Serious Moonlight (DVD)

Przestępczość budzi grozę i… intryguje od zawsze. Każde społeczeństwo, każda grupa społeczna czy zawodowa boryka się ze zjawiskiem przestępczości kryminalnej – zarówno profesjonalnej, jak i przypadkowej. Zmieniły się techniki, którymi posługiwali się przestępcy, sprzęt czy środki. Niezmienne pozostały motywacje osób, które dopuszczają się łamania obowiązujących norm prawnych. Akty przestępcze ujawniają ciemne rejony duszy ludzkiej, odkrywają te wymiary człowieczeństwa, o których nie sposób zapomnieć… Badania nad przestępczością kryminalną doby nowożytnej zostały zainicjowane stosunkowo niedawno. Na ich podstawie narodziła się kryminologia historyczna lub też historyczne badania nad przestępczością, nowy nurt badań w historiografii Europy. Tom Przestępczość kryminalna w Europie Środkowej i Wschodniej w XVI–XVIII wieku zawiera teksty historyków, archeologów i antropologów z różnych ośrodków naukowych z Polski, Czech i Ukrainy. Wpisuje się w wieloaspektowe fascynujące badania nad przestępczością.

Wyznanie maski jest opowieścią o dojrzewaniu Kōchana, chłopca żyjącego w Japonii w czasach wojny W swoim wyznaniu, czy właściwie „spowiedzi”, opisuje zmagania ze swoją cielesnością – fizycznie zawsze ustępował rówieśnikom – oraz orientacją seksualną. Czując się inny od pozostałych szuka swojego miejsca na świecie, akceptacji i sposobu na życie w niesprzyjających warunkach. Przejmująca opowieść o zmaganiach z samym sobą i poszukiwaniu źródeł swojej tożsamości przeplatana jest porywającymi porywającymi opisami przyrody. Wydana w 1949 powieść przyniosła młodemu Yukio Mishimie sławę na całym świecie. Czytelnicy doszukują się w opowieści Kōchana wątków autobiograficznych, z kolei badacze uznają tę powieść za jedną z najważniejszych w powojennej historii Japonii i jedną z ważniejszych w XX-wiecznej literaturze światowej. Jest to pierwsze wydanie prozatorskiego debiutu Yukio Mishimy w Polsce. Tłumaczenie: Beata Kubiak Ho-Chi

Powstały w 1909 Upiór opery to jedna z najsłynniejszych gotyckich powieści grozy. Historia Erica – zdeformowanego, genialnego kompozytora żyjącego w podziemiach paryskiej opery, nieszczęśliwie zakochanego w młodej solistce, była wielokrotnie ekranizowana i przenoszona na sceny teatru. Żadna interpretacja nie może się jednak równać z oryginalnym tekstem Gastona Leroux – zdecydowanie bardziej mrocznym, głębszym, z plejadą barwnych postaci nie pozbawionym jednak elementów humorystycznych. Ponadczasowy i niezwykle popularny, wypełniony wartką akcją utwór na stałe wpisał się w kanon literatury światowej. Niniejsze wydanie Upiora opery w nowym, opartym na pełnej wersji tekstu przekładzie Hanny Śmierzyńskiej i Andrzeja Wiśniewskiego, uzupełnione jest o szczegółowe przypisy oraz obszerne posłowie dr hab. Doroty Babilas z Uniwersytetu Warszawskiego, a także wzbogacone o liczne ilustracje autorstwa francuskiej malarki Anne Bachelier.

Ekranizacja głośnej, uhonorowanej nagrodą literacką NIKE, powieści Joanny Bator pt.: „Ciemno, prawie noc”. To film producentów „Ostatniej Rodziny” w reżyserii Borysa Lankosza („Ziarno prawdy”, „Rewers”) z gwiazdorską obsadą: Magdalena Cielecka, Marcin Dorociński, Dawid Ogrodnik, Aleksandra Konieczna, Eliza Rycembel, Jerzy Trela, Dorota Kolak, Agata Buzek Piotr Fronczewski i Roma Gąsiorowska. Kiedy Wałbrzychem wstrząsa seria tajemniczych zaginięć dzieci, do miasta przybywa dziennikarka Alicja Tabor (Magdalena Cielecka). Powracająca po latach w rodzinne strony, nieustępliwa reporterka chce rozwikłać zagadkę. W trakcie prywatnego śledztwa Alicja – dość nieoczekiwanie – wpada na trop dramatycznych wydarzeń, które swój początek miały dekady temu. Dążąc do odkrycia prawdy, dziennikarka będzie musiała stawić czoła tajemnicy swojego dzieciństwa i szokującym sekretom własnej rodziny. Czy wygra starcie ze złem i uratuje niewinnych? Czasu zostało niewiele.

Słynny esej z 1933 roku poświęcony japońskiej estetyce. Tłumaczony na wiele języków, studiowany na wydziałach architektury i historii sztuki na całym świecie. Japoński pisarz próbuje zdefiniować w nim podstawy japońskiej estetyki, odwołując się do kategorii cienia jako metafory wieloznaczności, ulotności i przemijalności. Wychodząc od spostrzeżeń dotyczących budowy japońskiego domu czy kształtu przedmiotów codziennego użytku, Tanizaki zastanawia się nad tym, co charakteryzuje japońską estetykę, i jak wyraża się w niej stosunek do egzystencji. Tanizaki Jun'ichiró (1886-1965) jeden z najbardziej znanych dwudziestowiecznych pisarzy japońskich. Przez pewien czas fascynował się kulturą Zachodu, by następnie ponownie zwrócić się ku źródłom kultury japońskiej. W 1933 roku napisał Pochwałę cienia, w której próbował zdefiniować podstawowe kategorie japońskiej estetyki.

Stolarz ukryty w fotelu, studenci planujący zbrodnię doskonałą, znudzeni życiem fanatycy ekscytujących doznań, kaleki weteran wojny japońsko-chińskiej – bohaterów opowiadań Ranpo Edogawy łączy obsesja, która stopniowo przeradza się w obłęd. Edogawa, jak mało który pisarz, potrafił wydobyć z ludzkiej psychiki to, co najmroczniejsze, ale robił to w przystępnej dla każdego formie. Gąsienica to kolekcja siedmiu opowiadań, które pokazują różne etapy twórczości pisarza, uważanego za ojca japońskich kryminałów. Znajdziemy tu inspirowane Arthurem Conanem Doylem historie detektywistyczne, ale też toczące się na granicy jawy i snu mrożące krew w żyłach opowieści grozy. Wszystkie zaś dobrze znane japońskim czytelnikom, dla których zagadki wymyślone przez Ranpo Edogawę stanowią literacki kanon. Za wybór i przekład z japońskiego odpowiada Dariusz Latoś. Wprowadzenie do tomu autorstwa Andrzeja Świrkowskiego, który na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu bada twórczość Edogawy i jest chyba jedynym w Polsce „ranpologiem”, pozwoli jeszcze lepiej odnaleźć się i zanurzyć w świecie pisarza.

Procesy o delikt czarostwa osób żywych to zagadnienie, które od lat jest przedmiotem badań, głównie historyków, którzy poświęcili tej problematyce wiele interesujących i wyczerpujących prac. Niewielu jednak badaczy zainteresowało się kwestią, która nurtowała żyjących w czasach procesów o czary – sprawą niewykrytych za życia czarownic i czarowników. Magia posthuma to temat badawczy dość zaniedbany, który wpisuje się w dzisiejszy nurt badań nad zjawiskiem niesłabnącego fenomenu procesów o czary i magii szkodliwej. Prezentowana monografia dotyczy zjawiska tzw. magii pośmiertnej, przyjmującego w dawnych wierzenia realność powracania do świata żywych zmarłych, którzy mogą szkodzić byłym sąsiadom i bliskim. Powstanie z grobu ożywionego nieboszczyka było możliwe, jak wierzono, dzięki diabłu, który czynił sobie z ciała zmarłego swoją siedzibę. Należało więc podjąć środki zaradcze, często drastyczne i nieodwracalne, ale w mniemaniu wczesnonowożytnych mieszkańców Śląska i Moraw niezbędne, aby przywrócić utracony ład i porządek.

Dowcipna i pełna ciepła książka o tym, co dzieje się w świecie uczuć (i nie tylko). Radość, duma, zachwyt, złość, niepokój, lęk… Wszyscy znamy te uczucia – i wiele innych. Ale czy wiemy, co robią, kiedy mają wolne? Teraz w końcu możemy to zobaczyć. Kto wspina się najwyżej jak może? Kto zagrzebuje się w ziemi? Kto brnie przez pustynię? Kto lata w bańce mydlanej? Kto depcze wszystko, co ładne? Kto zbiera ślimaki z chodnika? Sprawdźcie – a potem poszukajcie odpowiedzi w sobie. Bo ta niezwykła książka to zaproszenie dla dzieci i rodziców do rozmów i rozmyślań o tym, co kryje się w każdym z nas. Lapidarny poetycki tekst Tiny Oziewicz w połączeniu z dowcipnymi ilustracjami Aleksandry Zając wzrusza i działa na wyobraźnię. Dla dzieci od 3 roku życia.

Bestseller wszech czasów. Kultowa powieść. Mądra, komiczna i zaprawiona nutką czarnego humoru. Uroczo staroświecka i zaskakująco współczesna. Oto pełna pasji, miłości, dramatów oraz cudów historia niepokornej zaklinaczki pszczół Idgie, słodkiej i delikatnej Ruth, kawiarni Whistle Stop, w której podawano najlepsze smażone zielone pomidory i mieszkańców kolejowego miasteczka, którzy potrafili znaleźć wspólny język mimo biedy, różnic, przemocy oraz przeciwności losu. A także pewnej mrożącej krew w żyłach tajemnicy. Pulchna gospodyni domowa, Evelyn Couch, która przeżywa kryzys małżeński, nie wierzy w siebie i nie radzi sobie z dolegliwościami menopauzy, opowiada ją wesoła jak skowronek staruszka dobrze pamiętająca tamte czasy i ludzi o złotym sercu. Pośród wspomnień, śmiechu i łez między dwiema kobietami rodzi się szczególna więź, a Evelyn nabiera odwagi, aby podjąć ważne życiowe decyzje. „Samoloty i telewizja zepchnęły Threadgode’ów ze sceny Południa. Jakie to szczęście, że Fannie Flagg ocaliła tę społeczność w tyleż komicznej co przejmującej opowieści, rejestrującej żywiołowość życia bohaterów oraz smutek rozstań z nimi.” – Harper Lee, autorka książki Zabić drozda „Prawdziwa powieść, bardzo dobra… Wysnuta z żywiołowej wyobraźni urodzonej gawędziarki.” – „The New York Times” „Jednocześnie zabawna i makabryczna.” – „The Washington Post” „Odważna i mądra.” – „Houston Chronicle”

„Jest to książka, z której każdy cywilizowany, myślący człowiek powinien co wieczór przeczytać trzy lub cztery linijki, zanim zaśnie (jeśli w ogóle będzie mógł zasnąć).” – Umberto Eco Przedstawiamy nowe pełne wydanie, przeredagowane i uzupełnione przypisami! Sięgając po formułę starożytnych sentencji, posługując się ostrym dowcipem, kalamburem, skrótem myślowym, kondensacją znaczeń, Lec budował wyjątkowo trafny komentarz do wynaturzeń współczesnych czasów, nawiązując do najszerszego kontekstu kultury europejskiej. Stał się mistrzem paradoksu, tropicielem wszelkich myślowych falsyfikatów i językowych frazesów, zniewalających ludzką indywidualność i pozostających na usługach totalitaryzmu. Choć czytelnikom jego aforyzmy wydawać się mogły celną reakcją na absurdy peerelowskiej rzeczywistości, nie są one jedynie wytworem chwili historycznej, lecz zachowują aktualność i uniwersalny sens: „Nie poznaję tych ludzi. Na barykadach byli wyżsi. Gorszy od »kultu jednostki« jest »kult zera«. Są tacy, co nie mają żadnych uprzedzeń narodowych. Mogą bić się z każdym. Z opozycji można się wylizać.” W Myślach nieuczesanych Lec kontynuuje tradycję gorzkiego żydowskiego humoru i intelektualnej gry, prześcigając lapidarnością i esencjonalnością swych aforyzmów niekwestionowanego mistrza gatunku, wiedeńczyka Karla Krausa. W eseju poświęconym pamięci wybitnego aforysty prof. Leszek Kołakowski napisał: „Rozbudzał swoim wysiłkiem ten obszar świadomości, ku któremu się zwraca autentyczna praca filozofa: miast, jak zawodowi filozofowie nieraz czynią, zlepiać zastane banały w pozorne całości, demaskował, jeden po drugim, każdy banał obiegowy, nie darował żadnemu słowu, które bezwładem języka usypia myśl. Przywrócił godność pięknemu kunsztowi aforystyki, wyjałowionemu przez wymęczony humorek kalamburzystów, dla których kalambur jest celem, nie zaś myśl, wyrażająca rzeczywiste paradoksy świata”. Tłumaczone na wiele języków, cytowane w renomowanych antologiach, Myśli nieuczesane stały się ulubioną lekturą artystów, naukowców i polityków.

Dzień, w którym umarło słońce to opowieść-baśń, rozgrywająca się w ciągu jednej nocy. Nocy niezwykłej, złowrogiej, pełnej mroku, który jest czymś więcej niż tylko nieobecnością słonecznego blasku. Oto w małej, położonej w górach wiosce mieszka czternastoletni Li Niannian, syn właścicieli zakładu pogrzebowego. Pewnego wieczoru zauważa coś dziwnego - mimo zapadającego zmroku ludzie nie szykują się do snu, lecz wylegają na ulice i pola, jakby dzień nie dobiegł kresu. Setki mieszkańców w somnambulicznym transie dają upust tłumionym na jawie żądzom. Wkrótce społeczność pogrąża się w chaosie.

CD: 1. Love Supreme, Pt. 1: Acknowledgement, A 2. In a Sentimental Mood 3. Bessie's Blues 4. Naima 5. Afro Blue 6. Lush Life 7. Crescent 8. Impressions - (previously unreleased) 9. Alabama 10. My Favorite Things

Wykonany razem przez Morrisseya i Davida Bowiego cover „Cosmic Dancer” z repertuaru T-Rex. Duet zarejestrowano podczas koncertu, który odbył się 6 lutego 1991 roku w Inglewood Forum, w Los Angeles. 7-calowy singiel to także nagrany w 2020 roku przez Morrisseya cover utworu „That's Entertainment” The Jam (innym niż wersja znana z 1993 roku). Koperta wydawnictwa ozdobiona została fotografiami Davida Bowiego i Morrisseya , które Linder Sterling zrobił w Nowym Jorku. Lista utworów: Strona A 1. Morrissey & Bowie - Cosmic Dancer (Live At The Inglewood Forum, Los Angeles, 6th February, 1991) Strona B 2. Morrissey - That's Entertainment (2020)