Tragedia w trzech aktach

Herkules otrzymuje intrygujący list, a jego nadawca, panna Arundell, żegna się z życiem. Wszyscy są zaskoczeni nowym testamentem zmarłej. Rodzina zostaje wydziedziczona, a spadek otrzymuje dama do towarzystwa. Detektyw, wbrew faktom i plotkom, jest przekonany, że wypadek Emilii Arundell był nieudaną próbą morderstwa. W jaki sposób pokrzyżowała plany zabójcy? Mamy siedmiu podejrzanych, choć zabójstwa de facto nie było! Czy będzie zatem kara, skoro jedynym sprzymierzeńcem detektywa i „niemym świadkiem” zbrodni jest pies Bob?

Herkules Poirot czuję się znudzony życiem, z radością więc wita odwiedziny starego znajomego, nadinspektora Spence'a z policji w Kilchester. Ostatnio Spence prowadził dochodzenie w sprawie brutalnego morderstwa starszej kobiety sprzątającej w domach bogatszych sąsiadów w Broadhinner. Śledztwo doprowadziło do zatrzymania Jamesa Bentleya, lokatora pani McGinty, przy którym znaleziono skradzione pieniądze. Mimo dowodów winy, które sam znalazł, nadinspektor nie jest do końca przekonany, że zbrodnię popełnił Bentley. Na jego prośbę Poirot wznawia śledztwo i wkrótce okazuje się, że pani McGinty była kolekcjonerką… niebezpiecznych sekretów.

Stara pani Boynton nie należy do czułych matek i gromadkę swoich dzieci, czy może raczej podwładnych, trzyma żelazną ręką. Gdy pewnego dnia rodzinie przydarza się nieszczęście, niewiele osób okazuje współczucie. Na prośbę pułkownika Carbury'ego Herkules Poirot podejmuje się rozwiązać zagadkę przed upływem 24 godzin. Niezwykła powieść kryminalna, fascynujący thriller psychologiczny, refleksje o wartości życia ludzkiego spisane tuż przed II wojną światową. A wszystko w olśniewającym egzotyką otoczeniu.

Palące karaibskie słońce, piasek i szum morza... Tę sielankę przerywa śmierć emerytowanego wojskowego nudziarza. Czy przyczyną zgonu jest nadciśnienie i zbyt wesoła zabawa? Gdy giną kolejne osoby, staje się jasne, że wśród hotelowych gości jest pozbawiony skrupułów morderca. Tym razem panna Marple musi sobie radzić bez swoich wypróbowanych sojuszników, inspektorów Scotland Yardu. Jedna z najbardziej wciągających powieści Christie, obalająca stereotypy na temat sprawności intelektualnej ludzi starszych.

Hekules Poirot spędza wakacje w hotelu na Wyspie Przemytników, ale nie jest mu dane spokojnie wypocząć. Kiedy ginie piękna aktorka Arlena Stuart detektyw może przebierać w kandydatach na mordercę. Piękno budzi pożądanie, ale niekoniecznie sympatię. Co było motywem morderstwa: Szantaż? Zazdrość? Mania religijna? Spadek? Jeden z pierwszych w literaturze kryminalnej portretów sympatycznego psychopaty, długo przed Hannibalem Lecterem.

Sztuka planowania i wykonywania morderstwa osiągnęła taką popularność, że proponuje się ją na festynach. Jest taką samą grą towarzyską jak rzucanie kokosem do celu. Najlepiej do ułożenia takiej gry nadaje się autorka powieści kryminalnych, Ariadna Oliver. Cóż z tego, skoro pisarka czuje się sterowana czyjąś niewidzialną ręką! Prosi zatem o pomoc Herkulesa Poirot tuż przed tym, jak „trup” staje się… prawdziwym trupem. Sir George Stubbs, organizator zabawy, ma pełne ręce roboty, a oprócz tego trwają poszukiwania jego żony, lady Stubbs. Miłej zabawy na festynie!

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Stary i zniedołężniały Herkules Poirot wzywa na pomoc do Styles swojego Watsona, kapitana Hastingsa. Kiedyś właśnie tutaj zaczynali swoją karierę, teraz znakomity detektyw chce rozwiązać swoją ostatnią zagadkę morderstwa … które dopiero ma zostać popełnione. Książka, którą można czytać jako wciągający kryminał oraz jako przypowieść wykraczającą daleko poza zobowiązania powieści detektywistycznej. Najlepiej spuścić kurtynę na codzienność i przy filiżance dobrej kawy lub herbaty zagłębić się w lekturze. Prawdziwa uczta dla miłośników dobrej lektury!

Seria nieszczęśliwych wypadków czy działanie seryjnego mordercy w „jednym z najzdrowszych miejsc w Anglii”? Trudno uwierzyć starszej pani z pociągu, że „morderstwo to nic trudnego”, bo zabójcy nikt nie podejrzewa. Przewidziała, kto będzie kolejną ofiarą, ale zginęła w drodze do Scotland Yardu. Zły los dosięga wszystkich, którzy weszli w drogę lordowi Withfieldowi. Arystokrata uważa, że sprawiedliwość jest po jego stronie... Do czasu! „Gniew boży” okazuje się planem zabójcy, który pragnie zemsty...

Zgodnie z kulinarnym tytułem zbiór opowiadań mistrzyni kryminału to uczta dla wielbicieli prozy Agaty Christie. Głodny wrażeń czytelnik znajdzie tu wspomnienia z dziecięcych lat pisarki, a także nierozwiązywalną zagadkę morderstwa, do którego dojść nie mogło (Tajemnica hiszpańskiej skrzyni). Sławny detektyw raz bawi się w kota czyhającego na mysz (Popychadło), a w innym miejscu odkrywa prawdę dzięki rytuałom kulinarnym (Dwadzieścia cztery kosy). Jak mówi jedna z bohaterek: „Potrzebuję pana, panie Poirot. Proszę podkręcić swoje cudowne wąsy i przyjść”. Na deser autorka serwuje Szaleństwo Greenshawa z niezawodną panną Marple!

W samobójstwo popełnione przez Rosemary podczas urodzinowego przyjęcia nikt nie wątpi. Choroba, depresja, trucizna w torebce. Motyw i narzędzie. Mija jednak pół roku i jej mąż George otrzymuje budzące wątpliwości anonimy. Niebawem w podobny sposób ginie i on. Kto zyskał na tych zabójstwach? Były kochanek Rosemary? Jego żona? Może wreszcie młodsza siostra Rosemary? Wszyscy goście, którzy byli obecni na przyjęciu urodzinowym, mają swoje historie. A w owych historiach - wystarczający motyw…

Esencja stylu mistrzyni kryminału zamknięta w cyklu zgrabnych opowiadań z niezastąpionym Herkulesem Poirot. Detektyw postanawia efektownie zakończyć karierę - stawia sobie za cel rozwiązania dwunastu spraw inspirowanych pracami swego mitycznego imiennika. Błyskotliwe dialogi, nietuzinkowe postacie, angielski humor. Tuzin wciągających historii połączonych motywem z greckiej mitologii - nie tylko dla fanów gatunku i miłośników kultury antycznej

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę, młodą wdowę. Policja wszczyna śledztwo, ale wyprzedza ją o krok Josephine, wnuczka ofiary. Ta wścibska nastolatka uwielbia kryminały i… podsłuchuje! A trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić. Dom zbrodni jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agathy Christie, która uważała, że „każdy jest zdolny do zbrodni”.

Agata Christie to autorka niezwykła. Pisała nieustannie przez ponad pół wieku. Jej powieści kryminalne, przetłumaczone na ponad sto języków, pozostają najlepiej sprzedającymi się tytułami wszech czasów, a sztuka Pułapka na myszy to najdłużej grane przedstawienie w historii teatru. Choć od śmierci królowej kryminału minęło ponad trzydzieści lat, liczba czytelników jej książek stale rośnie. Autobiografia – opublikowana po raz pierwszy rok po śmierci autorki – ukazuje fascynujące życie Agaty Christie: dzieciństwo, młodość, dwa małżeństwa, dwie wojny światowe, rewolucję obyczajową, podróż dookoła świata, odkrycia archeologiczne na Bliskim Wschodzie... Przede wszystkim jednak to skrupulatny i zaskakująco świeży opis dojrzewania do miłości, do pisarstwa, do życia. Możemy przyjrzeć się geniuszowi autorki z bliska – porywa inteligencją, zaskakuje wyobraźnią, niezwykłym poczuciem humoru, a nade wszystko dystansem do siebie, taktem i przenikliwością spojrzenia. Na okładce anglojęzycznego wydania Autobiografii można przeczytać: „to najlepsza rzecz, jaką Christie kiedykolwiek napisała”. Nie bez racji. Nowe wydanie Autobiografii Agathy Christie z okładką inspirowaną jubileuszową kolekcją królowej kryminału. Ze względu na obszerność publikacji oraz archiwalne fotografie wydana została w powiększonym – w stosunku do kolekcji – formacie (14.5x22.5 cm).

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery „A”, „B” i „C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do „Z”? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się „A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Herkules Poirot po rozwiązaniu sprawy kryminalnej w Azji wraca do Europy. Pociąg Orient Express, którym podróżuje, grzęźnie w zaspie śnieżnej. W nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie jeden z pasażerów. Detektyw Poirot rozpoczyna dochodzenie, a jego podróż zamienia się w śledztwo. Fakty wskazują, że zabójca zajmuje przedział w tym samym wagonie… Czy Poirot zdoła rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa? Sprawa nie należy do łatwych – każdy pasażer jest podejrzany…

Atmosfera w King's Abbot jest daleka od sielanki. Plotki, samobójstwo, śmierć tytułowego Rogera Ackroyda... Herkules Poirot podejmuje grę z wyjątkowo perfidnym mordercą. Jego asystentem zostaje doktor Sheppard - miejscowy lekarza, który świetnie zna tajemnice niewielkiej społeczności. Powieść wywołała wiele kontrowersji, ponieważ niektóre wątki były sprzeczne z ówczesnymi kanonami literatury kryminalnej. Agata Christie została za to wykluczona z klubu zrzeszającego autorów powieści detektywistycznych.

Dziesięć osób, każda podejrzana o morderstwo, zostaje zaproszonych przez tajemniczego gospodarza do domu na wyspie Gdy ginie druga osoba, goście szybko zdają sobie sprawę, że to, co początkowo uważali za nieszczęśliwy wypadek, jest robotą zabójcy. Postanawiają odkryć jego tożsamość, ale okazuje się, że nikt nie ma alibi. Odizolowani od społeczeństwa, niezdolni do opuszczenia miejsca pobytu, umierają jeden po drugim w sposób opisany w dziecięcej rymowance, która wywieszona jest w ich pokojach. Najpopularniejsza powieść Agaty Christie, dawniej znana pod tytułem Dziesięciu małych Murzynków.