Pan Optico

Wysoka łączliwość. Szkice o poezji współczesnej to długo wyczekiwana, debiutancka książka krytycznoliteracka Pawła Kaczmarskiego, która stanowi wybór z tekstów opublikowanych w latach 2010-2018. W znakomitej większości są to teksty z zakresu krytyki polskiej poezji. „Dołączyłem do nich też mały wybór tekstów metakrytycznych (a może lepiej: polemicznych i okołokrytycznych), dotyczących kondycji i funkcji krytyki literackiej dziś. Jest więc poniższa książka opowieścią o tym, co działo się w polskiej poezji w – powiedzmy w przybliżeniu – drugiej dekadzie XXI wieku” – zapowiada autor. Dopowiedzmy: w znacznej mierze jest to opowieść o tym, co działo się w polskiej poezji pod względem jej tzw. zaangażowania. W Wysokiej łączliwości znajdują...

Poezja Sławomira Hornika opiera się na związku liter i alfabetu ? motywów, które rzadko pojawiają się we współczesnej literaturze. Poeta wykorzystuje wszystkie wymiary słowa i pisma: wartości brzmieniowe i wizualne oraz wieloznaczność, by zarówno tropić tajemnice istnienia, jak i je sugestywnie kreować. Medytacja nad słowem i pismem ? skrytymi w nich mocami tworzenia i niszczenia ? może być jednym z kluczy do odczytania jego wierszy. Ale z pewnością nie jedynym.Magdalena Rabizo-Birek

Wrocławski krytyk zebrał tu teksty, które ukazały się wcześniej jako osobne szkice bądź recenzje towarzyszące premierom kolejnych omawianych książek. Dlatego zamiast gruntownych uogólnień książka oddaje głos poszczególnym autorom, ich poetykom i strategiom. Bohaterami zbioru są więc m.in. Tomasz Bąk, Kamila Janiak, Kira Pietrek, Kamil Brewiński, Piotr Przybyła, Ilona Witkowska, Dawid Mateusz oraz wielu innych, wśród których najważniejsze miejsce zajmuje Konrad Góra, poeta, któremu autor towarzyszył w każdym kolejnym tomie.

Soundtrack ? to książka poetycka, ale nie za wszelką cenę. Należałoby raczej powiedzieć: poetycka przy okazji. Przy okazji czego? Bycia książką, po prostu. Znaczy to między innymi, że zamiast przyciężkawej konstrukcji opartej na metapoetyckich figurach znajdziemy w niej dość skoczną paradę literackich i popkulturowych wątków, skoncentrowanych jak Charles Bronson i Ian Curtis na egzaminie u Susan Sontag. Z każdej strony nadchodzą tu zaproszenia do lektury ? każde opatrzone znajomym emblematem. Nie bądźmy jednak tacy pewni tej znajomości. Soundtrack: Wszyscy noszą twarze jak maski, wszystkie takie same. Dobierają się w pary w drodze negocjacji. Jeden ma dziury w kieszeniach, przez które wchodzimy do środka. Na podobne dziury natykamy się tu co chwila, wpadają...

Debiutancki tomik poetycki Rafała Kwiatkowskiego, laureata I Ogólnopolskiego Konkursu im. Tymoteusza Karpowicza. Anonsując, uprzedzamy: jest to rzecz dla smakoszy o mocnym uzębieniu. Twarde O do zgryzienia. Rozkręcić język, mylić szyki, zderzać znaczenia, snuć fałszywe etymologie, zwodnicze homonimie, w twardą logikę zdania wpuszczać losowość cut-up ? to ulubione zabawy zawiadującego tymi wierszami ?głosu, któremu w ustach wybuchła bomba?. Poezja Kwiatkowskiego zajmuje się ciągłym budowaniem tymczasowych pomostów między wierszem a odbiorcą, pomostów, które autor wciąż demontuje i składa w nowych miejscach. Zatem poezja hermetyczna? Czyżby kolejny krewny Andrzeja Sosnowskiego? Otóż nie. Ciekawe, że autor w swoich poszukiwaniach zwraca się raczej ku tradyc...

Rozkład jazdy to książka, która nie ma odpowiednika. Wprawdzie lokalnych antologii literackich rocznie wydaje się w Polsce dziesiątki, ale w ciągu ostatnich dwóch dekad nie powstał wśród nich projekt o podobnym rozmachu. Wydana przez Fundację im. Tymoteusza Karpowicza książka prowokuje do refleksji nad pojęciem lokalności i jest próbą odczarowania tej kategorii. Bo i literatura w wymiarze lokalnym jest najczęściej nacechowana negatywnie, jako rzecz drugiego sortu. Jak się okazuje, niesłusznie. Publikacja łączy akademicką perspektywę krytycznoliteracką z tekstami o zacięciu eseistycznym, a podbudowana została bogatym materiałem faktograficznym. Jednocześnie koncepcja Rozkładu jazdy zakłada obszerne przedstawienie najważniejszych sylwetek autorów związanyc...

Jeden z najbardziej charakterystycznych głosów na mapie polskiej literatury powraca. „Hop! Hop! Hop! Traktat o samotności” Tamary Bołdak-Janowskiej to obszerny zbiór tekstów poetyckich, który swoim ciężarem gatunkowym może zachwycić – albo przytłoczyć nadmiarem zapomnianych tropów i środków poetyckich, których w polskiej liryce nie spotykano od dawna. Feministyczna, witalna, postulatywna. I bezczelna – taka, mniej więcej, jest ta książka. Jakby nie patrzeć, mamy wreszcie tom poetycki na wiele lektur, bo jedno podejście nie wystarczy, żeby zdekodować przynajmniej część chwytów, które olsztyńska autorka wykorzystuje w swoim nadzwyczajnym literackim projekcie. „Pokoleniowa rówieśniczka poetów Nowej Fali, Bołdak-­Janowska ignoruje ich ewolucję, odr...

Trzeci tom Piotra Janickiego nie oddala się w strukturze poszczególnych wierszy ani od debiutanckiego tomu Nadal aksamit, ani od drugiego, zatytułowanego Wyrazy uznania. W obu różnorodność tematyczna zduszana była kategorią campu, rozumianego jako przynależność do pewnej kulturowej sytuacji poezji czy pewnej kulturowej sytuacji wiersza i jego podmiotu mówiącego. Główną różnicę stempluje 13 tytułowych "sztuk", a więc utworów w zapisie sugerujących ich sceniczne powołanie. Przy czym lekturze dramatów towarzyszy poczucie dziania się także na płaszczyźnie formalnej, poczucie naddania, jakby autor chciał zawrzeć nie tyle sytuację (są to z reguły bezprecedensowo krótkie formy sceniczne), w jakiej znalazł się bohater, znaleźli bohaterowie, ile zawrzeć jaki�...

Na wydany przez Fundację im. Tymoteusza Karpowicza zbiór Putzlaga i inne wiersze składa się kilkadziesiąt tekstów. Stopień skomplikowania jest zazwyczaj odwrotnie proporcjonalny do ich długości. Prezentowana książka jest debiutem literackim autora. Znaczna rozpiętość czasu, miejsc i okoliczności, w jakich wiersze te powstawały, a także ludzi i tematów, o które zahaczają, sprawia, że pod względem zarówno stylistycznym, tematycznym, jak i intelektualnym czy np. topograficznym są one często od siebie dość odległe, niekiedy nawet wyraźnie sprzeczne. Można to poczytywać za wielką zaletę tej książki. Wiersze mniej skomplikowane, mają przeważnie charakter dygresyjno-narracyjny i można je uznać za historie z początkiem, rozwinięciem i końcem. Mimo prostoty...

„Problemy Współczesnej Ornitogami”, debiutancki tom poetycki pochodzącej ze Świdnicy Anny Marii Micińskiej, to nowa książka wydana nakładem Fundacji im. Tymoteusza Karpowicza. Okres. Trwanie wiersza w takcie języka, który (nie)gra z nami na kilku frazach, a one (nie)wyczerpują się w bezgłosie. Hałas-hałos-chaos. Choroba liter, których barwa, forma i smak nęcą ptaki. Zapylanie = Problemy współczesnej ornitogamii. Wojtek Koryciński Anna Maria Micińska (urodzona 3 lipca 1997 roku w Wałbrzychu) – poetka, kompozytorka, pianistka. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kasprowicza oraz Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Świdnicy. Obecnie studentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i uczennica Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Laureatka...

Tomik poetycki.

Książka nosi tytuł Osiemdziesiąt, co oznacza mniej więcej tyle, że jej autor nie chciał ?na siłę? tworzyć żadnej karkołomnej ani nader kontrowersyjnej konstrukcji terminologicznej, chciał jedynie pokazać trwałość pewnych zjawisk w poezji polskiej na przestrzeni właśnie lat osiemdziesięciu (między latami trzydziestymi a drugą dekadą XXI wieku), wyjąwszy najwcześniejszą nowoczesność. Próbował także zdefiniować swoistość dwóch etapów nowoczesności i dwóch ?przełomów?; początku jednego z nich, będącego jednocześnie zamknięciem wczesnego etapu eksploracji nowoczesnych idei, mitów i poetyk (oraz dalszych ech i konsekwencji tego przesilenia), a także początku zupełnie innej zmiany, która zaczęła dokonywać się w ostatniej ćwierci minionego wie...

Książka poświęcona twórczości prozatorskiej Zygmunta Haupta jest próbą jej usytuowania na tle polskiej nowoczesności literackiej i zdefiniowaniu jej odrębnego miejsca jako "manierystycznej" manifestacji "nienachalnej misterności", kwestionującej wszelką jednostronność światopoglądową oraz totalizujące ambicje koncepcji artystycznych na rzecz dyskretnej gloryfikacji sztuki, która nie chce być ani absolutnym i jedynym punktem odniesienia, ani też wyłącznie wirtuozerską grą konwencjami literackimi i szablonami językowymi. Haupt nie jest pisarzem, którego należałoby bezkolizyjnie wkomponować w obraz nowoczesności, lecz kimś, kto komplikuje i tak już zawiły obraz XX-wiecznych problemów, a także - kwestionując różnego rodzaju gotowe recepty ich rozwiązani...

Przekazywany do rąk Czytelników kolejny tom „Wielkiej Encyklopedii Prawa” poświęcony jest prawu administracyjnemu. To unikatowe na rynku wydawniczym dzieło stanowi wszechstronne źródło informacji naukowej o prawie administracyjnym. Autorzy haseł skoncentrowali się nie tylko na przedstawieniu obecnego stanu prawnego, lecz często także sięgali do źródeł archiwalnych i historycznych. Prawo administracyjne jest niezwykle rozległą dziedziną prawa, powiązaną z innymi gałęziami lub dziedzinami prawa (np. konstytucyjnym, gospodarczym, cywilnym, karnym, finansowym) co sprawia, że właściwe i prawidłowe stosowanie przepisów prawa administracyjnego jest wyzwaniem dla specjalistów zajmujących się prawem administracyjnym, ale również dla autorów haseł, którzy w pr...

Książka ta jest próbą zwrócenia uwagi na konieczność ponownego namysłu nad twórczością Józefa Czechowicza. Jak się okazuje, dokładniejszych badań wymaga wciąż poezja, która w świetle wariantów wierszy, rozproszonych artykułów, listów, deklaracji publicystycznych ujawnia nowe, niespodziewane znaczenia. Inaczej zaczynamy też myśleć o powtarzalności niektórych motywów, metafor, symboli, odkrywamy głębsze zakorzenienie światopoglądu twórczego Czechowicza w rzeczywistości mentalnej epoki. Uważniejszego przyjrzenia się wymagają też inne dziedziny jego zainteresowań twórczych (szczególnie proza i przekłady), jak też ich związek z realizacjami poetyckimi. To jedna strona zagadnień wciąż niewystarczająco – jak się zdaje – naświetlonych. Druga z...