Parafil

Przenosimy się na skąpany w smogu Śląsk, do Bytomia, gdzie odnalezione zostało ciało mężczyzny obnażone od pasa w dół, a nieopodal jego żona. Sprawę przejmuje śledcza Helga Sawicka, która w śledztwo angażuje eksperta od dewiacji, Wernera. Czy uda im się znaleźć winnego?

"Parafil" to bardzo dobrze skonstruowana powieść kryminalna. Akcja od początku gna do przodu i nie zwalnia ani na chwilę. Nie mogłam oderwać się od tej powieści, chciałam bardzo szybko poznać jej zakończenie. Główni bohaterowie mają za sobą mnóstwo różnych doświadczeń, przez co są zgorzkniali. Polubiłam ich jednak, zwłaszcza Wernera, który jest nietypowym bohaterem jak na tego rodzaju powieść. Ekspert od dewiacji seksualnych odgrywa niemałą rolę, zwerbowany został, by pomóc rozwikłać zagadkę morderstwa i ustalić, z jakim psycholem mają do czynienia. Fabuła przepleciona została wpisami z forum, ponadto od czasu do czasu można przeczytać co się dzieje w głowie samego sprawcy.

To nie znaczy jednak, że ta książka nie ma żadnych minusów. Największym jak dla mnie jest fakt, że przez połowie książki policja wraz z Wernerem obstawiali jednego jednego faceta. To było tak monotonne, że przestałam wierzyć w jego winę. Muszę jednak przyznać, że ostateczne rozwiązanie zaskakuje. Polecam tę książkę, według mnie warto ją przeczytać, a dla fanów kryminałów to must read.

"Parafil" to thriller, który na każdym kroku szokuje i zaskakuje czytelnika, lekkie pióro Rojnego i ciekawe portrety psychologiczne postaci przekonują. Głównym bohaterem jest Witek Weiner - facet z krwi i kości, którego wygląd rozbudza wyobraźnię wielu samotnych kobiet, które spotyka na swojej drodze. Witek zostaje wezwany do sprawy podwójnego morderstwa, ale od razu podejrzewa, że zabójca nie popełnił samobójstwa, a uciekł. Jego przypuszczenia niebawem się potwierdzają - policja znajduje zwłoki młodej kobiety i wszystko wskazuje na to, że obie tragedie łączy ten sam sprawca - parafil. Jego odnalezienie i schwytanie to nie lada wyzwanie dla służb i samego Weinera. Od tej pory akcja mknie na złamanie karku, autor nie daje czytelnikowi wytchnienia przez co książkę przeczytałem błyskawicznie. Nie sposób się oderwać. Wypatruję kolejnych części i polecam.

Bardzo lubię poznawać nowych autorów. Szukam wśród nich tych, do których będę z chęcią wracać. Ubiegły rok przyniósł mi kilka takich nazwisk, ale mi jeszcze za mało i szukam dalej. Gdy zobaczyłam zapowiedź książki pana Bartka Rojnego, to nie potrafiłam przejść obojętnie koło jego książki. Mój wzrok padł najpierw na okładkę, która przemówiła do mnie, aby zainteresować się tą książką. A gdy w opisie znalazłam słowo dewiant, to już byłam pewna, że sięgnę po tę książkę.

Książkę „Parafil” czyta się dobrze już od pierwszych stron. Natrafiłam tutaj na ciekawych bohaterów, którzy sprawiali, że zainteresowałam się sprawą. Bardzo spodobało mi się to, że autor nie popełnił typowych błędów, które można znaleźć w kryminałach. Czuć, że się przygotował, aby prowadzenie śledztwa wyglądało jak najbardziej realistycznie. Chociaż czasem kłuło mnie w oczy wymienienie kolejny raz chromatografii jako techniki badawczej dowodu. Miałam wrażenie, że bohaterowie nie znają innych i opierają się tylko o tą jedną.

Jestem bardzo zadowolona z tego, co otrzymałam w książce „Parafil”. Ciekawe postacie, sprawa kryminalna, która pobudziła moją wyobraźnię i chciała znaleźć sprawcę szybciej niż bohaterowie. Niestety, nie udało mi się szybciej rozwiązać sprawy, co dodaje kolejnego plusa książce. Byłam zaskoczona zakończeniem. Ostatnie strony książki sprawiły, że mam ochotę na więcej książek tego autora. Dobrze się składa, że już niedługo będę mogła sięgnąć po „Zwrotnik”.

Książka bardzo trzyma w napięciu. Kolejne wątki się nawarstwiają tworząc prawdziwy labirynt, w którym łatwo się pogubić. Autor nie stroni od brutalnych scen, ale też nie przesadza. Całość jest wyważona i godna polecenia wszystkim szukającym mocnych wrażeń.

Debiut Bartka Rojnego i od razu ogromne uderzenie. Fabuła i główny wątek szokujący, wykonanie z rozmachem i przytupem. Ale po kolei.

Witek Weiner otrzymuje propozycję współpracy przy trudnym śledztwie, gdzie w bestialski sposób giną kolejne osoby. Najpierw w Bytomiu zostaje znalezione zwisające z sufitu ciało mężczyzny z zaciśniętą pętlą na szyi. Obok leży martwa małżonka mężczyzny. Szybko pojawia się pytanie, czy to mężczyzna zamordował kobietę, a następnie popełnił samobójstwo? Wszystko na to wskazuje. Jednak wnikliwe oko doktora Weinera, specjalisty od dewiacji seksualnych, rozwiewa pobieżne wątpliwości. Czyżby w mieszkaniu był ktoś jeszcze? Czy sprawcą nie był martwy małżonek?

Podkomisarz Helga Sawicka wciąga w dochodzeniu Witka, który ma za zadanie wniknąć w umysł sprawcy i doprowadzić do niego śledczych. Jesteśmy naocznymi świadkami ciekawego dochodzenia, dziwnego zachowania eksperta targanego osobistymi problemami, ogarniętego fobiami. Nie zastanawia was dlaczego dorosły mężczyzna nie lubi jeździć autem, z czego wynika jego czasowy odpoczynek od pracy? Najpierw trzeba zrozumieć Witka, aby spróbować mu zaufać i dać szansę na wykazanie się.

To morderstwo to dopiero początek serii. Będą kolejne, nie mniej brutalne i zagadkowe. Jednak dociekliwość Witka i sprawne doszukiwanie się motywu doprowadzą nas do szokującego rozwiązania. Czy warto doczekać do końca, aby się dowiedzieć więcej? Zdecydowanie tak.

Parafil to mocny thriller z dewiantami seksualnymi w tle, z zemstą za trudną przeszłość, z rasowymi śledczymi mającym własne problemy, które się przewijają między kartami powieści. Strach, przemoc, brutalność, zemsta, przebiegłość i spryt sprawcy nawet na chwilę nie pozwolą zapomnieć o parafilu. Ani minuty oddechu, emocje osiągną szczytowy poziom. Lektura dla odpornych i wytrwałych. Dla tych, którzy potrafią sobie poradzić z trudnymi emocjami, ogromnym napięciem i szokująco szybkim tempem akcji.

Warto przyjrzeć się bliżej postaci Witka, pełna sprzecznych emocji, rozerwana między przeszłością a teraźniejszością, nie stroniąca od cielesnych uciech w ciekawym towarzystwie. Jestem przekonana, że w kolejnych odsłonach Witek bardziej się otworzy i przekona nas do siebie. Liczę na to bardzo. Jak dla mnie – po lekturze pierwszego tomu – postać nie jest jednoznaczna, mam mały problem z oceną jego zachowania. Oczekuję na więcej...

Tej powieści nie możesz nie zauważyć, jestem pewna, że o niej niedługo będzie głośno. A autorowi Bartkowi Rojnemu już teraz warto się przyglądać i śledzić jego kolejne utwory. Ciekawe, czym nas zaskoczy w kolejnej, myślę, że nie mniej ekscytującej, odsłonie o mordercach targanych dewiacjami seksualnymi.

"Parafil" Bartek Rojny

Bytom. W mieszkaniu odnalezione zostają zwłoki małżeństwa. Uwagę śledczych przykuwa fakt, iż ciało mężczyzny zostaje obnażone od pasa w dół. Morderstwo, samobójstwo, a może w mieszkaniu był ktoś jeszcze? Helena Sawicka prowadząca sprawę, do sprawy wciąga Witka Weinera eksperta od spraw dewiacji seksualnych. Jak potoczą się losy głównych bohaterów, czy sprawca zostanie ujęty?

Jestem zaskoczona. Mi się ta powieść bardzo podobała. Kontrowersyjni bohaterowie, zmagający się nie tylko ze śledztwem. Walczą na równi ze swoimi osobistymi problemami, traumami i fobiami. Przez co można namacalnie poznać ich motywy, sposób reakcji i przemyśleń. Jednak nie jest to książka przewidywalna, autor krok po kroku przeprowadza czytelnika przez sferę seksualną i przedstawia nam ją w brutalnym, mocnym wydaniu. Do czego zdolny jest człowiek pod wpływem strachu? Jak bardzo skrzywdzony musiał być, by dopuścić się okrutnych zbrodni...? Bartek Rojny z przytupem wprowadza czytelnika w świat skrzywień psychicznych i emocjonalnych, dewiacje seksualne są tu zwieńczeniem, tego z czym zmaga się morderca. Przedstawia krajobraz z obydwu stron. Mordercze popędy kontra naukowa mądrość... Oprócz problemów natury seksualnej, autor poruszył wiele innych tematów takich jak narkomania, alkoholizm, fobie, lęki czy prostytucja .. Jednocześnie pokazuje jak bardzo można skrzywdzić samego siebie korzystając z nieprofesjonalnych źródeł informacji na temat seksualności.

Bartek Rojny zabierze Cię do Bytomia, gdzie nie tylko ciężko oddycha się powietrzem. Przy tej powieści niejednokrotnie zbraknie Ci tchu. Swoją brutalnością, mroczną sceną kryminalnej sekcji  przydusi Cię do stron tej powieści, pochłaniając Twój czas w całości. Polecam.

Recenzja przedpremierowa

Popełniona na samym początku zbrodnia zapada mocno w pamięć. Pojawia się nagle cisza. Ból. To takie typowe jak na opis znajdujący się w prologu.

Debiutujący w nowej roli autor książki pt. ''Parafil'' Pan Bartek Rojny przyznam, że zadbał w trakcie zapoznawania się z tę oto prawdziwą historią grozy o klimat, w którym to nawet ja jako Czytelniczka mam, problem z odgadnięciem kim jest tajemnicza i nieznana osoba sprytnie ukrywająca się jako morderca. Jedynie pozostawia on ślady po makabrycznie popełnionej zbrodni, w której giną dwie ofiary.

Nikt i nic w stanie nie jest tego usprawiedliwić tego, co się wydarzyło.

Najbardziej mnie zaciekawiło to, że nikt nie potrafi wyjaśnić, co jest prawdziwą przyczyną tejże zbrodni, która sprawia to, że do rozwiązania zagadki z nią związanej potrzebni są najlepsi specjaliści, a w tym Witek Weiner, kontrowersyjny ekspert od dewiacji seksualnych.

Nowa seria o przygodach Witka Weinera autorstwa Pana Bartka Rojnego to moim zdaniem ciekawie wykreowana przez niego główną postać bohatera, który zmaga się nie tylko z własnymi osobistymi problemami zawodowymi, ale nigdy nie zapomina o tym, że jest skromnym, z poczuciem humoru wymagającym znawcą, który nie boi się wyzwań.

Nie ma jak to poznawać wielu wątków, które odsłaniają pewne sytuacje z bliska związane z pracą zawodową ludzi ujawniające ich osobiste sekrety, czy potrafią działać, aby móc potem obserwować dalszy plan działań metodycznych, które można potem wdrożyć we wspólną pracę.

Podobało mi się to, w tym kryminale, że pomimo mocno początkowych opisanych popełnianych scen zbrodni nie spowodował on tego, że można się zrazić do dalszego jego czytania.

Bardziej ten kryminał wciąga do dalszego poznawania losów występujących w nim pozostałych bohaterów drugoplanowych.

Kryminał ten czytało mi się dobrze.

Polubiłam głównego bohatera Witka Weinera.

Z miłą chęcią przeczytam kolejną książkę o jego losach.

Polecam przeczytać ten kryminał.

Witold Weiner, mimo młodego wieku, jest doktorem nauk prawnych w katedrze kryminalistyki. Zakotwiczył się na tym stanowisku w momencie, w którym musiał odejść z policji. Był żegnany przez kolegów pogardliwymi uśmieszkami i złośliwymi chichotami. W końcu, kto widział eksperta od kryminalistyki, który wymiotuje jak kot od samego zapachu krwi? Zamiast zbierać ślady, sam je zostawiał, zyskując mało elegancje przezwisko Bełt. Jednak nic nie można ująć jego błyskotliwemu umysłowi i spostrzegawczości. Poza tym jest jednym z nielicznych specjalistów w dziedzinie dewiacji seksualnych. Dlatego też podkomisarz Sawicka postanawia włączyć go, jako konsultanta do toczącego się śledztwa. Nie wszystkim to się spodobało.

Podkomisarz Sawicka jest samotną matką, która wychowuje zbuntowanego osiemnastolatka. Rzuciła się w wir pracy po śmierci męża. W domu przede wszystkim pociągała z butelki, dając słaby przykład dorastającemu synowi. Gdy trafił jej się udział w poważnym śledztwie, myślała, że właśnie może to ten moment, który może dać jej w końcu upragniony awans.

A tymczasem tajemniczy parafil wybiera kolejne ofiary, by napawać się ich poniżeniem i strachem. Czy Witkowi, który zmaga się z samotnością i ogromem fobii oraz podkomisarz Sawickiej uda się ująć sprawcę?

Bardzo przypadł mi do gustu język Autora, prosty, ale nie wulgarny i prostacki. Wyrazisty, ale nieprzesadzony, lekki, ale nienaganny i urzekający. Akcja rozgrywa się na Śląsku, więc trochę dziwnie się czytało, ponieważ jeden z pobocznych bohaterów operował gwarą, co czasem było dla mnie dość trudne do przyswojenia. Pisząc, że książka jest dobra, to tak jakby nie napisać nic. Zarówno fabuła jak i intryga były na wysokim poziomie. Wartka akcja, wyraziste postacie. Historia interesująca i wciągająca już od pierwszej strony, prawie cały czas trzymająca w napięciu.

W kilku momentach nastąpił lekki spadek emocji, jednak autor zrekompensował to opisem życia osobistego i rozterek bohaterów. Można było wczuć się w ich sytuację, zrozumieć targające nimi emocje, rozgrzeszyć i poklepać pokrzepiająco po ramieniu. Nie dało się nie polubić Witka i podkomisarz Sawickiej. Nie byli tylko kryształowi, nie byli też tylko czarni. Przez otaczająca ich szarość, poprzez życiowe tragedie i wybory byli autentyczni. Ich świat otoczył mnie jak mgła w listopadowe poranki.

Autor potrafił na tyle zaciekawić historią, że z niekłamanym żalem trzeba było odłożyć książkę ze względu na obowiązki zawodowe czy domowe. Dla mnie ogromnym plusem jest to, że przy trudnej tematyce dewiacji seksualnych Bartek Rojny nie pretendował do zostania polskim Chrisem Carterem. Opisy kryminalne nie były przerażające, brutalne, drastyczne czy niezwykle szczegółowe. Z kart książki nie ściekała krew. Poruszona mogła zastać wyobraźnia. Mnie to akurat wystarcza, bo gdy mam ochotę na coś krwawego, to sięgam po horrory.