Biblioteka Bizantyńska. Tom 2. Początki bizantyńskiego ikonoklazmu (726-754). Teksty źródłowe

Trzeci tom źródeł dotyczących bizantyńskiego ikonoklazmu zawiera polskie przekłady – wraz z ich opracowaniem – greckich i łacińskich źródeł ukazujących jego dzieje od synodu w Hierei (754) do soboru nicejskiego II (787). Obejmuje pełne teksty (rozprawy doktrynalne, Żywot Szczepana Młodszego i inne biogramy świętych tego okresu), jak też odnośne fragmenty obszerniejszych źródeł (bizantyńskie kroniki, łacińskie roczniki, listy papieskie, akta synodalne). Źródła te potwierdzają, że po 754 roku bizantyński spór o obrazy rozszerzył się o bardziej zaawansowaną problematykę i nabrał nowej intensywności.

Tom zawiera trzy Mowy Jana z Damaszku powstałe po 726 r., stanowiące polemikę z ikonoklastyczną polityką cesarzy Leona III i Konstantyna V. Tom zawiera polski przekład tych Mów, po raz pierwszy wraz ze zbiorami świadectw patrystycznych dołączonych do każdej z nich. Ukazuje także kontekst historyczny ich powstania. (opis wydawcy) Spis treści: Jan Damasceński i jego mowy w obronie obrazów (wstęp - ks. Józef Naumowicz) /7 1. Biogram Jana Damasceńskiego, w świetle nowych badań /7 Mylne dane hagiograficzne - "Mansur syn Sergiusza" - Z Damaszku do Jerozolimy - Kapłan jerozolimski - Coroczne anatemy - Ostatnie lata życia - Pośmiertne potępienie i rehabilitacja 2. Trzy Mowy w kontekście sporów ikonoklastycznych /23 Początek ikonomachii i reakcja Jana - Czas powstania Mó...

Czy polscy chłopi byli niewolnikami? Odpowiedź jest więcej niż oczywista. O niewolnictwie wspominali nie tylko obrońcy ludności wiejskiej, ale i obcokrajowcy oburzeni polskimi stosunkami. Tak zresztą określał kmieci każdy, kto mówił o nich: chłopi pańszczyźniani, a w domyśle: niewolnicy pańszczyźniani. Dlatego pojawia się też inne pytanie. Czy w oczach polskiej elity chłopi byli w ogóle ludźmi? O tej najliczniejszej i najważniejszej części społeczeństwa pisano: bydło, psy, chodzące rzeczy. Dziś nadal mówi się o rzekomym przywiązaniu chłopów do ziemi, ich poddaństwie i dalece wyolbrzymionej krzywdzie. Kamil Janicki sprawnie rozprawia się z wizją sielankowej, dawnej polskiej wsi. Według niego radości prowincjonalnego życia były zarezerwowane tylko d...

SPIS TREŚCI: Przedmowa El Greco coraz lepiej znany? Izabella GALICKA, Hanna SYGIETYŃSKA Dzieje odkrycia obrazu św. Franciszka z Kosowa Lackiego, zapewne pierwowzoru wariantu serii franciszkańskiej El Greca ks. Robert MIROŃCZUK Siedlecka Ekstaza św. Franciszka El Greca - obraz nieodkryty Iwona SZMELTER Fenomen El Greca na rozdrożach bizantyjskiej i zachodniej kultury, a teoria ochrony dziedzictwa oraz konserwacji i restauracji Juliusz A. CHROŚCICKI Jak i kiedy Tintoretto inspirował obrazy El Greca? ks. Andrzej WITKO Los Apostolados El Greca. Dzieło człowieka religijnego? Artur BADACH Uwagi o związkach stylu El Greca i renesansowej rzeźby północnowłoskiej Zbigniew BANIA Klasyczne ramy obrazów El Greca Janusz WAŁEK Czy tylko Laokoon ? Dariusz TABOR CR...

Wydanie drugie poprawione. "Zachód umiera. Narody mają ujemny przyrost naturalny. W siedemnastu europejskich krajach więcej jest pogrzebów niż narodzin, więcej trumien aniżeli kołysek. Inwazja imigrantów grozi dekonstrukcją kraju, w którym wyrośliśmy, oraz przekształceniem go w konglomerat narodów, które nie mają ze sobą prawie nic wspólnego - ani historii, ani bohaterów, ani języka, ani kultury, ani wiary, ani tych samych przodków. Czeka nas bałkanizacja i ostateczny upadek narodowej suwerenności pod dyktatem rządu ogólnoświatowego. Nasz świat wywrócił się do góry nogami. To, co wczoraj było słuszne i prawdziwe, dzisiaj jest fałszem i złem. To, co niegdyś było niemoralne i karygodne - rozpusta, aborcja, eutanazja, samobójstwo - dziś stało się "pos...

"Prorok Izajasz, autor większości spośród pierwszych 39 rozdziałów niniejszej księgi, żył i działał w Jerozolimie w drugiej połowie ósmego wieku przed erą chrześcijańską. Był arystokratą i wpływowym dworzaninem za panowania czterech królów judzkich, kolejno Ozjasza, Jotama, Achaza i Chiskiasza. O człowieku, który napisał pozostałe rozdziały, zwanym tradycyjnie Pseudo-, względnie Deutero-Izajaszem, nie wiemy nic - poza tym, że żył i tworzył w czasach niewoli babilońskiej, a więc przeszło półtora stulecia później. Izajasz był świadkiem wzrostu potęgi Asyrii, upadku królestwa Izraela, a przede wszystkim oblężenia Jerozolimy przez armię asyryjskiego satrapy Sancheryba i cudownego ocalenia stolicy, które sam przewidział. Pseudo-Izajasz prorokował...

Liber monstrorum de diversis generibus to niewielkie encyklopedyczne dziełko powstałe, jak wszystko na to wskazuje, w VII albo VIII w. Jego autorem był nieznany z imienia (najprawdopodobniej anglosaski) zakonnik, który zebrał tu pochodzące z różnych źródeł przyrodnicze i etnograficzne rewelacje, często wyrażając zresztą przy tej okazji swój sceptycyzm wobec treści przekazanych przez starożytnych pisarzy. Całość dzieli się na trzy księgi, z których pierwsza traktuje o ludzkich monstrach, druga o egzotycznych bestiach, trzecia wreszcie, najkrótsza, o wężach.

Powieść o lojalności i zdradzie, o przemocy i wierności tradycji. Historia walki Vita Corleone o wpływy i początków kariery mafijnej jego najstarszego syna Sonny'ego i przybranego syna Toma Hagena. Nowy Jork, rok 1933. Większość mieszkańców odczuwa skutki wielkiego kryzysu. Są jednak tacy, którzy świetnie prosperują – dzięki prohibicji. Tylko że prohibicja wkrótce ma być zniesiona, a między miejscowymi organizacjami przestępczymi rozegra się krwawa walka o wpływy. Przed rodziną Corleone rysuje się szansa na zdobycie dominującej pozycji wśród rodzin mafijnych. A dla Vita Corleone nie ma nic ważniejszego niż zapewnienie przyszłości swoim najbliższym.

Książka laureatki Nagrody Nobla „Był sobie raz pewien człowiek, który bardzo dużo i bardzo szybko pracował i już dawno zostawił swoją duszę gdzieś daleko za sobą. Bez duszy żyło mu się nawet dobrze – spał, jadł, pracował, prowadził samochód, a nawet grał w tenisa. Czasem jednak miał wrażenie, że wokół niego jest zbyt płasko, jakby poruszał się po gładkiej kartce z zeszytu do matematyki, kartce, którą pokrywają równiutkie kratki…” W tej książce Olga Tokarczuk mówi nie tylko słowami, ale i obrazami. To dwugłos – idąc za słowami pisarki, Joanna Concejo stworzyła równoległą opowieść, ukrytą w obrazach. Poruszająca rzecz o czekaniu, cierpliwości i uważności.

Za pomocą przykładów z typografii można opowiedzieć historię europejskich nacjonalizmów, historię nowoczesności, aspiracji modernizacyjnych, dzieje walk o dominację jednych grup nad drugimi oraz utopijnych projektów modernistycznych, po których nastała era globalizacji i hegemonii międzynarodowych korporacji, oraz prawdopodobnie tysiące innych mikro- i makrohistorii. Litery są polityczne, uwikłane w złożone procesy konstruowania i negocjowania tożsamości, nacjonalizm, ruchy emancypacyjne, a także dyskusje o podłożu klasowym. Na trzech przykładach: pism narodowych i lokalnych, inspirowanej znakiem „Solidarności” solidarycy oraz krojów wernakularnych, wywodzących się z przestrzeni miejskich, Agata Szydłowska pokazuje, jak w potransformacyjnej Polsce konflikt...

Przewodnik po współczesnej architekturze wnętrz sakralnych w świetle dokumentów Soboru Watykańskiego II i aktualnego prawa kościelnego Autor w interesujący sposób przedstawia historię i wskazówki dotyczące architektury kościołów i miejsc celebracji. W tematykę wprowadza czytelnika ks. arcybiskup Piero Marini, który przez wiele lat sprawował funkcję ceremoniarza podczas liturgii papieskich z udziałem św. Jana Pawła II. W ciągu wieków zmieniała się architektura kościołów. Wypracowywano odpowiednie wskazówki dla budowniczych, projektantów. Najważniejsze jest jednak świadomość, że świątynia to niezwykła budowla z kilku powodów. W szczególny sposób jest poświęcona Panu Bogu. W świątyni mają miejsce obrzędy sakramentów świętych, w świątyni gro...

Położone na francuskich wodach wewnętrznych Wyspy Normandzkie, należące do Wielkiej Brytanii, to nie lada anomalia składająca się z 8 zamieszkałych wysepek o różnej wielkości, kilku mniejszych – niezamieszkałych i kilku skał. Ten archipelag ma na kilku wyspach lotniska, a więc jest swoistym lotniskowcem u wybrzeży francuskich. Z wojskowego punktu widzenia wyspy stanowią wysunięte punkty obserwacyjne i miejsca bazowania okrętów, przydatne do planowania różnorodnych operacji, jeśli zajdzie taka potrzeba. Odległość wysp od lądu francuskiego wynosi zaledwie 13–20 km. Zawładnięte przez Niemców w 1940 r. wyspy intensywnie fortyfikowano i przygotowywano do obrony przed ew. siłami desantowymi. Ogromny wkład rzeczowy i finansowy Rzeszy nie przyniósł nigdy spodz...