miejsce w Europie?

Pandemia COVID również miała ogromny wpływ na próby samobójcze w naszym kraju. Byliśmy zastraszani przez media, izolowani od najbliższych, szczególnie w tym okresie na początku, wiele osób straciło prace i dochody. Do tej pory nie zdawałam sobie sprawy z tego ilu ludzi nie wytrzymało tego psychicznie.

W Polsce problemem jest też to, że nie ma dostępu do bezpłatnej pomocy psychologicznej. Niestety nie każdego stać na prywatne wizyty, a jak wiemy nie kosztują one wcale mało.

Uważam, że tę książkę powinien przeczytać każdy. W pewien sposób otwiera ona czytelnikowi oczy na ten szczególny problem, uświadamia o sygnałach ostrzegawczych, które zdesperowana osoba próbuje nam przekazać.

„Chęć odebrania sobie życia to dla większości osób rozwiązanie chwilowego kryzysu, a nie ostateczna decyzja”.

Książka, która jest dla mnie jedną z najważniejszych jakie do tej pory przeczytałam. Czemu? Cóż ta tematyka jest mi bardzo bliska, jak nie potrzebna. Nie mówię tu o chęci, a raczej o zrozumieniu. Zrozumieniu osób targających się na swoje życie i osób, które to życie w taki sposób zakończyły.

Pierwszy rozdział wywołał we mnie duże emocje. Emocje niedowierzenia i szoku. Książki napisane dla siebie, o i własnych problemach dają mi w pewien sposób broń, ale też współczucie. Ta historia nie jest zwykła, podchodzę do niej za bardzo osobiście.

Znacie Golden Gate, zapewne nie wiedzieliście, że od początku jego otwarcia śmierć poniosło ponad dwa tysiące osób. DWA TYSIĄCE! Najmłodsza z nich miała pięć lat i namówił ją własny, opętany ojciec. Co widzicie jak patrzycie na ten most? Piękno czy może coś przerażającego? Samobójcy widzą zauroczenie. Coś w tym jest. Od niedawna władze San Francisco zamontowały siatkę, która uniemożliwia skok z mostu. I dzięki Bogu!

Kiedyś oglądałam filmiki na youtubie na temat takiego lasu. Lasu samobójców. Nie mogłam się oderwać. Czemu, Wiktoria? Wiecie kiedy widzicie emocje wypisane na twarzach ludzi odwiedzających to miejsce coś ci mówi, że jednak coś z tym światem jest nie tak. Las „Jukati” znajduje się w Japonii. Podzielony jest na dwie części, tą dla turystów i tą zakazaną. Zazwyczaj tą drugą droga podążają osoby w kryzysie, aby zakończyć swoje życie. W tym rozdziale znajdziemy opisy skutecznych prób samobójczych, więc jeżeli decydujecie się na tą książkę robicie to na własną odpowiedzialność.

Następne rozdziały to opisanie statystyk i innych problemów z tym związanych. Mogę tak cały dzień, a wy będziecie mieć dość. Jednak myślę, że ten problem jest tak duży, że warto zostać i przeczytać moją recenzję do końca.

Wiecie, że najwięcej samobójstw popełniają mężczyźni? Statystyki pokazują nam bardzo wyraźnie. Dlaczego? Cóż, autor stara nam się przekazać to w jaki sposób nasze społeczeństwo stawia rolę mężczyzn. To na nich ciąży presja zapewnienia bytu rodzinie, płynności finansowej czy nawet rozwiązywaniu problemów. Nie mowa tutaj o tym, że kobiety nie targają się na swoje życie. Chodzi bardziej o to, że mężczyźni od dziecka są uczeni, aby nie mówić o swoich problemach i nie otwierać się. Kobiety potrafią się otworzyć więc jest im łatwiej. Ich próby to wołanie o pomoc.

Z tej książki można się dowiedzieć bardzo dużo. To, jak rodzina ma duży wpływ na nasze decyzje o zakończeniu życia. O tym jak rozpoznać czy dziecko ma kryzys emocjonalny. (Każdy rodzic powinien przeczytać ten rozdział jak nie całą książkę.) To jak pandemia koronawirusa wpłynęła na życie ludzi i ich postrzeganie jego zakończenia życia. Jak wiemy to był/jest trudny czas dla każdego z nas. Czytamy również jak Internet oraz mass media wpływają na poczucie naszej wartości i zdrowie psychiczne.

Na końcu książki autor przekazuje nam garść informacji po co tak naprawdę ta historia powstała. Tu wielki ukłon dla niego! Nasze społeczeństwo jest źle poinformowane na temat tego problemu i że jest on naprawdę duży.

Polecam i nie polecam tej książki. Polecam ją osobom, które sięgają po zrozumienie, jednak nie polecam tym, którzy są w kryzysie emocjonalnym. Jednak jeżeli już bierzesz ją do ręki, to robisz to na własną odpowiedzialność.

Zostawiam numery jeżeli potrzebujesz:

Telefon wsparcia dla Dzieci i Młodzieży:

116 111

Kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych:

116 123 (czynny od 14:00 do 22:00)

Pokazuje to także, że osoby, które chcą targnąć się na swoje własne życie, tak naprawdę chcą żyć. Tylko na ten moment nie wiedzą, jak miałoby ich życie wyglądać i nie widzą innego wyjścia z sytuacji, w której się znaleźli.>

Ta książka to szeroki zbiór informacji na temat samobójstw. Formuła tej pozycji przypomina trochę takie opracowanie tematu, zebranie informacji ogólnodostępnych w jedno miejsce. Tytuł sugeruje coś nieco innego niż daje nam autor. Spodziewałam się więcej treści odnoszących się do przemyśleń niedoszłych samobójców, opisów tego co siedzi w ich umysłach, natomiast otrzymałam suche fakty. Bardzo podobały mi się jednak rozdziały poświęcone popularnym miejscom samobójstw - Most samobójców i Las samobójców. Było to dla mnie coś nowego. W mojej opinii za dużo zostało napisane o uzależnieniu od internetu czy wpływu szkoły na nastoletnich samobójców. Nie poświęcałabym tym tematom aż całego rozdziału. Większość tych treści niestety można znaleźć w internecie np. statystyki, przyczyny samobójstw, wpływ rówieśników... a o Werterze nawet nie trzeba czytać, bo chyba każdy zna tę postać. Zabrakło mi czegoś bardziej odkrywczego, może też intymnego. Myślę, że książka byłaby o wiele ciekawsza gdyby skupiała się na przypadku jednego samobójcy i jego historii, a nie na ogóle. Wiem, że zamysł był taki, by pokazać skalę problemu, ale takie mam przemyślenia.

Dodatkowo w książce po kilka razy powtarzają się te same informacje albo generalizowanie przez autora, co myślę, że jest zbędne.

W opisie wydawniczym czytamy, że ta książka napisana jest "z perspektywy osoby, która przeszła tę drogę i zdecydowała się o niej opowiedzieć". W moim odczuciu, chyba jednak nie do końca się zdecydowała, bo pojawiło się naprawdę mało informacji nawiązujących do osobistych przeżyć autora, a bardzo dużo treści ogólnikowych i zbiorczych. Podobało mi się za to zakończenie napisane w formie listów/wierszy. Bardzo ciekawa rzecz i dla tego fragmentu warto było przebrnąć.

Styl pisania jest bardzo przystępny i zrozumiały. Książkę szybko się czyta. Jest w niej trochę błędów, ale na taką niedużą ilość można przymknąć oko. Będzie to dobry tytuł głównie dla osób, które są zupełnie nieświadome i nie zagłębiały się nigdy w ten temat, ale z uwagi na to jak ważną tematykę porusza ten tytuł, każdy powinien sięgnąć po tę lekturę i przeczytać ją nawet wybiórczo, by utrwalić sobie ważne kwestie.

Samobójstwo według słownika PWN to autodestrukcyjne zachowanie, które prowadzi do pozbawienia życia siebie. To temat, który w Polsce stanowi temat tabu, ale otwórzmy oczy.....

Jak autor wspomina, nie jest to poradnik, publikacja napisana przez specjalistę. Ale to książka, która wyszła spod pióra osoby znającej ten temat aż za dobrze. Przytacza się straszne ciekawostki związane z samymi samobójstwami, a także osobami, które zdecydowały się na ten czyn. Wskazuje się mity, jednoznacznie się je obala. Analizuje się statystyki i formułuje się wnioski, które mają nam pokazać skalę problemu. Porusza się wszystkie rodzaje zagadnień: od historycznych, statystycznych, aż po mentalne i kulturowe. Autor wielokrotnie zostawia uwagi na końcu rozdziałów by uniknąć nieporozumień. Podkreśla się, że to tylko ogólna pozycja, która ma pomóc czytelnikowi zrozumieć to zagadnienie i wskazać sposoby pomocy drugiej osobie. Treści przedstawiono w sposób zrozumiały interesujący. Widać, że autor pisząc tą książkę zostawił w niej swoje doświadczenia i serce. Parę razy wzruszenie wzięło w górę. Osoba, która przeżyła doły psychiczne coś o tym wie. Poprzez swój zasób doświadczeń autor chce trafić do umysłów, świadomości, a także serc. Potwierdzeniem tego są krótkie utwory, które są przesycone bólem, cierpieniem, samotnością, a także swego rodzaju nostalgią. Początkowo myślałam, że to listy pożegnalne, ale to tylko zakończenie, które jest swego rodzaju podsumowaniem. Widać parę niedociągnięć w postaci błędów w druku, ale nie przeszkadza to w procesie zapoznawania się z treścią. Puentą tej pozycji jest to, że mamy cieszyć się życiem. Bo mamy dla kogo żyć.