Pani March

Życie na świeczniku niesie ze sobą mnóstwo obowiązków, chociażby dbanie o wizerunek, jaki ostał wykreowany wśród znajomych i nie tylko. Dzisiejsza recenzja dotyczy książki „Pani March” autorstwa Virginii Feito. Kto z was chciałby być bohaterką książki? Książki, która napisał własny mąż lub żona? Nie wiem, jak wy, ale ja chciałabym być pierwowzorem głównej bohaterki, no chyba że byłaby to zła postać lub jakaś taka co ma z głową nie tak wtedy wybaczcie, ale popłakałabym się. :p Jedno rzucone mimochodem zdanie rozpoczyna lawinę zdarzeń, które…?! Tego już dowiecie się sami.

Standardowo odsyłam was na stronę np. wydawnictwa w celu zapoznana się z opisem książki, ale uwieźcie tego, co znajdziecie w środku jeszcze nie było. Momentami poważnie, ale i śmiesznie to daje według mnie taką równowagę w tym wszystkim. Pani March jest kobietą, która fantastycznie „radzi sobie” z obowiązkami domowymi, jak i towarzyskimi.

Zwróćcie uwagę na ten cudzysłowów, bo w czterech ścianach tego idealnego domu jest całkiem co innego. Ile wkładu w poukładany czysty dom i rodzinę jest dzięki Pani March dowiecie się osobiście. Jeżeli jesteś osobą, która lubi „szybką jazdę” to tutaj tego nie znajdziecie, ale mimo mozolnej rozgrywającej się akcji naprawdę książka potrafi wciągnąć i chcesz dowiedzieć się, jaka jest odpowiedź i kto jest winny morderstwa. Macie dużo psychologii, czarnego humoru oraz zmieszania czytelnika w to, co wydaje się oczywiste, a takie nie jest. Lektura idealna na takie niedzielne popołudnie pod kocem, mimo że mamy morderstwo. :p Znacie szwedzką pisarkę Camille Läckberg? Jak tak to tutaj momentami macie taką właśnie akcje. Na końcu, poznając co i jak dociera do was, że byliście blisko rozwikłania zagadki albo bardzo, bardzo daleko i takie pytanie w głowie „ale jak to…”.

Polecam każdemu, kto szuka czegoś mało oczywistego.

Siadam nad recenzją i jak rzadko kiedy słowa nie chcą płynąć, nie dlatego, że książka jest tak słaba, tę książkę ciężko sklasyfikować. Historia, która pozostawia chaos w głowie, pytania się kłębią, z każdą stroną ich przybywa, a tak naprawdę odpowiedzieć możemy na nie tylko my sami.

Pani March, żona znanego pisarza, którego ostatnia książka powoli staje się bestseller. Mąż jej jej dumą i dzięki niemu prowadzi życie na poziomie, mieszka w apartamentowcu, wydaje przyjęcia. Pewnego dnia właścicielka cukierni sugeruje jej, że może być bohaterką ostatniej powieści swojego męża, może byłby to powód do dumy, gdyby nie to, iż ta bohaterka jest odrażającą prostytutką. Po tej informacji, z Panią March zaczynają się dziać dziwne rzeczy, zaczyna podejrzewać swojego męża o najgorsze, łącznie z tym, iż dokonał zbrodni, której nikt nie potrafi rozwikłać.

Pani March i tak jest nazywana przez całą książkę, to postać specyficzna, nie dająca się zaszufladkować w żadne ramy. Jedno zdarzenie wywołuje u niej lawinę nie do powstrzymania. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty, tak mnie wciągnęła w swoją grę, że przez połowę tej historii byłam pewna, ze to z mężem Pani March jest coś nie tak, wierzyłam w każde jej słowo i chwilami wręcz stapiałam się z ta postacią. W połowie książki nie było żadnego bum, mimo tego, że zaczął mi się klarować inny obraz, nadal niczego nie wiedziałam, bohaterka prowadziła przez całą książkę, też swój wewnętrzny monolog, ale to wcale nie ułatwia sprawy. Jednym słowem ogrom emocji.

Jakbym miała zwięźle napisać, o czym jest ta książka, to jest to obraz zatracenia się, zatopienia w problemie. Pani March popada proces ptpcrw paranoję, obsesję, idzie drogą, którą widzi tylko ona. Niestety ta podróż jest tragiczna w skutkach. Jej małżeństwo przechodzi kryzys, jej syn żyje jakby obok, a ona sama próbuje rozwikłać tajemnicę śmierci obcej dziewczyny.

Ta książka ma znamiona dziennika, mimo że nie w klasycznym ujęciu. Dobrze obrazuje proces załamania, wejścia w chorobę. Nie ma tu nagłych zwrotów akcji, co dodaje jej autentyczności. Podoba mi się to, że Pani March nie ma imienia, nawet kiedy przywołuje się jej lata dziecięce, interpretuję ten zabieg jako odwołanie do doświadczeń, które zbieramy przez całe życie, aby w teraźniejszości z nich "czerpać".

Mimo że główna bohaterka jest postacią tragiczną, nie umiem jej polubić. Nie umiałabym też powiedzieć jaki wygląda, jaką była przed chorobą, myślę że to nadałoby ten postaci kolejnego wymiaru. Opisy historii jej życia były skromne i dość powierzchowne.

W recenzjach innych osób czytałam "że to coś innego, unikatowego", nie mam takiego wrażenia, ale z całą pewnością jest to pozycja warta uwagi, choć nie na każdy czas.

Studium sukcesu i szaleństwa.

Czy spotkaliście się kiedyś z połączeniem czarnej komedii, satyry społecznej i thrillera psychologicznego? Czy takie połączenie ma w ogóle sens i fabularną rację bytu? Zasłużone uznanie dla Virginii Feito i dla jej „Pani March” wskazuje, że połączenie to nie tylko w postaci książki istnieje i ma sens, ale także znakomicie sprawdza się w praktyce. My z kolei mamy szansę sprawdzić, jak bardzo coś takiego przypadnie nam do gustu. Imprint literacki Echa jak zwykle nie zawodzi!

Poznajcie Panią March – kobietę z wyższych sfer, żonę poczytnego i uznanego pisarza, George’a Marcha. Jej mąż wydał właśnie kolejny bestseller i byłby to w zasadzie jeszcze jeden powód do dumy oraz do zadowolenia, a jednak… od momentu premiery wszystko wokół Pani March zaczyna się nagle walić. Wszystko dlatego, że najnowsza książkowa bohaterka jej męża, odrażająca prostytutka, niesamowicie przypomina… właśnie Panią March!

Akcja powieści rozgrywa się w środowisku elity towarzyskiej Nowego Jorku. Pani March to żona głośnego amerykańskiego pisarza George’a Marcha. Najnowsza powieść George’a robi furorę. Żona jest dumna ze swojego sławnego męża. Pewnego ranka, właścicielka ulubionej cukierni sugeruje Pani March, że jest pierwowzorem literackim bohaterki ostatniej powieści George’a – odrażającej kobiety o imieniu Johanna.

Ta rzucona mimochodem uwaga powoduje, że pani March nabiera wobec męża coraz więcej podejrzeń… Szperając w jego gabinecie, znajduje wycinek prasowy o zaginionej kobiecie. Czy George miał coś wspólnego z jej zniknięciem? Zadręczając się, spędza samotne noce ze swoimi myślami. Na domiar złego w jej mieszkaniu pojawiają się karaluchy i słychać dziwne dźwięki. Narastający niepokój i zaciekła determinacja w odkrywaniu sekretów męża stopniowo zaczynają zagrażać całemu jej otoczeniu…

Co George w ogóle sobie myśli?! Jak śmiał stworzyć postać, która czerpiąc garściami z małżeństwa państwa March stawia jego żonę w tak paskudnym, fatalnym świetle?! No chyba, że to wszystko prawda i żona pisarza rzeczywiście jest tym odrażającym indywiduum, które spogląda na nią z kart powieści George’a…

Pani March zaczyna powoli wpadać w spiralę paranoi i obłędu, coraz mniej odróżniając rzeczywistość od własnych domysłów… Z biegiem czasu zaczyna nie tylko wariować, ale także szpiegować męża, doszukując się na każdym kroku ukrytych motywów i złych intencji. Wygląda to na klasyczne studium szaleństwa, a jednak na końcu tej drogi Pani March dojdzie do nader interesującej (a nawet wstrząsającej!) prawdy.

Imprint literacki Echa niezmiennie serwuje nam wspaniałe i bardzo smaczne literackie dania. "Pani March" to intrygującą, niezmiernie wciągająca i celna puenta nie tylko na szeroko pojęty świat wyższych sfer, ale także na często dziś obserwowany proces rozpadu pożycia małżeńskiego, w tym na jego genezę. Powieść znakomicie przedstawia także paranoję, jaka kryje się w celu bardzo wielu z nas: jest nam źle, pragniemy odnieść sukces i coś osiągnąć, a w gdy już się to uda, to płacimy za to ogromną cenę i często jest nam w życiu znacznie gorzej, niż przed nastąpieniem tak upragnionego przez nas przełomu (który, jak się okazuje, wcale nie jest taki pozytywny).

Sporo tu tematów do przemyśleń, a wszystkie ukazane są na tle czarnego humoru i społecznej satyry, co - jak się okazuje - fabularnie sprawdziło się po prostu znakomicie. Warto przyjrzeć się bliżej Virginii Feito i śledzić jej dalszą karierę!

https://cosnapolce.blogspot.com/2023/04/pani-march-virginia-feito.html

Książka "Pani March" autorstwa Virginii Feito jest strasznie specyficzna i na pewno są osoby, którym się ona spodoba natomiast to niestety nie jestem ja.

Książka sama w sobie nie była zła ale ja trochę się wynudziłam, mimo, że bardzo szybko mi sią ją czytało to odkładałam ją bez rzadnego problemu na bok i nie chciałam do niej wracać.

Zdecydowanie mogę zaliczyć ją do miana specyficznych książek. Mamy intrygę, bardzo a wręcz za bardzo poprawną bohaterkę, która zaczyna tracić rozum podczas trwania fabuły. Tytułowej bohaterce wydaje się, że wszyscy na nią patrzą i widzą w niej kogoś innego. Jej mąż jest sławnym pisarzem, który w swojej najnowszej książce opisał postać, z którą Pani March nie chce się utożsamiać ale podświadomie zaczyna to robić.

Ta książka to zdecydowanie jeden wielki chaos... Dużo się w niej dzieje na raz ale jednocześnie nie trzyma mnie w napięciu. Znajdujemy w niej wiele wspomnień z młodości bohaterki i rozwinięcie jak dane wspomnienia oddziałują na aktualne wydarzenia w jej życiu.

Mimo, że miejscami jestem zakochana w portrecie psychologiczym jaki został nam przedstawiony to niestety w ogóle nie zapadła mi ta historia w pamięć.

Macie ochotę na powieść nieszablonową? Nie dającą się sklasyfikować żadnemu gatunkowi? Niespieszną, ale porywającą? Powieść jednego bohatera?

Jeśli na większość pytań odpowiedzieliście twierdząco, to zapraszam po więcej

Decydując się na tytuł "Pani March" myślałam, że dostanę thriller psychologiczny podszyty humorem. Nic bardziej mylnego ? Jeśli wzięłabym tę książkę do ręki nie nastawiając się na żaden gatunek pomyślałbym, że czytam raczej literaturę piękną ? Dostałam powieść w której naprawdę niewiele się dzieje, a mimo to ta proza dnia codziennego ma dar uwodzenia czytelnika.

W powieści autorka skupia się przede wszystkim na kreacji głównej bohaterki. A ta kreacja to małe mistrzostwo ? Pani March wypełnia całą powieść. Jej myśli, jej wyobraźnia, jej emocje. Jest tylko Ona. Pani March. I jest nam z tym dobrze. Ta powieść nie potrzebuje innego bohatera.

Pani March jest postacią nietuzinkową. Autorka wpuszcza nas do jej świata pozorów, złudzeń, niepowodzeń, który w całej swojej banalności, banalny nie jest. Spotkanie z Panią March to jak zdejmowanie różnych masek jakie przybieramy w życiu codziennym. Jest ono niezwykle intymne i osobiste. Obnaża nas.

Nie da się ukryć, że powieść Virgini Feito jest oryginalna i nieszablonowa. Szkoda mi tylko zakończenia, które okazuje się z kolei zbyt nagłe i schematyczne. Przy całej złożonej postaci głównej bohaterki wypada ono wg mnie po prostu blado.

Nie mogę jednak uwierzyć, że to debiut! Postać jaką stworzyła Feito to nie tylko dopracowana w każdym szczególe kreacja głównego bohatera. To swoisty rozkład człowieka na czynniki pierwsze...

Widząc zapowiedź "Pani March" postanowiłam, że muszę tę książkę przeczytać. I tak też się stało. Jest to jedna z bardziej nietuzinkowych, niebanalnych historii, które miałam przyjemność czytać w ostatnim czasie. Kompletnie nie miałam pojęcia, czego spodziewać się po lekturze i pozytywne wrażenie mnie zaskoczyło.

Historia pani March płynie niespiesznie, by z każdą kolejną stroną wciągać czytelnika w swoje sidła. I trzyma dość mocno do ostatniej strony.

Jesteśmy obserwatorami, jak jedno zdarzenie, jedna uwaga zmienia spojrzenie głównej bohaterki na męża i otoczenie, z którym ma codziennie do czynienia. Poznajemy urywki z przeszłości pani March i jak ona wpłynęła na decyzje i życie kobiety.

Nie spodziewałam się, że tego typu lektura tak przypadnie mi do gustu. Jednak zaznaczam, że nie każdy będzie się nią zachwycał. Ciekawe spostrzeżenia, obserwacje pani March, czarny humor, tajemniczość i zwrot akcji sprawiają, że jest to książka zaskakująca i bardzo życiowa. Tak właśnie ją odbieram.

Nie chcę więcej pisać o "Pani March", ponieważ wolałabym nie odbierać przyjemności z czytania przyszłym czytelnikom. Mam nadzieję, że mimo wszystko Was zachęcę i poszukiwacze takich historii będą ukontentowani.

„Poczucie winy jest dla odważnych. Wyparcie dla reszty”.

Poznajcie Panią Match.

Dumną, dystyngowaną, elegancką i charyzmatyczną kobietę w średnim wieku. Mieszkającą w pięknym apartamencie w centrum Nowego Jorku. Kochającą urządzać przyjęcia dla elity towarzyskiej. Zatroskaną matkę jedynego syna, raz ciepłą, innym razem surową czy enigmatyczną. Żonę przy mężu. Pompatyczną towarzyszkę życia głośnego amerykańskiego pisarza George’a Marcha, którego najnowsza powieść właśnie rozpoczyna brylowanie po listach bestsellerów.

Pewnego dnia, właścicielka ulubionej cukierni Pani Match ośmiela się zasugerować, że w jej ocenie pierwowzorem głównej bohaterki najnowszej książki Pana Match - odrażającej kobiety o imieniu Johanna, jest właśnie jego żona.. Pani Match. Ta z pozoru niewinna sugestia, sprawia, że Pani Match zaczyna poddawać w wątpliwość swój ogląd rzeczywistości, a dokładniej męża.. A gdy lustrując jego gabinet napotyka na wycinek prasowy o zaginionej kobiecie, jej wyobraźnia podpowiada jej już tylko same mroczne scenariusze.. a wszystko co się dzieje potem, zdaje się tylko je potwierdzać..

„Pani Match” to nietypowy thriller psychologiczny. Niespieszna akcja absorbuje całą uwagę czytelnika wokół „ról” odgrywanych przez główną bohaterkę, jej karykaturalności, słabostek, snobizmu i pozerstwa. Siła jej argumentu początkowo banalna, podkręcona jednak niepokojem oraz determinacją i desperacją utartej „typowo kobiecej” natury, z każdą stroną staje się nie byle jaka i popycha, i ją, i czytelnika, w otchłań teorii zbrodni..

Obraz jaki maluje nam przed oczami Autorka powieści jest wielobarwnym połączeniem thrillera, czarnej komedii oraz satyry społecznej.

Ja bawiłam się świetnie.

Polecam.

Debiut Virginii Feito pt. „Pani March” to jedna z tych książek, w których uwaga skupia się na postaciach kobiecych z mocno poplątaną psychiką. Określona jest jako thriller psychologiczny – jeśli tak, to mocno nieszablonowy, z domieszką literatury pięknej i elementami satyry. To książka zaskakująca pod wieloma względami, choć prawdopodobnie największym jej atutem jest sposób budowy napięcia. Zaczyna się spokojnie, zwyczajnie, mamy kobietę około czterdziestki, która nigdy o pieniądze martwić się nie musiała, ba! nie musi nawet pracować, jej mąż to znany pisarz, obydwoje wywodzą się z bogatych rodzin, niczego im nie brakuje. A jednak mała, malutka informacja, jest zapalnikiem do wywrócenia życia do góry nogami, które ze strony na stronę zaczyna nabierać coraz mroczniejszych klimatów. Granica pomiędzy tym, co się wydarza naprawdę, a wytworami wyobraźni zdaje się coraz mocniej zacierać, robi się duszno, momentami wręcz psychodelicznie. Ale to tylko jakby przebłyski, pogłębiające się, ale i wracające do tego, co normalne. Autorska świetnie oddała te stany, podbudowując je jeszcze potrzebą zachowania ciągłych pozorów, tak ważnych dla głównej bohaterki, jak i przedstawicieli tej bogatej warstwy klasowej. Dodatkowo wszystko to opisane jest w sposób bardzo filmowy, więc nie dziwię się, że szybko zaczęły się pojawiać głosy o możliwej ekranizacji. Jestem pod wrażeniem tego debiutu, to jak autorka przechodzi przez różne fazy zagmatwania psychicznego naprawdę zasługuje na podziw! Widzę to dużo różnych wpływów, poczynając już od samej klasyki takiej jak du Maurier i Hitchcock. Gorąco polecam fanom książek nietuzinkowych!

Czy możecie w pełni ufać swojej drugiej połówce? Czy aby nie skrywa ona mrocznej tajemnicy? Jeśli tak, to jaką? Przekonajcie się sami i sięgnijcie po książkę Virginii Feito.

Autorka zaprasza nas do poznania historii pani March. Jej mąż, George jest znanym pisarzem. Kobieta żyjąc w jego cieniu, prowadzi spokojne życie w prestiżowej dzielnicy Upper East Side w Nowym Jorku. Jednak pewnego dnia spokój pani March mąci rozmowa z właścicielką jej ulubionej cukierni. To, co usłyszała nie jest słodkie – może być gorzką prawdą. Johanna sugeruje żonie pisarza, że jest ona pierwowzorem bohaterki ostatniej książki George’a. To sprawia, że madame March nabiera podejrzeń. W jego dokumentach natrafia na artykuł umieszczony w gazecie, który ukazuje kulisy zaginięcia pewnej kobiety. Czy George ma z tym coś wspólnego? Czy historia zapisana w jego książce, jest wymysłem wyobraźni, a może odwzorowaniem prawdziwych wydarzeń z jego udziałem? To nie koniec dziwnych zdarzeń w życiu kobiety, gdyż od pewnego czasu w domu pojawiają się karaluchy, a ona słyszy dziwne dźwięki. Wyobraźnia zaczyna pracować na najwyższych obrotach. Również my nabieramy podejrzeń, zastanawiając się, co tu jest grane?

Czy pani March odkryje sekret męża? Jeśli pozna prawdę, co z nią zrobi? Ucieknie, wyda George’a, a może będzie go kryć. Ja nie ukrywam, że moja ciekawość nabierała na sile, a z każdą odkrywana kartą tej książki emocje sięgały zenitu. Myślę, że Wy również poczujecie te emocje, gdy tylko weźmiecie do rąk książkę pisarki mieszkającej w Madrycie.

Warto podkreślić, że „Pani March” to debiut literacki Virginii Feito. Autorka zaistniała w literaturze w bardzo dobrym stylu, który jest obiecującym prognostykiem na kolejne sukcesy. Doskonała historia, świetne jej poprowadzenie, intrygujący bohaterowie i ciekawe połączenie wszystkich wątków okraszonych mroczną naturą, to mocne strony historii zapisanej na kartach powieści „Pani March”. Jeśli czytając książkę, uwielbiacie główkować, dociekać i ze skupieniem wczytywać się w poznawaną historię to „Pani March” jest właśnie dla Was. Zdecydowanie polecam lekturę tej książki. Jaki będzie jej finał? Nie zdradzę, lecz poradzę, abyście sami poczuli te emocje na własnej skórze.

Powieść ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca