Pomoc przeciw nieprzyjaciołom twoim

„Twój wzrok pełen miłości spoczął na mnie, I słuchasz moich cichych słów, I przepełniasz moje serce pokojem”. Edyta Stein „Chodzi o to, żeby w końcu wygospodarować sobie cichy kącik, w którym będzie można obcować z Bogiem tak, jakby poza Nim nic w ogóle nie istniało, i to codziennie” – pisze Edyta Stein. Z pewnością odwołuje się do własnych doświadczeń, które jednak można uogólnić. Cichy kącik, w którym można obcować z Bogiem tak, jakby poza Nim nic w ogóle nie istniało, może wyglądać bardzo różnie. Dla kogoś jest nim powszechnie znany ołtarzyk domowy podobny do tych, jakie wciąż jeszcze spotyka się w starych domach na wsi. Dla kogoś drugiego to kącik modlitewny. Jeszcze ktoś inny znajduje spokojne miejsce na łonie przyrody, gdzie może się wycofać, aby być sam na sam z Bogiem, aby odetchnąć w Jego bliskości. Jednak ważniejsze od tych warunków zewnętrznych jest to, abyśmy odkryli „cichy kącik” w sobie i tam obcowali z Bogiem tak, jakby poza Nim nic nie istniało. Pośpiech i szybkie tempo życia codziennego sprawiają, że wielu ludzi zapomina o odpoczynku. Jest on jednak niezbędny, aby znów nabrać sił. Dlatego Wunibald Müller zachęca do świadomego wypoczywania przy Bogu w ciągu dnia. Na ten wypoczynek z Bogiem musimy świadomie znaleźć czas, który nie jest czasem zmarnowanym, lecz nadaje codzienności nowy wymiar. W ten sposób życie powraca do pierwotnej prostoty.

Zagadkowy wizerunek Matki Bożej, który nie został wymalowany ludzką ręką Kawałek zgrzebnego płótna, który w ciągu kilku lat nawrócił na wiarę katolicką całą rdzenną populację Meksyku. Aztecki kodeks. Rdzenni mieszkańcy Meksyku na fałdach płaszcza Maryi odnajdowali astronomiczną mapę nieba i mapę lokalizacji wulkanów w ich kraju. Zgrzebne płótno z agawy na którym widnieje Wizerunek, powinno rozpaść się już kilkaset lat temu, a jednak ma się świetnie; nie zabrudziły go dymy kadzideł i nie uszkodził kwas azotowy, wylany nieopatrznie na wizerunek przez konserwatorów. Nie został wymalowany żadnymi ziemskimi farbami, przypomina zdjęcie z polaroida – zwykłe włókna z agawy w niewytłumaczalny sposób zostały zabarwione od wewnątrz za pomocą techniki nieznanej do dzisiaj. Zdjęcia rentgenowskie nie wykazują żadnych pociągnięć pędzla na płótnie. W źrenicach oczu Obrazu – które mają zaledwie po kilka centymetrów średnicy – utrwaliła się z detalami scena z XV wieku, w której Juan Diego prezentuje biskupowi Zumarraga płaszcz z cudownym wizerunkiem. Widać dostojników Kościoła, księży, służących, czarnoskórą niewolnicę. Matematycy odnaleźli w Obrazie złote proporcje i ciąg Fibonnacciego a muzycy – medytacyjną muzykę sfer niebieskich. Podobno kiedyś Maryja przyznała się jakiemuś wizjonerowi, że Fatimę czy Medjugorie odwiedza, ale mieszka – w Guadalupe. Dziś wizerunek Morenity z Guadalupe można znaleźć w każdym domu, sklepie i urzędzie w Meksyku. A Bazylikę w Guadalupe odwiedza corocznie 9 milionów pielgrzymów.

Droga uzdrowienia ciała i duszy Czy chcesz poznać Boga, który zbawia i uzdrawia? Jakie są terapie stosowane przez Jezusa? Na czym polegało uzdrowienie Samarytanki albo niewidomego Bartymeusza? Co mają wspólnego słowo Boże i... gimnastyka? Niezależnie od tego, czego doznajemy, Jezus czeka i jest gotowy, aby dawać nam nowe życie i prowadzić nas do pełni szczęścia i wolności. Roberto Antonio Bianchi, doświadczony lekarz, podpowiada, jak zrozumieć własne ciało, a jednocześnie zatroszczyć się o duszę i przyjąć uzdrowienie dzięki rozważaniu słowa Bożego i modlitwie. To nie jest trudne: to realna propozycja, droga nawrócenia, uzdrowienia, błogosławieństwa. To alternatywa życia, a nie teoria, zrozumiała dla wszystkich – przede wszystkim dla ubogich, zapomnianych, potrzebujących – pełna światła, rad i wskazówek. - fragment

Ewangeliczne kontemplacje męki Jezusa ukazują z jednej strony powagę i dramat nas, ludzi uwikłanych w grzech i dotkniętych przez cierpienie, z drugiej zaś objawiają nieogarnioną miłość Boga Człowieka, który za nas wydał się na śmierć, abyśmy dzięki Niemu mieli życie. Stąd też Ojciec Ignacy każe „prosić o boleść, współczucie i zawstydzenie, że z powodu mych grzechów Pan idzie na mękę” oraz „o boleść wespół z Chrystusem pełnym boleści, udrękę serca z Chrystusem udręczonym, łzy i mękę wewnętrzną z powodu tak wielkiej męki, którą Chrystus wycierpiał z miłości za mnie”. Kontemplacje męki i śmierci Jezusa mają utwierdzić nas w pragnieniu zjednoczenia z Jezusem i naśladowania Go także w tym, co w naszym życiu najtrudniejsze: „w znoszeniu wszelkich krzywd i wszelkiej zniewagi i wszelkiego ubóstwa, jeśli tylko najświętszy Majestat zechce mię wybrać i przyjąć do takiego rodzaju i stanu życia”.

„Stałe rozważanie życia Pana Jezusa umacnia i utwierdza duszę w unikaniu rzeczy próżnych i znikomych; po drugie – umacnia w zwalczaniu przygnębienia i przeciwności; po trzecie – uczy, co trzeba czynić, żeby nie mogły się wdzierać do naszego życia albo nas mamić różne braki – a to dlatego, że domaga się tego doskonałość cnót. Zatem kto Go naśladuje, nie może pobłądzić ani się pomylić”. – Ze Wstępu do Medytacji o życiu Chrystusa Ćwiczenia duchowe św. Bonawentury powstały na prośbę siostry klaryski, która poprosiła Świętego o wskazówki do codziennych medytacji. Autor zachęca w nich do poznawania Boga przez „rozważanie sercem” czyli pobożne rozpamiętywanie życia Pana Jezusa i Jego nauki. W tym celu zamieścił w swoim dziele liczne teksty biblijne, wyjątki z pism św. Bernarda z Clairvaux oraz praktyczne wskazówki, jak je interpretować. Codzienna kontemplacja wybranych przez niego tekstów miała na celu nie tylko zatrzymać przy nich myśl, ale nade wszystko serce, by osiągnąć intymną więź z Bogiem. Medytacje nazywane „mistyczną biografią Chrystusa” od wieków są uznawane przez wiernych za arcydzieło kanonu klasyki duchowości i jeden z fundamentów pogłębiania życia duchowego. Autor doskonale połączył w nich kontemplację z życiem codziennym, a przez nauczanie o życiu miłością Bożą nieustannie przypomina nam o ludzkiej słabości i o obowiązkach pokuty i miłosierdzia. Przeniknięte ideą miłości rady Świętego zwanego Doktorem Serafickim, pozostają nadal aktualne i przemawiają do serc również dzisiaj, bez względu na wiek i wykształcenie wierzących. Niech do lektury zachęcą nas słowa autora, które skierował do swojej córki duchowej: „Proszę Cię tedy córko najmilsza, abyś tę pracę moją, którą na chwałę Pana Jezusa, a Twój i mój własny pożytek podjąłem, chętnie przyjęła, i jeszcze chętniej, a wytrwale ćwiczyła się w odbywaniu tych oto Rozmyślań”.

Dyskusja o piekle toczy się właściwie od zarania dziejów i nic nie wskazuje na to, aby wkrótce miała się zakończyć. Książka ta włącza się w nurt tej dyskusji i stara się ująć ją w logiczne ramy. Autor grupuje argumenty w dwóch klasach; jedna - to dowody biblijne potwierdzające istnienie piekła, druga zaś - to przykłady wizji, które mieli różni ludzie na przestrzeni wieków. Celem wszystkich jest przekonanie nieprzekonanych, umocnienie wątpiących i zachęcenie wszystkich, by wybierali drogi Pana dopóki jest jeszcze na to czas. Czy mu się to udało?

"Dusze moich przyjaciół, przybliżcie się z ufnością! Nie lękajcie się niczego. (...) Macie dziś szczęście brania udziału w godzinie czuwania. Jeżeli się ogrzewacie przy płomieniach mego Boskiego Serca, to dlatego, ze was wyróżniłem - bez żadnej waszej zasługi! (...) Przybądźcie do mnie i w cieniu nowego Getsemani - tabernakulum - podzielcie się ze mną uczuciami przyjaźni. Chcę otworzyć przed wami moje Boskie Serce..." (z tekstu sł. Bożego o. Mateo na godzinę świętą) "...Wreszcie, jest jeszcze jeden, pełen słodyczy, aspekt tej godzinnej modlitwy. (...) Godzina święta jest czasem, w którym jednocząc się z cierpiącym Chrystusem, jednoczymy się zarazem z Jego Matką". (z zachęty duchowej o. Wawrzyńca Marii Waszkiewicza) Książka zawiera ponad 30 tekstów do rozmyślań na godzinę świętą autorów uznanych, świętych i mistyków ubiegłych wieków oraz wstęp i liczne dodatki (m.in. rozważania drogi krzyżowej, zegar Męki Pańskiej, przestrogę św. Teresy od Jezusa oraz 33 dni z Sercem jezusowym i artykuł o jego kulcie).

Proszę mi pozwolić - mówi ojciec misjonarz Louvet - dorzucić tutaj osobiste wspomnienie. Kiedy w Cochinachine mówiłem w kazaniu o wierze, biedna maleńka córka Annamite właśnie straciła matkę. Czternaście lat była obciążona pracą w magazynie za znikomą zapłatę pięciu tin za dzień, czyli mniej więcej ósma część franka zarabiając na pożywienie dla siebie i dla dwóch swoich małych braci. Jakież było moje zaskoczenie widząc ją wchodzącą przy końcu tygodnia i przynoszącą zarobek dwóch dni abym odprawił Mszę Świętą za spokój duszy ich drogiej matki! Ta biedna maleńka pościła przez część tygodnia, by udzielić swojej zmarłej mamie tej pomocy. O święta jałmużno biednej i sieroty! Jeżeli moje serce w tym momencie głęboko zaniemówiło, jak ona musiała dotknąć serce Ojca niebieskiego i ściągnąć Jego błogosławieństwo na tę matkę i na jej dzieci! Oto szlachetna dobroć biednych...

Objawienia o Męce Pańskiej to po raz pierwszy przetłumaczone na język polski wizje hiszpańskiej mistyczki i wizjonerki Marii od Jezusa z Ágredy. Objawienia te są częścią niezwykle obszernego, obejmującego kilka grubych tomów dzieła Mistyczne Miasto Boga, do tej pory znanego polskiemu czytelnikowi jedynie z króciutkich wybranych fragmentów. Każdy z rozdziałów dzieła składa się z dwóch części. Pierwsza to opis wydarzeń związanych z męką Chrystusa, które widziała mistyczka w swoich objawieniach. Mocno osadzone w przekazie biblijnym, zawierają dotychczas nieznane szczegóły, które uzupełniają opis ewangeliczny, a także wątki obecne w apokryfach, tak bardzo popularnych w jej epoce. Drugą część stanowią „Pouczenia Królowej Niebios” – duchowe nauki, które Maria z Ágredy usłyszała od Maryi. Nauki te pełne duchowej mądrości wyjaśniają sens opisanych wcześniej wydarzeń, a udzielone przez Maryję wskazówki i rady mają pomóc wiernym w nawróceniu serca i życiu godnym dziecka Bożego. Wyjaśniając uniżenie Bożego Syna, który dla zbawienia człowieka zgodził się przyjąć hańbę męki i śmierć na krzyżu, Maryja poucza mistyczkę: „Tylko Bóg widzi serce i wnętrze człowieka, świat zaś patrzy na to, co powierzchowne i zmysłowe. A choć synowie Kościoła to wiedzą, nie stosują się do tej prawdy, zabiegając o ludzką reputację, honor i chwałę. Widzialnych honorów świata nikt nie powinien przyjmować dla nich samych – jeśli nie można ich sprowadzić do większej chwały i wsławienia Najwyższego. Wszak bez tego próżne są i nieużyteczne, bez owocu i korzyści. To nie w nich przecież jest prawdziwa szczęśliwość stworzeń stworzonych do wiekuistego szczęścia. Oddal się, córko moja, od tego zakłamania. Dawaj każdej rzeczy imię i wartość, na jakie zasługuje”.

Serce Chrystusa przebite na krzyżu włócznią żołnierza jest nieustannie otwarte dla ludzi. Wystarczy tylko odpowiedzieć miłością na Jego miłość i wiernością na Jego wierność. Z Bożego Serca, tego "źródła życia i świętości", czerpiemy nieprzerwanie siłę do budowania w nas samych i w świecie cywilizacji prawdy i miłości. Podstawowym środowiskiem, gdzie rozwija się cywilizacja miłości, jest rodzina, dlatego cieszę się, że rodziny w Polsce poświęcają się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. - Jan Paweł II W rytm Serca Jezusa to zaproszenie, aby przybliżyć się do tajemnicy wcielonej Miłości. Prezentowane rozważania przygotowują Czytelników do tego, by obecność Jezusa umieli rozpoznawać w sobie i w otoczeniu. Ponieważ miłość Boga niejedno ma imię, każde litanijne wezwanie odsłania cząstkę "niezgłębionego bogactwa" Chrystusa i zaprasza do zaczerpnięcia z Jego Pełni. Sposób, w jaki może się to dokonać, wskazują świadkowie - wielcy czciciele "Serca, przebitego za nasze grzechy".

Małgorzata Węgierska (1242-1270) od najmłodszych lat przebywała w zakonie dominikanek. Ofiarowana Bogu za naród węgierski, ukochawszy Jezusa, stanowczo odmawiała zamążpójścia i wybrała życie za klauzurą. Otrzymała dar proroctwa oraz stygmaty Męki Pańskiej. Z oddaniem wypełniała swe powołanie - gorliwie się modliła, podejmowała surowe praktyki pokutne, służyła najuboższym.

Czy można się obejść bez Maryi i dojść do Boga? To tak jakby zapytać, czy człowiek może przyjść na świat i wychować się bez ojca i matki. Z woli Chrystusa, Jego Matka stała się również naszą Matką, która przekazuje wierzącym dary łaski, wysłużone przez Jej Syna. Książka ta zachęca do ponownego odkrycia różnych form kultu Maryi w Kościele, umiejętnie uczy jak zwracać się do naszej Matki, by Ona wzmacniała naszą wiarę, nadzieję i miłość. „Maryja wzięta do nieba (...) dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny”. – Konstytucja Dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium”, nr 62

Na katolickim podwórku pobożność maryjna bywa bardzo rozdmuchana. Fruwa sobie w oderwaniu od jakiegokolwiek namysłu nad rolą Maryi w Bożym planie. Z drugiej strony daje o sobie znać także minimalizm maryjny - często owoc kompleksów przed braćmi protestantami. Rzekomo w radykalnym „tak” dla Chrystusa nie ma już miejsca na „tak” dla Jego Matki. Są w końcu również tacy, którzy „tolerują” naukę Kościoła, ale ani ich ona grzeje, ani ziębi. Pozostają obojętni, bo nie pojęli daru, jaki Bóg im składa w Maryi. Z pewnością przeczytanie tej wyjątkowej książki zadziwi wszystkich! Czytelnik nie raz wykrzyknie: „nigdy w ten sposób nie patrzyłem na Maryję!”. Tradycyjne prawdy wiary zostały przez autora ukazane w obrazowym języku zrozumianym dla dzisiejszego czytelnika. Lektura obowiązkowa nie tylko dla katolików, ale także dla protestantów o otwartym sercu i umyśle. Idealna na prezent dla znajomych, którzy nie rozumieją nauczania Kościoła.

Główny temat: nieusuwalne napięcie między ortodoksją/heterodoksją, czyli między prawdą i kłamstwem na temat Boga. Oraz: jak dziś układać teologiczne klocki i co dziś znaczy być dobrym w te klocki. Najbardziej reprezentatywne tytuły felietonów: Szpagat damski, szpagat męski oraz Dawkins uchachany (świetne). No i, oczywiście: Rozwieść się lub uciec w poezję mistyczną. Najbardziej odkrywcze (dla mnie) zdanie: ?całkiem możliwe więc, że współczesna wszechtolerancja rodzi się w skamieniałym jednak sercu?... Bardzo to wszystko ciekawe i świeże. Polecam. Działa trzeźwiąco i orzeźwiająco. ks. Jerzy Szymik Sławomir Zatwardnicki, absolwent teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, obecnie doktorant na tej uczelni. Redaktor naczelny internetowego pisma dla doktorantów ?Theo-Doctores?. Publicysta, autor wielu artykułów oraz ośmiu książek. Ostatnio wydał: Elementarz katolika (Warszawa 2015). Laureat nagrody Pro Redemptione (2014) w kategorii: dla młodych teologów, którzy działalnością pisarską przyczyniają się do rozwoju myśli teologicznej. Zaangażowany w działalność ewangelizacyjno-formacyjną. Żonaty, ma czwórkę dzieci.

Nieznana i niekochana ? taka jest katolicka nauka społeczna w oczach Sławomira Zatwardnickiego. Książka jest adresowana do nas wszystkich ? ?okularników?, którym szkła pobrudziły się stereotypami, a myślenie wpadło w koleiny utartych schematów. Żywy, a nieraz i ostry język Autora pomoże nam w wyraźnym dostrzeżeniu problemów współczesności i aktualności społecznego nauczania Kościoła. ks. Przemysław Król SCJ Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców ?Talent? Sławomir Zatwardnicki, teolog, publicysta, autor sześciu książek. Ostatnio wydał: Pomoc przeciw nieprzyjaciołom Twoim, czyli jak chwalić Maryję i bronić Jej godności (Kraków 2014). Laureat nagrody Pro Redemptione (2014) w kategorii dla młodych teologów, którzy działalnością pisarską przyczyniają się do rozwoju myśli teologicznej. Zaangażowany w działalność ewangelizacyjno-formacyjną. Żonaty, ma czwórkę dzieci.

Książka, po którą sięgnie wielu katolików świeckich, bo codziennie muszą myśleć o pieniądzach... Książka, po którą powinno sięgnąć wielu duszpasterzy, bo pomoże im zrozumieć dylematy, jakimi żyją ich parafianie, i język, jakim się posługują... Czy chrześcijanin powinien być zawsze ubogi? Czy wolno mu aspirować do bycia bogatym? Co robić z nadwyżką pieniędzy (rozdawać? ale jak i gdzie, na ulicy?) Jak przeżyć, gdy w domowym budżecie brakuje pieniędzy, i jak wychować dzieci do mądrego z nich korzystania? Czy dziesięcina na Kościół ma jeszcze dzisiaj sens? Czy Pan Bóg ma coś wspólnego z naszą codzienną troską o pieniądze na utrzymanie domu? „Porozmawiajmy więc o tych sprawach szczerze. I odważnie” – zachęcają we wprowadzeniu Autorzy książki. Zebrane w niej teksty zostały przygotowane przez katolików świeckich, którzy pragną podzielić się swoim doświadczeniem, wiedzą i przemyśleniami z innymi. Podpowiadają, jak wiodąc życie w świecie pozostać wiernym ewangelicznemu wezwaniu: „Nie możecie służyć Bogu i mamonie”.