Przedsionek piekła

„Przedsionek Piekła” to historia, która jednocześnie wstrząśnie i zachęci czytelników do dalszej lektury.

Na kartach zostało opowiedziane życie, bądź jedynie jego najważniejsze fragmenty, garstki osób w różnych odstępach czasowych. Tę parę egzystencji, kończących się niekiedy bardzo tragicznie, łączy jedna rzecz – Przedsionek Piekła. To, czym owa placówka jest i czym się zajmuje, a raczej jakie badania prowadzi, myślę, że wstrząsnęło niejednym czytelnikiem.

Historia rodzeństwa – sierot, najlepiej dowodzi faktu, iż Przedsionek Piekła nie bez przyczyny nosi takie miano. Jako pierwszą poznajemy Kathleen, dziewczynę, która nosi przydomek potwór. W przeszłości wraz ze swoim bratem zostali porwani przez ludzi, którzy zjawili się znikąd. Następnego dnia Kathleen obudziła się już sama w pustej celi z dala od jedynej bliskiej osoby. W momencie, kiedy stopy dziewczyny przekroczyły betonowy próg Przedsionka Piekła, jej życie stało się jedną, wielką jątrząca się blizną – dosłownie.

Poorana bliznami skóra, wszechobecny ból, który panoszy się w całym ciele dowodził tylko tego, jakich mąk doświadcza dziewczyna w tej placówce. Oczywiście to, co działo się za murami, wielkiego, starego kościoła zostawało tajemnicą przez wiele lat. Nikt nie wiedział co tak naprawdę tam robiono, inni twierdzili, że następują tam nielegalne eksperymenty, które mają stworzyć nadczłowieka, lecz to co tam robiono, do końca zostawało tajemnicą niekiedy nawet dla rządu.

W tym samym czasie mamy, jakby drugą linię czasową i ośrodek zamknięty dla osób niebezpiecznych – szpital psychiatryczny. Bohater, który pojawia się w tej historii to zmęczony życiem staruszek, który pomimo swojego zaawansowanego już wieku, zachowuje trzeźwość umysłu. Podczas swojego pobytu, który nie bez przyczyny musi odsiedzieć, jako karę Andrew Milton ma sposobność patrzeć, jak zachowują się pewne osoby, które kiedyś, w czasach swoich świetności i geniuszu spadli na samo dno.

Zbrodniarze, zabójcy, mordercy w przeszłości ścigani przez zastępy służb porządkowych, obecnie jawią się jako bezsilni szaleńcy. Pewnego razu do szpitala zostaje przywieziony szczególny przypadek człowieka, który nazwany został żywą pochodnią. Andrew zaciekawiony, ale i także trawiony nudą, postanawia odwiedzić nowy okaz pensjonariusza, do którego rusza ukradkiem. Najgorsze w tym wszystkim jest jednak to, że człowiek pochodnia stanowi istotną część przeszłości Miltona.

„Przedsionek Piekła” to niezwykle dojrzała fantastyka, której fabuła zapętla się z coraz to posuwającą się akcją do przodu. Do prawdziwego zrozumienia i połapania się, co do bohaterów i różnych sytuacji, historia ta wymaga najwyższego stanu skupienia. Bez tego najważniejszego czynnika, nie spostrzeżemy się, jak i kiedy się pogubimy. Atmosfera, która pyszni się w przeciągu całej książki wyrasta z XIX – wiecznej gorączki eksperymentów i wynalazków, mających „służyć krajowi”. W tej materii ukazuje się także bardzo dobry zmysł autora w kreacji świata w części opartego na faktach, a w części na imaginacji. W fabule mamy trzy różne przedziały czasowe, różnych bohaterów, których łączy takie samo zakończenie – wstrząsające.

„Przedsionek Piekła” to mroczna opowieść o człowieku, jego pragnieniach i dążeniu do celu, przez które życie innych istot staje się tytułowym piekłem w najczystszej postaci.

Polecamy: Dobre Recenzje

Piekło posiada wiele obliczy i każdy wyobraża je sobie na własny, upiorny sposób (oczywiście, jeśli w nie wierzy), ale czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jak będzie wyglądało wasze życie, kiedy piekło z najgorszych koszmarów objawi się wam tutaj, na Ziemi? Co wówczas poczujecie? Na jakie tortury zostaniecie skazani, podczas których zaczniecie błagać, płakać, kląć i nienawidzić jednocześnie? Jeśli chcecie się przekonać, zmierzyć z najstraszniejszymi wizjami i patrzeć, jak ludzkość wyniszcza się samoistnie, to zapraszam was do "Przedsionka Piekła" Tomasza Kaczmarka.

Wyznam od razu, że fabuła jest bardzo zawiła, więc zdradzę jedynie kilka oczywistych faktów, które nijak nie wpłyną na odbiór całej powieści. Tomasz Kaczmarek w swoim debiucie opowiada trzy historie kompletnie różnych bohaterów. Czytelnik ma do czynienia z naukowcem na emeryturze, aktualnie przebywającym w szpitalu psychiatrycznym, Andrew Miltonem. Kathleen, dziewczyną poddawaną torturom w ramach objętego tajemnicą rządowego eksperymentu. Oraz Januszem - młodym, bezdomnym chłopakiem grasującym po obskurnych ulicach miasta Exmore, marzącym o kącie dla siebie i swojej grupy, o pieniądzach i lepszym życiu.

Każda historia wydaje się całkowicie odrębna oraz niepowiązana, choć im dalej brniemy przez brudną, wywołującą traumę fabułę, tym więcej dziwnych powiązań dostrzegamy. Po drodze natkniemy się na Bonaków, czyli bogów-naukowców, którzy pewnego dnia postanowili zawitać na Ziemię, zdradzając parę mistycznych, technologicznych tajemnic; szklanych ludzi żyjących głęboko pod ziemią niczym krety; a także na niebezpieczne eksperymenty, ludzi objętych szaleństwem oraz ogrom naukowego bełkotu, który okaże się zadziwiająco trafny.

W "Przedsionku Piekła" tylko jedna rzecz jest pewna: jeśli tam trafisz, już nigdy nie wyjdziesz stamtąd w stu procentach sobą... Albo żywy.

Debiut Tomasza Kaczmarka to książka wciągająca, często brutalna i przede wszystkim dająca do myślenia. Zwłaszcza epilog wprowadza swego rodzaju konsternację. Trafiały się momenty, których się spodziewałam, a także takie, które wywoływały szok, więc podczas lektury ani razu nie ziewnęłam. Logiczne połączenie ze sobą tych trzech wspomnianych powyżej historii wymagało dużej dozy wyobraźni (i odwagi), za co autorowi należą się gratulacje.

"Przedsionek Piekła" zdecydowanie nie należy do powieści zwyczajnych. Powiedziałabym, że można tu znaleźć dużo oryginalnych pomysłów. Wczepienie żabich mózgów robotom? Stworzenie czegoś imitującego skórę i jednocześnie naprawiającego uszkodzone tkanki niemal od zera? Albo powołanie do życia bogów-naukowców, którzy stwierdzili, że ot tak pojawią się na Ziemi i zdradzą kilka tajemnic z przyszłości? To wątki, jakie zapadły mi najlepiej w pamięć, ale znajdzie się ich o wiele, wiele więcej.

Książka zawiera dużo zagadnień naukowych, ale przedstawiono je na tyle błyskotliwie, że o niektórych czyta się z ogromnym zainteresowaniem. Nie dostajemy suchych faktów idealnych do zasypiania. Autor zrobił dobry research, co widać na pierwszy rzut oka.

Nie mogę nie wspomnieć jeszcze o sposobie prowadzenia narracji. Każdy rozdział przypisano kolejno Miltonowi, Kathleen i Januszowi, ani razu nie zmieniając ustawienia, przez co po pewnym czasie narodził się schemat. Przyznam, że z początku bardzo mi się ten zabieg podobał, ale im dalej brnęłam w fabułę, tym większe odnosiłam wrażenie nagłego urwania w połowie niezmiernie ważnego fragmentu. Momentami czułam się poirytowana, ale tempo czytania znacznie się zwiększało.

"Przedsionek Piekła" jest książką nietuzinkową, którą bez wahania polecam. Zaznaczę jednak, że z pewnością nie spodoba się wszystkim przez wzgląd na ewidentną brutalność i mocno zawiłą fabułę. Sięgając po debiut Tomasza Kaczmarka, dostaniecie historię alternatywną, kiedy świat nie musiał sam dążyć do rozwinięcia technologii, a ludzie dostali niemalże wszystko na tacy. "Przedsionek Piekła" to historia wciągająca, doskonale przemyślana i łącząca mechanikę z biologią, przez co określiłabym ją niesamowicie oryginalną.

Na tę książkę trafiłam zupełnie przypadkiem. Oczywiście widziałam ją w zapowiedziach, ale nie zachęciła mnie szczególnie. Jednak dziwnym trafem pewnego dnia odebrałam paczkę od wydawnictwa. Niespodzianka! "Przedsionek piekła" wylądował u mnie. Postanowiłam dać tej powieści szansę, bo w sumie czemu nie? Co z tego wynikło? Zaraz przeczytacie sami.

Exmore – betonowa dżungla wieżowców, fabryk, mrocznych zakamarków. Miasto położone na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Tajemnicza elektrownia, szpital psychiatryczny, laboratoria, to wszystko się tam znajduje. Nasi bohaterowie to: Andrew Milton, spędzający czas w ośrodku na oddziale dla skazańców. Kathleen Turner. Więziona od wielu lat, traktowana gorzej niż można sobie wyobrazić, czeka na śmierć. Wisienką na torcie jest Janusz Szewczyk. Młody chłopak każdego dnia stara się przetrwać w dokach Exmore. Żadne z nich nie wie, co i kiedy połączy ich ze sobą.

Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej powieści. Niby się podobała, a jednak nie do końca. Nie mam pojęcia, jak mam tę książkę ocenić. Pomysł na fabułę jest w porządku. Bogowie-naukowcy, rozwój technologii, eksperymenty na ludziach – to wszystko szło w naprawdę dobrym kierunku. Jednak coś nie zagrało. Wątek bogów-naukowców został trochę zepchnięty na bok, zapomniany, a myślę, że byłby naprawdę ciekawy. Jeśli chodzi o technologię, to fani science fiction, nie będą czuli się pominięci. Plusem jest to, że autor zrobił porządny research i czytając o rzeczach np. związanych z fizyką, nie czułam się jak kompletna idiotka. Wyjaśnia wszystko dokładnie, dzięki czemu rozumiałam, co, jak i dlaczego.

Nie zmienia to jednak faktu, że w książce panuje chaos. Każdy rozdział jest o innym bohaterze, nie ma żadnych ram czasowych. Autor miesza przeszłość z teraźniejszością, łatwo jest się pogubić i nie rozumieć, o co chodzi. Dodatkowo użył narracji pierwszoosobowej, co jakoś nie zachęcało. Według mnie bardziej pasowałaby tutaj trzecioosobowa. Z bohaterów najbardziej polubiłam Andrew i Kathleen. Oni mieli najbardziej barwne osobowości, mam wrażenie, że właśnie na nich Kaczmarek się skupił.

Podsumowując, "Przedsionek piekła" to nawet udany debiut. Nie przekreślam go całkowicie, ale sami pewnie zauważyliście, że nie wywarł na mnie ogromnego wrażenia. Na pewno książka zmusiła mnie do myślenia. Ile jest w stanie zrobić człowiek, by osiągnąć cel? Ile bólu jest się w stanie znieść? Polecam fanom fantasy i science fiction.

“Czasem los po prostu stawia przed nami pewne zadania. I musimy podołać, czy podoba się nam to, czy też nie”

Exmore to miast pełne wieżowców, fabryk i mrocznych zaułków. Jest tam ogromna elektrownia, która jest zasilana dzięki sekretnej technologii. Andrew Milton został umieszczony w szpitalu psychiatrycznym przeznaczonym dla szczególnie niebezpiecznych skazańców. Kathleen Turner jest więźniem, czeka aż nastąpi jej koniec. Janusz Szewczyk, nastoletni syn polskich emigrantów, stara się przetrwać w dokach Exmore. Z pozoru nic ich nie łączy, jednak wszyscy mają jakiś związek z tajemniczym Przedsionkiem Piekła.

“Przedsionek Piekła” opowiada historię szalonych naukowców, którzy wykorzystują tajne laboratoria do swoich eksperymentów. Nie wszystkie się udają, część pacjentów zostaje okaleczonych. Początek mnie wciągnął, jednak trochę denerwowało mnie to, że fabuła bardzo powoli posuwała się do przodu. Chwilami się nudziłam. Trochę gubiłam się w tym, czy autor pisze o teraźniejszości, czy przeszłości, szkoda, że nie było to zaznaczone na początku rozdziałów. Dużym plusem “Przedsionka Piekła” są bohaterowie, każdy z nich był dobrze zbudowany i miał swoją skomplikowaną historię.

W XIX wiecznej alternatywnej Ameryce, w betonowej dżungli zwanej miastem Exmore, stoi potężna elektrownia, którą zasila pilnie strzeżona technologia od bogów-naukowców. Ludzie mogą tylko i wyłącznie z niej korzystać, ale nie mają prawa jej badać. 

,,Przedsionek piekła" to nie tylko historia o eksperymentach i postępie, to też opowieść o trzech skrajnie różnych osobach, którymi przeznaczenie sprawiło, że ich losy zostały na zawsze splecione w jednym celu.

Andrew Milton - to nieszkodliwy staruszek, który żyje w szpitalu psychiatrycznym. Jednak nie trafił tam, bo oszalał, lecz przez wyrok sądu. Bo tak naprawdę Andrew Milton to tajemniczy skazaniec systemu, któremu niegdyś służył. 

Kathleen Turner - jest więźniem w Przedsionku Piekła. Przeprowadzają tam na niej bestialskie eksperymenty, a to wszystko koordynuje Cerber. Kobieta wie, że niewiele ją dzieli, nim nastanie jej koniec.

Janusz Szewczyk - to nastoletni syn polskich emigrantów, który żyje na ulicy. Jest przywódcą zgrai złodziejaszków, którzy znaleźli szansę, aby się wzbogacić. Jednak ta szansa jest bardzo niebezpieczna... a sam Janusz znajdzie się w poważnych tarapatach.

Książkę zaczynamy nietypowo. Wszystko zaczyna się w szpitalu psychiatrycznym dla skazańców, w którym żyje Milton. Później po paru stronach dostajemy w twarz eksperymentami na ludziach i morderstwem. Także wstęp bardzo zachęcający!  Zwłaszcza że potem to się wszystko jeszcze bardziej rozkręca. Dlatego nie polecam książki dla ludzi o słabych nerwach, bo mogą nie wytrzymać. 

W ogóle wracając tak jeszcze do postaci, to muszę wyznać, że z całej trójki polubiłam najbardziej Kathleen. Jej historia najbardziej mnie zaciekawiła, a sama kobieta była bardzo barwna i było wiadomo, jakie przyświecają jej cele. Dlatego z niecierpliwością czekała na jej rozdziały, a te często gęsto urywały się znienacka, sprawiając że czytelnik nie może się oderwać od książki. A wracając jeszcze do pozostałej dwójki, to ona też była świetnie i barwnie napisana. Każdy był inny i na swój sposób przebiegły. Np. taki Milton, choć z pozoru był niegroźnym staruszkiem, to po czasie dowiadujemy się o nim nieco więcej i widzimy w nim kogoś innego. Kogoś, kto może być zagrożeniem.

A na koniec jeszcze dodam, że te postacie i ich wątki, choć wydają się, że nie są ze sobą złączone... to im dalej w las, tym widać coś przeciwnego. Więc radze uważać przy czytaniu, bo autor często próbuje nas zmylić, żebyśmy sami nie odkryli przedwcześnie prawdy. 

Jeszcze tylko dodam, że cała fabuła mega mnie wciągnęła. Zwłaszcza motyw bogów-naukowców i ich pilnie strzeżonych sekretów oraz motyw przemiany bohaterów w tej książce. Widać, że postacie mają charakterek i że nie są płaskie, a żywe i mięsiste.

Do jednej rzeczy mogłabym się przyczepić tylko. Do elementów hamujących nieco tę historię. Spowalniaczy, które jak miałam wrażenie, miały tylko zapchać książkę i sprawić, żeby czytelnik za szybko nie odgadł, co z czym się je.

,,Przedsionek Piekła" oceniam na 3/5.

Nauka to rozwój, postęp, nowe możliwości i z reguły polepszanie poziomu życia na każdym polu... Użyłam sformułowania "z reguły", gdyż czasami bywa jednak i tak, że koszt i cena owego naukowego postępu jest nazbyt wysoka... O takiej sytuacji opowiada intrygująca i zarazem niezwykle mroczna powieść science fiction pt. "Przedsionek piekła", której autorem jest Tomasz Kaczmarek. Poniżej postaram się podzielić z wami refleksją na temat lektury tej książki.

Alternatywna rzeczywistość Ameryki XIX stulecia, świat rozwiniętej technologii ofiarowanej przez tajemniczą nację Obcych, jak i też postępujące zniszczenie tego, co naturalne. W tej codzienności poznajemy pewnego starego pensjonariusza zakładu obłąkanych, przywiezionego tam młodego pacjenta z poparzeniami całego ciała, kobietę poddawaną potwornym eksperymentom, jak i też nastoletniego chłopca ulicy, który pewnego dnia znajdzie się w bardzo nieodpowiednim miejscu. Los, postęp, ale też i chęć zemsty sprawią, że drogi tych czworga bohaterów połączą się w mroczną i dramatyczną całość, która zaprowadzi ich wprost do przedsionku piekła...

Tomasz Kaczmarek zaoferował nam niezwykle klimatyczną opowieść science fiction, w której wyodrębnimy również elementy grozy, sensacji oraz psychologicznego dramatu. Centralnym motywem są losy wspomnianych powyżej postaci, które połączy pewne szaleńcze, naukowe pragnienie, jego dramatyczne skutki i chęć zadośćuczynienia w najbardziej sprawiedliwym ujęciu - życie za życie. Jednocześnie gdzieś obok odkrywamy obraz tego dziwnego świata, tajemnicę darczyńców zaawansowanej technologii i cenę, jaką przyszło zapłacić za nią całej ludzkości. To właśnie te dwa plany tworzą tę ciekawą, nieprzewidywalną i udaną opowieść.

Konstrukcja książki opiera się na kilku wątkowej relacji, która ukazuje kolejne losy poszczególnych postaci. To u ich boku odkrywamy kolejne sceny, wydarzenia i wspomnienia, które niczym budowla z klocków łączą się w spójną historię - tak w teraźniejszym, jak i retrospektywnym ujęciu. Czasami ów opowieść cechuje wielka dynamika, akcja, przygoda i walka, innym razem spokojniejsze fragmenty rozmów i przemyśleń bohaterów, a jeszcze niekiedy mroczne opisy tego świata - tak na powierzchni, jak i podziemnych czeluści. Najważniejsze wydaje się, to że przez niemalże całą lekturę nie możemy być pewni tego, dokąd nas ona poprowadzi i co okaże się odpowiedzą na najważniejsze pytania...

Bardzo interesująco jawią się najważniejsze postacie tej opowieści, z których w zasadzie nikt nie jest do końca pozytywnym, ale z pewnością wszyscy są niezwykle barwni. Szalony, ale czy aby na pewno - Andrew Milton; okaleczona i pragnąca zemsty kobieta w osobie Kathleen Turner; czy też starający się przetrwać na ulicy, nastoletni sierota - Janusz Szewczyk... To właśnie oni i ich czyny znaczą tę historię, nadają jej tempa, dramatyzmu i wielkich emocji, gdyż tak naprawdę każdy z tych bohaterów nie pozwala przejść wobec siebie zupełnie obojętnym, a to znaczy już bardzo wiele...

Nie można przejść obojętnym także wobec świata tej książki, w którym centralnym miejscem jest brzydkie, wyniszczone, przemysłowe miasto Exmore. To fabryki, wielkie wieżowce i będące osiągnięciem podarowanej technologii, ogromne silniki, które napędzają cały kraj swoją energią. To mroczna, niesprawiedliwie społeczna, podzielona na naziemną i podziemną część, rzeczywistość, która w jakimś sensie obrazuje największe koszmary ludzkości. Oczywiście im bardziej mrocznie, gorzko i strasznie, tym ciekawiej dla nas, czytelników...

Lektura powieści "Przedsionek piekła" upływa nam w błyskawicznym tempie, co wiąże się przede wszystkim z zaintrygowaniem tajemniczą fabułą książki, która stopniowo pozwala odkrywać prawdę o tym świecie, jego mieszkańcach i związku głównych bohaterów. To emocje, wielkie zaangażowanie, szczypta strachu, ale też i humor, dla którego także znalazło się tu miejsce. Najważniejsze jest zaś to, że powieść ta oferuje nowe spojrzenie na współczesną literaturę science fiction, która może wciąż intrygować, porywać i opierać się na świeżym pomyśle. Polecam - naprawdę warto!