"Szary Wilk". Członek załogi U-Boota w latach II wojny światowej

Korzystając z dokumentów i podręczników wojskowych, niniejsza książka stara się przedstawić taktykę oraz przykłady działalności operacyjnej niemieckich okrętów podwodnych w trakcie II wojny światowej. Mimo, że niemiecka Marynarka Wojenna uważała swoją początkowo małą flotę podwodną za drugorzędną w stosunku do reszty Kriegsmarine, z nadejściem 1942 roku U-Booty adm. Karla Dönitza zagrażały funkcjonowaniu najważniejszych morskich linii komunikacyjnych na Atlantyku, zatapiając setki transportowców, przyćmiewając tym samym osiągnięcia niemieckiej floty nawodnej. Ta bezlitosna i kosztowna walka trwała na tych warunkach do wiosny 1943, kiedy to dramatyczne zwycięstwa Aliantów odwróciły bieg wojny na morzu. Jednakże U-Booty aż do ostatnich dni wojny pr...

Oto prawdziwa uczta dla miłośników literatury i nieskrępowanej wyobraźni. Podróż do Zamku Kafki, na wyspę Robinsona Crusoe, do Krainy Czarów Lewisa Carrolla, Hogwartu i Doliny Muminków, niewidzialnych miast Itala Calvina, Márquezowskiego Macondo, na Wyspę Bezkształtną Alfreda Jarry’ego, w głąb Tolkienowskiego Śródziemia czy Ziemiomorza Ursuli Le Guin. Mają tu swoje miejsce satyryk Swift i historyk Strabon, E.T.A. Hoffmann i Coleridge, Raymond Roussel i Rabelais, na wpół brukowy Rider Haggard i fizyk George Gamow, Casanova i Bruno Schulz. Na potrzeby naszej edycji powstały hasła „polskie”: miejsca Kołakowskiego, Gombrowicza, Gałczyńskiego, Witkacego. „Byliśmy zgodni – piszą autorzy – co do tego, że musimy starannie wyważyć praktycyzm i fantazję....

Ta książka to pasjonujący i zarazem brutalnie realistyczny zbiorowy portret ludzi, którzy walczyli i ginęli w wodach Atlantyku w jednej z najważniejszych batalii tej wojny. W pierwszych latach drugiej wojny światowej elitarne niemieckie siły podwodne, Ubootwaffe, niemal uniemożliwiły przeciwnikowi korzystanie z wiodących do Wielkiej Brytanii szlaków transatlantyckich. Z perspektywy aliantów marynarze U-Bootów stanowili największe zagrożenie i wcielenie zła. Niniejsza książka opisuje życie na pokładzie U-Bootów, odtworzone na podstawie różnych opublikowanych tekstów, listów, dzienników i wspomnień, prozy i poezji. Przedstawia obraz codziennej egzystencji załóg niemieckich okrętów podwodnych, a także dramatyczne wydarzenia, które były ich udziałem. Znajdzi...

Przedstawiona publikacja to barwna i bogato ilustrowana opowieść o heroicznym polskim zwycięstwie nad sowietami. Jest panoramicznym opisem aktywności pokolenia naszych dziadów i ojców w dramatycznych miesiącach zmagań z bolszewickim państwem. Fotografie, mapy, dokumenty i relacje pieczołowicie skompletowane przez autora, to niezwykle cenne uzupełnienie jego przystępnych tekstów.

W styczniu 1945 roku Armia Czerwona ze straszliwą furią przystąpiła do długo oczekiwanego ostatecznego ataku na Rzeszę, zdobywając kolejne tereny i wielkie miasta okupowanej Polski oraz wschodnich Niemiec. Breslau, stolica Śląska, liczący przed wojną 600 tysięcy mieszkańców, stawił jednak zacięty opór i został ogłoszony przez Hitlera „twierdzą”. Rozgorzały niezwykle zaciekłe walki o miasto. Armia Czerwona okrążyła Breslau i szturmowała zaciekle, usiłując zmusić obrońców do kapitulacji. Przywódcy nazistowscy starali się podtrzymać opór zdziesiątkowanych wojsk niemieckich oraz zachować porządek w oblężonym mieście. Załoga twierdzy, zaopatrywana nocami z powietrza, przez cztery miesiące opierała się atakom przeważających sił radzieckich. Bre...

Kto z ludzi interesujących się historią II wojny światowej nie zna nazwisk von Mansteina, Eberbacha, Hoepnera, Rommla, Haussera – dowódców niemieckich armii i korpusów pancernych? Kto nie kojarzy nazw pojazdów Panzer IV, Pantera, Tygrys, Sturmgegeschutz? O potędze niemieckiej broni pancernej decydowali ludzie i sprzęt pancerny, czołgi, działa samobieżne, transportery opancerzone. Rozkazy generałów wykonywali żołnierze, którzy na linii frontu używali na poziomie taktycznym broni pancernej, a ci byli często anonimowi. W książce przedstawiono życiorysy kilku z nich, pancerniaków, którzy wyróżniali się odwagą, instynktem i wiedzą na polu walki. Byli dowódcami na różnym szczeblu, ale to oni decydowali o skuteczności Panzerwaffe. Kto może lepiej przedstawić...

Od czasów Marka Antoniusza (I w. przed Chr.) rzymscy wodzowie zaczęli wykorzystywać orientalną opancerzoną konnicę do służby w armii obok legionów. Oddziały te, zarówno pochodzące z północnych stepów, jak i perskiego pogranicza, kontynuowały starożytną tradycję używania ciężkiej zbroi i długich włóczni walcząc w zwartej formacji, aby uzyskać maksymalny efekt siły uderzeniowej. Różniły się od konwencjonalnej rzymskiej lekkiej kawalerii i służyły na terenie całego Imperium, w tym także w Brytanii. Podczas wojen toczonych z Partami w III w. po Chr. ich znaczenie wzrosło, zarówno z uwagi na konieczność zwalczania konnicy wroga, jak i potrzeby utworzenia mobilnej rezerwy strategicznej. Ta pierwsza część zaplanowanego na dwa tomy opracowania poświęco...

Gdy w 359 roku Filip II wstępował na tron, Macedonii od północy groziło wchłonięcie przez dzikie plemiona barbarzyńskie, a od południa przez podstępne greckie miasta-państwa. Jeśli nowy król chciał tego uniknąć, musiał umocnić swój tron, a najważniejszym krokiem do osiągnięcia tego celu było stworzenie silnej armii. Kiedy w wieku dwudziestu lat Aleksander odziedziczył władzę w królestwie, odziedziczył również doskonałą armię. Macedończycy stoczyli wiele bitew, byli świetnie wyekwipowani i pałali żądzą podbojów. Jeśli dodamy do tego nadzwyczajne zdolności dowódcze Aleksandra, to nie może dziwić, że osiągnęli tak wiele.

Piechota okresu II wojny światowej była w dużym stopniu zależna, w ataku i w obronie, od wspierającego ognia karabinów maszynowych, moździerzy, lekkich dział oraz broni przeciwpancernej, które obsługiwali inni żołnierze jednostki. Często jednak wspomnienia i inne relacje traktowały ten aspekt walki jako oczywistość, przez co te elementy arsenału armii pozostają niedoceniane. Niniejsza książka przywraca właściwe proporcje, oddając sprawiedliwość owym niezwykle ważnym żołnierzom. Z wykorzystaniem frontowych fotografii i specjalnie zamówionych plansz barwnych, stanowi ona szczegółowe opracowanie pododdziałów wsparcia ogniowego armii amerykańskiej, brytyjskiej, radzieckiej i niemieckiej, omawiając ich organizację, wyposażenie, zadania i techniki walki, typo...

Landsknechci (dosłownie słudzy kraju) odnosili największe sukcesy w okresie kluczowym dla uformowania się organizacji i praktyki militarnej. Pod koniec XV wieku władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Maksymilian I, zwerbował tysiące najemników ze środkowej i północnej Europy w celu utworzenia stałego źródła ludzi dla swych armii. Tak narodzili się landsknechci. Książka ta przybliża prawdziwe życie landsknechta, opierając się na licznych relacjach z pierwszej ręki. Uważnie przyjrzano się werbunkowi, treningowi, codziennemu życiu i karierom tych świetnych żołnierzy. Zwrócono także uwagę na szczegółowe przedstawienie ich ubioru, wyposażenia i broni. Tekstowi towarzyszy wiele świetnych rycin z epoki, niektóre autorstwa samych landsknechtów.

Pierwszymi na świecie machinami wojennymi były okręty budowane dwa tysiące lat przed świtem świata klasycznego. Ich wpływu na bieg historii nie da się przecenić. Kolejne cywilizacje konstruowały różnorodne typy galer i innych okrętów wojennych, a niemal każda preferowała inny wygląd tych jednostek, inne osiągi i różne sposoby użycia. Najwcześniejszymi takimi jednostkami były statki wysyłane przez Egipcjan do krainy Punt oraz okręty wojenne, dzięki którym pokonali oni Ludy Morza w pierwszej w historii opisanej bitwie morskiej. Po upadku tych cywilizacji, Fenicjanie zaczęli budować dwurzędowce i inne jednostki, podczas gdy w Grecji okręty opisane szczegółowo w homeryckich epopejach stanowiły część tradycji budownictwa okrętowego, której kulminacją sta�...

Niniejsza książka opisuje taktyczne wyzwania, jakie stały przed siłami Aliantów i Osi, szczególnie ich dywizjami pancernymi, podczas walk na północnoafrykańskiej pustyni w latach 1940-1943. Autor, uznany historyk zajmujący się taktyką, omawia tę używaną przez siły Sprzymierzonych na tym rozległym obszarze walk, jak również powolny jej rozwój. Wychodzi poza popularny obraz rozcinających szyki ataków Rommla, wyjaśniając że siła Afrika Korps tkwiła w uważnie dobranych wojskach połączonych. Dowodzi również że, poza najniższymi szczeblami taktycznymi, nie było czegoś takiego jak starcie czołgów. Tekst ilustrują zdjęcia, schematy, kolorowe plansze szeroko przedstawiające teorie taktyczne obu stron.

Popularna seria, wcześniej niedostępna w szerszej dystrybucji. Tom ten jest kontynuacją New Vanguard 51: U-Booty Kriegsmarine (1) i pokazuje postępujący rozwój U-Bootów w niemieckiej służbie, w tym ewolucję okrętów typu IX jako podwodnych krążowników o dużym zasięgu przeznaczonych do samotnych działań na odległych akwenach. Opisany jest również rewolucyjny typ XXI, który narodził się w 1942 roku i został zwodowany w kwietniu 1944. Typ XXI - pierwszy prawdziwy okręt podwodny (a nie jedynie zanurzający się) pojawił się zbyt późno, by wpłynąć na losy wojny. Inne przedstawione U-Booty to typ XXIII (zaawansowane technicznie niewielkie jednostki uzbrojone jedynie w dwie torpedy) oraz stawiacze min typu X, które znacznie częściej zostały użyte jako okręt...

Ten pierwszy z dwóch tomów opisuje niemieckie U-Booty II wojny światowej, śledząc ich rozwój od wczesnych okrętów podwodnych floty Kajzera, poprzez zakazy dotyczące niemieckich U-Bootów jako efekt zawieszenia broni w 1918 i następującego po nim Traktatu Wersalskiego, ich tajne projektowanie pod przykrywką firmy w Holandii, doprowadzając do sformowania w 1935 roku 1 Flotylli U-Bootów posiadającej nowoczesne okręty typu II. Część dotycząca działalności operacyjnej zawiera przykłady działań U-Bootów typu VIIA, VIIB, VIID, VIIE, VIIF i koncentruje się na kręgosłupie U-Bootwaffe - typie VIIC. Przedstawiono porównania z typowymi alianckimi okrętami podwodnymi, ich silne i słabe strony oraz taktykę U-Bootów.

Po I wojnie światowej w niemieckiej marynarce zrodził się pomysł Panzerschiffe, czyli pancernika kieszonkowego. Miał być sposobem na obejście ograniczeń traktatowych dotyczących rozmiarów oraz typów okrętów, które mogły budować Niemcy. Nowe, nowoczesne metody produkcji, w których spawanie zastąpiło nitowanie, połączono z rozwojem nowoczesnych silników pozwalających okrętom rozwijać wysokie prędkości, a także z potężnym uzbrojeniem, zdecydowanie lepszym niż na krążownikach wroga. Niniejsza książka opowiada o trzech siostrzanych okrętach - Deutschland, Admiral Scheer oraz Admiral Graf Spee - które stanowiły rdzeń siły bojowej Kriegsmarine u progu II wojny światowej.

W Trzeciej Rzeszy istniało wiele rozmaitych formacji bezpieczeństwa, często jednak organizacje te przedstawia się w sposób wysoce uproszczony. Niniejsza książka przedstawia szczegółowy i oparty na źródłach obraz ich różnorodnych działań i obowiązków, a także ukazuje motywacje i zachowania ich członków. Omówione są doświadczenia typowych funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa i policji podczas II wojny światowej - od rutynowej kontroli ruchu drogowego po zwalczanie partyzantki i ruchu oporu. Praca opisuje wiele formacji, w tym żandarmerię polową Wehrmachtu i Waffen-SS, służbę bezpieczeństwa - SD, policję pomocniczą - Schutzmannschaft, a także brutalne jednostki antypartyzanckie Dirlewangera i Kamińskiego.

Podobnie jak podczas II wojny światowej, również w poprzednim konflikcie globalnym U-Booty stanowiły jedno z największych zagrożeń dla Wielkiej Brytanii. Niniejsza książka śledzi losy tej niebezpiecznej broni od Brandtauchera, zaprojektowanego przez ojca niemieckiej broni podwodnej, Wilhelma Bauera, w 1850 r., po przyjęcie do służby pierwszego niemieckiego U-Boota, U-1, w roku 1906. Opisuje również najważniejsze typy niemieckich okrętów podwodnych I wojny światowej, szczegółowo przedstawia historię ich służby w morskich głębinach, skupiając się zwłaszcza na operacjach na Atlantyku oraz Morzu Śródziemnym, a także stopniowy rozwój alianckich środków zwalczania U-Bootów.

Każdy z niemieckich rodzajów sił zbrojnych okresu II wojny światowej, posiadał co najmniej jedną jednostkę, która zasłużyła na unikalną bojową reputację. Oddziały te miały jeszcze jedną wspólną cechę – rozwinęły się o wiele bardziej, niż zakładały to oryginalne plany ich twórców. Herman Göring, głównodowodzący sił powietrznych, był zdeterminowany w pragnieniu, aby jego Luftwaffe także wzięła udział w podziale chwały w nadchodzących niemieckich podbojach lądowych i nadał swoje imię pułkowej grupie piechoty i artylerii przeciwlotniczej. Ta elitarna jednostka, rozrosła się stopniowo do rozmiarów najpierw brygady, potem dywizji pancernej, wreszcie złożonego z dwóch dywizji korpusu, wyróżniając się w walkach w Tunezji, na Sycylii, we Włos...

Niewiele oddziałów niemieckich sił zbrojnych uczestniczyło w walkach na tak wielu frontach jak strzelcy górscy, inaczej Gebirgstruppen. Od kampanii Blitzkriegu w 1940 roku przez ataki na Bałkany i Rosję oraz kampanię w Afryce Północnej, po obronę Rzeszy od 1944 do 1945 roku, strzelec górski zdobył reputację niezawodności i odwagi. Każdy taki żołnierz był niezwykle sprawnym człowiekiem: tego wymagała konieczność pokonywania trudnego terenu z pełnym ekwipunkiem, bez wsparcia zmotoryzowanego taboru zaopatrzeniowego. Ta nowa pozycja pokazuje proces naboru, szkolenia oraz doświadczenia wojenne typowego strzelca górskiego.

Podczas II wojny światowej wojska pancerne Trzeciej Rzeszy walczyły na pierwszej linii w każdej ważniejszej kampanii lub bitwie, od inwazji na Polskę i Francję po ostatnią wielką kontrofensywę w Ardenach. Czołgiści niemieccy służyli na każdym froncie, zdobywając ogromny respekt dzięki swej energiczności w ataku i wytrwałości w obronie. Niniejsza książka przedstawia rekrutację, szkolenie, warunki służby i doświadczenie bojowe typowego niemieckiego czołgisty w II wojnie światowej, służącego na różnych frontach – od skwaru Pustyni Zachodniej po zamarzniętą tundrę frontu wschodniego. Tekst wzbogaca wiele niepublikowanych dotąd fotografii pochodzących z dwóch głównych źródeł: od prywatnych kolekcjonerów i od samych weteranów Panzerwaffe.