Polacy w Kazachstanie. Zesłania - dziedzictwo - nadzieje - powroty

Nowe, uaktualnione i poszerzone o ponad 150 stron wydanie wyjątkowej monografii. Poruszono nowe wątki, np. dotyczące budowy kolei wschodniochińskiej, i uzupełniono wiele już obecnych wątków, np. o Leopoldzie Niemirowskim czy Państwie Jaxa, a także rozbudowano nieco antologię, m.in. o tekst Władysława Andresa. W naszej świadomości Syberia jawi się przede wszystkim jako miejsce niewoli, zesłań, śmierci wielu naszych rodaków. Jednak autor opisując związki Syberii z historią Polski od XVI do XX w. nie zatrzymał się tylko na tym wątku, pokazał również wkład jaki Polacy - zesłańcy, skazani na przymusowe osiedlenie - wnieśli w rozwój cywilizacyjny Syberii jako cenieni lekarze, nauczyciele, inżynierowie, rolnicy czy przedsiębiorcy. Natomiast wybór fragmentów pamiętników z różnych okresów pozwala poczuć atmosferę tamtego miejsca i czasu. Książka objęta patronatem medialnym TVP Historia.

Album Rafała Blechacza, jednego z najwybitniejszych pianistów swojego pokolenia! Ceniony za nagrania Chopina, które przyniosły mu wiele nagród i wyróżnień, uznany za talent, który pojawia się raz na parę dziesięcioleci, Rafał Blechacz prezentuje tym razem nagrania dzieł Jana Sebastiana Bacha. 31-letni obecnie zwycięzca Konkursu Chopinowskiego z 2005 roku, całą młodość zafascynowany był muzyką Bacha i w niezwykle naturalny sposób wypracował swój własny styl, który odnajdziemy na tym albumie w dojrzałych interpretacjach dzieł na instrumenty klawiszowe tego kompozytora. Album ukazuje wyjątkową wszechstronność artysty i jego głęboką znajomość dzieł Bacha. Znakomite interpretacje Blechacza wypływają także z jego doświadczeń jako organisty. Młody Rafał „zjadł zęby” na zmaganiach z głównym bachowskim instrumentem, ćwicząc na organach przez wiele lat, zanim ostatecznie podjął decyzję o wyborze fortepianu. Artysta grał na organach podczas mszy w kościele parafialnym w swoim rodzinnym mieście – Nakle nad Notecią, gdzie od czasu do czasu dawał recitale już po tym jak został pianistą. „Organy zawsze mnie fascynowały i wiele moich wcześniejszych muzycznych wspomnień związanych jest ze słuchaniem organów w kościele” – wspomina artysta. Album zawiera prawdziwe przeboje jak „Koncert włoski”, jeden z ulubionych utworów Blechacza („Jego interpretację, przede wszystkim, cechuje modelowa przejrzystość faktury” – Portland Press Herald), oraz „I Partita” („Od pierwszych urzekających, klarownych dźwięków, było oczywiste, że Blechacz jest muzykiem oddanym swojej sztuce, badającym jej znaczenie, sprawdzającym jej możliwości i poszukującym głębi”). Lista utworów: 1. Italian Concerto, BWV 971 2. Italian Concerto, BWV 971 3. Italian Concerto, BWV 971 4. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 5. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 6. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 7. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 8. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 9. Partita No.1 in B flat major, BWV 825 10. 4 Duets, BWV 802-805 11. 4 Duets, BWV 802-805 12. 4 Duets, BWV 802-805 13. 4 Duets, BWV 802-805 14. Fantasia and Fugue in a minor, BWV 944 15. Fantasia and Fugue in a minor, BWV 944 16. Partita No.3 in a minor, BWV 827 17. Partita No.3 in a minor, BWV 827 18. Partita No.3 in a minor, BWV 827 19. Partita No.3 in a minor, BWV 827 20. Partita No.3 in a minor, BWV 827 21. Partita No.3 in a minor, BWV 827 22. Partita No.3 in a minor, BWV 827 23. Jesu, Joy of Man’s Desiring

Zdobycie i zniszczenie przez Persów Amidy, rzymskiej twierdzy położonej nad Tygrysem, mogłoby uchodzić za niewielki epizod w wieloletnich zmaganiach rzymsko-perskich. Wszakże twierdza ta nieraz była sceną zaciekłych walk, wielokrotnie też przechodziła z rąk do rąk ze względu na swoje strategiczne położenie. Jednakże trwające siedemdziesiąt trzy dni oblężenie fortecy, jej zniszczenie, zagłada obrońców i ludności cywilnej nie tylko wywarło wielkie wrażenie na Rzymianach, nie tylko zdecydowało o przebiegu kampanii lat 359-360, ale i zaważyło na przyszłych losach Imperium. Można by powiedzieć, że obrona Amidy to mała kula śniegowa, która zmieniła się w wielką lawinę. Upadek miasta przyczynił się bowiem, mniej lub bardziej, do uzurpacji cezara Juliana, a następnie doprowadził do wielkiej wojny na ziemi perskiej w 363 roku.

„Powstała we mnie po trzeba (która mnie ponagla każdego dnia) tropienia śladów Boga, który – zgodnie z wiarą – przyjmując oblicze i ciało człowieka, pokazał się, a równocześnie schował. Chodzi o tego chrześcijańskiego Boga, którego sekretem wydaje się być ukrycie, półcień, jednakowa wartość śladów dla wiary i dla niewiary, żeby – celem ustrzeżenia wolności – przyjęcie Go stało się wyborem, a nie wyrokiem, gorącym porywem serca, a nie chłodnym wnioskiem niepodważalnego stwierdzenia”. Fragment książki Wnikliwe dziennikarskie śledztwo o pochodzeniu chrześcijaństwa. Jaka zagadka kryje się pod imieniem Jezus? Co możemy dziś o Nim usłyszeć? Czy naprawdę napisano o Nim w starożytnych pismach Żydów? Autor podszedł do swojego opracowania z pokorą i entuzjazmem, z rygorem historyka oraz pasją człowieka, który wie, że w grę wchodzi nie tylko wydanie dobrej książki, ale przede wszystkim poznanie prawdy o Tym, który odmienił oblicze świata. Nie wstydzi się też stawić czoła debacie publicznej pokazującej współczesną ignorancję na temat historii Jezusa i Kościoła. Swoją podróż rozpoczyna od historii zbawienia w Starym Testamencie, przez proroctwa mesjańskie po ich realizację w Jezusie Chrystusie w Ewangeliach. Następnie odnosi się do różnych współczesnych opinii o Jezusie. Przedstawił postać Chrystusa z trzech perspektyw: pierwszej jako postaci historycznej, drugiej jako postaci mitycznej oraz z perspektywy wiary jako Boga-człowieka. W swoich rozważaniach podpiera się dokumentacją historyczną i współczesnymi badaniami. Cytuje liczne świadectwa nawróceń i dzieli się osobistym doświadczeniem swojej wiary będącej owocem ponad dziesięciu lat poszukiwań i refleksji. Autor udowadnia, że tylko szczerze wierząc możemy zaakceptować Chrystusa jako Bogaczłowieka, który z kamienia odrzuconego przez budujących stał się kamieniem węgielnym, na którym zbudowana jest historia zbawienia dla milionów ludzi. Dlatego książka jest również swoistym zaproszeniem autora do „ponownego mówienia o Jezusie” i zachętą do postawienia Go w centrum naszego życia. Vittorio Messori jest prawdopodobnie najbardziej znanym pisarzem katolickim na świecie. Przeprowadził wywiad z dwoma papieżami. Wraz ze św. Janem Pawłem II napisał wspólnie Przekroczyć próg nadziei, a wraz z kardynałem Ratzingerem, dziś Benedyktem XVI, Raport o wierze w 1984 r. Jego bestsellerowa książka Opinie o Jezusie została sprzedana w nakładzie ponad miliona egzemplarzy na całym świecie i przetłumaczona na 22 języki.

Wyrazem tęsknoty za surowym i bardziej pustelniczym życiem, wzorem pierwszych Ojców Pustyni, był, napisany pod koniec życia, pomiędzy 1143 a 1145 r., list adresowany do kartuzów z Mont-Dieu, nazwany przez Jeana Mabillona Złotym listem. List ten stał się nie tylko pochwałą, lecz także programem życia i niejako przewodnikiem na drogach pogłębiania modlitwy i wznoszenia się ku kontemplacji. Można powiedzieć, że choć słowa Wilhelma adresowane zostały do kartuzów, były jednak owocem całej tradycji monastycznej, ideałem i programem aktualnym dla każdego „rodzaju” mnicha; były choćby wyrazem tego, o czym pisał również św. Benedykt w swej Regule, że mnich ma mieć przed oczami stale bojaźń Bożą, a zachowując wskazania Reguły ostatecznie doświadczy tego, że „serce mu się rozszerzy i pobiegnie drogą przykazań Bożych z niewysłowioną słodyczą miłości”.

Ostatnie miesiące pokazały wyraźnie, że potrzebny jest zupełnie inny sposób mówienia o Kościele – o jego słabościach, o sprawach, które wymagają wyjaśnienia, o trudnych momentach jego historii. W najnowszej książce ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski wraz z Tomaszem P. Terlikowskim starają się spojrzeć na rzeczywistość Kościoła XXI wieku obciążonego skandalami seksualnymi, finansowymi i moralnymi. Udowadniają, że można o tym wszystkim rozmawiać otwarcie i z szacunkiem – przede wszystkim z szacunkiem dla prawdy. I raz jeszcze przypominają, że tylko dzięki prawdzie i otwartemu dialogowi, będziemy mogli doświadczyć oczyszczenia.

Dwugłos rodzeństwa, które w młodości doświadczyło losu zesłańców do Kazachstanu. 13 kwietnia 1940 r. zostali wraz z matką zmuszeni przez władze sowieckie do opuszczenia ich rodzinnego miasta, Sokala, i deportowani w głąb ZSRR. Jako rodzina oficera Wojska Polskiego, ukrywającego się w Warszawie po ucieczce z oflagu, przeżyli gehennę zsyłki Polaków zamieszkałych na terenach Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej. W relacjach Wandy i Witolda Smereczańskich uderza wyczulenie na specyfikę miejsc i ludzi – zesłańczego otoczenia. Świadectwo codziennego, heroicznego trudu przetrwania uzupełnione zostało cennymi obserwacjami zarówno obyczajów i zachowań miejscowej ludności, jak i przyrody w dużym stopniu współdecydującej o losie deportowanych. Wanda Lidia Smereczańska-Zienkiewicz, ur. 14 lutego 1922 r. na Węgrzech, do 1935 r. mieszkała we Lwowie, później, do czasu deportacji, w Sokalu, była uczennicą miejscowego Liceum im. A. Malczewskiego. Po powrocie z zesłania studiowała w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Od 1952 r. była wieloletnią urzędniczką w przedsiębiorstwach handlu zagranicznego w Warszawie. Zmarła 10 kwietnia 1997 roku. Witold Jan Smereczański, ur. 27 stycznia 1928 r. we Lwowie. Po powrocie z zesłania w trybie przyspieszonym ukończył gimnazjum i liceum w Jeleniej Górze, a w 1953 r. studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, potem podjął pracę w administracji państwowej.

Czesław Rajca – urodził się 4 kwietnia 1928 r. w zamieszkałej przez Polaków, Ukraińców, Niemców i Żydów wsi Burgthal koło Gródka Jagiellońskiego. W czasie wojny stracił rodziców (nazwisko ojca znalazło się na liście katyńskiej), a w 1945 r., wraz z rodzeństwem, w ramach repatriacji trafił do podwrocławskiej Św. Katarzyny. W latach 1951 - 1955 studiował historię w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tematem rozprawy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem prof. Stefana Inglota, a obronionej w 1966 r. w Uniwersytecie Wrocławskim było Gospodarstwo wiejskie w Kluczu Zwierzynieckim Ordynacji Zamojskiej w latach 1846-1864. W latach 1967-1995 pracował w Muzeum na Majdanku, od 1982 r. jako wicedyrektor. Problematyce martyrologicznej poświęcił znaczną część swego dorobku naukowego. Czesław Rajca jest autorem ponad 80 opublikowanych prac naukowych, w tym dwóch monografii: Ruch oporu chłopskiego w Królestwie Polskim w latach 1815-1864, Warszawa 1969; Walka o chleb 1939-1944. Eksploatacja rolnictwa w Generalnym Gubernatorstwie, Lublin 1991. W obrębie jego zainteresowań badawczych znalazły się również dwudziestowieczne dzieje Ukrainy, zwłaszcza zagłada chłopów na Ukrainie sowieckiej w latach trzydziestych. Opublikował kilka prac dotyczących tego zagadnienia.

Autorzy artykułów zebranych w tej książce podejmują próbę określenia między innymi komponentów obrazu Rosji w środkach masowego przekazu, dywersyfikowania treści w zależności od medium, wizerunków polityków kształtujących dyskurs publiczny, formy obrazu. Osią główną wszystkich rozważań jest polityka Rosji definiowana przez wartości i funkcjonalność. Zainteresowanie mediów w Polsce polityką neoimperialną Federacji Rosyjskiej wynika z historycznych zależności oraz układu geopolitycznego. Uwarunkowania te narzucają niejednokrotnie potrzebę oceny działań Rosji przez pryzmat ewentualnego zagrożenia. Analiza przekazów medialnych, dotyczących współczesnej Rosji po 1991 roku, stanowi studium przedstawiające nie tylko agendę ważnych dla społeczeństwa polskiego zdarzeń, procesów czy biografii, ale także przybliża obraz życia i mentalności Rosjan. [Ze Wstępu]

Wspomnienia naocznych świadków! Niniejszy tom zawiera relacje żołnierzy walczących na Wołyniu. Tych, którzy, choć coraz mniej liczni, jeszcze żyją, jak i tych, którzy odeszli już na wieczną wartę i wydania tej książki nie doczekali. Nie ma już wśród nas płk. Jana Niwińskiego czy Bogusława Rosińskiego. Niektóre z osób, dzielące się tutaj swoimi relacjami, jak Zygmunt Mogiła-Lisowski czy Franciszek Leszczyński mają już kłopoty z poruszaniem się i rzadko opuszczają mieszkania. Franciszek Leszczyński ukończył 96 lat i jest najstarszym żyjącym żołnierzem dywizji, który przeszedł cały jej szlak bojowy, dźwigając ciężki karabin maszynowy. Jeszcze i dziś zrywa się w nocy oblany potem, bo zdaje mu się, że słyszy komendę: „Broń maszynowa do przodu!”. Autorkami relacji są także sanitariuszki Wacława Borucińska i Dyoniza Szwed. Wszyscy rozmówcy Marka Koprowskiego dają świadectwo prawdzie o tym, że w 1943 roku Ukraińcy przeprowadzili na Wołyniu zaplanowane ludobójstwo Polaków. Jak również, że dokonali tego z bezwględnym okrucieństwem! Z relacji żołnierzy 27 WDP AK czytelnik dowie się o wielu interesujących szczegółach z życia Wołynia przed II wojną światową, a także podczas pierwszej okupacji sowieckiej. Pozna również powojenne losy bohaterów zawartych w tomie opowieści. Książka zawiera liczącą kilkaset nazwisk, unikatową listę obrońców Przebraża, ustalonych przez śp. ppłk. Mirosława Łozińskiego, którego pamięci cały ten tom został poświęcony. Choć Wołyń. Mówią świadkowie ludobójstwa jest książką samodzielną, można potraktować ją jako kontynuację zbiorów wspomnień zawartych w książkach Wołyń. Epopeja polskich losów 1939-2013 ‒ Akt I, Akt II i Akt III oraz Wołyń. Wspomnienia żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Marek Koprowski jest jednym z najciekawszych polskich popularyzatorów historii. „Do Rzeczy” Marek A. Koprowski Pisarz, dziennikarz, historyk zajmujący się tematyką wschodnią i losami Polaków na Wschodzie. Plonem jego wypraw i poszukiwań jest ponad dwadzieścia książek, z czego osiem ukazało się nakładem Wydawnictwa Replika. Za serię Wołyń. Epopeja polskich losów 1939–2013 otrzymał Nagrodę im. Oskara Haleckiego w kategorii „Najlepsza książka popularnonaukowa poświęcona historii Polski w XX wieku”. Jest też laureatem nagrody „Polcul – Jerzy Bonicki Fundation” za działalność na rzecz utrzymania kultury polskiej na Wschodzie.

Wyjątkowy karnet retro (bez tekstu) z serii Karl Blossfeldt. W zestawie oryginalna brązowa koperta wiązana na sznurek.

Podręcznik AZ-23-02/12-KI-3/14 zgodny z programem nauczania religii nr AZ-2-02/12 z 30 V 2012 r W klasie 6 wyjaśniamy symbole, jakie spotykamy podczas naszych wędrówek w klasach 4 i 5. Wejście w tajemnicę „BOGAtego” życia pogłębi udział katechizowanego w Bożym planie zbawienia przez pełniejsze włączanie się we wspólnotę Kościoła, jego liturgię i życie chrześcijańskie. Podręcznik obejmuje 62 jednostki tematyczne usystematyzowane w siedmiu rozdziałach.