Pechowa klasa nr 13. Tom 2. Nieszczęsne życzenia

Kiedy wyjątkowo pechowa nauczycielka Andżelika Szczęsna wygrywa los na loterii, postanawia podzielić się pieniędzmi ze swoimi uczniami. W ten oto sposób każde dziecko z klasy numer 13 zostaje obdarowane czekiem na ponad miliard złotych. Jeśli myślicie, że to miły gest, jesteście w błędzie. To początek katastrofy! Razem z wielkimi pieniędzmi pojawiają się wielkie kłopoty – potworne alergie, eksplodujące wulkany i cała masa innych problemów. A uczniowie z klasy numer 13 przekonują się, że wygrana na loterii nie zawsze daje szczęście…

Trzeci tom opowieści o przygodach uczniów pewnej bardzo pechowej klasy Zabawna i mądra seria, zarówno dla fanów Kapitana Majtasa i Dzienników cwaniaczka, jak i dla dzieci, które nie przepadają za czytaniem. Sławna agentka Lucy LaRvaux składa uczniom z klasy numer 13 propozycję nie do odrzucenia: gwarantuje, że wszyscy staną się sławni! Jak miło, prawda? Nieprawda. Lucy tylko chce na nich zrobić kasę. Razem z wielką sławą pojawiają się: straszna trema, połamane kości, obrzydliwe reality show i cała masa katastrof. Uczniowie z klasy numer 13 na własnych skórach przekonają się, że sława (a nawet niesława) nie zawsze jest fajna.

Czwarta część przygód Lisy. Najgroźniejszy złoczyńca w mieście, Wolfgang, porwał burmistrzynię, i chce ją wymienić za Czerwoną Maskę. Od dawna marzył o schwytaniu Lisy i wszystko wskazuje na to, że znalazł właściwy sposób. Lisa czuje się rozdarta – czy powinna ratować siebie, czy też oddać się w ręce bandyty, by uratować burmistrzynię? Pomoc nadchodzi z najbardziej nieoczekiwanej strony. Ale czy Lisa może polegać na swoich nowych przyjaciołach? Dynamiczna i emocjonująca opowieść o dziewczynce, która bierze sprawy w swoje ręce.

„W swoich szkicach o XIX wieku starałem się jak najbardziej o rozbudowanie anegdoty i ilustracji. Sugerowałem raczej, niż wypowiadałem swoje poglądy filozoficzne. Nie mogę pisać nierozwodnionej anegdotami książki filozoficznej nie dlatego, że mnie na taką nie stać, lecz dlatego, że jej nikt czytać nie zechce. Owszem, są książki tak napisane, że ich nikt przeczytać nie może, i to zapewne stanowi podstawę ich wielkiego autorytetu, ale autorzy tego rodzaju książek mieli zwykle bardzo dużo wyznawców, a ja wyznawców nie miałem nigdy i teraz ich już nie mam na pewno.” – Stanisław Cat-Mackiewicz

Pełne wydanie zawiera siedem tomów serii powieści: • Lew, czarownica i stara szafa, • Książę Kaspian, • Podróż „Wędrowca do świtu”, • Srebrne krzesło, • Koń i jego chłopiec, • Siostrzeniec czarodzieja, • Ostatnia bitwa. Powieść jest o pełnej uroku i niezwykłych tajemnic krainie, którą czwórka młodych ludzi próbuje uratować przed siłami władców zła. Eustachy i Julia obdarzeni przez Aslana misją odnalezienia zaginionego królewicza Narnii, wędrując w towarzystwie dzielnego Błotosmętka przez budzące zdumienie i grozę krainy, odkrywają, że przeciwstawienie się złu daje zadziwiającą siłę do walki z nim.

W życiu robiłem różne rzeczy: byłem po trochu marszandem, kaznodzieją w zagłębiu węglowym, nauczycielem języków, sprzedawcą książek. Ale nade wszystko uwielbiałem malować. Niektórzy znają mnie jako rudowłosego szaleńca. Chcecie wiedzieć dlaczego?

Chociaż jestem sławny głównie dzięki swoim obrazom, to muszę Wam powiedzieć, że część sławy zawdzięczam także temu, że poznałem mnóstwo ciekawych ludzi i żyłem naprawdę długo, w epoce obejmującej trzy czwarte XX wieku – która należała do najbardziej nowatorskich w rozwoju sztuki. Żyłem intensywnie. Sztuka, kobiety i walki byków stanowiły główne obiekty mojego zainteresowania – a czasami również źródło mojej zguby.

Piaskowy Wilk ma błyszczące futerko w kolorze piasku i był na świecie od zawsze. Opowiada rzeczy zapierające dech w piersiach i tłumaczy Karusi zagadki otaczającego ją świata. Na przykład, że wszechświat nie ma końca, albo że siniaki to medale, które dostaje się za odwagę. Albo że tata dlatego nie może przyjść się wykąpać z Karusią w morzu, bo gazeta, którą czyta, zahipnotyzowała mu oczy. Piaskowy Wilk potrafi przekonać Karusię, że nie musi bać się ciemności ani potworów.

Bertil bardzo chciałby mieć dziadka. Ulf zna miejsce, gdzie dziadków jest pełno. Zabiera Bertila do domu starców.Wchodzą do pokoju, w którym siedzi samotnie staruszek w szelkach i z plastrem na brodzie. Bertil wręcza mu kwiatek. – Proszę bardzo, dziadku, to dla ciebie! – Jak to? Czyżbym był twoim dziadkiem? – Tak. I nareszcie przyszedłem. Wcześniej się jakoś nie udało. Od razu widać, że są rodziną, bo Bertil też ma na brodzie plaster. Dziadek Bertila nie jada co prawda nóżek w galarecie ani nie łowi ryb, jak dziadek Ulfa, ale za to potrafi zrobić piękny latawiec i wdrapać się na drzewo. Ale przede wszystkim potrafi gwizdać! Piękna opowieść o przyjaźni, radości bycia razem i o pożegnaniu. O starości, o życiu i śmierci. O rzeczach ważnych i poważ...

Piaskowy Wilk uwielbia trudne pytania. To dlatego tak dobrze się czuje w towarzystwie Karusi. Karusia zastanawia się bowiem nad całym mnóstwem rzeczy – nad komarami i miłością, nad pustymi kieszeniami i długością krótkich chwil. No i jak to jest, że malutkie, tyci ognisko może przemienić się we wściekłego smoka? Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia to druga książka o Piaskowym Wilku i Karusi. Czytelnicza przygoda dla małych i dużych, piętnaście opowiadań, do których z chęcią się powraca. Świetnie nadają się do głośnego czytania, na przykład jako bajka na dobranoc. A komu będzie mało – niech sięgnie po książkę Piaskowy Wilk.

Czy można zatrzymać lub cofnąć czas? Czy najsilniejszy musi być największy? Ile razy można zmienić zdanie? I co się dzieje nocą z kolorami? Karusia i Piaskowy Wilk uwielbiają zastanawiać się nad całym mnóstwem różnych rzeczy! Świat na pograniczu rzeczywistości i dziecięcej fantazji. A przede wszystkim – spojrzenie na świat oczami dziecka. Asa Lind bardzo świadoma jest języka, smakuje go i bawi się nim, podobnie jak robią to dzieci. Pojawiające się co kilka stron rysunki Kristiny Digman w znakomity sposób współtworzą klimat opowieści.

Książka Nazywam się Fryderyk Chopin autorstwa Aleksandry Zgorzelskiej i zilustrowana przez Józefa Wilkonia ukazuje się w serii „Nazywam się...”, w której sławni ludzie opowiadają o swoim życiu i o tym, czego dokonali. Taka koncepcja serii sprawia, że bohaterowie mówią w pierwszej osobie i zwracają się bezpośrednio do czytelnika. Bohater opowiada o swoim dzieciństwie, kochających rodzicach, o domu, który rozbrzmiewał muzyką, o pierwszych swoich kontaktach z klawiaturą, o występach przed warszawską publicznością, a wszystko to odnosi do historii Polski, która przecież wówczas nie istniała na mapie. I dalej płynie opowieść o komponowaniu, studiach, o koncertach, podróżach, które miały pozwolić mu na rozwijanie talentu. Ale widzimy nie tylko genialnego...

Trzeci tom opowieści o przygodach uczniów pewnej bardzo pechowej klasy Zabawna i mądra seria, zarówno dla fanów Kapitana Majtasa i Dzienników cwaniaczka, jak i dla dzieci, które nie przepadają za czytaniem. Sławna agentka Lucy LaRvaux składa uczniom z klasy numer 13 propozycję nie do odrzucenia: gwarantuje, że wszyscy staną się sławni! Jak miło, prawda? Nieprawda. Lucy tylko chce na nich zrobić kasę. Razem z wielką sławą pojawiają się: straszna trema, połamane kości, obrzydliwe reality show i cała masa katastrof. Uczniowie z klasy numer 13 na własnych skórach przekonają się, że sława (a nawet niesława) nie zawsze jest fajna.

Kiedy wyjątkowo pechowa nauczycielka Andżelika Szczęsna wygrywa los na loterii, postanawia podzielić się pieniędzmi ze swoimi uczniami. W ten oto sposób każde dziecko z klasy numer 13 zostaje obdarowane czekiem na ponad miliard złotych. Jeśli myślicie, że to miły gest, jesteście w błędzie. To początek katastrofy! Razem z wielkimi pieniędzmi pojawiają się wielkie kłopoty – potworne alergie, eksplodujące wulkany i cała masa innych problemów. A uczniowie z klasy numer 13 przekonują się, że wygrana na loterii nie zawsze daje szczęście…