Samotni.pl

Do klasy dołączył Nowy. Ma dziwne ubrania, własne zdanie i zwyczaje. I wcale nie zabiega o przyjaźń. Jakby mu na nikim nie zależało... Bez wątpienia jest jakiś inny. W każdym razie nie swój... Ech, naprawdę niełatwo go rozgryźć... Zresztą, czy warto? Przecież od razu widać, że słodko nie będzie... A jednak aż korci, żeby do niego zagadać – Nowy jest taki intrygujący! Komu trudniej? Nowemu czy reszcie klasy? Zwykle rację ma reszta, bo siła w grupie. Ale czy zawsze? Czy również tym razem? Dwie opowieści o tym, jak bardzo bywamy nieuważni...

Nigdy nie miałem psa, nie wiedziałem więc, jak to jest. Kiedy jednak zobaczyłem wesoły pysk Elfa na zdjęciu – zakochałem się w nim od pierwszej chwili! Okazało się, że pies to mnóstwo czułości, przezabawnych sytuacji i miłość na całe życie! Oraz kilka niezłych przygód. Zresztą, sami przeczytajcie! Sposób na Elfa jest na liście lektur nowej podstawy programowej dla klas 1-3.

Helena straciła siostrę, Mikołaja opuścił ojciec. Oboje nie mieli wpływu na to, że ich życie zmieni się nie do poznania i nigdy już nie będzie takie jak dawniej. Dwójkę sąsiadów połączy niewinne nieporozumienie, dające początek przedziwnej przyjaźni, ale czy ta więź przetrwa czyhające na nią problemy? Czy słońce i księżyc mogą świecić jednocześnie na tym samym niebie? I czy zawsze warto marzyć i mieć nadzieję... do końca? Książka nagrodzona w V Jubileuszowym Konkursie im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, zorganizowanym przez Fundację „ABCXXI-Cała Polska czyta dzieciom” pod honorowym patronatem Ambasady Szwecji, Biblioteki Narodowej i Instytutu Książki, dzięki wsparciu Partnerów Konkursu – Fundacji PZU oraz Fundacji AMF „Nasza Droga”. Jury Konkursu pod przewodnictwem prof. dr hab. Joanny Papuzińskiej, nawiązując do najwyższych standardów literackich wyznaczonych przez jego patronkę, wybrało spośród 384 nadesłanych prac i nagrodziło teksty o wysokim poziomie artystycznym i etycznym, które z pełnym przekonaniem można polecać do czytania dzieciom i młodzieży.

15 znakomitych opowiadań o tym, co w życiu najważniejsze. Przedstawiamy zbiór opowiadań dla młodzieży w wieku 11-15 lat – o tym, co w życiu najważniejsze: o przyjaźni, szacunku, sprawiedliwości, odwadze, wolności, ale też optymizmie, życzliwości, pokojowym nastawieniu do świata… Autorami czternastu opowiadań (o każdej z wartości) są laureaci Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren, organizowanego przez Fundację ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom. Opowiadanie o mądrości napisał zaś związany od lat z Fundacją Andrzej Maleszka, niezwykle popularny i lubiany autor bestsellerów dla dzieci i znakomity reżyser. Niewiele jest książek tak poważnie traktujących młodego czytelnika. Znakomicie napisana, świetnie zilustrowana – śmieszy i wzrusza, rozczula i skłania do refleksji, prowokuje do sporów i dyskusji. Na pewno niejeden nastolatek będzie identyfikował się z bohaterami Gorzkiej czekolady... – Kacprem, któremu tak trudno zdobyć się na odwagę, nastoletnią właścicielką wielorasowego psa Kufla, której życie będzie o wiele prostsze, gdy przestanie notorycznie kłamać, Jackiem i Marcinem, którzy zupełnie inaczej oceniają, co to szczęście, a co pech. W tych opowiadaniach znajdą też swoje portrety sami dorośli – czasem (jak w „Rajskim ptaku”) ostro zarysowane. I świat, który w tym wieku ocenia się może najsurowiej, ale jakże szczerze. Piętnaście opowiadań – piętnaście wartości na piętnastolecie Fundacji ABCXXI, która od lat mówi o emocjach młodych czytelników, czyli o tym, co najważniejsze. „Ważna książka o ważnych sprawach – na ważny wiek” – Dorota Koman. Spis opowiadań:. • Katarzyna Ryrych – „Złomek”, „Szczęśliwego nowego roku”, „Rajski ptak”, „Niebieska kredka”, • Barbara Kosmowska – „Fan – Fatalne zauroczenie”, „Gorzka czekolada”, „Koszulka z numerem 6”, • Katarzyna Terechowicz – „Kacper”, • Wojciech Cesarz – „Dolina jeleni”, • Katarzyna Terechowicz i Wojciech Cesarz – „Burza”, „Sztuka programowania”, • Paweł Beręsewicz – „Pech”, „Nędzny tchórz”, „System”, • Andrzej Maleszka – „Opowiadanie o mądrości”. Współwydawca: Fundacja ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom

Poznajemy Pippi, która jakby żyje na samotnej wyspie, w innym świecie... Na tę wyspę wprowadza nas jej młodsza siostra Marysia. Dzięki jej wrażliwości dotykamy wprost największych tajemnic i problemów jej niepełnosprawnej siostry. Odkrywamy przy tym, że każdy człowiek jest osobną wyspą i choć czasem tak bardzo różnimy się od siebie, to każdy z nas ma prawo do godnego życia, szacunku, podziwu i miłości. I pomyślałam sobie, że jeśli potrafimy sprawić, by takie osoby jak Pippi czuły się szczęśliwe mimo swojej choroby, to nasz świat będzie lepszy. Książka nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren organizowanym przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”.

Po przeprowadzce do Wiśniowej Góry Pola zdecydowanie traci humor. Musiała zostawić w Warszawie najlepszą przyjaciółkę marzącą o karierze szafiarki i modnego Julka, do którego wzdychają wszystkie dziewczyny. Co można robić w fasolowym raju, gdzie tata zamierza zostać hodowcą roślin strączkowych, mama robi bezpłatny przegląd zębów sąsiadom, bliźniaki malują dom na buraczkowo, a Czarny Kieł dzielnie im pomaga w znaczeniu farbą nowego terytorium? Co gorsza, na horyzoncie pojawia się pewien gburowaty osobnik, a wraz z nim nowe przezwisko, które pasuje do Poli jak ulał: Panna Foch. Ponurak i królewna zdołają się jednak w końcu dogadać, gdy ten pierwszy zmieni czarne kalosze na trampki, a ta druga włoży różowe okulary… Barbara Kosmowska (1958) – pisarka, autorka słuchowisk dla dzieci i młodzieży, laureatka wielu prestiżowych nagród literackich. Za swojego pierwszego recenzenta uważa własną mamę, która następująco oceniała wiersze pisane przez córkę: „Piękne, bardzo dobre, śliczne!”.

Każdy widzi za jakiego uchodzisz, lecz bardzo niewielu wie, kim jesteś… – Niccolò Machiavelli – Książę. Kolejny zbiór opowiadań napisanych przez popularne autorki i autorów książek dla dzieci i młodzieży. Pierwszy, bestsellerowy zbiór cieszył się ogromną popularnością, a jego egzemplarze można znaleźć w niemal każdej bibliotece w Polsce. Obie książki zostały wydane we współpracy z Fundacją ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom. Każde opowiadanie podejmuje inny temat: emocji, które czasem trudno opanować, konsekwencji naszych zachowań, więzi, które tworzą się w rodzinie i w grupie rówieśniczej. Znajdziemy tu historie o miłości, rywalizacji, brawurze, braku akceptacji dla odmienności i o odpowiedzialności. Każda z nich to epizod z życia przypadkowych osób. Bohaterowie opowiadań są tak realistyczni, że mamy wrażenie, jakby żyli obok nas. A może nawet żyją, bo przecież najciekawsze historie pisze samo życie… I każda z tych historii może być wyimkiem z czyjejś codzienności. Wszystkie opowiadania uzupełniono krótkimi rozmowami z psychologami – Teresą Jadczak-Szumiło i Jackiem Masłowskim. Rozmowy te przeprowadziła Irena Koźmińska, prezes Fundacji ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom. Poruszone w nich zagadnienia wynikają wprost z treści opowiadań. Psychologowie analizują emocje, które wpływają na zachowania bohaterów oraz ich postawy życiowe; podsuwają odpowiednie lektury i udzielają porad młodym czytelnikom – nie wprost – raczej dając preteksty do dalszych przemyśleń. „Pewnej nocy dwóm osobom przyśniły się podobne sny. Nie było w tym nic niezwykłego. Są sny, które każdej nocy prześladują wielu ludzi. Być może i ty miewasz takie… Jesteś w szkole i stoisz przed tablicą. Cała klasa na ciebie patrzy. I choć znasz odpowiedzi na pytania, nie możesz wydobyć z siebie głosu, czując na sobie paraliżujący wzrok tylu osób. Nauczycielka, choć widzi, że się denerwujesz, zasypuje cię pytaniami i wytyka nieprzygotowanie. Nic nie mówisz. Masz ochotę zapaść się pod ziemię. Chcesz tylko zniknąć, żeby przestali na ciebie patrzeć. Takie właśnie sny przyśniły się tamtej nocy Kubie, który ucieszył się, gdy dzwonek budzika przerwał koszmar, i Markowi, który po przebudzeniu odetchnął z ulgą, że już od dawna nie chodzi do szkoły”. Spis opowiadań: – Katarzyna Ryrych – Gdy rozum śpi…, – Kazimierz Szymeczko – Wieża ciśnień, – Katarzyna Majgier – Włoskie wakacje, – Paweł Beręsewicz – Pstryk!, – Katarzyna Ryrych – Młode koty, – Katarzyna Majgier – Wywiad, – Katarzyna Ryrych – Pierwsze skrzypce, – Kazimierz Szymeczko – Preppers, – Katarzyna Majgier – Życie pożyczone, – Kazimierz Szymeczko – Tetris, – Katarzyna Ryrych – Dziewczyna Mistrza, – Kazimierz Szymeczko – Rycerz na czarnym rumaku, – Katarzyna Terechowicz – Droga na południe.

Cześć, jestem Lulu! I tyle z dobrych wiadomości. Moje życie jest pełne katastrof. Marzyłam o psie, ale dostałam… żółwia. Nazwałam go Madonna. Nie mogłam doczekać się szkolnej wycieczki, dopóki moja mama nie zgłosiła się na opiekunkę (na ochotnika!) A gdy zrobiłam imprezę, to wpadła na nią, uwaga… babcia. Dobrze, że chociaż nauczyła nas grać w karty. I teraz wymiatamy w szkole z Aliną, Karoliną i Pauliną. Choć przyznam szczerze – gdy po szkolnym korytarzu przechodzi pewien chłopak ze starszej klasy, to nie mogę się skupić… Anne Goscinny – w dzieciństwie spędzała czas z „Mikołajkiem” i innymi chłopięcymi postaciami, ale już w głębi duszy marzyła o świecie Lukrecji!

Eryk, choć z Babcią Malutką spędził niewiele czasu, jest szczęśliwy, że starsza pani zatrzyma się na dłużej w jego domu. Nikt tak jak Babcia Malutka nie potrafi wysłuchać chłopca i opowiadać o dalekich podróżach. A co jeszcze ważniejsze, nikt tak dobrze Eryka nie rozumie. Nie zawsze jednak wszystko układa się tak, jak tego pragniemy. Kiedy świat Eryka nagle pustoszeje, to, co cieszyło najbardziej, staje się udręką, przed którą nie da się uciec nawet do domku na drzewie. Ale czy Eryk musi uciekać? Czy dar mądrości, jaki otrzymał w prezencie od babci, wystarczy, by odkryć swoją wartość, nowych przyjaciół i jasne strony dorastania? To piękna historia o szukaniu i znalezieniu tego, co jest prawdziwym dziecięcym skarbem – wiary w siebie i szacunku dla innych.

Z opinii znawcy literatury dziecięcej i młodzieżowej: „Barbara Kosmowska, mistrzyni psychologicznych portretów, opowiada o materii ludzkiego życia, w którym rzeczy ważne splatają się z błahymi, o heroizmie codzienności. Choroba brata, pierwsza miłość, rozwód rodziców wymuszają na młodziutkiej bohaterce rewizję własnej postawy, skłaniają do stawiania pytań. Czytelnik znajdzie tu subtelną diagnozę dylematów młodości. To jedna z tych książek, o których pamięta się długo po odłożeniu na półkę. Niepokoi, skłania do refleksji, stawia ważne pytania, wymaga dopowiedzenia własnym życiem”. Grzegorz Leszczyński

Zabawna, głęboka i ciepła historia o inności i tolerancji, opowiedziana z zaskakującej perspektywy. Może drzewa nie umieją żartować, ale bez wątpienia potrafią opowiadać historie. Tę opowiada pewien dwustuletni dąb. Ma na imię Dąb i jest drzewem życzeń – co roku ludzie ozdabiają go skrawkami papieru, szmatkami, czasem nawet skarpetkami. Każda taka ozdoba to czyjeś marzenie. Razem ze swoją przyjaciółką wroną Bongo i innymi zwierzętami, które żyją w jego dziuplach i gałęziach, Dąb czuwa nad okolicą. Mogłoby się wydawać, że nic już go nie zaskoczy. Ale pewnego dnia do jednego z domów przy jego ulicy wprowadza się rodzina z zagranicy. Nie wszyscy życzliwie ją witają. Wkrótce wydarza się coś, co sprawi, że Dąb złamie najważniejszą zasadę wszystkich roślin i zwierząt i... przemówi do ludzi. Drzewo życzeń znalazło się na liście bestsellerów „New York Timesa” i Amazona (w kategorii „Dziecięce książki o tolerancji”), ukazało się w już ponad 20 wersjach językowych i doczekało się entuzjastycznych recenzji w wiodących czasopismach na całym świecie. „Pięknie napisana, budująca opowieść, która odciśnie swój ślad w sercu każdego czytelnika, bez względu na wiek” – „The New York Times Book Review”. „Wartka, mądra i czuła opowieść, w której zwyciężają szacunek, odwaga i nadzieja” – „Kirkus Reviews”. „Applegate stworzyła skromnego, silnego bohatera, który w poruszający sposób przemawia do hałaśliwego i nieprzyjaznego świata” – „The Washington Post”. „Drzewo życzeń to książka przepełniona czułością, bardzo potrzebna i na czasie” – „Booklist”.

Nowa książka Barbary Kosmowskiej, wyróżniona w IV Konkursie im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży. Czytelnik znajdzie tu ciepło, mądrość życiową, humor i nostalgię, z którymi spotkał się już w innych powieściach tej autorki, takich jak Buba, Pozłacana rybka, Panna Foch czy Sezon na zielone kasztany. Greta przyjeżdża do małego miasteczka, gdzie ma zamieszkać z dawno niewidzianym ojcem i jego nową rodziną. I choć macocha jest chłodna jak zimne ognie, a ojciec rozkojarzony i zagubiony, to już mała Lilka, siostra przyrodnia dziewczyny, okazuje się prawdziwą wymiataczką smutków. No i jest jeszcze Igor. Chłopak inny niż wszyscy, który, tak się dziwnie składa, odkąd poznał Gretę, trzyma pod poduszką parę tomików wierszy… Ale o Igora walczy jak lwica Milena, piękna, inteligentna, dobra i wrażliwa koleżanka z klasy… Pytanie tylko, czy Milena naprawdę jest chodzącym ideałem… i co uczyni z tragiczną tajemnicą Grety. Czy sympatia małego miasteczka wobec „nowej” runie nagle jak domek z kart? Barbara Kosmowska (1958) – pisarka, literaturoznawczyni, autorka słuchowisk dla dzieci i młodzieży. Choć jej właściwym debiutem (powieściowym) była Głodna kotka (2000), za pierwszego recenzenta Barbara Kosmowska uważa własną mamę, która następująco oceniała pisane przez córkę wiersze: Piękne, bardzo dobre, śliczne. Za Teren prywatny pisarka otrzymała główną nagrodę w konkursie na polską wersję Dziennika Bridget Jones. Pozłacana rybka została wyróżniona przez IBBY tytułem Książki Roku 2007, a także I miejscem w Konkursie Literackim imienia Astrid Lindgren. Również powieść Buba zwyciężyła w ogólnopolskim konkursie na powieść dla dzieci i młodzieży pod hasłem „Uwierz w siłę wyobraźni”. Ostatnio autorka opublikowała Dziewczynkę z parku (2012), Niechcianą (2013) oraz Ukrainkę (2013).

Pełna emocji i refleksji lektura o tym, że odejście od przyzwyczajenia bywa zbawienne i daje szansę na głębsze poznanie siebie i drugiego człowieka. „Pojawił się cały system tajemnych znaków, sugerujących, że poza rzeczywistością, na którą Karol już dawno wyraził milczącą zgodę, istnieje inne życie. I codziennie utwierdzał się w przekonaniu, że ono jest wszędzie tam, gdzie nie ma Róży.” fragment książki Po trzydziestu latach związku Karol Polny opuszcza swoją żonę Różę, z domu Król. Niezauważany i niedoceniany przez towarzyszkę życia, zmęczony jej ciągłą frustracją i marchewką z groszkiem podejmuje decyzję o przeprowadzce do altany na ogródkach działkowych. Co zmusiło go do tak drastycznego kroku? Jak zareaguje Róża, bliscy, przyjaciele, znajomi? Mogłaby to być jeszcze jedna opowieść o piekle codzienności z samotnością w tle. Ale poczucie humoru autorki, jej dystans do opowiadanej historii i życzliwość dla bohaterów sprawiają, że otrzymujemy zapis przezabawnej, a jakże głęboko psychologicznej prawdy o nas samych.

Młodość... Pierwsze miłości, rodzinne kłótnie, szkolne problemy i próba odnalezienia swojej tożsamości – to wszystko czeka na bohaterkę książki Barbary Kosmowskiej. Poruszająca Pozłacana rybka to niebanalna opowieść o tym, co jest bliskie każdej młodej osobie! Rodzice Alicji od lat planują swój rozwód. Dziewczyna nie potrafi się z tym pogodzić i zastanawia się, czy jest winna tej sytuacji. Od dawna dzieli swój czas pomiędzy dom matki i ojca, ale w żadnym z nich nie widzi dla siebie odpowiedniego miejsca... Sytuację pogarsza choroba nowo narodzonego brata Alicji, która jest ogromnym zaskoczeniem dla całej rodziny. Na dodatek dziewczyna poznaje tajemniczego chłopaka, który chce poznać ją bliżej. Alicja nie jest jednak przekonana do tego, że miłość może nadejść już w tak młodym wieku. Dziewczyna próbuje znaleźć równowagę w trudnej sytuacji rodzinnej i zrozumieć, kim właściwie jest. Szuka wsparcia u przyjaciółki i swojej matki, na które jednak nie zawsze może liczyć. Los wkrótce stawia przed nią kolejne wyzwanie, gdy dziewczyna dowiaduje się prawdy o swoim bracie... Czy tytułowa pozłacana rybka kryje w sobie prawdziwe szczęście? A może jest tylko nic nieznaczącym przedmiotem?

Zofia Urbanowska to, jak określa ją prof. Joanna Papuzińska, modelowa przedstawicielka epoki pozytywizmu: publicystka i pisarka, działaczka społeczna, filantropka, wieloletnia korespondentka licznych czasopism. Współpracowniczka Oskara Kolberga, przyjaciółka Deotymy.Urodziła się 15 kwietnia 1849 roku w Kowalewku pod Koninem. Z Koninem była związana przez całe życie. Po okresie studiów w Poznaniu i pracy w Warszawie (dziennikarka w „Gazecie Polskiej”, korektorka w drukarni, nauczycielka na pensji), powróciła do Konina i zamieszkała w dworku, który odziedziczyła po matce.W 1929 roku została uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Srebrnym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury, a w 1930 roku została Honorową Obywatelką Konina.Doczekała się uznania czytelników i krytyki, jej powieści dla młodzieży były wielokrotnie wznawiane (Gucio zaczarowany, Księżniczka). Jarosław Iwaszkiewicz i Czesław Miłosz wspominają jej książki jako ważne lektury dziecięce. Uznawana jest za polską prekursorkę powieści fantasy.Rok 2019 został ogłoszony w Koninie Rokiem Zofii Urbanowskiej.

Fred, psi ekopatrol, ma znów pełne łapy roboty! Okazuje się, że planecie, na której mieszka, grozi susza. Aby ją ocalić, Fred rozpoczyna budowę tamy. Technikę ma już podpatrzoną od sąsiadów bobrów. Rozpoczyna też zbiórkę deszczówki, a przy okazji załapuje się na prozdrowotne kąpiele w błocie. Niestety Basia zamiast go chwalić, zmywa mu głowę – i to strasznie śmierdzącym szamponem! A on miał iść jutro z Jackiem na tajny spacer tropem ginących ptaków! W takim perfumowanym kamuflażu może być to kłopotliwe!

Idą święta. Rodzinne, ciepłe, radosne… ale także: …pracowite, odliczane z każdą sprzedaną na rynku mikołajową czapką. Takie są dla Kajetana i Kacpra. …randkowe, bo właśnie na Wigilię Nina zaplanowała pierwsze poważne spotkanie mamy i… być może już wkrótce bardzo bliskiej im obu osoby? …zbuntowane, gdyż tak teraz czuje się Miłka, zmęczona samą myślą o przedświątecznej krzątaninie. …zawstydzone. Po rozmowie z fascynującym (i mądrym!) Filipem Gabi już wie, że musi jeszcze kogoś przeprosić… Jaka będzie ich Wigilia w tym roku? Z kim usiądą do stołu, a kto ich przygarnie? I czy się sobą ucieszą? Pewne jest tylko jedno: Przed Czytelnikiem świąteczny czas wyjątkowych wzruszeń…

Żegnaj, Warszawo, odtąd będę wygnańcem na koszmarnej prowincji!!! – myśli nastoletnia Pola, której rodzice odbierają dawny, cudowny blask wielkiego miasta, aby osiąść w małej wiosce. O zgrozo, widzą w tym wielkie szczęście! Jest w tym pewien sens, ale o tym Pola przekona się, gdy da szansę innym i przeskoczy własne ego. Ile ważnych spraw i ludzi można zgubić, gdy się jest ślepym i głuchym na wszystko? Nawet na prowincji doświadczyć można prawdziwej przyjaźni, byle tylko nie za często strzelać focha. Pola potrzebuje czasu, aby powiedzonko „u nas, w Warszawie” zamienić na „u nas, w Wiśniowej Górze”. Ale z nową ekipą przyjaciół i zabawnym rodzeństwem musi się udać!

Eryk, choć z Babcią Malutką spędził niewiele czasu, jest szczęśliwy, że starsza pani zatrzyma się na dłużej w jego domu. Nikt tak jak Babcia Malutka nie potrafi wysłuchać chłopca i opowiadać o dalekich podróżach. A co jeszcze ważniejsze – nikt tak dobrze Eryka nie rozumie. Nie zawsze jednak wszystko układa się tak, jak tego pragniemy. Kiedy świat Eryka nagle pustoszeje, to, co cieszyło najbardziej, staje się udręką, przed którą nie da się uciec nawet do domku na drzewie. Ale czy Eryk musi uciekać? Czy dar mądrości, jaki otrzymał w prezencie od babci, wystarczy, by odkryć swoją wartość, nowych przyjaciół i jasne strony dorastania? To piękna historia o szukaniu i znalezieniu tego, co jest prawdziwym dziecięcym skarbem wiary w siebie i szacunku dla innych.

Do klasy dołączył Nowy. Ma dziwne ubrania, własne zdanie i zwyczaje. I wcale nie zabiega o przyjaźń. Jakby mu na nikim nie zależało. Bez wątpienia jest jakiś inny. W każdym razie nie swój… Ech, naprawdę niełatwo go rozgryźć… Zresztą, czy warto? Przecież od razu widać, że słodko nie będzie… A jednak aż korci, żeby do niego zagadać – Nowy jest taki intrygujący! Komu trudniej? Nowemu czy reszcie klasy? Zwykle rację ma „reszta”, bo siła w grupie. Ale czy zawsze? Czy również tym razem? „Dwa opowiadania zawarte w książce Barbary Kosmowskiej – tytułowy Kolorowy szalik oraz Dziwne spodnie – dotykają podobnego zestawu problemów: nietolerancji, szufladkowania, braku empatii i otwartości na drugiego człowieka. Każde z nich w sugestywny sposób pokazuje, co się może wydarzyć, gdy na zbyt długo utkwimy spojrzenie na czubku własnego nosa.(...) Wymowę książki podkreślają piękne, choć oszczędne ilustracje Emilii Dziubak znajdujące się na okładce i wyklejkach – chłopiec siedzący samotnie na drzewie w środku lasu, spowity promieniami wschodzącego słońca, a potem tylko szalik, wplątany w burość gałęzi i tak bardzo, jakby na przekór, kolorowy… Opowiadania Barbary Kosmowskiej zachęcają do zadawania sobie pytań. Czy nie jesteśmy w naszym życiu zbyt nieuważni? Co nas z tego powodu omija? Dlaczego do wszystkiego przykładamy ten sam szablon i działamy według raz ustalonych schematów? I jak wiele przez to tracimy? Co możemy zrobić, by nie zaprzepaścić przyjaźni, w porę dostrzec uczucie? Niełatwe to pytania, ale lektura Kolorowego szalika skłania do zadania sobie trudu i uważnego poszukania odpowiedzi.” – fragment recenzji Pauliny Zaborek