Pisma psychologiczne

Tom ten obejmuje wybór pism dotyczących procesu kształtowania się tzw. "charakteru seksualnego" i tego, w jaki sposób przejawia się on w indywidualnym życiu erotycznym i emocjonalnym.

Terapia psychiczna oznacza terapię duszy. Można by więc mniemać, że przez określenie to rozumiemy: terapia patologicznych zjawisk życia społecznego. Książka opisuje m.in.. Psychoterapię, "dziką" psychoanalizę, wprowadzenie do terapii, drogi terapii psychoanalitycznej i technikę psychoanalityczną.

Siódmy tom dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism poświęconych zjawiskom histerii i lęku - sięga on zatem do samych korzeni psychoanalizy, od badania histerii zaczęła się bowiem historia psychoanalitycznej refleksji nad człowiekiem.

Szósty tom 'Dzieł' Freuda odejmuje dwie najsłynniejsze historie przypadków: znaną potocznie jako historię 'małego Hansa' pracę 'Analiza fobii pięciolatka' oraz powszechnie nazywane analizą 'Człowieka Wilka' studium pt. 'Z historii nerwicy dziecięcej'. Obie przedstawione tu historie łączy fakt, że są to analizy nerwic dziecięcych i z tego względu nawzajem się uzupełniają i wspierają.

Dzieło Freuda zawsze odwoływało się do sztuk plastycznych i tekstów literackich - w niniejszym, X tomie Dzieł, publikujemy najważniejsze i najbardziej znane teksty poświęcone psychoanalitycznej refleksji o sztuce i literaturze.

Ósmy tom dzieł Sigmunda Freuda zawiera jego pisma metapsychologiczne. Sam Freud używał terminu "metapsychologia" - utożsamianego z "psychologią nieświadomości" - na określenie teorii zajmującej się opisem struktury, funkcjonowania i przejawów aparatu psychicznego PSYCHE nieświadomej.

Sigmund Freud (1856?1939), jeden z filarów XX-wiecznej myśli europejskiej, bez których nie byłaby ona tym, czym była, swoją psychoanalizę odnosił też na zasadzie analogii do rozległych rozważań o kulturze i religii. Niniejszy tom zawiera dwa słynne i charakterystyczne eseje temu poświęcone. Są to: Dyskomfort w kulturze (1930) i Przyszłość pewnego złudzenia (1927). Freud uważa, że kultura z samej swojej istoty służy do łączenia ludzi w większe całości, do jednoczenia ich. Odbywa się to na drodze represji, tłumienia indywidualności, narzucania powszechnych reguł. Opiera się jednak na popędzie miłości walczącym z popędem śmierci, z agresją. Kultura, choć tak opresyjna, toczy na śmierć i życie walkę o człowieka. Religia jest częścią kultury, al...

Sigmund Freud, właściwie Sigismund Szlomo Freud (ur. 6 maja 1856 we Freibergu na Morawach, obecnie Příbor w Republice Czeskiej; zm. 23 września 1939 w Londynie), austriacki neurolog i psychiatra. Uważa się go za "ojca" jednego z najważniejszych kierunków we współczesnej psychologii ? psychoanalizy. Mimo że Freud nie był filozofem w ścisłym tego słowa znaczeniu, jego koncepcje funkcjonowania umysłu ludzkiego, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych, wywarły ogromny wpływ na filozofów, uczonych i artystów końca XIX i XX wieku. Ma też ogromny, wciąż żywy wpływ na nauki o kulturze, religioznawstwo i inne nauki społeczne (Totem i tabu, Kultura jako źródło cierpień). O wiele mniej znane są prace...

Antologia pism twórcy psychoanalizy, Zygmunta Freuda, którego myśl znalazła już trwałe miejsce w polskiej psychologii. Zawiera 6 rozpraw psychoanalitycznych opublikowanych w oryginale w latach 1917-1940. Oprócz przemyśleń autora dotyczących zasady przyjemności, znajdziemy tu także jego rozważania na temat analizy skończonej i nieskończonej, ego i id oraz psychologii zbiorowości, które pokazują, że Freud nie cofał się przed najbardziej nawet nieprawdopodobną konkluzją, gdy tylko sądził, że pozwoli mu ona lepiej zrozumieć przedmiot badań. Seria prezentuje wybitne prace psychologiczne – polskie i zagraniczne – które ukazały się do roku 1939. Pozycje tu należące reprezentują dorobek światowej psychologii na przestrzeni wieków, składający się na jej ws...

Piąty tom Dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism z zakresu teorii seksualnej - jak uważał sam Freud - największego dokonania psychoanalizy, najpoważniejszego wkładu freudyzmu do wiedzy o człowieku. Publikujemy tu zatem Trzy rozprawy z teorii seksualnej; praca ta to niewątpliwie najważniejszy przyczynek Freuda do antropologii. Freud po raz pierwszy w tak kompleksowej i spójnej formie wyłożył tu poglądy dotyczące faz rozwoju seksualnego człowieka, pierwotnej seksualności dziecięcej, wyboru obiektu, stref erogennych, pierwotnej biseksualności istoty ludzkiej i tzw. chemizmu seksualnego.

W niniejszym tomie publikujemy tekst trzech najważniejszych cykli wykładów Sigmunda Freuda. O psychoanalizie pięć wykładów wygłosił Freud we wrześniu1909 roku przed audytorium amerykańskim zgromadzonym na Clark University z okazji uroczystości dwudziestolecia założenia uniwersytetu.

„W Aionie podjąłem problem Chrystusa. Nie chodziło mi już jednak o kwestię paraleli, jakie można by dlań znaleźć w Geistersgeschichte, lecz o konfrontację postaci Chrystusa z psychologią.”

One of fifteen volumes in the new Freud series commissioned for Penguin by series editor Adam Phillips. Part of a plan to generate a new, non-specialist Freud for a wide readership, which goes way beyond the institutional/clinical market and presents material to the reader in a new way. This volume will contain NEW INTRODUCTORY LECTURES IN PSYCHOANALYSIS and AN OUTLINE OF PSYCHOANALYSIS.

This volume brings together Freud's main contributions to the psychology of love. His illuminating discussions of the ways in which sexuality is always psychosexuality - that there is no sexuality without fantasy, conscious or unconscious - have changed the ways we think about erotic life. In these papers Freud develops his now famous theories about the sexuality of childhood and the transgressive nature of human desire. In the famous case study of the eighteen-year-old 'Dora', we see Freud at work, both putting into practice and testing his sexual theories that were to change the modern world.

Building on the crucial insight that jokes use many of the same mechanisms he had already discovered in dreams, Freud developed one of the richest and most comprehensive theories of humour that has ever been produced. Jokes, he argues, provide immense pleasure by allowing us to express many of our deepest sexual, aggressive and cynical thoughts and feelings which would otherwise remain repressed. In elaborating this central thesis, he brings together a dazzling set of puns, anecdotes, snappyone-liners, spoonerisms and beloved stories of Jewish beggars and marriage-brokers. Many remain highly amusing, while others throw a vivid light on the lost world of early twentieth-century Vienna.

Z Objaśniania marzeń sennych wywodzą się wszystkie idee psychoanalizy, a chociaż podzieliła się ona potem na różne nurty, praca ta pozostaje do dzisiaj podstawowym dziełem psychoanalitycznej refleksji o człowieku. Przetłumaczona na kilkadziesiąt języków inspirowała różne kultury, dając w ten sposób świadectwo tożsamości podstawowych struktur ludzkiego myślenia.

Sigmund Freud, właściwie Sigismund Szlomo Freud (ur. 6 maja 1856 we Freibergu na Morawach, obecnie Příbor w Republice Czeskiej; zm. 23 września 1939 w Londynie), austriacki neurolog i psychiatra. Uważa się go za "ojca" jednego z najważniejszych kierunków we współczesnej psychologii ? psychoanalizy. Mimo że Freud nie był filozofem w ścisłym tego słowa znaczeniu, jego koncepcje funkcjonowania umysłu ludzkiego, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych, wywarły ogromny wpływ na filozofów, uczonych i artystów końca XIX i XX wieku. Ma też ogromny, wciąż żywy wpływ na nauki o kulturze, religioznawstwo i inne nauki społeczne (Totem i tabu, Kultura jako źródło cierpień). O wiele mniej znane są prace...

Tom ten obejmuje wybór pism dotyczących procesu kształtowania się tzw. "charakteru seksualnego" i tego, w jaki sposób przejawia się on w indywidualnym życiu erotycznym i emocjonalnym.

Siódmy tom dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism poświęconych zjawiskom histerii i lęku - sięga on zatem do samych korzeni psychoanalizy, od badania histerii zaczęła się bowiem historia psychoanalitycznej refleksji nad człowiekiem.

Sigmund Freud (1856?1939), jeden z filarów XX-wiecznej myśli europejskiej, bez których nie byłaby ona tym, czym była, swoją psychoanalizę odnosił też na zasadzie analogii do rozległych rozważań o kulturze i religii. Niniejszy tom zawiera dwa słynne i charakterystyczne eseje temu poświęcone. Są to: Dyskomfort w kulturze (1930) i Przyszłość pewnego złudzenia (1927). Freud uważa, że kultura z samej swojej istoty służy do łączenia ludzi w większe całości, do jednoczenia ich. Odbywa się to na drodze represji, tłumienia indywidualności, narzucania powszechnych reguł. Opiera się jednak na popędzie miłości walczącym z popędem śmierci, z agresją. Kultura, choć tak opresyjna, toczy na śmierć i życie walkę o człowieka. Religia jest częścią kultury, al...