Saga krynicka. Tom 1. Sekrety kobiecych dusz

"Nie jestem omdlewającą dobrze urodzoną panienką, by zważać na takie drobiazgi ? pocieszała niejeden raz samą siebie, znosząc drobne szpileczki, które czasami ktoś jej wbijał."

Koniec XIX wieku dla wielu kobiet nie był prosty, były w stosunku do nich jeszcze pewne wymagania i oczekiwania. Matylda i Seweryn są w sobie zakochani i do pełni szczęścia brakuje im ukochanego potomka. Niestety los na razie nie chce im sprzyjać, a lekarz proponuje wyjazd Matyldy do sanatorium w pięknej Krynicy, by się zregenerować. Kobieta na początku nie jest nastawiona pozytywnie, jednak zmienia się to, kiedy poznaje Aurelię, młodą wdowę, z którą od początku się zaprzyjaźnia. Jednocześnie, kiedy więź kobiet rośnie, na wierzch wychodzą sekrety z przeszłości. Zaskakujące fakty, które mogą wstrząsnąć życiem obu kobiet.

Początkowo, ciężko było mi się wgryźć w historię. Autorka wprowadza jednak w klimat XIX wiecznej Krynicy w świetny sposób, że mamy wrażenie, że jesteśmy tam razem z bohaterami. Myślałam, że ta historia będzie sielankowo opisywała życie dwóch przyjaciółek i... o jak bardzo się pomyliłam. Chociaż owszem, mamy przecudownie opisaną przyjaźń kobiecą i to jak się wspierają, ale także dostajemy wiele zagadek, które już nie są takie oczywiste. Największa bomba spada na czytelników już pod koniec książki i samo zakończenie jest bardzo satysfakcjonujące. Dodatkowo, wręcz zachęca do tego by czekać na kolejne losy Aurelii i Matyldy.

Należy zaznaczyć, że Autorka w ciekawy sposób pokazuje walkę kobiet o swoje prawa, opisuje problemy związane z zachodzeniem w ciąże (nie tyle co kobiece, o tyle męskie). Mamy wiele tematów dotkniętych, ale w bardzo delikatny i subtelny sposób co tylko podkreśla, czas w którym osadzona jest fabuła książki.

Jeśli nie czytaliście jeszcze "Sagi krynickiej" to serdecznie Wam polecam!

Wyobraźcie sobie, że o Waszym losie decyduje stan urodzenia albo wrzenienie się w bogatszą rodzinę?

Niestety kiedyś doświadczyła tego każda kobieta. Nie dało się urodzić biednie i samodzielnie zapracować na swój lepszy los. Pokazuje to świetnie historia z książki:

Sekrety kobiecych dusz- Edyty Światek, wydawnictwo mando

Książka, w miękkiej oprawie z piękną, delikatną grafiką, na ponad 400 stronach skrywa historię przesiąkniętą przyjaźnią, kobieca solidarnoscia, ale także tajemnicami. Książka bardzo lekka i miła w czytaniu, przenosić nas w czasy, gdzie kobieta nie miała wpływu na własny los. Dobre wyjście za mąż i śmierć męża, mogła oznaczać wykluczenie kobiety z w społeczeństwa bogatszego, w które weszła dzięki ożenkowi. Poznajemy tu również piekę oblicze przyjaźni, ale też cenę jaką kobieta musiała płacić za swoje pochodzenie i chęć utrzymania pozycji, mimo utraty męża. Historia może nie trzyma w napięciu, nie ma tu szalonych zwrotów akcji, ale ma w sobie taką nutkę melancholii o tym jak kobiety były traktowane i jaką drogę musiały przejść do momentu w którym znajdujemy się my same. Dodatków książka niesie też ważny przekaz o tym jak dawniej i pewnie do tej pory w niektórych rodzinach są taktowane rodzinne tajemnice.

Warto nadmienić, że to pierwsza część Sagi krynickiej czekamy na kolejne części

Matylda żywi szczere nadzieję, że jej ostatnio gorszy stan zdrowia to tylko mała niedogodność towarzyszącą oczekiwaniu na potomka. Lekarz jednak szybko wyprowadza ja z błędu, a odpowiedzialność za stan zdrowia zrzuca na nerwy. Lekarz zaleca odpoczynek w Krynicy. Mąż Matyldy namawia również siostrę żony na wyjazd, gdyż nie chce jej puszczać samej na tak długo.

W Krynicy mieszkała Aurelia, która choć z biednej rodziny, dzięki ożenkowi, mogła wejść na salony. Jednak szybka śmierć męża stawia jej pozycję pid znakiem zapytania. Młoda dziewczyna nie ma zamiaru zostawić sprawy losowi. Pomagała biedniejszym dzieciom w kształceniu się. Była osobą bardzo pomocna i nigdy nie liczyła tylko na to co jej skapnie przy okazji. Oprócz dokuczania dziewczynek, sprawowała opiekę nad kuracjuszami w uzdrowisku.

I właśnie w Krynicy los połączył te dwie, jakże różne kobiety. Czy ich przyjaźń pomoże im przetrwać ten wymagający dla nich czas i do czego może je to zaprowadzić?

Wyobraź sobie, że oto przeniosłeś się w czasie do okresu Belle Époque. Jesteś kuracjuszem w malowniczej Krynicy Zdroju i możesz czerpać z jej piękna pełnymi garściami. Nie tylko z ożywczych źródeł, które mają szerokie zastosowanie, ale także z dobrodziejstwa regionu, wszechobecnej ciszy, urokliwych widoków, jakie rozciągają się ze szczytu Góry Parkowej, miejsca pełnego historii. Czujesz? To delikatny powiew wiatru pieści twoją twarz, a ty masz wrażenie, jakbyś oto odnalazł swoje miejsce na ziemi. Miejsce, z którego wcale nie chcesz wyjeżdżać?

Czy u schyłku XIX wieku kobiety mogły mówić głośno, co myślą? Czy nie były jedynie ozdobą u boku swoich mężów, pełniąc z góry określoną rolę żony i matki, jaką od wieków społeczeństwo przygotowało dla tej płci? Czyż to właśnie nie działalność emancypantek wywoływała zgorszenie, a w ich dążeniu dopatrywano się naruszenia odwiecznego porządku świata? W takich oto okolicznościach poznajemy bohaterki powieści Edyty Świętek. Aurelia, dziewczyna wywodząca się z łemkowskiej rodziny, opłakuje śmierć ukochanego męża. Ten związek traktowany był w kategoriach mezaliansu, gdyż dziewczyna, dzięki małżeństwu z członkiem zamożnej rodziny, została wprowadzona "na salony", co nie każdemu było w smak. Matylda pragnie zostać matką, ale starania o potomka nie przynoszą rezultatów, dlatego też zostaje wysłana do uzdrowiska, by tam uspokoić skołatane nerwy. Drogi obu kobiet krzyżują się i tak oto rozpoczyna się ta wyjątkowa przyjaźń. Jednak żadna z nich nie spodziewa się tego, co przewrotny los dla nich przygotował?

Nowa książka autorki to powieść utkana na kanwie tajemnicy sprzed lat, której poszczególne elementy czytelnik ma okazję stopniowo odkrywać, przede wszystkim dzięki wnikliwemu umysłowi Matyldy, która nijak wpisuje się w sztywne ramy ówczesnych konwenansów. I chyba to właśnie tę postać polubiłam najbardziej. Kobietę, która nie boi się głośno mówić, co myśli, wdawać się w dysputy o sztuce, zawstydzając nawet artystów płci męskiej. Ów sekret nęci, a autorka przez większą część książki wodzi czytelnika za nos, jednocześnie niejako rekompensując mu wywołaną przez siebie i narastającą ciekawość, pięknem krajobrazu miejsca, w którym toczy się akcja. Bo choć "Sekrety kobiecych dusz" to historia przede wszystkim o kobietach, to jednak poza nimi to właśnie Krynicę autorka uczyniła pełnoprawnym bohaterem, zabierając nas nie tylko w literacką podróż w czasie, ale także na wycieczkę śladami wykreowanych przez siebie postaci, oddając tym samym wyjątkowy klimat tego miejsca. Losy jej bohaterów są nierozerwalnie z nim związane, bowiem tętni ono życiem, kiedy zjeżdżają się kuracjusze i pustoszeje, po ich odjeździe.

Myślę, że pierwszy tom "Sagi krynickiej" to bardzo dobry wstęp do nowej serii, który łączy w sobie opowieść o rodzinnych tajemnicach, poszukiwaniu własnej tożsamości, wyjątkowej przyjaźni, o kobiecych radościach i troskach, rozterkach i bolączkach, którymi można podzielić się z drugą przedstawicielką płci pięknej. Jednak tę niespieszną historię spowija mrok, kiedy to zawiść zaczyna dochodzić do głosu, a podsycana chęcią dominacji i poprawy standardu życia zazdrość, może pchnąć do najgorszych czynów? Zakończenie wywołuje nie lada emocje, bowiem Edyta Świętek zaserwowała czytelnikom plot twist, który wzmaga uczucie "głodu" zaznajomienia się od razu z kolejnym tomem.

Podsumowując:

"Sekrety kobiecych dusz" zachwyci miłośników klimatycznych powieści, które, poza ciekawą historią, dostarczają czytelnikowi także wiedzy na temat miejsca, w którym toczy się akcja. A nie sposób nie zakochać się w Krynicy Zdroju widzianej oczami autorki, która maluje słowami okoliczne pejzaże, daje możliwość poznania lokalnych walorów oraz leczniczego wpływu źródeł, których orzeźwiającą moc niemal czuć podczas lektury. To powieść, w której tajemnica gra pierwsze skrzypce, a jej stopniowe odkrywanie stanowi nie lada przyjemność. Jednak nie tylko wydarzenia z przeszłości, które próbują wyjść na światło dzienne, stanowią tutaj zagadkę, bowiem nowa powieść Edyty Świętek to także opowieść o sekretach, jakie drzemią w... kobietach. O wszystkich tych emocjach, które skrzętnie skrywane na dnie duszy, stanowią ich największy skarb. Czasem są to drobiazgi, uczucia, jakie towarzyszą pierwszemu zauroczeniu, rozczarowanie, ból straty, poczucie samotności, wewnętrznego buntu, a także nadzieja na spełnienie największego marzenia. I również kobiece tajemnice będziesz miał okazję, drogi czytelniku, zgłębiać, sięgając po pierwszy tom 'Sagi krynickiej".

Przesiąknięta esencją subtelnej kobiecości. Wypełniona rodzinnymi tajemnicami, które niosą za sobą tragiczne implikacje. Odmalowana wielobarwnymi sceneriami, które przyjemnie otulają zmysły.

„Sekrety kobiecych dusz” to powieść emanująca kompilacją niewieściej siły i delikatności, których to połączenie tka damskie portrety. To właśnie ekspresywne kreacje pań tworzą solidny fundament fabuły. Trudno o kompozycję bardziej eteryczną w swojej wymowie! Z niebywałą czułością, Edyta Świętek kreśli naturalną dla schyłku XIX wieku istotność pochodzenia. Determinującą życiowe wybory, wskazującą miejsce w społecznej przestrzeni. I na kartach tej książki przewrotnie ukazano obraz miłości, która nie baczy na konwenanse, za nic ma utarte ramy obyczajowości – na piedestale stawia uczucia rodzicielskie i natury romantycznej, a nie odgórnie narzucone powinności. To jednocześnie fenomenalna literacka przestrzeń do prezentacji zmagań z życiem o własne szczęście, podszytych pewnością siebie, ale i bezwzględnymi knowaniami. I wreszcie to powieść oddająca z rozczuleniem piękno przyjaźni, która budzi się w obliczu podzielanych tęsknot.

Niewątpliwie „Sekrety kobiecych dusz” to także zachwycający pejzaż krynickich włości! Historia wykreowana na płótnie wyraźnie wybrzmiewających w wyobraźni krajobrazów esencjonalnie syci estetyczne doznania. Uzdrowiskowe okolice, obfite w bogactwa rezydencje, ulokowane także w zgiełku Krakowa, a zarazem nawet surowa łemkowska chata w Powroźnikach, jawią się inspirująco i jaskrawie. Tak bardzo, że chciałoby się realnie eksplorować ich kolorowe wyobrażenie! Autorka z rzetelnością i detalowością przybliża klimat epoki, tym samym czyniąc z fabularnego tła niebagatelny atut. Niespieszna narracja dostarcza istnej rozkoszy, powłóczyście tworzone sceny pozwalają na wnikliwe doświadczanie skrzętnie skrywanych przez lata sekretów. Sekretów stanowiących źródło nasączonych chciwością pobudek, które sukcesywnie nabierają intensywności pomieszanej z obłędem i mkną ku zatrważającemu finałowi. Brutalnie uciętego, zaostrzającego apetyt na natychmiastowe poznanie frapującego pokłosia szaleństwa.

Edyta Świętek niewątpliwie pretenduje do miana królowej polskich sag obyczajowych, a tym tytułem niezaprzeczalnie udowadnia, że określenie to nie jest na wyrost. Traktuje o kobiecych emocjach z odczuwalną głębią – meandruje z wrażliwością po ścieżkach wdowieństwa, upragnionego macierzyństwa, a nawet wnika w ekstrakt emancypacji, jawnie infiltrując zakamarki żeńskich dusz. To powieść kontrastująca zachowawczość towarzyską z rodzącym się równouprawnieniem, w unoszącej się nad treścią atmosferze belle époque. Zestawiająca dostojność i powierzchowne bogactwo z prostotą – nakreślona z idylliczną finezją otoczenia i emocjonującą precyzją osnowy, gdzie plotka odzwierciedla widmo największego koszmaru. Ożywczo rozpisana na kanwie krynickich kształtów otoczenia, z zintensyfikowanym niewiadomymi kolorytem. Opowieść od kobiety dla kobiet!

Autorka tym razem zabiera nas do pięknego uzdrowiska, Krynicy. Jest rok 1894, w którym to Matylda i Aurelia zaprzyjaźniają się. Kobiety dzielą się wszystkimi troskami i radościami.

Jest rok 1894,

Matylda Adamczyk – mężatka, która mieszka w Krakowie. Jej mąż to Seweryn, który jest od niej starszy o 15 lat. Są małżeństwem od 5 lat, ale nadal nie doczekali się potomka. Doktor zalecił Matyldzie wyjazd do Krynicy, gdzie odpocznie i zrelaksuje się. Kobieta należy do przenikłych osób i szybko odkrywa pewien sekret, który zmieni życie kilku ludzi.

Aurelia Drzewicka – gdy miała 16 lat poznała swojego przyszłego męża, Janka. Zakochani szybko pobrali się, jednak ich szczęście nie trwało długo. Kobieta w wieku 24 lat została wdową. Zanim jednak pobrali się, Janek i jego rodzice wysłali młodziutką Aurelię do Krakowa na nauki. Miała nabrać umiejętności w obyciu w jego świecie. Dziewczyna bowiem pochodziła z biednej, wiejskiej wsi. A Janek urodził się w dobrze sytuowanej rodzinie.

Pani Edyta po raz kolejny ukazała piękny świat, który dzisiaj jest zupełnie inny. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Moją ulubienicą została Matylda, która pragnęła równouprawnienia i wszelkich ruchów emancypacyjnych. Aurelia to z kolei trochę zagubiona kobieta, której od zawsze wydaje się, że nie pasuje do świata męża i jego rodziców. Ale czy na pewno nie pasuje? Czy właśnie jest tam gdzie powinna być? Czy teście po śmierci syna będą chcieli dalej utrzymywać synową? Przekonajcie się sami.

Książka wywołuje wiele emocji. Jedne związane jest z pochodzeniem kobiet, które nie jedne raz było stawiane na pierwszym miejscu. Szkoda była mi Aureli, ponieważ najpierw musiała dopasować się do świata, o którym nic nie wiedziała, a później ze względu na swoje pochodzenie, musiała znosić uwagi Emilii, krewnej jej teściów. Inne związane są intrygami, zawiścią i tajemnicami. Książka posiada również momenty zaskoczenia i zakończenie, które sprawia, że chce się więcej. Autorka posiada niezwykle lekkie pióro. Urzekający opis przyrody i fantastyczne dialogi pomiędzy bohaterami sprawiają, że od książki nie można oderwać się nawet na chwilę, a samą książę czyta się bardzo szybko i przyjemnie.

Jeśli lubicie sagi to bardzo polecam Sagę Krynicką, na pewno Was nie rozczarowuje.

„Sekrety kobiecych dusz” są idealną lekturą na nadchodzącą wiosnę. Już widzę czytelniczki w kawiarniach z powyższą książką w ręku.

Uwielbiam, kiedy akcja powieści dzieje się w czasach koronek i pięknych sukien. „Sekrety kobiecych dusz” kusi jednak nie tylko przepięknymi krajobrazami i salonami krynickimi, ale również ciekawą fabułą, w której nie brakuje tajemnic, intryg, przyjaźni i oddania rodzinie. Powieść oczarowuje, intryguje i napełnia czytelnika błogim spokojem. „Sekrety kobiecych dusz” jest przepięknie napisaną powieścią kostiumową. Opisy krajobrazów zachwycają, a czytelnik wręcz zaczyna marzyć o odwiedzeniu opisywanych miejsc. Edyta Świętek w umiejętny sposób przedstawiła obraz pełen kontaktów między klasami społecznymi.

Polecam „Sekrety kobiecych dusz” dla osób poszukujących intrygujących tytułów z literatury pięknej. Pozycja szczególnie zasługuje na uwagę czytelników ceniących subtelne, urokliwe historie. W książce poruszone są również kwestie wolności i praw kobiet. Osobiście zauroczyłam się w „Sekretach kobiecych dusz” i już czekam na kolejny tom!

"Sekrety kobiecych dusz" to piękna powieść o przyjaźni i miłości. Ale od początku.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Wiedziałam, że pisze powieści dla kobiet, ale nie znałam jej stylu i nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Muszę przyznać, że byłam pozytywnie zaskoczona tym co otrzymałam.

Końcówka XIX wieku, Kraków i Krynica. Matylda jest młodą mężatką. Wyszła za mąż z miłości i jedyne czego jej brakuje to maleństwa, które dopełniłoby jej szczęście. Lekarz, a zarazem przyjaciel rodziny, poleca jej wyjazd na lato do uzdrowiska, do Krynicy. Za namową męża jedzie tam podjąć się kuracji, która ma pomóc jej zajść w ciążę. Na miejscu poznaje Aurelię, młodą wdowę, która ma za sobą niezwykłą przeszłość. Obie kobiety od razu nawiązują nić porozumienia. Rodzi się między nimi piękna przyjaźń.

O tej książce mogę mówić i mówić. Zachwyciła mnie ona bijącym od pierwszych stron ciepłem, niesamowitym klimatem, który autorka stworzyła. Przyjaźń opisana między bohaterkami jest niesamowita, zresztą jak i same bohaterki. Ta książka jest bardzo kobieca, delikatna i subtelna, wszystko w jednym.

A mimo to autorka nie zapomniała o fabule, która też jest ciekawa. Mamy tu też mroczniejszy wątek, spisek, który jest naprawdę dobrze poprowadzony, szczególnie na ostatnich stronach powieści.

Jednym słowem, mam ochotę na kolejną część i czekam na nią z niecierpliwością. Tę książkę naprawdę warto przeczytać.

"Sekrety kobiecych dusz" jest pierwszym tomem Sagi krynickiej. Okładka jest subtelna i kobieca. Zresztą to samo można powiedzieć o samej fabule. Edyta Świętek zabiera nas do ciekawej epoki belle époque, gdzie wśród mody damskiej królowały szykowne suknie i koronkowe parasolki, wyraźnie poszedł do przodu postęp technologiczny, a kobiety zaczęły walczyć o swoje prawa. Krynica z przełomu XIX i XX wieku musiała być zachwycająca. W książce pełni rolę drugoplanowego bohatera. Dzięki autorce mamy możliwość wstąpić na salony krynickie, krakowskie elity czy pod strzechy łemkowskich chyży. Galop koniem wzdłuż kryniczanki, wspinaczka na szczyt Góry Parkowej, skosztowanie wody ze Źródełka Miłości oraz Bocianówki czy wysłuchanie śpiewaka Jana Kiepury - to tylko przedsmak, tego co czeka na kartach książki. Oprócz fikcyjnych bohaterów nie zabrakło wzmianek postaci historycznych, co niewątpliwie wzbogaca tę powieść pod względem realizmu. 

Autorka niezwykle wyraziście ukazała panujące różnice klasowe. Na tle poszczególnych warstw społecznych widzimy, jak ludzie wyrażali odmienny światopogląd, styl życia, jakie mieli potrzeby i pragnienia. Dużo ich łączyło, ale chyba jeszcze więcej dzieliło. Niewątpliwie był to świat wielu kontrastów. Liczne konwenanse, etykiety i zasady stawały w kontrze do coraz mocniej przebijającej się nowoczesności i emancypacji.

Otrzymujemy mariaż kobiecych trosk, problemów i słabości. Emocje, jakie towarzyszyły bohaterkom, odczuwa również czytelnik. Autorka pięknie nakreśliła relację między Matyldą a Aurelią. A w tamtych czasach wcale nie było to tak oczywiste i częste. Dla panien priorytetem było "złowienie dobrej partii", a ściślej rzecz ujmując znalezienie odpowiedniego kandydata na męża. Więź, jaka połączyła obie kobiety, wraz z upływem czasu tylko się pogłębia. Widzimy, że przyjaźń może być równie silna jak miłość i trwać tak długo, jak tylko będziemy ją pielęgnować. Tak samo wyraźnie zostały przedstawione relacje rodzinne i partnerskie. 

"Sekrety kobiecych dusz" to tchnąca mądrością i wyjątkowym klimatem powieść o przyjaźni, miłości, kobiecych pragnieniach, tajemnicach, intrygach i wyrządzonych krzywdach, za które trzeba ponieść konsekwencje. To książka o nienawiści, zawiści, zemście, poszukiwaniu własnej tożsamości, walce o szczęście. To emocja, prawda ujęta w realiach belle époque. Jak najbardziej polecam spacer alejkami Krynicy Zdroju. Być może i Wy usłyszycie pięknie wybrzmiewającego walca...=

Autorka na fundamencie krynickiej ziemi nakreśliła nam historię krzyżujących się w tym miejscu kobiecych trosk, problemów i słabości. Tego wszystkiego, co każda z nas kobiet, nosi głęboko w swoim sercu. Obnaża wykreowaną w społeczeństwie rolę kobiety sprowadzającej się jedynie do bycia ozdobą swojego męża. I choć pochodzenie, pozycja społeczna w ówczesnym świecie stawiane są na równi z życiem według utartych schematów znajdą się takie młode damy, które już samą swoją postawą uciekną od konwenansów i, których niespokojna natura pomoże zawalczyć nie tylko o własne szczęście.

„Sekrety kobiecych dusz” to nietuzinkowy miraż literackiego obrazu malowanego wprawną ręką. Kolory obyczajowości łączą się tutaj z tajemnicą, która wyjawiona w najmniej oczekiwanym momencie spowoduje niemałe zaskoczenie ale też nada tej historii wyrazistego kolorytu. Zintensyfikuje odczucia po to, by na koniec zaskoczyć czytelnika. I choć finalnie pod osłoną nadchodzących mrocznych wydarzeń wyrzuty sumienia pewnej kobiecej postaci spowodują rozsupłanie misternie utkanych sieci kłamstw nasączonych wcześniej fałszem i obłudą nie będzie nam dane w tym momencie przyjrzeć się tej scenie z bliska…

To powieść, która dostarczy wrażeń i jednocześnie zagwarantuje dreszcz emocji. Przyznam się Wam, że czując ogromny niedosyt czekam na kolejny tom tej serii…